Cantares 2 – NVI & TCB

Nueva Versión Internacional

Cantares 2:1-17

La amada

1Yo soy una rosa de Sarón,

una azucena de los valles.

El amado

2Como azucena entre las espinas

es mi amada entre las doncellas.

La amada

3Cual manzano entre los árboles del bosque

es mi amado entre los jóvenes.

Me encanta sentarme a su sombra;

dulce a mi paladar es su fruto.

4Me llevó a la sala del banquete,

y sobre mí enarboló su estandarte de amor.

5¡Fortalézcanme con pasas,

susténtenme con manzanas,

porque desfallezco de amor!

6¡Ojalá pudiera mi cabeza reposar sobre su izquierda!

¡Ojalá su derecha me abrazara!

El amado

7Yo les ruego, doncellas de Jerusalén,

por las gacelas y cervatillas del bosque,

que no desvelen ni molesten a mi amada

hasta que quiera despertar.

Segundo Canto

La amada

8¡La voz de mi amado!

¡Mírenlo, aquí viene!,

saltando por las colinas,

brincando por las montañas.

9Mi amado es como un venado;

se parece a un cervatillo.

¡Mírenlo, de pie tras nuestro muro,

espiando por las ventanas,

atisbando por las celosías!

10Mi amado me habló y me dijo:

«¡Levántate, amada mía;

ven conmigo, mujer hermosa!

11¡Mira, el invierno se ha ido

y con él han cesado y se han ido las lluvias!

12Ya brotan flores en los campos;

¡el tiempo de la canción ha llegado!

Ya se escucha por toda nuestra tierra

el arrullo de las tórtolas.

13La higuera ofrece sus primeros frutos;

las viñas florecen y esparcen su fragancia.

¡Levántate, amada mía;

ven conmigo, mujer hermosa!».

El amado

14Paloma mía, que te escondes en las grietas de las rocas,

en las hendiduras de las montañas,

muéstrame tu rostro,

déjame oír tu voz;

pues tu voz es placentera

y hermoso tu semblante.

15Atrapen a las zorras,

a esas zorras pequeñas

que arruinan nuestros viñedos,

nuestros viñedos en flor.

La amada

16Mi amado es mío y yo soy suya;

él apacienta su rebaño entre azucenas.

17Antes de que el día despunte

y se desvanezcan las sombras,

regresa a mí, amado mío.

Corre como un venado,

como un cervatillo

por colinas escarpadas.2:17 por colinas escarpadas. Alt. por las colinas de Beter.

Tagalog Contemporary Bible

Awit 2:1-17

Babae

1Akoʼy isang bulaklak lamang ng Sharon, isang liryo2:1 liryo: sa Ingles, “lily.” sa lambak.

Lalaki

2Kung ihahambing sa ibang kababaihan, ang irog koʼy tulad ng liryo sa gitna ng matinik na halamanan.

Babae

3Kung ihahambing naman sa ibang kabinataan, ang mahal koʼy tulad ng puno ng mansanas sa gitna ng mga puno roon sa kagubatan. Ako ay nanabik na maupo sa lilim niya, at tikman ang matamis niyang bunga. 4Dinala niya ako sa isang handaan para ipakita sa lahat na ako ay kanyang minamahal. 5Pakainin ninyo ako ng pasas at mansanas para akoʼy muling lumakas, sapagkat nanghina ako dahil sa pag-ibig. 6Ulo koʼy nakaunan sa kaliwa niyang bisig at ang kanang kamay naman niya ay nakayakap sa akin.

7Kaya kayong mga dalaga ng Jerusalem, mangako kayo sa pamamagitan ng mga batang usa at gasela, na hindi ninyo hahayaang ang pag-ibig ay umusbong hanggaʼt hindi pa dumarating ang tamang panahon.

8Ayan na! Naririnig ko nang paparating ang aking mahal. Dumarating siyang patalon-talon na parang usa sa mga bundok at burol. 9Tingnan ninyo, nariyan na siya na nakatayo sa may pader, at sa bintana akoʼy sinisilip. 10Sinabi niya sa akin, “Halika na irog kong maganda at sa akin ay sumama ka. 11Tapos na ang panahon ng taglamig at tag-ulan. 12Namumukadkad na ang mga bulaklak sa parang, panahon na ng pag-aawitan at maririnig na rin ang huni ng mga kalapati sa kabukiran. 13Ang mga bunga ng igos ay hinog na2:13 Ang mga bunga ng igos ay hinog na: o, Ang mga puno ng igos ay namumunga na. at humahalimuyak ang bulaklak ng mga ubas. Halika na irog kong maganda, sa akin ay sumama ka na.”

Lalaki

14Katulad moʼy kalapating nagtatago sa bitak ng malaking bato. Ipakita mo sa akin ang magandang mukha mo at iparinig din ang maamo mong tinig.

Mga Babae ng Jerusalem

15Bilis! Hulihin ang mga asong-gubat2:15 asong-gubat: sa Ingles, fox. na sumisira ng aming mga ubasang namumulaklak.

Babae

16Akin lang ang mahal ko, at ako naman ay kanya lang. Nagpapastol siya sa gitna ng mga liryo. 17Bago magbukang-liwayway at magliwanag, magbalik ka, mahal ko. Tumakbo ka na kasimbilis ng batang usa o gasela sa kabundukan.