A Bênção do Senhor para Jerusalém
1Mais uma vez veio a mim a palavra do Senhor dos Exércitos. 2Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Tenho muito ciúme de Sião; estou me consumindo de ciúmes por ela”.
3Assim diz o Senhor: “Estou voltando para Sião e habitarei em Jerusalém. Então Jerusalém será chamada Cidade da Verdade, e o monte do Senhor dos Exércitos será chamado monte Sagrado”.
4Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Homens e mulheres de idade avançada voltarão a sentar-se nas praças de Jerusalém, cada um com sua bengala, por causa da idade. 5As ruas da cidade ficarão cheias de meninos e meninas brincando.
6“Mesmo que isso pareça impossível para o remanescente deste povo naquela época, será impossível para mim?”, declara o Senhor dos Exércitos.
7Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Salvarei meu povo dos países do oriente e do ocidente. 8Eu os trarei de volta para que habitem em Jerusalém; serão meu povo e eu serei o Deus deles, com fidelidade e justiça”.
9Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Vocês que estão ouvindo hoje estas palavras já proferidas pelos profetas quando foram lançados os alicerces do templo do Senhor dos Exércitos, fortaleçam as mãos para que o templo seja construído. 10Pois antes daquele tempo não havia salários para os homens nem para os animais. Ninguém podia tratar dos seus negócios com segurança por causa de seus adversários, porque eu tinha posto cada um contra o seu próximo. 11Mas agora não mais tratarei com o remanescente deste povo como fiz no passado”, declara o Senhor dos Exércitos.
12“Haverá uma rica semeadura, a videira dará o seu fruto, a terra produzirá suas colheitas e o céu derramará o orvalho. E darei todas essas coisas como uma herança ao remanescente deste povo. 13Assim como vocês foram uma maldição para as nações, ó Judá e Israel, também os salvarei e vocês serão uma bênção. Não tenham medo, antes, sejam fortes.”
14Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Assim como eu havia decidido castigar vocês sem compaixão quando os seus antepassados me enfureceram”, diz o Senhor dos Exércitos, 15“também agora decidi fazer de novo o bem a Jerusalém e a Judá. Não tenham medo! 16Eis o que devem fazer: Falem somente a verdade uns com os outros e julguem retamente em seus tribunais; 17não planejem no íntimo o mal contra o seu próximo e não queiram jurar com falsidade. Porque eu odeio todas essas coisas”, declara o Senhor.
18Mais uma vez veio a mim a palavra do Senhor dos Exércitos. 19Assim diz o Senhor dos Exércitos:
“Os jejuns do quarto mês, bem como os do quinto, do sétimo e do décimo mês serão ocasiões alegres e cheias de júbilo, festas felizes para o povo de Judá. Por isso amem a verdade e a paz”.
20Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Povos e habitantes de muitas cidades ainda virão, 21e os habitantes de uma cidade irão a outra e dirão: ‘Vamos logo suplicar o favor do Senhor e buscar o Senhor dos Exércitos. Eu mesmo já estou indo’. 22E muitos povos e nações poderosas virão buscar o Senhor dos Exércitos em Jerusalém e suplicar o seu favor”.
23Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Naqueles dias, dez homens de todas as línguas e nações agarrarão firmemente a barra das vestes de um judeu e dirão: ‘Nós vamos com você porque ouvimos dizer que Deus está com o seu povo’ ”.
Nagpromisa ang Dios nga Pakamaayuhon Niya ang Jerusalem
1-2Nagsiling liwat ang Ginoo nga Makagagahom kay Zacarias, “Nagakabalaka gid ako sa Zion. Kag tungod sa akon dako nga pagkabalaka, akig gid ako sa iya mga kaaway. 3Mabalik ako sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem, kag magaestar dira. Dayon pagatawgon ang Jerusalem nga Matutom nga Siyudad kag pagatawgon ang akon bukid8:3 bukid: Ang Bukid sang Zion nga sa diin nagatindog ang templo. nga Balaan nga Bukid. 4Sa liwat magapungko sa mga plasa sang Jerusalem ang mga tigulang nga nagasungkod sa puwerte nga katigulangon. 5Kag mapuno ang mga plasa sang mga kabataan nga nagahampang.”8:5 Ang buot silingon sang sini nga mga bersikulo, hatagan sang Dios ang iya katawhan sang malawig nga kabuhi kag madamo nga mga kabataan.
6Nagsiling pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Siguro daw imposible ini para sa akon katawhan nga nagkalabilin, pero indi ini imposible sa akon. 7Luwason ko ang akon katawhan nga ginbihag sa mga duta sa sidlangan kag sa nakatundan. 8Dal-on ko sila pabalik sa Jerusalem kag paestaron didto. Sa liwat sila mangin akon katawhan kag ako mangin ila Dios nga matutom kag matarong.”
9Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, “Ini nga mensahi ginhambal man sang mga propeta sang tion nga gintukod liwat ang pundasyon sang akon templo. Kag karon nga nabatian naman ninyo ini, magpakabakod kamo agod nga matapos ninyo ang pagpatindog sang templo. 10Sang wala pa masugdan ang pagpatindog liwat sang templo, mabudlay ang inyo kahimtangan pati ang kahimtangan sang mga sapat. Wala kamo sing suweldo kag delikado bisan diin tungod kay ginpaaway ko ang mga tawo. 11Pero karon, ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling nga indi ko na ina paghimuon sa inyo nga mga nagkalabilin. 12Magatanom kamo nga may kalinong.8:12 Magatanom… kalinong: ukon, Magatubo sing maayo ang mga binhi. Magapamunga ang mga ubas, magapatubas ang duta, kag may tun-og na. Ihatag ko ini tanan sa inyo nga mga nagkalabilin, kag mangin inyo gid ini. 13Mga katawhan sang Juda kag Israel, ginapakamalaot kamo sang iban nga mga nasyon. Pero luwason ko kamo kag mangin pagpakamaayo kamo sa ila. Gani indi kamo magkahadlok kundi magpakabakod kamo.”
14Nagsiling pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Sang ginpaakig ako sang inyo nga katigulangan, nagdesisyon ako nga silutan ko kamo kag indi pagkaluoyan. 15Pero karon nagdesisyon ako nga magmaayo ako liwat sa Jerusalem kag Juda. Gani indi kamo magkahadlok. 16Amo ini ang dapat ninyo himuon: Magsugid kamo sing matuod sa isa kag isa. Maghukom kamo sing husto sa korte para sa kaayuhan sang tanan. 17Indi kamo magplano sing malain kontra sa inyo isigkatawo, kag indi kamo magsagi sumpa sing butig. Kay ginakaugtan ko ina tanan nga butang.”
18-19Nagsiling liwat ang Ginoo nga Makagagahom kay Zacarias, “Ang pagpuasa sa ikaapat, ikalima, ikapito, kag ikanapulo nga bulan mangin masinadyahon nga okasyon para sa katawhan sang Juda. Gani higugmaa ninyo ang kamatuoran kag ang kalinong.8:18-19 kalinong: ukon, maayo nga relasyon sa isa kag isa. 20Madamo nga mga katawhan halin sa nagkalain-lain nga siyudad ang magakadto sa Jerusalem. 21Ang mga pumuluyo sang isa ka siyudad magakadto sa isa ka siyudad kag magasiling, ‘Malakat kami sa pagpangamuyo kag sa pagdangop sa Ginoo nga Makagagahom. Dali, upod kamo!’
22“Madamo nga mga katawhan halin sa gamhanan nga mga nasyon ang magakadto sa Jerusalem sa pagpangamuyo kag sa pagdangop sa akon. 23Kag sa sina nga tion, ang napulo ka tawo nga halin sa iban nga mga nasyon nga may nagkalain-lain nga lingguahe magakadto sa isa ka Judio kag magasiling, ‘Gusto gid namon nga mag-upod sa inyo, tungod nabatian namon nga ang Dios kaupod ninyo.’ ”
