Salmos 71 – NVI-PT & APSD-CEB

Nova Versão Internacional

Salmos 71:1-24

Salmo 71

1Em ti, Senhor, busquei refúgio;

nunca permitas que eu seja humilhado.

2Resgata-me e livra-me por tua justiça;

inclina o teu ouvido para mim e salva-me.

3Peço-te que sejas a minha rocha de refúgio,

para onde eu sempre possa ir;

dá ordem para que me libertem,

pois és a minha rocha e a minha fortaleza.

4Livra-me, ó meu Deus, das mãos dos ímpios,

das garras dos perversos e cruéis.

5Pois tu és a minha esperança, ó Soberano Senhor,

em ti está a minha confiança desde a juventude.

6Desde o ventre materno dependo de ti;

tu me sustentaste71.6 Ou separaste desde as entranhas de minha mãe.

Eu sempre te louvarei!

7Tornei-me um exemplo para muitos,

porque tu és o meu refúgio seguro.

8Do teu louvor transborda a minha boca,

que o tempo todo proclama o teu esplendor.

9Não me rejeites na minha velhice;

não me abandones quando se vão as minhas forças.

10Pois os meus inimigos me caluniam;

os que estão à espreita juntam-se e planejam matar-me.

11“Deus o abandonou”, dizem eles;

“persigam-no e prendam-no, pois ninguém o livrará.”

12Não fiques longe de mim, ó Deus;

ó meu Deus, apressa-te em ajudar-me.

13Pereçam humilhados os meus acusadores;

sejam cobertos de zombaria e vergonha

os que querem prejudicar-me.

14Mas eu sempre terei esperança

e te louvarei cada vez mais.

15A minha boca falará sem cessar da tua justiça

e dos teus incontáveis atos de salvação.

16Falarei dos teus feitos poderosos, ó Soberano Senhor;

proclamarei a tua justiça, unicamente a tua justiça.

17Desde a minha juventude, ó Deus, tens me ensinado,

e até hoje eu anuncio as tuas maravilhas.

18Agora que estou velho, de cabelos brancos,

não me abandones, ó Deus,

para que eu possa falar da tua força aos nossos filhos,

e do teu poder às futuras gerações.

19Tua justiça chega até as alturas, ó Deus,

tu, que tens feito coisas grandiosas.

Quem se compara a ti, ó Deus?

20Tu, que me fizeste passar muitas e duras tribulações,

restaurarás a minha vida,

e das profundezas da terra de novo me farás subir.

21Tu me farás mais honrado

e mais uma vez me consolarás.

22E eu te louvarei com a lira

por tua fidelidade, ó meu Deus;

cantarei louvores a ti com a harpa,

ó Santo de Israel.

23Os meus lábios gritarão de alegria

quando eu cantar louvores a ti,

pois tu me redimiste.

24Também a minha língua sempre falará

dos teus atos de justiça,

pois os que queriam prejudicar-me

foram humilhados e ficaram frustrados.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 71:1-24

Salmo 71

Isugilon ang Gihimo sa Dios Hangtod sa Kahangtoran

1Kanimo, Ginoo, nagadangop ako.

Ayaw itugot nga maulawan ako.

2Tabangi ako ug luwasa tungod kay ikaw matarong.

Pamatia ako ug luwasa.

3Sama ka sa salipdanan nga bato alang kanako;

kanimo ako kanunay modangop.

Nagsugo ka nga luwason ako, kay ikaw ang akong salipdanan nga bato ug lig-ong tagoanan.

4O Dios ko, luwasa ako gikan sa kamot sa daotan ug bangis nga mga tawo.

5Kay ikaw ang akong paglaom, Ginoong Dios.

Sukad sa bata pa ako, misalig na ako kanimo.

6Sukad sa akong pagkatawo misalig ako kanimo ug gipanalipdan mo ako.71:6 gipanalipdan mo ako: Mao kini sa Septuagint, apan sa Hebreo dili kini klaro.

Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.

7Nahimong panig-ingnan ang akong kinabuhi sa kadaghanan,

tungod kay ikaw ang akong lig-ong tigpanalipod.

8Dayegon ko kanunay ang imong pagkagamhanan.

9Ayaw ako isalikway kon ako tigulang na.

Ayaw ako pasagdi kon ako maluya na.

10Kay ang akong mga kaaway nagtigom ug nagsabot mahitungod kanako;

buot nila akong patyon.

11Miingon sila, “Gipasagdan na siya sa Dios,

busa gukdon nato siya ug dakpon kay wala nay motabang kaniya.”

12O Dios ko, ayaw pagpahilayo kanako;

tabangi dayon ako.

13Hinaut pa nga ang mga nagbutang-butang kanako maulawan ug malaglag.

Hinaut pa nga ang buot modagmal kanako maulawan ug biay-biayon.

14Apan ako, O Dios, molaom kanunay kanimo,

ug mosamot pa gayod ang akong pagdayeg kanimo.

15Isugilon ko kanunay ang matarong mong mga binuhatan sa pagluwas sa imong katawhan,

bisan kon dili ko kini matugkad.

16Moadto ako sa imong templo, Ginoong Dios, ug modayeg kanimo tungod sa imong gamhanang mga buhat.

Imantala ko ang imo lamang nga pagkamatarong.

17O Dios, sukad sa bata pa ako, gitudloan mo na ako mahitungod sa imong katingalahang mga gipangbuhat,

ug hangtod karon gisugilon ko kini.

18Ug kon tigulang na ako ug ubanon, ayaw ako pasagdi, O Dios,

hangtod nga ikasugilon ko ang imong gahom ug kusog sa umaabot nga mga henerasyon.

19Ang imong pagkamatarong, O Dios, dili matugkad.

Katingalahan ang imong mga gipangbuhat; wala gayoy sama kanimo.

20Bisan gipatagamtam mo ako ug daghang mga pag-antos,

hatagan mo gihapon ako ug bag-ong kinabuhi;

mahisama ako sa patay nga buhion mo pag-usab.

21Himuon mo akong mas labaw pang dungganon,

ug lipayon mo ako pag-usab.

22O Dios ko, tungod sa imong pagkamatinumanon dayegon ko ikaw pinaagi sa pagtukar sa harpa.

Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg nga dinuyogan sa harpa, O Balaan nga Dios sa Israel.

23Mosinggit ako sa kalipay samtang nagaawit ako ug mga pagdayeg kanimo tungod kay giluwas mo ako.

24Isugilon ko kanunay ang imong pagkamatarong,

kay ang mga tawong buot modagmal kanako naulawan.