Salmo 119119 O salmo 119 é um poema organizado em ordem alfabética, no hebraico.
Álef
1Como são felizes os que andam em caminhos irrepreensíveis,
que vivem conforme a lei do Senhor!
2Como são felizes os que obedecem aos seus estatutos
e de todo o coração o buscam!
3Não praticam o mal
e andam nos caminhos do Senhor.
4Tu mesmo ordenaste os teus preceitos
para que sejam fielmente obedecidos.
5Quem dera fossem firmados os meus caminhos
na obediência aos teus decretos.
6Então não ficaria decepcionado
ao considerar todos os teus mandamentos.
7Eu te louvarei de coração sincero
quando aprender as tuas justas ordenanças.
8Obedecerei aos teus decretos;
nunca me abandones.
Bêt
9Como pode o jovem manter pura a sua conduta?
Vivendo de acordo com a tua palavra.
10Eu te busco de todo o coração;
não permitas que eu me desvie dos teus mandamentos.
11Guardei no coração a tua palavra
para não pecar contra ti.
12Bendito sejas, Senhor!
Ensina-me os teus decretos.
13Com os lábios repito
todas as leis que promulgaste.
14Regozijo-me em seguir os teus testemunhos
como o que se regozija com grandes riquezas.
15Meditarei nos teus preceitos
e darei atenção às tuas veredas.
16Tenho prazer nos teus decretos;
não me esqueço da tua palavra.
Guímel
17Trata com bondade o teu servo
para que eu viva e obedeça à tua palavra.
18Abre os meus olhos
para que eu veja as maravilhas da tua lei.
19Sou peregrino na terra;
não escondas de mim os teus mandamentos.
20A minha alma consome-se
de perene desejo das tuas ordenanças.
21Tu repreendes os arrogantes;
malditos os que se desviam dos teus mandamentos!
22Tira de mim a afronta e o desprezo,
pois obedeço aos teus estatutos.
23Mesmo que os poderosos se reúnam para conspirar contra mim,
ainda assim o teu servo meditará nos teus decretos.
24Sim, os teus testemunhos são o meu prazer;
eles são os meus conselheiros.
Dálet
25Agora estou prostrado no pó;
preserva a minha vida conforme a tua promessa.
26A ti relatei os meus caminhos e tu me respondeste;
ensina-me os teus decretos.
27Faze-me discernir o propósito dos teus preceitos;
então meditarei nas tuas maravilhas.
28A minha alma se consome de tristeza;
fortalece-me conforme a tua promessa.
29Desvia-me dos caminhos enganosos;
por tua graça, ensina-me a tua lei.
30Escolhi o caminho da fidelidade;
decidi seguir as tuas ordenanças.
31Apego-me aos teus testemunhos, ó Senhor;
não permitas que eu fique decepcionado.
32Corro pelo caminho que os teus mandamentos apontam,
pois me deste maior entendimento.
He
33Ensina-me, Senhor, o caminho dos teus decretos,
e a eles obedecerei até o fim.
34Dá-me entendimento, para que eu guarde a tua lei
e a ela obedeça de todo o coração.
35Dirige-me pelo caminho dos teus mandamentos,
pois nele encontro satisfação.
36Inclina o meu coração para os teus estatutos,
e não para a ganância.
37Desvia os meus olhos das coisas inúteis;
faze-me viver nos caminhos que traçaste.119.37 Dois manuscritos do Texto Massorético e os manuscritos do mar Morto dizem preserva a minha vida pela tua palavra.
38Cumpre a tua promessa para com o teu servo,
para que sejas temido.
39Livra-me da afronta que me apavora,
pois as tuas ordenanças são boas.
40Como anseio pelos teus preceitos!
Preserva a minha vida por tua justiça!
Vav
41Que o teu amor alcance-me, Senhor,
e a tua salvação, segundo a tua promessa;
42então responderei aos que me afrontam,
pois confio na tua palavra.
43Jamais tires da minha boca a palavra da verdade,
pois nas tuas ordenanças depositei a minha esperança.
44Obedecerei constantemente à tua lei,
para todo o sempre.
45Andarei em verdadeira liberdade,
pois tenho buscado os teus preceitos.
46Falarei dos teus testemunhos diante de reis,
sem ficar envergonhado.
47Tenho prazer nos teus mandamentos;
eu os amo.
48A ti119.48 Ou Aos teus mandamentos levanto minhas mãos
e medito nos teus decretos.
Zain
49Lembra-te da tua palavra ao teu servo,
pela qual me deste esperança.
50Este é o meu consolo no meu sofrimento:
A tua promessa dá-me vida.
51Os arrogantes zombam de mim o tempo todo,
mas eu não me desvio da tua lei.
52Lembro-me, Senhor, das tuas ordenanças do passado
e nelas acho consolo.
53Fui tomado de ira tremenda por causa dos ímpios
que rejeitaram a tua lei.
54Os teus decretos são o tema
da minha canção em minha peregrinação.
55De noite lembro-me do teu nome, Senhor!
Vou obedecer à tua lei.
56Esta tem sido a minha prática:
Obedecer aos teus preceitos.
Hêt
57Tu és a minha herança, Senhor;
prometi obedecer às tuas palavras.
58De todo o coração suplico a tua graça;
tem misericórdia de mim, conforme a tua promessa.
59Refleti em meus caminhos e voltei os meus passos
para os teus testemunhos.
60Eu me apressarei e não hesitarei
em obedecer aos teus mandamentos.
61Embora as cordas dos ímpios queiram prender-me,
eu não me esqueço da tua lei.
62À meia-noite me levanto para dar-te graças
pelas tuas justas ordenanças.
63Sou amigo de todos os que te temem
e obedecem aos teus preceitos.
64A terra está cheia do teu amor, Senhor;
ensina-me os teus decretos.
Tét
65Trata com bondade o teu servo, Senhor,
conforme a tua promessa.
66Ensina-me o bom senso e o conhecimento,
pois confio em teus mandamentos.
67Antes de ser castigado, eu andava desviado,
mas agora obedeço à tua palavra.
68Tu és bom, e o que fazes é bom;
ensina-me os teus decretos.
69Os arrogantes mancharam o meu nome com mentiras,
mas eu obedeço aos teus preceitos de todo o coração.
70O coração deles é insensível;
eu, porém, tenho prazer na tua lei.
71Foi bom para mim ter sido castigado,
para que aprendesse os teus decretos.
72Para mim vale mais a lei que decretaste
do que milhares de peças de prata e ouro.
Iode
73As tuas mãos me fizeram e me formaram;
dá-me entendimento para aprender os teus mandamentos.
74Quando os que têm temor de ti me virem, se alegrarão,
pois na tua palavra depositei a minha esperança.
75Sei, Senhor, que as tuas ordenanças são justas,
e que por tua fidelidade me castigaste.
76Seja o teu amor o meu consolo,
conforme a tua promessa ao teu servo.
77Alcance-me a tua misericórdia para que eu tenha vida,
porque a tua lei é o meu prazer.
78Sejam humilhados os arrogantes, pois me prejudicaram sem motivo;
mas eu meditarei nos teus preceitos.
79Venham apoiar-me aqueles que te temem,
aqueles que entendem os teus estatutos.
80Seja o meu coração íntegro para com os teus decretos,
para que eu não seja humilhado.
Caf
81Estou quase desfalecido, aguardando a tua salvação,
mas na tua palavra depositei a minha esperança.
82Os meus olhos fraquejam de tanto esperar pela tua promessa,
e pergunto: “Quando me consolarás?”
83Embora eu seja como uma vasilha inútil119.83 Hebraico: um odre na fumaça.,
não me esqueço dos teus decretos.
84Até quando o teu servo deverá esperar
para que castigues os meus perseguidores?
85Cavaram uma armadilha contra mim os arrogantes,
os que não seguem a tua lei.
86Todos os teus mandamentos merecem confiança;
ajuda-me, pois sou perseguido com mentiras.
87Quase acabaram com a minha vida na terra,
mas não abandonei os teus preceitos.
88Preserva a minha vida pelo teu amor,
e obedecerei aos estatutos que decretaste.
Lâmed
89A tua palavra, Senhor,
para sempre está firmada nos céus.
90A tua fidelidade é constante por todas as gerações;
estabeleceste a terra, que firme subsiste.
91Conforme as tuas ordens, tudo permanece até hoje119.91 Ou as tuas leis permanecem até hoje,
pois tudo está a teu serviço.
92Se a tua lei não fosse o meu prazer,
o sofrimento já me teria destruído.
93Jamais me esquecerei dos teus preceitos,
pois é por meio deles que preservas a minha vida.
94Salva-me, pois a ti pertenço
e busco os teus preceitos!
95Os ímpios estão à espera para destruir-me,
mas eu considero os teus testemunhos.
96Tenho constatado que toda perfeição tem limite;
mas não há limite para o teu mandamento.
Mem
97Como eu amo a tua lei!
Medito nela o dia inteiro.
98Os teus mandamentos me tornam mais sábio que os meus inimigos,
porquanto estão sempre comigo.
99Tenho mais discernimento que todos os meus mestres,
pois medito nos teus testemunhos.
100Tenho mais entendimento que os anciãos,
pois obedeço aos teus preceitos.
101Afasto os pés de todo caminho mau
para obedecer à tua palavra.
102Não me afasto das tuas ordenanças,
pois tu mesmo me ensinas.
103Como são doces para o meu paladar as tuas palavras!
Mais que o mel para a minha boca!
104Ganho entendimento por meio dos teus preceitos;
por isso odeio todo caminho de falsidade.
Nun
105A tua palavra é lâmpada que ilumina os meus passos
e luz que clareia o meu caminho.
106Prometi sob juramento e o cumprirei:
vou obedecer às tuas justas ordenanças.
107Passei por muito sofrimento;
preserva, Senhor, a minha vida, conforme a tua promessa.
108Aceita, Senhor, a oferta de louvor dos meus lábios,
e ensina-me as tuas ordenanças.
109A minha vida está sempre em perigo119.109 Hebraico: em minhas mãos.,
mas não me esqueço da tua lei.
110Os ímpios prepararam uma armadilha contra mim,
mas não me desviei dos teus preceitos.
111Os teus testemunhos são a minha herança permanente;
são a alegria do meu coração.
112Dispus o meu coração para cumprir
os teus decretos até o fim.
Sâmeq
113Odeio os que são inconstantes,
mas amo a tua lei.
114Tu és o meu abrigo e o meu escudo;
e na tua palavra depositei a minha esperança.
115Afastem-se de mim os que praticam o mal!
Quero obedecer aos mandamentos do meu Deus!
116Sustenta-me, segundo a tua promessa, e eu viverei;
não permitas que se frustrem as minhas esperanças.
117Ampara-me, e estarei seguro;
sempre estarei atento aos teus decretos.
118Tu rejeitas todos os que se desviam dos teus decretos,
pois os seus planos enganosos são inúteis.
119Tu destróis119.119 Alguns manuscritos do Texto Massorético, a Septuaginta e outras versões gregas dizem consideras. como refugo todos os ímpios da terra;
por isso amo os teus testemunhos.
120O meu corpo estremece diante de ti;
as tuas ordenanças enchem-me de temor.
Áin
121Tenho vivido com justiça e retidão;
não me abandones nas mãos dos meus opressores.
122Garante o bem-estar do teu servo;
não permitas que os arrogantes me oprimam.
123Os meus olhos fraquejam, aguardando a tua salvação
e o cumprimento da tua justiça.
124Trata o teu servo conforme o teu amor leal
e ensina-me os teus decretos.
125Sou teu servo; dá-me discernimento
para compreender os teus testemunhos.
126Já é tempo de agires, Senhor,
pois a tua lei está sendo desrespeitada.
127Eu amo os teus mandamentos mais do que o ouro,
mais do que o ouro puro.
128Por isso considero justos os teus preceitos
e odeio todo caminho de falsidade.
Pê
129Os teus testemunhos são maravilhosos;
por isso lhes obedeço.
130A explicação das tuas palavras ilumina
e dá discernimento aos inexperientes.
131Abro a boca e suspiro,
ansiando por teus mandamentos.
132Volta-te para mim e tem misericórdia de mim,
como sempre fazes aos que amam o teu nome.
133Dirige os meus passos, conforme a tua palavra;
não permitas que nenhum pecado me domine.
134Resgata-me da opressão dos homens,
para que eu obedeça aos teus preceitos.
135Faze o teu rosto resplandecer sobre119.135 Isto é, mostra a tua bondade para com. o teu servo
e ensina-me os teus decretos.
136Rios de lágrimas correm dos meus olhos,
porque a tua lei não é obedecida.
Tsade
137Justo és, Senhor,
e retas são as tuas ordenanças.
138Ordenaste os teus testemunhos com justiça;
dignos são de inteira confiança!
139O meu zelo me consome,
pois os meus adversários se esquecem das tuas palavras.
140A tua promessa119.140 Ou palavra foi plenamente comprovada,
e, por isso, o teu servo a ama.
141Sou pequeno e desprezado,
mas não esqueço os teus preceitos.
142A tua justiça é eterna,
e a tua lei é a verdade.
143Tribulação e angústia me atingiram,
mas os teus mandamentos são o meu prazer.
144Os teus testemunhos são eternamente justos,
dá-me discernimento para que eu tenha vida.
Cof
145Eu clamo de todo o coração;
responde-me, Senhor, e obedecerei aos teus testemunhos!
146Clamo a ti; salva-me,
e obedecerei aos teus estatutos!
147Antes do amanhecer me levanto e suplico o teu socorro;
na tua palavra depositei a minha esperança.
148Fico acordado nas vigílias da noite,
para meditar nas tuas promessas.
149Ouve a minha voz pelo teu amor leal;
faze-me viver, Senhor, conforme as tuas ordenanças.
150Os meus perseguidores aproximam-se com más intenções,119.150 Conforme alguns manuscritos do Texto Massorético, a Septuaginta e algumas versões gregas. O Texto Massorético diz Os que tramam o mal estão por perto.
mas estão distantes da tua lei.
151Tu, porém, Senhor, estás perto,
e todos os teus mandamentos são verdadeiros.
152Há muito aprendi dos teus testemunhos
que tu os estabeleceste para sempre.
Rêsh
153Olha para o meu sofrimento e livra-me,
pois não me esqueço da tua lei.
154Defende a minha causa e resgata-me;
preserva a minha vida conforme a tua promessa.
155A salvação está longe dos ímpios,
pois eles não buscam os teus decretos.
156Grande é a tua compaixão, Senhor;
preserva a minha vida conforme as tuas leis.
157Muitos são os meus adversários e os meus perseguidores,
mas eu não me desvio dos teus estatutos.
158Com grande desgosto vejo os infiéis,
que não obedecem à tua palavra.
159Vê como amo os teus preceitos!
Dá-me vida, Senhor, conforme o teu amor leal.
160A verdade é a essência da tua palavra,
e todas as tuas justas ordenanças são eternas.
Shin e Sin
161Os poderosos perseguem-me sem motivo,
mas é diante da tua palavra que o meu coração treme.
162Eu me regozijo na tua promessa como alguém
que encontra grandes despojos.
163Odeio e detesto a falsidade,
mas amo a tua lei.
164Sete vezes por dia eu te louvo
por causa das tuas justas ordenanças.
165Os que amam a tua lei desfrutam paz,
e nada há que os faça tropeçar.
166Aguardo a tua salvação, Senhor,
e pratico os teus mandamentos.
167Obedeço aos teus testemunhos;
amo-os infinitamente!
168Obedeço a todos os teus preceitos e testemunhos,
pois conheces todos os meus caminhos.
Tau
169Chegue à tua presença o meu clamor, Senhor!
Dá-me entendimento conforme a tua palavra.
170Chegue a ti a minha súplica.
Livra-me, conforme a tua promessa.
171Meus lábios transbordarão de louvor,
pois me ensinas os teus decretos.
172A minha língua cantará a tua palavra,
pois todos os teus mandamentos são justos.
173Com tua mão vem ajudar-me,
pois escolhi os teus preceitos.
174Anseio pela tua salvação, Senhor,
e a tua lei é o meu prazer.
175Permite-me viver para que eu te louve;
e que as tuas ordenanças me sustentem.
176Andei vagando como ovelha perdida;
vem em busca do teu servo,
pois não me esqueci dos teus mandamentos.
Salmo 119
Ang Kasuguan sang Dios
1Bulahan ang mga tawo nga wala kasawayan ang ila kabuhi, nga nagakabuhi suno sa kasuguan sang Ginoo.
2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga pagpanudlo sang Dios, nga nagatuman sa iya sa ila bug-os nga tagipusuon.
3Wala sila nagahimo sang malain kundi nagasunod sila sa mga pamaagi sang Dios.
4Ginoo, ginhatag mo sa amon ang imo mga pagsulundan agod tumanon namon ini nga may katutom.
5Dako gid ang akon handom nga ang akon pagkabuhi permi matutom sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
6Kon tumanon ko ang tanan mo nga mga sugo, indi ako mahuy-an.
7Dayawon ko ikaw nga may matinlo nga tagipusuon samtang nagatuon ako sang imo matarong nga mga sugo.
8Tumanon ko ang imo mga pagsulundan, gani indi gid ako pagpabay-i.
9Ano bala ang himuon sang isa ka pamatan-on agod mangin matinlo ang iya kabuhi?
Ang iya himuon amo ang pagsunod sa imo pulong.
10Nagadangop ako sa imo sa bug-os ko nga tagipusuon,
gani indi pag-itugot nga talikdan ko ang imo mga sugo.
11Ginatipigan ko ang imo pulong sa akon tagipusuon agod indi ako makasala sa imo.
12Dalayawon ikaw, Ginoo!
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
13Ginasulit-sulit ko hambal ang tanan nga sugo nga imo ginhatag.
14Nagakalipay ako sa pagsunod sang imo mga pagpanudlo, labaw pa sa kalipay nga ginahatag sang manggad.
15Nagapamalandong ako sa imo mga pagsulundan
kag ginahunahuna ko sing maayo ang imo mga pamaagi.
16Nagakalipay ako sa imo mga pagsulundan
kag indi ko pagkalimtan ang imo pulong.
17Magmaayo ka sa akon nga imo alagad
agod padayon ako nga magkabuhi kag magtuman sang imo pulong.
18Buksi ang akon hunahuna
agod nga maintiendihan ko ang matahom nga mga kamatuoran sa imo kasuguan.
19Umalagi lang ako sa sining kalibutan,
gani ipahayag sa akon ang imo mga sugo.
20Sa tanan nga tion nagahandom gid ako sa paghibalo sang imo mga sugo.
21Ginasabdong mo ang mga bugalon, nga imo ginapakamalaot.
Ini sila nagatalikod sa imo mga sugo.
22Ilikaw ako sa ila nga pagpakahuya kag pagyaguta,
kay ginatuman ko ang imo mga pagpanudlo.
23Bisan pa magtipon ang mga manugdumala sa paglibak sa akon,
ako nga imo alagad magapamalandong sa imo mga pagsulundan.
24Ang imo mga pagpanudlo nagahatag sa akon sang kalipay;
amo ini ang akon manuglaygay.
25Daw mapatay na ako, gani padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
26Ginsugid ko sa imo ang parte sa akon kabuhi kag ginpamatian mo ako.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
27Paintiendiha ako sang imo mga pagsulundan
agod mapamalandungan ko ang imo makatilingala nga mga binuhatan.
28Daw malumos ako sa kasubo, gani pabaskuga ako suno sa imo promisa.
29Buligi ako nga indi magkabuhi nga madaya;
kag kaluoyi ako nga matuman ko ang imo kasuguan.119:29 nga matuman ko ang imo kasuguan: ukon, paagi sa imo kasuguan.
30Ginpili ko ang husto nga dalan;
gusto ko gid nga magsunod sa imo mga sugo.
31Ginasunod ko, Ginoo, ang imo mga pagpanudlo,
gani indi pag-itugot nga mahuy-an ako.
32Ginatinguhaan ko gid ang pagkabuhi nga matinumanon sa imo mga sugo tungod kay ginadugangan mo ang akon pag-intiendi.119:32 ginadugangan… pag-intiendi: ukon, ginapalipay mo ako.
33Tudlui ako, Ginoo, sang imo mga pagsulundan,
kag pagatumanon ko ini hasta san-o.
34Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo kasuguan,
kag sundon ko ini kag tipigan sa bug-os ko nga tagipusuon.
35Tuytuyi ako sa pagsunod sang imo mga sugo,
kay sa sini may kalipay ako.
36Hatagi ako sang handom sa pagtuman sang imo mga pagpanudlo sang sa paghandom nga magmanggaranon.
37Ilikaw ako sa paghandom sang mga butang nga wala sing pulos.
Padayuna119:37 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
38Tumana ang imo promisa sa akon nga imo alagad, nga ginapromisa mo sa mga nagatahod sa imo.
39Kuhaa ang mga pagpakahuya sa akon nga akon ginakahadlukan
kay ginakabig ko nga maayo ang imo mga sugo.
40Luyag ko nga magtuman sang imo mga pagsulundan.
Tungod nga ikaw matarong, padayuna119:40 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi.
41Ginoo, ipakita ang imo paghigugma kag pagluwas sa akon, suno sa imo promisa.
42Dayon masabat ko ang mga nagapakahuya sa akon,
kay nagasalig ako sa imo mga pulong.
43Pahambala ako sang imo matuod nga mga pulong sa tanan nga tion,
kay ang akon paglaom ara lamang sa imo mga sugo.
44Permi ko tumanon ang imo kasuguan hasta san-o.
45Magakabuhi ako nga may kahilwayan,
kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo nga pagsulundan.
46Indi ako magkahuya sa pagsugid sang imo mga pagpanudlo sa atubangan sang mga hari.
47Nagakalipay gid ako sa pagsunod sa imo mga sugo nga akon ginahigugma.
48Ginatahod ko ang imo mga sugo nga akon ginahigugma,
kag ginapamalandungan ko ang imo mga pagsulundan.
49Dumduma ang imo promisa sa akon nga imo alagad,
kay sa sina ginahatagan mo ako sang paglaom.
50Ang imo promisa nagapabuhi sa akon kag nagahatag sa akon sang kalipay sa akon mga pag-antos.
51Puwerte gid ang paghikay sa akon sang mga bugalon,
pero wala ako nagabiya sa imo kasuguan.
52Ginoo, ginadumdom ko ang imo mga sugo nga dugay na nimo nga ginhatag,
kay nagahatag ini sa akon sang kalipay.
53Akig gid ako katama tungod sa mga malaot, nga nagasikway sang imo kasuguan.
54Nagakanta ako parte sa imo mga pagsulundan bisan diin ako mag-estar.119:54 bisan… mag-estar: ukon, diri sa kalibutan nga sa diin umalagi lang ako.
55Ginoo, sa kagab-ihon ginadumdom ko ikaw kag ang imo kasuguan, kon paano ko ini matuman.
56Amo ini ang akon kalipay: ang pagsunod sa imo mga pagsulundan.
57Ikaw lang gid Ginoo ang akon kinahanglan.
Nagapromisa ako sa pagtuman sang imo mga pulong.
58Ginapangabay ko ikaw sa bug-os ko nga tagipusuon nga kaluoyan mo ako suno sa imo promisa.
59Ginhunahuna ko kon paano ako nagkabuhi,
kag nagdesisyon ako nga magsunod sa imo mga pagpanudlo.
60Ginatuman ko gilayon ang imo mga sugo.
61Bisan pa ginagapos ako sang mga malaot, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
62Bisan pa sa tungang gab-i nagamata ako sa pagpasalamat sa imo tungod sang imo matarong nga mga sugo.
63Abyan ako sang tanan nga nagatahod sa imo kag nagatuman sang imo mga pagsulundan.
64Ginoo, ginahigugma mo ang tanan nga tawo sa kalibutan.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
65Ginoo, magmaayo ka sa akon nga imo alagad, suno sa imo promisa.
66Hatagi ako sang kaalam kag ihibalo
kay nagasalig ako sa imo mga sugo.
67Sang una, sang wala mo pa ako pagdisiplinaha, nagbiya ako sa imo,
pero subong ginatuman ko na ang imo pulong.
68Maayo ka gid kag maayo ang imo mga ginahimo.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
69Bisan ginabutang-butangan ako sang mga bugalon, ginatuman ko gihapon ang imo mga pagsulundan sa bug-os ko nga tagipusuon.
70Ina nga mga bugalon wala sing pag-intiendi sa imo kasuguan,
pero ako iya nagakalipay sa pagsunod sini.
71Maayo nga ginsilutan mo ako,
kay paagi sini nakatuon ako sang imo mga pagsulundan.
72Para sa akon, ang kasuguan nga imo ginhatag mas bilidhon pa sang sa madamo gid nga manggad.
73Gintuga mo ako kag ginporma;
hatagi ako sang pag-intiendi agod makatuon ako sang imo mga sugo.
74Nagakalipay ang mga nagatahod sa imo kon makita nila ako,
kay nagasalig ako sa imo pulong.
75Nakahibalo ako, Ginoo, nga matarong ang imo mga sugo.
Kag tungod nga matutom ka, gindisiplina mo ako.
76Kabay pa nga lipayon mo ako sang imo gugma suno sa imo promisa sa akon nga imo alagad.
77Kaluoyi ako agod padayon ako nga magakabuhi,
kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imo kasuguan.
78Kabay pa nga mahuy-an ang mga bugalon tungod kay ginabutang-butangan nila ako.
Kon sa akon, magapamalandong ako sa imo mga pagsulundan.
79Kabay pa nga magpalapit sa akon ang mga nagatahod sa imo kag nakahibalo sang imo mga pagpanudlo.
80Kabay pa nga tumanon ko sa bug-os ko nga tagipusuon ang imo mga pagsulundan agod indi ako mahuy-an.
81Ginakapoy na ako sa paghulat sang imo pagluwas sa akon,
pero nagasalig ako sa imo pulong.
82Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa.
Nagapamangkot ako, “San-o mo pa bala ako pabaskugon kag lipayon?”
83Bisan pa pareho na ako sa indi na mapuslan nga panit nga suludlan sang bino, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
84Hasta san-o pa bala ang akon paghulat?
San-o mo pa bala silutan ang mga nagahingabot sa akon nga imo alagad?
85Nagkutkot sang mga buho sa pagsiod sa akon ang mga bugalon nga wala nagasunod sa imo kasuguan.
86Masaligan gid ang tanan mo nga mga sugo.
Buligi ako, kay ginahingabot ako sang mga tawo bisan wala sing kabangdanan.
87Diutayan na lang ako nila mapatay,
pero wala ko ginsikway ang imo mga pagsulundan.
88Tipigi ang akon kabuhi suno sa imo gugma;
tumanon ko ang pagpanudlo nga ginhatag mo.
89Ginoo, ang imo pulong magapadayon sa wala sing katapusan;
malig-on ini pareho sa langit.
90Ang imo katutom nagapadayon hasta san-o.
Ginpahamtang mo sing malig-on ang kalibutan, gani nagapabilin ini.
91Ang tanan nga butang nagapabilin hasta subong tungod sa imo pagbuot.
Kay ini sila nagaalagad sa imo.
92Kon ang imo kasuguan wala nagalipay sa akon, kuntani napatay na ako tungod sang akon pag-antos.
93Indi ko gid pagkalimtan ang imo mga pagsulundan,
kay paagi sini ginapadayon119:93 ginapadayon: ukon, ginabag-o. mo ang akon kabuhi.
94Imo ako, gani luwasa ako!
Kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
95Nagahulat ang mga malaot sa pagpatay sa akon,
pero pamalandungan ko ang imo mga pagpanudlo.
96Nakita ko nga ang tanan nga butang may limitasyon,
pero ang imo mga sugo wala.
97Daw ano ang paghigugma ko sang imo kasuguan.
Ginapamalandungan ko gid ini permi.
98Kag tungod nga ari sa akon permi ang imo mga sugo,
mas maalam ako sang sa akon mga kaaway.
99Madamo pa ang akon naintiendihan sang sa akon mga manunudlo,
kay ang imo pagpanudlo amo ang akon ginapamalandungan.
100Labaw pa ang akon pag-intiendi sang sa mga tigulang,
kay ginatuman ko ang imo mga pagsulundan.
101Ginalikawan ko ang tanan nga malain nga pagginawi agod matuman ko ang imo pulong.
102Wala ako nagbiya sa imo mga sugo,
kay ikaw ang nagatudlo sa akon.
103Daw ano katam-is sang imo mga promisa, mas matam-is pa ini sang sa dugos.
104Nagakuha ako sing pag-intiendi halin sa imo mga pagsulundan,
gani ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
105Ang imo pulong pareho sa suga nga nagahatag kasanag sa akon alagyan.
106Tumanon ko gid ang akon ginsumpa nga magsunod sa imo matarong nga mga sugo.
107Puwerte gid ang akon pag-antos;
padayuna ang akon kabuhi, Ginoo, suno sa imo promisa.
108Batuna, Ginoo, ang akon kinabubut-on nga pagdayaw sa imo,
kag tudlui ako sang imo mga sugo.
109Bisan pa ara ako permi sa peligro sang kamatayon, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
110Nagbutang sang siod para sa akon ang mga malaot,
pero wala ako magbiya sa imo mga pagsulundan.
111Ang imo mga pagpanudlo amo ang akon bilidhon nga pagkabutang sa wala sing katapusan,
kay amo ini ang akon kalipay.
112Nagdesisyon ako nga tumanon ko gid ang imo mga pagsulundan hasta san-o.
113Ginakaugtan ko ang mga tawo nga indi mainunungon sa imo,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
114Ikaw ang akon palanaguan kag manugprotektar;
nagasalig ako sa imo pulong.
115Palayo kamo sa akon, kamo nga mga nagahimo sing malain,
agod matuman ko ang mga sugo sang akon Dios.
116Hatagi ako sang kusog suno sa imo promisa
agod padayon ako nga magakabuhi;
kag indi pag-itugot nga mapaslawan ako sa akon paglaom sa imo.
117Buligi ako agod maluwas ako;
kag isentro ko permi ang akon hunahuna sa imo mga pagsulundan.
118Ginasikway mo ang tanan nga nagabiya sa imo mga pagsulundan.
Sa pagkamatuod, ang ila pagpanunto wala sing pulos.
119Ginakabig mo nga pareho sa basura ang tanan nga malaot nga mga tawo diri sa kalibutan.
Tungod sini ginahigugma ko ang imo pagpanudlo.
120Nagakurog ako sa kahadlok sa imo;
nahadlok gid ako sa imo paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: ukon, nagatahod ako sa imo mga sugo.
121Ginhimo ko ang matarong kag husto,
gani indi ako pagpabay-i sa akon mga kaaway.
122Magpromisa ka nga buligan mo ako nga imo alagad;
indi pag-itugot nga piguson ako sang mga bugalon.
123Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa nga luwason mo ako.
124Himua sa akon nga imo alagad ang suno sa imo paghigugma,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
125Alagad mo ako, gani hatagi ako sing pag-intiendi
agod maintiendihan ko ang imo mga pagpanudlo.
126Ginoo, tion na ini nga maghulag ka,
kay wala na nagasunod ang mga tawo sa imo kasuguan.
127Tungod nga ginahigugma ko ang imo mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa pinakapuraw nga bulawan,
128kag tungod nga ginasunod ko ang tanan mo nga pagsulundan,
ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
129Maayo gid ang imo mga pagpanudlo,
gani ginasunod ko ini sa bug-os ko nga tagipusuon.
130Ang pagpahayag sang imo mga pulong nagahatag sang kasanag sa hunahuna sang mga tawo kag kaalam sa mga wala sing alam.
131Puwerte gid ang akon handom sa imo mga sugo.
132Talupangda ako kag kaluoyi, pareho sang imo ginahimo permi sa mga nagahigugma sa imo.
133Tuytuyi ako paagi sa imo pulong;
indi pag-itugot nga gamhan ako sang kalautan.
134Luwasa ako sa mga nagapigos sa akon
agod matuman ko ang imo mga pagsulundan.
135Ipakita ang imo kaayo sa akon nga imo alagad,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
136Puwerte gid ang akon hilibion tungod kay wala nagtuman ang mga tawo sa imo kasuguan.
137Matarong ka, Ginoo, kag husto ang imo mga sugo.
138Matarong kag masaligan gid ang mga pagpanudlo nga ginhatag mo.
139Puwerte gid ang akon kaakig kay ginasikway sang akon mga kaaway ang imo mga pulong.
140Napamatud-an nga masaligan gid ang imo promisa,
kag ini ginahigugma ko nga imo alagad.
141Bisan kubos ako kag ginahikayan, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
142Wala sing katapusan ang imo pagkamatarong
kag matuod ang imo kasuguan.
143Nag-abot sa akon ang kalisod kag kasakit, pero ang imo mga sugo naghatag sa akon sang kalipay.
144Matarong ang imo mga pagpanudlo sa wala sing katapusan.
Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo mga pagpanudlo agod padayon ako nga magakabuhi.
145Nagapanawag ako sa imo, Ginoo, sa bug-os ko nga tagipusuon;
sabta ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagsulundan.
146Nagapanawag ako sa imo;
luwasa ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagpanudlo.
147Nagabugtaw ako sa wala pa magbutlak ang adlaw
kag nagapangayo ako sang bulig sa imo.
Nagasalig ako sa imo promisa.
148Nagapulaw ako sa bilog nga gab-i sa pagpamalandong sang imo mga promisa.
149Pamatii ako, Ginoo, suno sa imo gugma;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:149 paghukom: ukon, mga sugo.
150Nagapalapit sa akon ang mga malaot nga nagahingabot sa akon, nga nagasikway sang imo kasuguan.
151Pero malapit ka sa akon, Ginoo; kag masaligan119:151 masaligan: ukon, matuod. ang tanan mo nga mga sugo.
152Sa akon nga pagtuon sang imo mga pagpanudlo, dugay na nga nahibaluan ko nga ang ining imo mga pagpanudlo ginhimo mo nga magpadayon sa wala sing katapusan.
153Tan-awa bala ang akon pag-antos kag luwasa ako,
kay wala ko ginkalimtan ang imo kasuguan.
154Depensahi ako sa mga nagaakusar sa akon kag luwasa ako;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
155Indi maluwas ang mga malaot, kay wala sila nagatinguha sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
156Dako ang imo kaluoy, Ginoo;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:156 paghukom: ukon, mga sugo.
157Madamo nga mga kaaway ang nagahingabot sa akon,
pero wala gid ako magbiya sa imo mga pagpanudlo.
158Ginakangil-aran ko ang mga indi matutom sa imo,
kay wala nila ginatuman ang imo pulong.
159Tan-awa, Ginoo, kon daw ano ang akon paghigugma sa imo mga pagsulundan.
Padayuna ang akon kabuhi suno sa imo gugma.
160Matuod ang tanan mo nga pulong,
kag wala sing katapusan ang tanan mo nga matarong nga mga sugo.
161Ginahingabot ako sang mga manugdumala bisan wala sing kabangdanan,
pero ang akon tagipusuon nagatahod gid sa imo pulong.
162Nagakalipay ako sa imo promisa pareho sa isa ka tawo nga nakakita sang dako nga manggad.
163Ginakaugtan ko kag ginakangil-aran ang kabutigan,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
164Makapila119:164 Makapila: sa literal, Pito ka beses. ako magdayaw sa imo sa isa ka adlaw, tungod sang imo matarong nga mga sugo.
165Makaangkon sang maayo gid nga kahimtangan ang mga nagahigugma sang imo kasuguan,
kag wala sing may makalaglag sa ila.
166Nagalaom ako nga imo ako luwason, Ginoo,
kag nagasunod ako sa imo mga sugo.
167Dako gid ang akon paghigugma sa imo mga pagpanudlo,
gani ginatuman ko gid ini.
168Nahibaluan mo ang tanan ko nga ginahimo,
gani ginatuman ko ang imo mga pagsulundan kag mga pagpanudlo.
169Ginoo, kabay pa nga pamatian mo ang akon pagpanawag sa imo.
Hatagi ako sang pag-intiendi suno sa imo promisa.
170Kabay pa nga pamatian mo ang akon pangamuyo.
Luwasa ako suno sa imo promisa.
171Magadayaw ako permi sa imo,
kay gintudluan mo ako sang imo mga pagsulundan.
172Magakanta ako parte sa imo pulong,
kay matarong ang tanan mo nga mga sugo.
173Kabay pa nga handa ka permi sa pagbulig sa akon,
kay ginpili ko ang pagtuman sang imo mga pagsulundan.
174Nagahandom ako nga luwason mo ako, Ginoo.
Ang imo kasuguan nagahatag sa akon sang kalipay.
175Padayuna ang akon kabuhi agod madayaw ko ikaw,
kag kabay pa nga magbulig sa akon ang imo mga sugo.
176Nagtalang ako pareho sa nadula nga karnero,
gani pangitaa ako nga imo alagad
kay wala ko ginkalimtan ang imo mga sugo.
