Salmo 10
1Senhor, por que estás tão longe?
Por que te escondes em tempos de angústia?
2Em sua arrogância o ímpio persegue o pobre,
que é apanhado em suas tramas.
3Ele se gaba de sua própria cobiça
e, em sua ganância, amaldiçoa10.3 Hebraico: abençoa. Aqui empregado como eufemismo. e insulta o Senhor.
4Em sua presunção o ímpio não o busca;
não há lugar para Deus em nenhum dos seus planos.
5Os seus caminhos prosperam sempre;
tão acima da sua compreensão estão as tuas leis
que ele faz pouco caso de todos os seus adversários,
6pensando consigo mesmo: “Nada me abalará!
Desgraça alguma me atingirá,
nem a mim nem aos meus descendentes”.
7Sua boca está cheia de maldições, mentiras e ameaças;
violência e maldade estão em sua língua.
8Fica à espreita perto dos povoados;
em emboscadas mata os inocentes,
procurando às escondidas as suas vítimas.
9Fica à espreita como o leão escondido;
fica à espreita para apanhar o necessitado;
apanha o necessitado e o arrasta para a sua rede.
10Agachado, fica de tocaia;
as suas vítimas caem em seu poder.
11Pensa consigo mesmo: “Deus se esqueceu;
escondeu o rosto e nunca verá isto”.
12Levanta-te, Senhor!
Ergue a tua mão, ó Deus!
Não te esqueças dos necessitados.
13Por que o ímpio insulta a Deus,
dizendo no seu íntimo:
“De nada me pedirás contas!”?
14Mas tu enxergas o sofrimento e a dor;
observa-os para tomá-los em tuas mãos.
A vítima deles entrega-se a ti;
tu és o protetor do órfão.
15Quebra o braço do ímpio e do perverso,
pede contas de sua impiedade
até que dela nada mais se ache10.15 Ou do contrário, não será descoberta.
16O Senhor é rei para todo o sempre;
da sua terra desapareceram os outros povos.
17Tu, Senhor, ouves a súplica dos necessitados;
tu os reanimas e atendes ao seu clamor.
18Defendes o órfão e o oprimido,
a fim de que o homem, que é pó,
já não cause terror.
Dwom 10
1Adɛn enti, Ao Awurade, na wogyina akyirikyiri saa?
Adɛn enti na wode wo ho ahinta wɔ amanehunu mmerɛ mu yi?
2Ɔmumuyɛfoɔ de ahantan taataa mmɔborɔfoɔ,
wɔn a mfidie a wɔasunsum yi wɔn.
3Ɔde deɛ nʼakoma hwehwɛ hoahoa ne ho;
ɔhyira ɔdifodepɛfoɔ, na ɔyi Awurade ahi.
4Ahantan enti, omumuyɛfoɔ nhwehwɛ Awurade;
na Onyankopɔn nni ne nsusuiɛ nyinaa mu.
5Nʼakwan nyinaa mu, ɔdi yie;
ɔma ne ho so, na wo mmara mfa ne ho;
na ɔdi nʼatamfoɔ nyinaa ho fɛw.
6Ɔka kyerɛ ne ho sɛ: “Biribiara mma me nhinhim;
mʼani bɛgye daa, na merenkɔ amanehunu mu da.”
7Nnome, atorɔ ne ahunahuna ahyɛ nʼanom ma;
Ɔhaw ne mmusuo hyɛ ne tɛkrɛma ase.
8Ɔtɛ wɔ nkuraase;
ɔfiri atɛeɛ kum deɛ ɔnnim hwee,
na ɔhwɛ wɔn a ɔrepɛ wɔn akum wɔn.
9Ɔte sɛ gyata a wahinta;
ɔtɛ sɛ ɔbɛkyere mmɔborɔni;
ɔkyere wɔn twe wɔn ase de wɔn kɔ ne bɔn mu.
10Ɔdwerɛ wɔn a ɔkyere wɔn no ma wɔtɔ baha;
na ɔde nʼahoɔden ka wɔn hyɛ.
11Ɔka kyerɛ ne ho sɛ, “Onyankopɔn werɛ afi;
wayi nʼani afiri so na ɔnhunu.”
12Sɔre, Awurade! Ma wo nsa so, Ao Onyankopɔn.
Mma wo werɛ mfiri wɔn a wɔnni aboafoɔ.
13Adɛn enti na omumuyɛfoɔ yi Onyankopɔn ahi?
Adɛn enti na ɔka kyerɛ ne ho sɛ,
“Ɔremfrɛ me akontabuo so?”
14Nanso wo, Ao Onyankopɔn, wohunu amanehunu ne ɔhaw;
na wayɛ wʼadwene sɛ wobɛhwɛ.
Mmɔborɔni de ne ho ma wo;
wo na woyɛ awisiaa ɔboafoɔ.
15Bubu omumuyɛfoɔ ne ɔbɔnefoɔ aprɛ;
frɛ no na ɔmmɛbu nʼamumuyɛ ho nkontaa,
amumuyɛ a anka wɔrenhunu no.
16Awurade yɛ ɔhene daa nyinaa;
amanaman no bɛyera nʼasase so.
17Ao Awurade, wotie awiɛmfoɔ adesrɛ;
wohyɛ wɔn nkuran, na wotie wɔn sufrɛ,
18na wodi ma awisiaa ne deɛ wɔhyɛ ne soɔ
sɛdeɛ ɛbɛyɛ a ɔdasani a ɔfiri asase so
renhunahuna obiara bio.