As Últimas Reformas Realizadas por Neemias
1Naquele dia, o Livro de Moisés foi lido em alta voz diante do povo, e nele achou-se escrito que nenhum amonita ou moabita jamais poderia ser admitido no povo de Deus, 2pois eles, em vez de darem água e comida aos israelitas, tinham contratado Balaão para invocar maldição sobre eles. O nosso Deus, porém, transformou a maldição em bênção. 3Quando o povo ouviu essa Lei, excluiu de Israel todos os que eram de ascendência estrangeira.
4Antes disso, o sacerdote Eliasibe tinha sido encarregado dos depósitos do templo de nosso Deus. Ele era parente próximo de Tobias 5e lhe havia cedido uma grande sala, anteriormente utilizada para guardar as ofertas de cereal, o incenso, os utensílios do templo e também os dízimos do trigo, do vinho novo e do azeite prescritos para os levitas, para os cantores e para os porteiros, além das ofertas para os sacerdotes.
6Mas, enquanto tudo isso estava acontecendo, eu não estava em Jerusalém, pois no trigésimo segundo ano do reinado de Artaxerxes, rei da Babilônia, voltei ao rei. Algum tempo depois pedi sua permissão 7e voltei para Jerusalém. Aqui soube do mal que Eliasibe fizera ao ceder uma sala a Tobias nos pátios do templo de Deus. 8Fiquei muito aborrecido e joguei todos os móveis de Tobias fora da sala. 9Mandei purificar as salas e coloquei de volta nelas os utensílios do templo de Deus, com as ofertas de cereal e o incenso.
10Também fiquei sabendo que os levitas não tinham recebido a parte que lhes era devida e que todos os levitas e cantores responsáveis pelo culto haviam voltado para suas próprias terras. 11Por isso repreendi os oficiais e lhes perguntei: “Por que essa negligência com o templo de Deus?” Então convoquei os levitas e os cantores e os coloquei em seus postos.
12E todo o povo de Judá trouxe os dízimos do trigo, do vinho novo e do azeite aos depósitos. 13Coloquei o sacerdote Selemias, o escriba Zadoque e um levita chamado Pedaías como encarregados dos depósitos e fiz de Hanã, filho de Zacur, neto de Matanias, assistente deles, porque esses homens eram de confiança. Eles ficaram responsáveis pela distribuição de suprimentos aos seus colegas.
14Lembra-te de mim por isso, meu Deus, e não te esqueças do que fiz com tanta fidelidade pelo templo de meu Deus e pelo seu culto.
15Naqueles dias, vi que em Judá alguns trabalhavam nos tanques de prensar uvas no sábado e ajuntavam trigo e o carregavam em jumentos, transportando-o com vinho, uvas, figos e todo tipo de carga. Tudo isso era trazido para Jerusalém em pleno sábado. Então os adverti que não vendessem alimento nesse dia. 16Havia alguns da cidade de Tiro que moravam em Jerusalém e que, no sábado, traziam e vendiam peixes e toda espécie de mercadoria em Jerusalém, para o povo de Judá. 17Diante disso, repreendi os nobres de Judá e lhes disse: Como é que vocês podem fazer tão grande mal, profanando o dia de sábado? 18Por acaso os seus antepassados não fizeram o mesmo, levando o nosso Deus a trazer toda essa desgraça sobre nós e sobre esta cidade? Pois agora, profanando o sábado, vocês provocam maior ira contra Israel!
19Quando as sombras da tarde cobriram as portas de Jerusalém na véspera do sábado, ordenei que estas fossem fechadas e só fossem abertas depois que o sábado tivesse terminado. Coloquei alguns de meus homens de confiança junto às portas, para que nenhum carregamento pudesse ser introduzido no dia de sábado. 20Uma ou duas vezes os comerciantes e vendedores de todo tipo de mercadoria passaram a noite do lado de fora de Jerusalém. 21Mas eu os adverti, dizendo: Por que vocês passam a noite junto ao muro? Se fizerem isso de novo, mandarei prendê-los. Depois disso não vieram mais no sábado. 22Então ordenei aos levitas que se purificassem e fossem vigiar as portas a fim de que o dia de sábado fosse respeitado como sagrado.
Lembra-te de mim também por isso, ó meu Deus, e tem misericórdia de mim conforme o teu grande amor.
23Além disso, naqueles dias, vi alguns judeus que haviam se casado com mulheres de Asdode, de Amom e de Moabe. 24A metade dos seus filhos falavam a língua de Asdode ou a língua de um dos outros povos e não sabiam falar a língua de Judá. 25Eu os repreendi e invoquei maldições sobre eles. Bati em alguns deles e arranquei os seus cabelos. Fiz com que jurassem em nome de Deus e lhes disse: Não consintam mais em dar suas filhas em casamento aos filhos deles, nem haja casamento das filhas deles com seus filhos ou com vocês. 26Não foi por causa de casamentos como esses que Salomão, rei de Israel, pecou? Entre as muitas nações não havia rei algum como ele. Ele era amado por seu Deus, e Deus o fez rei sobre todo o Israel, mas até mesmo ele foi induzido ao pecado por mulheres estrangeiras. 27Como podemos tolerar o que ouvimos? Como podem vocês cometer essa terrível maldade e serem infiéis ao nosso Deus, casando-se com mulheres estrangeiras?
28Um dos filhos de Joiada, filho do sumo sacerdote Eliasibe, era genro de Sambalate, o horonita. Eu o expulsei para longe de mim.
29Não te esqueças deles, ó meu Deus, pois profanaram o ofício sacerdotal e a aliança do sacerdócio e dos levitas.
30Dessa forma purifiquei os sacerdotes e os levitas de tudo o que era estrangeiro e lhes designei responsabilidades, cada um em seu próprio cargo. 31Também estabeleci regras para as provisões de lenha, determinando as datas certas para serem trazidas, e para os primeiros frutos.
Em tua bondade, lembra-te de mim, ó meu Deus.
Ang mga Pagbag-o nga Ginhimo ni Nehemias
1Sang ginbasa ang Libro ni Moises sa mga tawo sa sina nga adlaw, natukiban nila nga ginadilian ang mga Ammonhon kag mga Moabnon sa pag-impon sa katilingban sang Dios. 2Kay wala nila paghatagi sang pagkaon kag ilimnon ang mga Israelinhon sang pagguwa nila sa Egipto. Sa baylo, ginsuhulan nila si Balaam nga pakamalauton ang mga Israelinhon. Pero ang pagpakamalaot kuntani nga ato ginhimo sang Dios nga pagpakamaayo. 3Sang mabatian sang mga tawo ato nga kasuguan, wala nila ginpaimpon sa ila ang indi matuod nga mga Israelinhon.
4Antes ato natabo, si Eliashib nga pari, nga manugdumala sang mga bodega sa templo sang amon Dios kag paryente ni Tobia, 5nagtugot kay Tobia nga gamiton niya ang dako nga kuwarto sa templo. Ini nga kuwarto ginagamit sadto nga bodega para sa mga halad nga regalo, insenso, mga kagamitan sa templo, mga halad sa mga pari, mga ikanapulo sang mga uyas, duga sang ubas, kag lana, nga suno sa Kasuguan para sa mga Levita, sa mga manugkanta, kag sa mga guwardya sang mga puwertahan sang templo. 6Wala ako sa Jerusalem sang natabo ato, tungod kay sang ika-32 nga tuig sang paghari ni Artaserkses sa Babilonia, nagkadto ako sa iya. Sang ulihi ginsugtan niya ako 7nga magbalik sa Jerusalem. Kag pag-abot ko, nahibaluan ko ang malaot nga ginhimo ni Eliashib nga amo ang pagpaestar kay Tobia sa kuwarto nga ara sa lagwerta sang templo sang Dios. 8Sa akon puwerte nga kaakig, ginpanghaboy ko ang tanan nga kagamitan ni Tobia paguwa sa kuwarto. 9Dayon nagmando ako nga tinluan ang kuwarto, kag pagkatapos ginpabalik ko didto ang mga kagamitan sang templo pati ang mga halad nga regalo kag ang insenso.
10Nahibaluan ko man nga ang mga Levita wala na mahatagi sang parte nga para sa ila, gani sila kag ang mga manugkanta nga gintugyanan sa mga buluhaton sa templo nagpalauli na sa pagpanguma. 11Gani ginsabdong ko ang mga opisyal kag ginsilingan, “Ngaa ginpabay-an ninyo ang templo sang Dios?” Ginpatawag ko dayon ang mga Levita kag ang mga manugkanta kag ginpabalik sa ila mga buluhaton sa templo. 12Kag sa liwat ang tanan nga katawhan sang Juda nagdala sang ikanapulo sang ila mga uyas, duga sang ubas, kag lana didto sa mga bodega. 13Ang ginpadumala ko sa mga bodega amo sila ni Shelemia nga pari, si Zadok nga manunudlo sang Kasuguan, kag si Pedaya nga Levita. Ginpabulig ko man sa ila si Hanan nga anak ni Zacur kag apo ni Matania. Sila ang akon ginpili tungod kay masaligan sila. Gintugyan ko man sa ila ang pagpanghatag sang mga parte sang ila kapareho nga mga manugpangabudlay sa templo.
14Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma ako kag indi gid pagkalimti ang mga maayo nga ginhimo ko para sa imo templo kag sa mga buluhaton sini.”
15Sadto nga tion, may nakita ako nga mga taga-Juda nga nagapuga sang ubas sa Adlaw nga Inugpahuway. Ang iban sa ila nagakarga sa mga asno sang mga uyas, bino, ubas, higos,13:15 higos: ang bunga sang kahoy nga higera (ukon, fig tree). kag iban pa nga mga butang agod dal-on sa Jerusalem kag ibaligya. Gani ginpaandaman ko sila nga indi sila magbaligya sang ila mga produkto sa Adlaw nga Inugpahuway. 16May ara man nga mga taga-Tyre nga nagaestar sa Jerusalem nga nagdala sang mga isda kag sang iban pa nga mga inugbaligya. Kag ginbaligya nila ini sa mga taga-Juda nga ara sa Jerusalem sa sina nga Adlaw nga Inugpahuway. 17Gani ginsabdong ko ang mga pangulo sang Juda kag ginsilingan, “Ano bala ini nga kalautan nga inyo ginahimo? Wala ninyo ginapakabalaan ang Adlaw nga Inugpahuway! 18Indi bala nga amo man ini ang ginhimo sang inyo mga katigulangan, gani kita kag ang ini nga siyudad ginsilutan sang aton Dios? Karon, ginapaakig pa gid ninyo tapat ang Dios sa inyo ginahimo, kay wala ninyo ginapakabalaan ang Adlaw nga Inugpahuway.”
19Gani nagmando ako nga siradhan ang puwertahan sang siyudad kada Biyernes13:19 Biyernes: sa Hebreo, antes sang Adlaw nga Inugpahuway. sang hapon,13:19 hapon sang nagasalop na ang adlaw. kag indi ini pagbuksan hasta indi matapos ang Adlaw nga Inugpahuway. Ginpabantayan ko sa akon mga tinawo ang mga puwertahan agod wala sing bisan ano nga inugbaligya nga makasulod sa siyudad sa Adlaw nga Inugpahuway. 20Kon kaisa, ang mga negosyante nagatulog sa guwa sang Jerusalem kon Biyernes sang gab-i. 21Pero ginpaandaman ko sila. Siling ko, “Ngaa diri kamo nagatulog sa pader sang siyudad? Kon liwaton pa ninyo ini makatilaw gid kamo sa akon.” Gani halin sadto wala na sila magbalik sa Adlaw nga Inugpahuway. 22Dayon ginmanduan ko ang mga Levita nga magpakatinlo sila13:22 magpakatinlo sila: buot silingon, tumanon nila ang seremonya sang pagpakatinlo. kag magbantay sa mga puwertahan agod kabigon sang mga tawo nga pinasahi nga adlaw ang Adlaw nga Inugpahuway.
Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma man ining ginhimo ko, kag kaluoyi ako suno sa imo dako nga gugma.”
23Sadto man nga mga inadlaw, nakita ko nga may mga taga-Juda nga nagpangasawa sang mga babayi nga taga-Ashdod, taga-Ammon, kag taga-Moab. 24Katunga sang ila mga anak nagahambal sa lingguahe sang Ashdod ukon sa lingguahe sang iban nga mga lugar, kag indi sila makahambal sa lingguahe sang Juda. 25Gani ginsabdong ko kag ginpakamalaot ini nga mga taga-Juda. Ginhanot ko ang iban sa ila kag gin-gan-it ang ila mga buhok. Ginpasumpa ko sila sa ngalan sang Dios nga sila kag ang ila mga anak indi na gid magpangasawa ukon magpamana sang mga indi Israelinhon. 26Dayon nagsiling ako sa ila, “Indi bala nga amo ini ang kabangdanan sang pagpakasala ni Haring Solomon sang Israel? Wala sing hari sa bisan diin nga nasyon nga pareho sa iya. Palangga siya sang iya Dios, kag ginhimo siya sang Dios nga hari sa bug-os nga Israel. Pero sa pihak sini nagpakasala siya tungod nga gin-ganyat siya sang iya mga asawa nga indi Israelinhon. 27Ti, pasugtan lang bala namon ining kalautan nga ginahimo ninyo nga amo ang pagluib sa aton Dios paagi sa pagpangasawa sang indi Israelinhon?”
28Si Joyada nga anak sang pangulo nga pari nga si Eliashib may anak nga nakapangasawa sa anak ni Sanbalat nga taga-Horon, gani ginpahalin ko siya.
29Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, indi pagkalimti nga silutan sila tungod nga ginbaliwala nila ang ila pagkapari kag ang ila panaad bilang mga pari kag mga Levita.”
30Gani ginsiguro ko nga ang katawhan sang Israel hilway na sa bisan ano nga impluwensya sang mga indi Israelinhon. Kag ginhatagan ko sang obra ang mga pari kag ang mga Levita suno sa tagsa nila ka buluhaton. 31Ginsiguro ko man nga ang mga gatong nga gamiton sa paghalad madala sa husto nga tion, pati ang mga nahauna nga patubas.
Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma ako kag pakamaayuha.”
