As Cidades dos Levitas
1Nas campinas de Moabe, junto ao Jordão, frente a Jericó, o Senhor disse a Moisés: 2“Ordene aos israelitas que, da herança que possuem, deem cidades para os levitas morarem. E deem-lhes também pastagens ao redor das cidades. 3Assim eles terão cidades para habitar e pastagens para o gado, para os rebanhos e para todos os seus outros animais de criação.
4“As pastagens ao redor das cidades que vocês derem aos levitas se estenderão para fora quatrocentos e cinquenta metros35.4 Hebraico: 1.000 côvados. O côvado era uma medida linear de cerca de 45 centímetros., a partir do muro da cidade. 5Do lado de fora da cidade, meçam novecentos metros para o lado leste, para o lado sul, para o lado oeste e para o lado norte, tendo a cidade no centro. Eles terão essa área para pastagens das cidades.
6“Seis das cidades que vocês derem aos levitas serão cidades de refúgio, para onde poderá fugir quem tiver matado alguém. Além disso, deem a eles outras quarenta e duas cidades. 7Ao todo, vocês darão aos levitas quarenta e oito cidades, juntamente com as suas pastagens. 8As cidades que derem aos levitas, das terras dos israelitas, deverão ser dadas proporcionalmente à herança de cada tribo; tomem muitas cidades da tribo que tem muitas, mas poucas da que tem poucas”.
As Cidades de Refúgio
9Disse também o Senhor a Moisés: 10“Diga aos israelitas: Quando vocês atravessarem o Jordão e entrarem em Canaã, 11escolham algumas cidades para serem suas cidades de refúgio, para onde poderá fugir quem tiver matado alguém sem intenção. 12Elas serão locais de refúgio contra o vingador da vítima, a fim de que alguém acusado de assassinato não morra antes de apresentar-se para julgamento perante a comunidade. 13As seis cidades que vocês derem serão suas cidades de refúgio. 14Designem três cidades de refúgio deste lado do Jordão e três outras em Canaã. 15As seis cidades servirão de refúgio para os israelitas, para os estrangeiros residentes e para quaisquer outros estrangeiros que vivam entre eles, para que todo aquele que tiver matado alguém sem intenção possa fugir para lá.
16“Se um homem ferir alguém com um objeto de ferro de modo que essa pessoa morra, ele é assassino; o assassino terá que ser executado. 17Ou, se alguém tiver nas mãos uma pedra que possa matar e ferir uma pessoa de modo que ela morra, é assassino; o assassino terá que ser executado. 18Ou, se alguém tiver nas mãos um pedaço de madeira que possa matar e ferir uma pessoa de modo que ela morra, é assassino; o assassino terá que ser executado. 19O vingador da vítima matará o assassino; quando o encontrar o matará. 20Se alguém, com ódio, empurrar uma pessoa premeditadamente ou atirar alguma coisa contra ela de modo que ela morra, 21ou se com hostilidade der-lhe um soco provocando a sua morte, ele terá que ser executado; é assassino. O vingador da vítima matará o assassino quando encontrá-lo.
22“Todavia, se alguém, sem hostilidade, empurrar uma pessoa ou atirar alguma coisa contra ela sem intenção, 23ou se, sem vê-la, deixar cair sobre ela uma pedra que possa matá-la, e ela morrer, então, como não era sua inimiga e não pretendia feri-la, 24a comunidade deverá julgar entre ele e o vingador da vítima de acordo com essas leis. 25A comunidade protegerá o acusado de assassinato do vingador da vítima e o enviará de volta à cidade de refúgio para onde tinha fugido. Ali permanecerá até a morte do sumo sacerdote, que foi ungido com o óleo santo.
26“Se, contudo, o acusado sair dos limites da cidade de refúgio para onde fugiu 27e o vingador da vítima o encontrar fora da cidade, ele poderá matar o acusado sem ser culpado de assassinato. 28O acusado deverá permanecer em sua cidade de refúgio até a morte do sumo sacerdote; somente depois da morte do sumo sacerdote poderá voltar à sua propriedade.
29“Estas exigências legais serão para vocês e para as suas futuras gerações, onde quer que vocês vivam.
30“Quem matar uma pessoa terá que ser executado como assassino mediante depoimento de testemunhas. Mas ninguém será executado mediante o depoimento de apenas uma testemunha.
31“Não aceitem resgate pela vida de um assassino; ele merece morrer. Certamente terá que ser executado.
32“Não aceitem resgate por alguém que tenha fugido para uma cidade de refúgio, permitindo que ele retorne e viva em sua própria terra antes da morte do sumo sacerdote.
33“Não profanem a terra onde vocês estão. O derramamento de sangue profana a terra, e só se pode fazer propiciação em favor da terra em que se derramou sangue, mediante o sangue do assassino que o derramou. 34Não contaminem a terra onde vocês vivem e onde eu habito, pois eu, o Senhor, habito entre os israelitas”.
Ang mga Banwa sang mga Levita
1Nagsiling ang Ginoo kay Moises didto sa kapatagan sang Moab sa higad sang Jordan malapit sa Jerico, 2“Silinga ang mga Israelinhon nga hatagan nila ang mga Levita sang mga banwa nga ila estaran halin sa duta nga mabaton nila. Kag hatagan man nila sila sang mga palahalban35:2 palahalban: sa iban nga Bisaya, pahalalban. sa palibot sining mga banwa. 3Sa sini nga paagi may maestaran sila nga mga banwa kag may mapahalban para sa ila mga kasapatan. 4Ang mga palahalban nga inyo ihatag sa palibot sang tagsa nila ka banwa may distansya nga 1,500 ka tapak halin sa pader sang ila banwa. 5Sa palibot sang tagsa nila ka banwa, magtakos kamo sang 3,000 ka tapak sa kada direksyon—sa sidlangan, sa bagatnan, sa nakatundan, kag sa aminhan—nga ang banwa ara sa tunga sini. Amo ini ang palahalban para sa ila mga banwa.
6“Hatagan man ninyo ang mga Levita sang anom ka banwa nga mangin banwa nga dalangpan, nga sa diin makapalagyo didto ang tawo nga makapatay nga indi niya hungod. Ini wala labot sa 42 ka banwa nga inyo ihatag sa ila. 7Gani 48 tanan ka banwa ang inyo ihatag sa mga Levita lakip na ang ila mga palahalban. 8Ini nga mga banwa magahalin sa mga duta sang mga tribo sang Israel. Ang tribo nga madamo maghatag sing madamo nga mga banwa, kag ang tribo nga diutay maghatag sing diutay.”
Ang mga Banwa nga Dalangpan
(Deu. 19:1-13; Jos. 20:1-9)
9Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, 10“Silinga ang mga Israelinhon nga kon magtabok na sila sa Jordan pakadto sa Canaan, 11magpili sila sang mga banwa nga mangin mga banwa nga dalangpan nga sa diin makapalagyo ang tawo nga makapatay nga indi niya hungod. 12Maproteksyunan siya sa sini nga mga banwa sa mga tawo nga gusto magbalos sa iya. Indi siya dapat pagpatyon sa wala pa siya mahukman sa atubangan sang katilingban. 13-14Ining anom ka banwa mangin inyo mga banwa nga dalangpan. Ang tatlo ka banwa ibutang ninyo sa sidlangan sang Jordan kag ang tatlo sa Canaan. 15Ining anom ka banwa mangin dalangpan indi lamang sang mga Israelinhon, kundi pati man sang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila, agod nga ang bisan sin-o sa ila nga makapatay nga indi hungod makapalagyo sa sina nga mga banwa.
16“Pero kon ginlampusan sang tawo ang isa ka tawo sang salsalon kag napatay ini, kabigon nga kriminal ang amo nga tawo, kag kinahanglan nga patyon man siya. 17Kon ginbato sang isa ka tawo ang isa ka tawo kag napatay ini, kabigon nga kriminal ang amo nga tawo kag kinahanglan nga patyon man siya. 18Ukon halimbawa ginlampusan sang isa ka tawo sang kahoy ang isa ka tawo kag napatay ini, kabigon man nga kriminal ang amo nga tawo, kag kinahanglan nga patyon man siya. 19Ang malapit nga paryente sang ginpatay amo ang may katungdanan sa pagpatay sa kriminal. Patyon niya ang kriminal kon makita niya.
20“Kon tungod sa iya dumot nakapatay ang isa ka tawo paagi sa pagtikwang, ukon paghaboy sang bisan ano nga butang, 21ukon pagsumbag, kabigon nga kriminal ang amo nga tawo kag kinahanglan nga patyon man siya. Ang malapit nga paryente sang ginpatay amo ang may katungdanan sa pagpatay sa kriminal. Patyon niya ang kriminal kon makita niya.
22“Pero halimbawa ang isa ka tawo nga wala man lang sing dumot nakapatay sang isa ka tawo nga indi niya hungod paagi sa pagtikwang ukon paghaboy sa iya sang bisan ano nga butang, 23ukon nahulugan niya siya sang bato nga wala niya makita. Tungod nga napatay ang tawo bisan indi niya siya kaaway, kag indi niya hungod ang pagpatay sa iya, 24dapat dal-on siya sa katilingban kaupod sang tawo nga gusto magbalos sa iya kag ipatuman ini nga mga pagsulundan: 25Kon mapamatud-an nga indi niya hungod ang pagpatay, kinahanglan nga protektaran siya sang katilingban sa mga tawo nga gusto magbalos sa iya, kag ibalik siya sa banwa nga dalangpan, nga sa diin siya nagpalagyo. Kinahanglan nga magpabilin siya didto hasta nga mapatay ang pangulo nga pari nga gindedikar sa pag-alagad.35:25 gindedikar sa pag-alagad: sa literal, ginhaplasan sang balaan nga lana.
26“Pero kon ang nakapatay magguwa sa banwa nga dalangpan 27kag makita siya sang tawo nga gusto magbalos sa iya, puwede siya patyon sang amo nga tawo. Ini nga tawo nga nagbalos wala sing salabton. 28Gani ang nakapatay dapat magpabilin gid sa banwa nga dalangpan hasta nga mapatay ang pangulo nga pari, kag pagkatapos makapauli na siya sa ila.
29“Amo ini ang mga pagsulundan nga dapat tumanon ninyo hasta san-o, bisan diin kamo mag-estar.”
30“Ang bisan sin-o nga nagpatay sang iya isigkatawo kinahanglan nga patyon, pero kinahanglan may mga saksi nga magpamatuod nga nakapatay siya. Kon isa lang ka saksi ang magpamatuod, indi pagpatyon ang amo nga tawo.
31“Indi kamo magbaton sang bayad para sa kabuhi sang kriminal nga palatyon. Kinahanglan nga patyon gid siya. 32Indi man kamo magbaton sang bayad para sa kabuhi sang tawo nga nagpalagyo sa banwa nga dalangpan agod makabalik siya sa iya lugar antes mapatay ang pangulo nga pari. 33Sa sini nga paagi malikawan ang pagdagta sa duta nga inyo ginaestaran, kay ang pagpatay nagapadagta sa duta. Kag wala sing makatinlo sini luwas sa kamatayon sang nagpatay. 34Gani indi ninyo pagdagtai ang duta nga inyo ginaestaran, kay ako mismo ang Ginoo, nagapuyo upod sa inyo nga mga Israelinhon.”
