A Vitória sobre o Rei de Arade
1Quando o rei cananeu de Arade, que vivia no Neguebe, soube que Israel vinha pela estrada de Atarim, atacou os israelitas e capturou alguns deles. 2Então Israel fez este voto ao Senhor: “Se entregares este povo em nossas mãos, destruiremos totalmente as suas cidades”. 3O Senhor ouviu o pedido de Israel e lhes entregou os cananeus. Israel os destruiu completamente, a eles e às suas cidades; de modo que o lugar foi chamado Hormá.
A Serpente de Bronze
4Partiram eles do monte Hor pelo caminho do mar Vermelho, para contornarem a terra de Edom. Mas o povo ficou impaciente no caminho 5e falou contra Deus e contra Moisés, dizendo: “Por que vocês nos tiraram do Egito para morrermos no deserto? Não há pão! Não há água! E nós detestamos esta comida miserável!”
6Então o Senhor enviou serpentes venenosas que morderam o povo, e muitos morreram. 7O povo foi a Moisés e disse: “Pecamos quando falamos contra o Senhor e contra você. Ore pedindo ao Senhor que tire as serpentes do meio de nós”. E Moisés orou pelo povo.
8O Senhor disse a Moisés: “Faça uma serpente e coloque-a no alto de um poste; quem for mordido e olhar para ela viverá”.
9Moisés fez então uma serpente de bronze e a colocou num poste. Quando alguém era mordido por uma serpente e olhava para a serpente de bronze, permanecia vivo.
A Viagem para Moabe
10Os israelitas partiram e acamparam em Obote. 11Depois partiram de Obote e acamparam em Ijé-Abarim, no deserto defronte de Moabe, ao leste. 12Dali partiram e acamparam no vale de Zerede. 13Partiram dali e acamparam do outro lado do Arnom, que fica no deserto que se estende até o território amorreu. O Arnom é a fronteira de Moabe, entre Moabe e os amorreus. 14É por isso que se diz no Livro das Guerras do Senhor:
“…Vaebe, em Sufá, e os vales,
o Arnom 15e as ravinas dos vales
que se estendem até a cidade de Ar
e chegam até a fronteira de Moabe”.
16De lá prosseguiram até Beer, o poço onde o Senhor disse a Moisés: “Reúna o povo, e eu lhe darei água”.
17Então Israel cantou esta canção:
“Brote água, ó poço!
Cantem a seu respeito,
18a respeito do poço
que os líderes cavaram,
que os nobres abriram com cetros e cajados”.
Então saíram do deserto para Mataná, 19de Mataná para Naaliel, de Naaliel para Bamote, 20e de Bamote para o vale de Moabe, onde o topo do Pisga defronta com o deserto de Jesimom.
A Vitória sobre Seom e Ogue
21Israel enviou mensageiros para dizer a Seom, rei dos amorreus:
22“Deixa-nos atravessar a tua terra. Não entraremos em nenhuma plantação, em nenhuma vinha, nem beberemos água de poço algum. Passaremos pela estrada do rei até que tenhamos atravessado o teu território”.
23Seom, porém, não deixou Israel atravessar o seu território. Convocou todo o seu exército e atacou Israel no deserto. Quando chegou a Jaza, lutou contra Israel. 24Porém Israel o destruiu com a espada e tomou-lhe as terras desde o Arnom até o Jaboque, até o território dos amonitas, pois Jazar estava na fronteira dos amonitas. 25Israel capturou todas as cidades dos amorreus e as ocupou, inclusive Hesbom e todos os seus povoados. 26Hesbom era a cidade de Seom, rei dos amorreus, que havia lutado contra o antigo rei de Moabe, tendo tomado todas as suas terras até o Arnom.
27É por isso que os poetas dizem:
“Venham a Hesbom!
Seja ela reconstruída;
seja restaurada a cidade de Seom!
28“Fogo saiu de Hesbom,
uma chama da cidade de Seom;
consumiu Ar, de Moabe,
os senhores do alto Arnom.
29Ai de você, Moabe!
Você está destruído, ó povo de Camos!
Ele fez de seus filhos, fugitivos,
e de suas filhas, prisioneiras de Seom, rei dos amorreus.
30“Mas nós os derrotamos;
Hesbom está destruída por todo o caminho até Dibom.
Nós os arrasamos até Nofá, e até Medeba”.
31Assim Israel habitou na terra dos amorreus.
32Moisés enviou espiões a Jazar, e os israelitas tomaram os povoados ao redor e expulsaram os amorreus que ali estavam. 33Depois voltaram e subiram pelo caminho de Basã, e Ogue, rei de Basã, com todo o seu exército, marchou para enfrentá-los em Edrei.
34Mas o Senhor disse a Moisés: “Não tenha medo dele, pois eu o entreguei a você, juntamente com todo o seu exército e com a sua terra. Você fará com ele o que fez com Seom, rei dos amorreus, que habitava em Hesbom”.
35Então eles o derrotaram, bem como os seus filhos e todo o seu exército, não lhes deixando sobrevivente algum. E tomaram posse da terra dele.
Napildi ang mga Canaanhon
1Ang Canaanhon nga hari sa Arad nga nagpuyo sa Negev nakadungog nga nagapadulong ang mga Israelinhon agi sa dalan sa Atarim. Busa giataki niya sila ug gibihag ang uban kanila. 2Unya nanumpa ang mga Israelinhon ngadto sa Ginoo, “Kon itugyan nimo sa among mga kamot kining mga tawhana, laglagon namo sa hingpit ang ilang mga lungsod ingon nga halad kanimo.” 3Gipatalinghogan sa Ginoo ang pag-ampo sa mga Israelinhon ug gitugyan niya kanila ang mga Canaanhon. Gilaglag sila sa hingpit sa mga Israelinhon lakip ang ilang mga lungsod, busa gitawag kadto nga lungsod ug Horma.21:3 Horma: Ang buot ipasabot, kalaglagan.
Ang Bronsi nga Bitin
4Gikan sa Bukid sa Hor, milakaw ang mga Israelinhon agi sa dalan paingon sa Pulang Dagat, libot sa yuta sa Edom. Apan gipul-an ang mga tawo sa ilang lakaw, 5busa mireklamo sila sa Dios ug kang Moises. Miingon sila, “Nganong gipagawas mo pa kami gikan sa Ehipto aron mangamatay lang dinhi sa kamingawan? Walay pagkaon ug tubig dinhi! Ug giluod na kami niining walay lami nga manna.”
6Busa, gipadad-an sila sa Ginoo ug mga bitin nga malala ug gipamaak sila, ug daghan ang nangamatay kanila. 7Ug nangadto ang mga tawo kang Moises ug miingon, “Nakasala kami kay nagsulti kami batok sa Ginoo ug kanimo. Iampo sa Ginoo nga ipahilayo niya kining mga bitin gikan kanamo.” Busa nagaampo si Moises alang sa mga tawo.
8Miingon ang Ginoo kang Moises, “Paghimo ug bronsi nga bitin ug ibutang kini sa tumoy sa usa ka poste. Si bisan kinsa nga mapaakan ug bitin dili mamatay kon motan-aw lang niining bronsi nga bitin.” 9Busa naghimo si Moises ug bronsi nga bitin ug gibutang kini sa tumoy sa usa ka poste. Ug si bisan kinsa nga napaakan ug bitin motan-aw lang niining bronsi nga bitin ug dili kini mamatay.
Ang Pagpanglakaw Paingon sa Moab
10Mipadayon sa paglakaw ang mga Israelinhon, ug nagkampo sila sa Obot. 11Gikan sa Obot, milakaw sila ug nagkampo sa Iye Abarim, sa kamingawan sa sidlakan atbang sa Moab. 12Gikan didto milakaw sila ug nagkampo sa Lugut sa Zered. 13Gikan sa Zered milakaw na usab sila ug nagkampo sa tabok sa Lugut sa Arnon, nga anaa sa kamingawan nga duol sa teritoryo sa mga Amorihanon. Ang Arnon maoy utlanan nga anaa sa yuta sa mga Moabihanon ug sa yuta sa mga Amorihanon. 14Mao kana ang hinungdan kon nganong nahisulat sa Libro sa Pagpakig-away sa Ginoo ang lungsod sa Waheb nga sakop sa Sufa, ang mga lugut apil na ang Arnon, 15ug ang ubos nga bahin sa mga lugut nga nagsumpay sa lungsod sa Ar nga anaa sa utlanan sa Moab.
16Gikan didto sa Arnon, ang mga Israelinhon nangadto sa Beer, ang atabay diin miingon ang Ginoo kang Moises, “Tigoma ang mga tawo kay hatagan ko sila ug tubig.” 17Ug didto nanganta ang mga Israelinhon niini nga awit:
“Padayon pagtubod, O atabay!
Mag-awit kita mahitungod niini nga 18atabay nga gipakalot sa mga pangulo ug mga dungganong mga tawo pinaagi sa ilang awtoridad.21:18 awtoridad: sa literal, mga baston ug sungkod.”
Gikan sa kamingawan nangadto sila sa Matana; 19gikan sa Matana nangadto sila sa Nahaliel; gikan sa Nahaliel nangadto sila sa Bamot; 20ug gikan sa Bamot nangadto sila sa kapatagan sa Moab, diin malantaw gikan sa kinatumyan sa Bukid sa Pisga ang kamingawan.
Napildi si Haring Sihon ug si Haring Og
(Deu. 2:26–3:11)
21Unya, nagpadala ang Israel ug mga mensahero ngadto kang Sihon nga hari sa mga Amorihanon. Mao kini ang ilang mensahe: 22“Kon mahimo, tugoti kami sa pag-agi sa inyong yuta. Dili kami molatas sa kaumahan o sa ubasan, ni moinom gikan sa inyong atabay. Mosubay lang kami sa dakong dalan hangtod nga makagawas kami sa inyong teritoryo.”
23Apan wala mosugot si Sihon nga moagi ang mga Israelinhon sa iyang teritoryo. Gitigom hinuon niya ang iyang tibuok kasundalohan ug nangadto sila sa kamingawan ug giataki ang mga Israelinhon. Pag-abot nila sa Jahaz, nakiggira sila sa mga Israelinhon. 24Apan gipamatay sila sa mga Israelinhon ug giilog ang ilang yuta gikan sa Arnon paingon sa Suba sa Jabok. Apan kutob lang ang mga Israelinhon sa utlanan sa yuta sa mga Amonihanon, tungod kay lig-on ang mga paril sa ilang utlanan. 25Busa nailog sa mga Israelinhon ang tanang mga lungsod sa mga Amorihanon ug gipuy-an nila kini, lakip ang Heshbon ug ang tanang mga baryo nga sakop niini. 26Kining Heshbon kaniadto maoy nagaunang lungsod ni Sihon, ang hari sa mga Amorihanon. Gipildi niya kaniadto ang usa ka hari sa Moab ug giilog niya ang tanang kayutaan niini kutob sa Arnon. 27-28Mao kana nga ang mga magbabalak nagaingon:
“Dali kamo sa Heshbon, ang lungsod ni Sihon! Tukora ninyo kini pag-usab. Kaniadto ang mga sundalo sa Heshbon misulong nga daw nagdilaab nga kalayo nga milamoy sa lungsod sa Ar nga sakop sa Moab ug milaglag sa mga habog nga dapit sa Arnon. 29Makalulooy kamong mga taga-Moab! Alaot kamong mga nagasimba sa dios-dios nga si Kemosh! Kamong iyang mga anak gipasagdan niya nga mabihag ni Sihon nga hari sa mga Amorihanon. 30Apan karon nalaglag na ang mga Amorihanon. Napukan na ang lungsod sa Heshbon, lakip ang Dibon, Nopa, ug Medeba.”
31Busa mipuyo ang mga Israelinhon sa yuta sa mga Amorihanon.
32Unya nagpadala si Moises ug mga espiya sa Jazer, ug giilog usab nila kini ug ang mga baryo nga sakop niini. Gipapahawa nila ang mga Amorihanon nga namuyo didto. 33Pagkahuman, nangadto na usab sila sa Basan. Apan gisulong sila ni Og nga hari sa Basan ug sa iyang tibuok kasundalohan didto sa Edrei.
34Miingon ang Ginoo kang Moises, “Ayaw kahadlok kaniya, kay itugyan ko siya kanimo, lakip ang tibuok niyang katawhan ug kayutaan. Buhata kaniya ang gibuhat mo kang Sihon nga hari sa mga Amorihanon, nga naghari sa Heshbon.”
35Busa gipatay sa mga Israelinhon si Og, lakip ang iyang mga anak ug ang tanan niyang katawhan, ug wala gayoy nahibilin kanila. Pagkahuman, gipanag-iya dayon sa mga Israelinhon ang yuta nga sakop ni Og.
