Jeremias 6 – NVI-PT & ASCB

Nova Versão Internacional

Jeremias 6:1-30

Jerusalém Sitiada

1“Fuja para um lugar seguro, povo de Benjamim!

Fuja de Jerusalém!

Toquem a trombeta em Tecoa!

Ponham sinal em Bete-Haquerém!

Porque já se vê a desgraça que vem do norte,

uma terrível destruição!

2Destruirei a cidade6.2 Hebraico: filha; também no versículo 23. de Sião;

você é como uma bela pastagem,6.2 Ou Sião, tão bela e formosa,

3para onde os pastores vêm com os seus rebanhos;

armam as suas tendas ao redor dela e apascentam,

cada um no seu lugar.

4“Preparem-se para enfrentá-la na batalha!

Vamos, ataquemos ao meio-dia!

Ai de nós! O dia declina

e as sombras da tarde já se estendem.

5Vamos, ataquemos de noite!

Destruamos as suas fortalezas!”

6Assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Derrubem as árvores

e construam rampas de cerco contra Jerusalém.

Ó cidade da falsidade!6.6 Tradicionalmente traduzida por Esta é a cidade que deve ser castigada.

Ela está cheia de opressão.

7Assim como um poço produz água,

também ela produz sua maldade.

Violência! Destruição!

É o que se ouve dentro dela;

doenças e feridas estão sempre diante de mim.

8Ouça a minha advertência, ó Jerusalém!

Do contrário eu me afastarei inteiramente de você

e farei de você uma desolação,

uma terra desabitada”.

9Assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Rebusque-se o remanescente de Israel tão completamente

como se faz com uma videira,

como faz quem colhe uvas:

e você, repasse os ramos cacho por cacho”.

10A quem posso eu falar ou advertir?

Quem me escutará?

Os ouvidos deles são obstinados6.10 Hebraico: incircuncisos.,

e eles não podem ouvir.

A palavra do Senhor é para eles desprezível,

não encontram nela motivo de prazer.

11Mas a ira do Senhor dentro de mim transborda,

já não posso retê-la.

“Derrama-a sobre as crianças na rua

e sobre os jovens reunidos em grupos;

pois eles também serão pegos com os maridos e as mulheres,

os velhos e os de idade bem avançada.

12As casas deles serão entregues a outros,

com os seus campos e as suas mulheres,

quando eu estender a minha mão

contra os que vivem nesta terra”,

declara o Senhor.

13“Desde o menor até o maior,

todos são gananciosos;

profetas e sacerdotes igualmente,

todos praticam o engano.

14Eles tratam da ferida do meu povo

como se não fosse grave.

‘Paz, paz’, dizem,

quando não há paz alguma.

15Ficarão eles envergonhados da sua conduta detestável?

Não, eles não sentem vergonha alguma,

nem mesmo sabem corar.

Portanto, cairão entre os que caem;

serão humilhados quando eu os castigar”,

declara o Senhor.

16Assim diz o Senhor:

“Ponham-se nas encruzilhadas e olhem;

perguntem pelos caminhos antigos,

perguntem pelo bom caminho.

Sigam-no e acharão descanso.

Mas vocês disseram: ‘Não seguiremos!’

17Coloquei sentinelas entre vocês e disse:

Prestem atenção ao som da trombeta!

Mas vocês disseram: ‘Não daremos atenção’.

18Vejam, ó nações; observe, ó assembleia,

o que acontecerá a eles.

19Ouça, ó terra:

Trarei desgraça sobre este povo,

o fruto das suas maquinações,

porque não deram atenção às minhas palavras

e rejeitaram a minha lei.

20De que me serve o incenso trazido de Sabá,

ou o cálamo aromático de uma terra distante?

Os seus holocaustos6.20 Isto é, sacrifícios totalmente queimados; também em 7.21 e 22. não são aceitáveis

nem me agradam as suas ofertas”.

21Assim diz o Senhor:

“Estou colocando obstáculos diante deste povo.

Pais e filhos tropeçarão neles;

vizinhos e amigos perecerão”.

22Assim diz o Senhor:

“Veja! Um exército vem do norte;

uma grande nação está sendo mobilizada

desde os confins da terra.

23Eles empunham o arco e a lança;

são cruéis e não têm misericórdia,

e o barulho que fazem é como o bramido do mar.

Vêm montando os seus cavalos em formação de batalha,

para atacá-la, ó cidade de Sião”.

24Ouvimos os relatos sobre eles,

e as nossas mãos amoleceram.

A angústia tomou conta de nós,

dores como as da mulher que está dando à luz.

25Não saiam aos campos

nem andem pelas estradas,

pois o inimigo traz a espada,

e há terror por todos os lados.

26Ó minha filha, meu povo,

ponha vestes de lamento

e revolva-se em cinza.

Lamente-se com choro amargurado,

como quem chora por um filho único,

pois subitamente o destruidor

virá sobre nós.

27“Eu o designei para examinador de metais,

provador do meu povo,

para que você examine

e ponha à prova a conduta deles.

28Todos eles são rebeldes obstinados

e propagadores de calúnias.

Estão endurecidos como o bronze e o ferro.

Todos eles são corruptos.

29O fole sopra com força

para separar o chumbo com o fogo,

mas o refino prossegue em vão;

os ímpios não são expurgados.

30São chamados prata rejeitada,

porque o Senhor os rejeitou.”

Asante Twi Contemporary Bible

Yeremia 6:1-30

Atamfoɔ Atwa Yerusalem Ho Ahyia

1“Benyaminfoɔ monnwane nkɔbɔ mo ho adwaa!

Monnwane mfiri Yerusalem!

Monhyɛne totorobɛnto no wɔ Tekoa!

Monsi frankaa no wɔ Bet-Hakerem!

Ɛfiri sɛ amanehunu bobɔ firi atifi fam,

ɔsɛeɛ bi a ɛyɛ hu.

2Mɛsɛe Ɔbabaa Sion

ɔhoɔfɛfoɔ sɔɔnɔ no.

3Atamfoɔ bɛba abɛtwa ne ho ahyia te sɛ nnwanhwɛfoɔ;

wɔbɛsisi wɔn ntomadan atwa ne ho ahyia

na wɔn mu biara bɛhwɛ ne kyɛfa so.”

4“Monsiesie mo ho ne no nkɔko!

Monsɔre, momma yɛnkɔto nhyɛ ne so owigyinaeɛ!

Nanso, hwɛ, onwunu redwo,

na anwummerɛ sunsumma reyɛ tenten.

5Enti, monsɔre momma yɛnkɔto nhyɛ ne so anadwo

na yɛnsɛe nʼaban hodoɔ!”

6Deɛ Asafo Awurade seɛ nie:

“Montwitwa nnua no ngu fam

na monsisi epie ntia Yerusalem.

Ɛsɛ sɛ wɔtwe kuropɔn yi aso;

nhyɛsoɔ ahyɛ no ma.

7Sɛdeɛ abura pu ne nsuo no,

saa ara nso na ɔpu nʼamumuyɛ.

Wɔte awurukasɛm ne ɔsɛeɛ nka wɔ ne mu;

ne yadeɛ ne nʼapirakuro wɔ mʼanim daa.

8Fa kɔkɔbɔ, Ao Yerusalem,

anyɛ saa a metwe me ho afiri wo ho

na mama wʼasase ada mpan

a obiara ntumi ntena soɔ.”

9Deɛ Asafo Awurade seɛ nie:

“Ma wɔnyiyi Israel nkaeɛfoɔ no mu yie

sɛdeɛ wɔyiyi bobe mu;

fa wo nsa fa mman no so bio,

sɛ obi a ɔretete bobe aba.”

10Hwan na mɛtumi akasa akyerɛ no na mabɔ no kɔkɔ?

Hwan na ɔbɛtie me?

Wɔn aso asisi

enti wɔnte asɛm.

Awurade asɛm yɛ akyiwadeɛ ma wɔn

na wɔn ani nnye ho.

11Nanso Awurade abufuhyeɛ ahyɛ me ma,

na mentumi nkora so.

“Hwie gu mmɔfra a wɔwɔ mmɔntene so

ne mmaranteɛ a wɔahyia;

ɛbɛka okunu ne ɔyere,

mmasiriwa ne wɔn a onyini adoko wɔn.

12Sɛ metene me nsa

wɔ wɔn a wɔte asase no so a

wɔbɛdane wɔn afie ama afoforɔ,

na wɔn mfuo ne wɔn yerenom bɛka ho,”

sɛdeɛ Awurade seɛ nie.

13“Ɛfiri akumaa so kɔsi ɔkɛseɛ so,

wɔn nyinaa yɛ adifudepɛfoɔ de pɛ ahonya;

adiyifoɔ ne asɔfoɔ te saa,

wɔn nyinaa yɛ asisifoɔ.

14Wɔmia me nkurɔfoɔ apirakuro

te sɛ deɛ ɛnyɛ hu.

Wɔka sɛ, ‘Asomdwoeɛ, asomdwoeɛ’

wɔ mmerɛ a asomdwoeɛ nni hɔ.

15Wɔn ani wu wɔ wɔn animguaseɛ nneyɛɛ no ho anaa?

Dabi, wɔn ani nnwu koraa;

wɔnnim fɛreɛ mpo.

Enti sɛ metwe wɔn aso a, wɔbɛtotɔ wɔ atɔfoɔ mu;

wɔbɛhwehwe ase,”

sɛdeɛ Awurade seɛ nie.

16Yei ne deɛ Awurade seɛ,

“Monnyina nkwantanan no so na monhwɛ;

mommisa tete akwan no,

mommisa baabi a ɛkwan pa no da na monnante so,

na mobɛnya homeɛ ama mo akra.

Nanso mokaa sɛ, ‘yɛnnante so.’

17Mede awɛmfoɔ sisii mo so na mekaa sɛ,

‘Montie totorobɛnto nnyegyeeɛ no!’

Nanso, mokaa sɛ, ‘Yɛrentie.’

18Ɛno enti, monyɛ aso, Ao amanaman;

monhwɛ, Ao adansefoɔ,

deɛ ɛbɛto wɔn.

19Yɛ aso, Ao asase:

Mede amanehunu reba saa nnipa yi so,

wɔn nneyɛɛ so aba,

ɛfiri sɛ wɔantie me nsɛm

na wɔapo me mmara.

20Nnuhwam a ɛfiri Seba

anaa ahwedeɛ pa a ɛfiri akyirikyiri asase so fa me ho bɛn?

Mennye wo hyeɛ afɔdeɛ no nto mu;

wʼafɔrebɔ ahodoɔ no nsɔ mʼani.”

21Ɛno enti, deɛ Awurade seɛ nie:

“Mede akwansideɛ bɛgu saa nkurɔfoɔ yi anim.

Agyanom ne mmammarima nyinaa bɛsuntisunti wɔ so;

ayɔnkofoɔ ne nnamfonom bɛyera.”

22Sɛdeɛ Awurade seɛ nie:

“Monhwɛ, akodɔm bi reba,

wɔfiri atifi fam asase so;

wɔrekanyane ɔman kɛseɛ bi

afiri nsase ano.

23Wɔkurakura bɛmma ne pea;

wɔn tirim yɛ den, na wɔnni ahummɔborɔ.

Wɔn nnyegyeeɛ te sɛ ɛpo asorɔkye.

Sɛ wɔtete wɔn apɔnkɔ so a,

wɔba te sɛ mmarima a wɔrekɔ ɔko.

Wɔrebɛto ahyɛ wo so, Ao Ɔbabaa Sion.”

24Yɛate wɔn ho nsɛm,

na yɛn nsa sesa yɛn ho sɛ deɛ awu.

Ehu akyekyere yɛn

ɔyea aba wɔn so, te sɛ ɔbaa a ɔreko awoɔ.

25Mfiri adi nkɔ wiram

na nnante akwan no so,

ɛfiri sɛ ɔtamfoɔ no wɔ akofena,

na baabiara ayɛ hu.

26Ao me nkurɔfoɔ, monfira ayitoma

na mommunimuni nsõ mu.

Momfa adwadwotwa yaaya nni awerɛhoɔ

sɛdeɛ wɔsu ma ɔbabarima korɔ,

ɛfiri sɛ mpofirim ara ɔsɛefoɔ no

bɛba yɛn so.

27“Mayɛ wo obi a ɔsɔ fagudeɛ hwɛ

na me nkurɔfoɔ yɛ dadeben,

a wobɛhwɛ wɔn

na woasɔ wɔn akwan ahwɛ.

28Wɔn nyinaa yɛ atuatefoɔ a wɔyɛ den,

wɔnenam di nsekuro.

Wɔyɛ den sɛ kɔbere ne dadeɛ;

wɔn nyinaa yɛ wɔn adeɛ wɔ porɔeɛ ɛkwan so.

29Afa no bɔ mframa denden

de ogya nane sumpii no,

nanso ahobereɛ no yɛ ɔkwa.

Ɛntumi nyiyii bɔne no mfirii wɔn mu.

30Mɛfrɛ wɔn dwetɛ a wɔapo,

ɛfiri sɛ Awurade apo wɔn.”