1Assim diz o Senhor: “Vá comprar um vaso de barro de um oleiro. Leve com você alguns líderes do povo e alguns sacerdotes 2e vá em direção ao vale de Ben-Hinom, perto da entrada da porta dos Cacos. Proclame ali as palavras que eu disser a você. 3Diga: Ouçam a palavra do Senhor, reis de Judá e habitantes de Jerusalém”. Assim diz o Senhor dos Exércitos, Deus de Israel: “Sobre este lugar trarei desgraça tal que fará retinir os ouvidos daqueles que ouvirem isso. 4Porque eles me abandonaram e profanaram este lugar, oferecendo sacrifícios a deuses estranhos, que nem eles nem seus antepassados nem os reis de Judá conheceram; e encheram este lugar com o sangue de inocentes. 5Construíram nos montes os altares dedicados a Baal, para queimarem os seus filhos como holocaustos oferecidos a Baal, coisa que não ordenei, da qual nunca falei nem jamais me veio à mente. 6Por isso, certamente vêm os dias”, declara o Senhor, “em que não mais chamarão este lugar Tofete ou vale de Ben-Hinom, mas vale da Matança.
7“Esvaziarei19.7 A palavra esvaziarei assemelha-se à palavra vaso no hebraico. neste lugar os planos de Judá e de Jerusalém: eu os farei morrer à espada perante os seus inimigos, pelas mãos daqueles que os perseguem; e darei os seus cadáveres como comida para as aves e os animais. 8Farei com que esta cidade fique deserta e seja tema de zombaria. Todos os que por ela passarem ficarão chocados e zombarão de todos os seus ferimentos. 9Eu farei com que comam a carne dos seus filhos e das suas filhas; e cada um comerá a carne do seu próximo, por causa do sofrimento que os inimigos que procuram tirar-lhes a vida lhes infligirão durante o cerco.
10“Depois quebre o vaso de barro diante dos homens que o acompanharam, 11e diga-lhes: Assim diz o Senhor dos Exércitos: Assim como se quebra um vaso de oleiro, que não pode ser mais restaurado, quebrarei este povo e esta cidade, e os mortos em Tofete serão sepultados até que não haja mais lugar. 12Assim farei a este lugar e aos seus habitantes”, declara o Senhor, “tornarei esta cidade como Tofete. 13As casas de Jerusalém e os palácios reais de Judá serão profanados, como este lugar de Tofete: todas as casas em cujos terraços queimaram incenso a todos os corpos celestes e derramaram ofertas de bebidas aos seus deuses estrangeiros”.
14Jeremias voltou então de Tofete para onde o Senhor o mandara profetizar e, entrando no pátio do templo do Senhor, disse a todo o povo: 15“Assim diz o Senhor dos Exércitos, o Deus de Israel: ‘Ouçam! Trarei sobre esta cidade, e sobre todos os povoados ao redor, todas as desgraças contra eles anunciadas, porque se obstinaram e não quiseram obedecer às minhas palavras’ ”.
Ang Buka nga Banga
1Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Magbakal ka sang banga sa manughimo sang kolon. Dayon maghagad ka sang mga manugdumala sang katawhan kag mga manugdumala sang mga pari, 2kag magkadto kamo sa Pulopatag sang Ben Hinom, malapit sa Puwertahan sang Ginahabuyan sang mga Buka nga mga Kolon. Kag didto ibantala ang akon ginasiling sa imo. 3Magsiling ka, ‘Mga hari sang Juda kag katawhan sang Jerusalem, pamatii ninyo ang mensahi sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel. Amo ini ang iya ginasiling: Magapadala ako sang kalaglagan sa sini nga lugar nga ang bisan sin-o nga makabati parte sini maurungan gid. 4Himuon ko ini, kay ginsikway ako sang akon katawhan, kag ini nga pulopatag ginhimo nila nga halaran sang mga halad nga ginasunog para sa iban nga mga dios. Ini nga mga dios wala gani nila makilala ukon sang ila mga katigulangan ukon sang mga hari sang Juda. Nagpamatay pa sila sang mga inosente nga mga kabataan sa sini nga lugar. 5Nagpatindog sila sang mga simbahan para kay Baal, nga sa diin ginsunog nila ang ila mga kabataan bilang halad para sa iya. Wala gid ako magsugo sini sa ila; wala gani ini magsulod sa akon hunahuna. 6Gani, mag-andam kamo, kay ako, ang Ginoo, nagasiling nga magaabot ang tion nga ang mga tawo indi na magtawag sa sini nga lugar nga Tofet ukon Pulopatag sang Ben Hinom, kundi Pulopatag nga Palatyan. 7Diri mismo sa sini nga lugar gub-on ko ang plano sang Juda kag Jerusalem. Ipapatay ko sila sa ila mga kaaway paagi sa inaway, kag ipakaon ko ang ila mga bangkay sa mga pispis kag talunon nga mga sapat. 8Ipalaglag ko ini nga siyudad kag mangin talamayon ini. Maurungan gid ang tanan nga nagaagi, kag magapanagutsot sila tungod sa natabo sini. 9Kibunon ini nga siyudad sang mga kaaway hasta nga maubusan ang mga pumuluyo sang pagkaon. Gani kaunon na lang nila ang ila isigkatawo, bisan ang ila mismo kabataan.’ ”
10Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Buk-a ang banga samtang nagatan-aw ang mga tawo nga nag-upod sa imo. 11Silinga sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling, ‘Laglagon ko ang nasyon sang Juda kag ang siyudad sang Jerusalem pareho sang pagkadugmok sang sini nga banga nga indi na makay-o pa. Ipanglubong nila ang madamo gid nga mga patay sa Tofet hasta nga wala na sing lugar nga malubngan. 12Amo ina ang himuon ko sa Jerusalem kag sa iya sini mga pumuluyo. Kabigon ini nga siyudad nga mahigko pareho sang Tofet. 13Huo, ang mga balay sa Jerusalem, pati ang mga palasyo sang mga hari sang Juda, kabigon nga mahigko pareho sang Tofet. Sa atop sang sini nga mga balay nagsunog ang mga tawo sang mga insenso para sa ila dios nga mga bituon, kag naghalad sang mga halad nga ilimnon para sa iban pa nga mga dios.’ ”
14Dayon naghalin si Jeremias sa Tofet, nga sa diin ginpadala siya sang Ginoo agod maghambal sang iya mensahi. Nagkadto siya sa lagwerta sang templo sang Ginoo kag nagsiling sa mga tawo, 15“Pamati kamo, kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel: Ipadala ko sa sini nga siyudad kag sa mga baryo sa palibot sini ang mga kalaglagan nga akon ginsiling kontra sa ila, tungod kay matig-a ang ila ulo kag wala nagapamati sa akon mga pulong.”
