1“Você sabe quando as cabras-monteses dão à luz?
Você está atento quando a corça tem o seu filhote?
2Acaso você conta os meses até elas darem à luz?
Sabe em que época elas têm as suas crias?
3Elas se agacham, dão à luz os seus filhotes,
e suas dores se vão.
4Seus filhotes crescem nos campos e ficam fortes;
partem, e não voltam mais.
5“Quem pôs em liberdade o jumento selvagem?
Quem soltou suas cordas?
6Eu lhe dei o deserto como lar,
o leito seco de lagos salgados como sua morada.
7Ele se ri da agitação da cidade;
não ouve os gritos do tropeiro.
8Vagueia pelas colinas em busca de pasto
e vai em busca daquilo que é verde.
9“Será que o boi selvagem consentirá em servir você?
E em passar a noite ao lado dos cochos do seu curral?
10Poderá você prendê-lo com arreio na vala?
Irá atrás de você arando os vales?
11Você vai confiar nele, por causa da sua grande força?
Vai deixar a cargo dele o trabalho pesado que você tem que fazer?
12Poderá você estar certo de que ele recolherá o seu trigo
e o ajuntará na sua eira?
13“A avestruz bate as asas alegremente.
Que se dirá então das asas e da plumagem da cegonha?
14Ela abandona os ovos no chão
e deixa que a areia os aqueça,
15esquecida de que um pé poderá esmagá-los,
que algum animal selvagem poderá pisoteá-los.
16Ela trata mal os seus filhotes, como se não fossem dela,
e não se importa se o seu trabalho é inútil.
17Isso porque Deus não lhe deu sabedoria
nem parcela alguma de bom senso.
18Contudo, quando estende as penas para correr,
ela ri do cavalo e daquele que o cavalga.
19“É você que dá força ao cavalo
ou veste o seu pescoço com sua crina tremulante?
20Você o faz saltar como gafanhoto,
espalhando terror com o seu orgulhoso resfolegar?
21Ele escarva com fúria,
mostra com prazer a sua força e sai para enfrentar as armas.
22Ele ri do medo e nada teme;
não recua diante da espada.
23A aljava balança ao seu lado,
com a lança e o dardo flamejantes.
24Num furor frenético ele devora o chão;
não consegue esperar pelo toque da trombeta.
25Ao ouvi-lo, ele relincha: ‘Eia!’
De longe sente cheiro de combate,
o brado de comando e o grito de guerra.
26“É graças à inteligência que você tem que o falcão alça voo
e estende as asas rumo ao sul?
27É por sua ordem que a águia se eleva
e no alto constrói o seu ninho?
28Um penhasco é sua morada, e ali passa a noite;
uma escarpa rochosa é a sua fortaleza.
29De lá sai ela em busca de alimento;
de longe os seus olhos o veem.
30Seus filhotes bebem sangue,
e, onde há mortos, ali ela está”.
1“Nakahibalo ka bala kon san-o nagabata ang talunon nga mga kanding? Nakabantay ka bala sang pagbata sang mga usa? 2Ginaisip mo bala ang mga binulan sang ila pagbusong hasta makabata sila? Kag nahibaluan mo bala kon san-o gid sila mabata? 3Nagaluko sila kag nagapasakit hasta nga makabata. 4Pagdako sang ila bata sa kamingawan, nagalakat ini kag wala na nagabalik. 5Sin-o bala ang naghatag sang kahilwayan sa talunon nga asno? 6Ako ang naghatag sa iya sang kamingawan nga iya elistaran; ginapaestar ko siya sa duta nga ginpabay-an na. 7Nagapalayo siya sa magahod nga siyudad kag indi niya gusto nga antaon. 8Nagalibot-libot siya sa kabukiran sa pagpangita sang iya mahalab.
9“Mapaobra mo bala ang talunon nga baka? Magpabilin bala siya sa imo toril kon gab-i? 10Mahigtan mo bala siya kag mapaarado sa imo uma? 11Makasalig ka bala sa iya kusog agod obrahon niya ang imo mabug-at nga ulobrahon? 12Makasalig ka bala sa iya nga tipunon niya kag hakuton ang imo patubas pakadto sa linasan?
13“Katahom tulukon sang pakpak sang ostrits kon magkapay-kapay ini, pero indi ini makatupong sa katahom sang pakpak sang tulabong. 14Ginabiyaan sang ostrits ang iya mga itlog sa duta agod mainit-initan ini. 15Wala siya nagakabalaka nga basi matapakan ini ukon matasak sang talunon nga sapat. 16Mapintas siya sa iya mga piso, nga daw indi ini iya. Wala siya nagakabalaka kon ang iya pinangabudlayan mangin wala sing pulos. 17Kay wala ko siya ginhatagan sang kaalam kag pag-intiendi. 18Pero kon magdalagan na gani siya, ginakadlawan lang niya ang kabayo kag ang nagasakay sini.
19“Ikaw bala, Job, ang nagahatag sang kusog sa kabayo? Ikaw bala ang naghatag sang bungay-bungay sa iya liog? 20Ikaw bala ang nagapalumpat sa iya pareho sa apan kag nagapahadlok sa mga tawo sang iya pusnga? 21Nagapangahig siya nga may kapagsik,39:21 nga may kapagsik: ukon, sa may patag. nga nagapabugal sang iya kusog. Dayon nagadalagan siya pakadto sa inaway. 22Wala siya sing may ginakahadlukan, kag wala siya nagapalagyo sa espada.39:22 espada: ukon, inaway. 23Nagalinagatik kag nagaidlab ang mga armas sang nagasakay sa iya. 24Puwerte ang tap-ok sang yab-ok sa kadasig sang iya pagdalagan. Indi siya mapunggan kon magtunog na ang budyong. 25Nagahirihiri siya pagkabati niya sang tunog sang budyong. Makapanimaho siya sang inaway bisan malayo pa siya, kag mabatian niya ang mga sininggit sa inaway kag ang mga mando sang mga kumander.
26“Ikaw bala ang nagatudlo sa dapay sa paglupad kag sa pagkadto sa bagatnan? 27Ikaw bala ang nagamando sa agila sa paglupad kag sa paghimo sang iya pugad sa mataas nga lugar? 28Didto nagaestar ang agila sa pil-as; ang mataas nga mga bato amo ang iya palanaguan. 29Didto siya nagatan-aw sang iya mabiktima, kag makita niya ini bisan malayo siya. 30Kon may makita siya nga bangkay ginakadtuan niya, kag ang iya mga buto nagasuyop sang dugo sang sini nga bangkay.”
