1“Fiz acordo com os meus olhos
de não olhar com cobiça para as moças.
2Pois qual é a porção que o homem recebe de Deus lá de cima?
Qual a sua herança do Todo-poderoso, que habita nas alturas?
3Não é ruína para os ímpios,
desgraça para os que fazem o mal?
4Não vê ele os meus caminhos
e não considera cada um de meus passos?
5“Se me conduzi com falsidade,
ou se meus pés se apressaram a enganar,
6Deus me pese em balança justa,
e saberá que não tenho culpa—
7se meus passos desviaram-se do caminho,
se o meu coração foi conduzido por meus olhos,
ou se minhas mãos foram contaminadas,
8que outros comam o que semeei
e que as minhas plantações sejam arrancadas pelas raízes.
9“Se o meu coração foi seduzido por mulher,
ou se fiquei à espreita junto à porta do meu próximo,
10que a minha esposa moa cereal de outro homem,
e que outros durmam com ela.
11Pois fazê-lo seria vergonhoso,
crime merecedor de julgamento.
12Isso é um fogo que consome até a Destruição31.12 Hebraico: Abadom.;
teria extirpado a minha colheita.
13“Se neguei justiça aos meus servos e servas,
quando reclamaram contra mim,
14que farei quando Deus me confrontar?
Que responderei quando chamado a prestar contas?
15Aquele que me fez no ventre materno não os fez também?
Não foi ele que nos formou, a mim e a eles,
no interior de nossas mães?
16“Se não atendi os desejos do pobre,
ou se fatiguei os olhos da viúva,
17se comi meu pão sozinho,
sem compartilhá-lo com o órfão,
18sendo que desde a minha juventude o criei como se fosse seu pai,
e desde o nascimento guiei a viúva;
19se vi alguém morrendo por falta de roupa,
ou um necessitado sem cobertor,
20e o seu coração não me abençoou
porque o aqueci com a lã de minhas ovelhas,
21se levantei a mão contra o órfão,
ciente da minha influência no tribunal,
22que o meu braço descaia do ombro
e se quebre nas juntas.
23Pois eu tinha medo que Deus me destruísse,
e, temendo o seu esplendor, não podia fazer tais coisas.
24“Se pus no ouro a minha confiança
e disse ao ouro puro: Você é a minha garantia,
25se me regozijei por ter grande riqueza,
pela fortuna que as minhas mãos obtiveram,
26se contemplei o sol em seu fulgor
e a lua a mover-se esplêndida,
27e em segredo o meu coração foi seduzido
e a minha mão lhes ofereceu beijos de veneração,
28esses também seriam pecados merecedores de condenação,
pois eu teria sido infiel a Deus, que está nas alturas.
29“Se a desgraça do meu inimigo me alegrou,
ou se os problemas que teve me deram prazer;
30eu, que nunca deixei minha boca pecar,
lançando maldição sobre ele;
31se os que moram em minha casa nunca tivessem dito:
‘Quem não recebeu de Jó um pedaço de carne?’,
32sendo que nenhum estrangeiro teve que passar a noite na rua,
pois a minha porta sempre esteve aberta para o viajante;
33se escondi o meu pecado, como outros fazem31.33 Ou como fez Adão,
acobertando no coração a minha culpa,
34com tanto medo da multidão
e do desprezo dos familiares
que me calei e não saí de casa…
35(“Ah, se alguém me ouvisse!
Agora assino a minha defesa.
Que o Todo-poderoso me responda;
que o meu acusador faça a denúncia por escrito.
36Eu bem que a levaria nos ombros
e a usaria como coroa.
37Eu lhe falaria sobre todos os meus passos;
como um príncipe eu me aproximaria dele.)
38“Se a minha terra se queixar de mim
e todos os seus sulcos chorarem,
39se consumi os seus produtos sem nada pagar,
ou se causei desânimo aos seus ocupantes,
40que me venham espinhos em lugar de trigo
e ervas daninhas em lugar de cevada”.
Aqui terminam as palavras de Jó.
1“Nagpromisa ako sa akon kaugalingon nga indi gid magtulok nga may kailigbon sa mga dalaga. 2Kay ano nga balos ang ihatag sang Makagagahom nga Dios sa langit sa ginahimo sang tawo? 3Indi bala kalaglagan kag kalalat-an para sa mga nagahimo sang kalautan? 4Nahibaluan sang Dios ang tanan ko nga ginahimo. 5Kon nagabinutig ako kag nagapangdaya, 6kabay pa nga hukman ako sang Dios. Kay siya ang nakahibalo kon nakasala ako. 7Kon wala ako magsunod sa husto nga dalan kag ginsunod ko ang kailigbon sang akon mga mata, kag gindagtaan ko ang akon kaugalingon, 8kabay pa nga magkalapierdi ang akon mga tanom ukon kaunon ini sang iban. 9Kon naganyat ako sang babayi ukon nagapangaluyag ako sa asawa sang akon kaingod, 10kabay pa nga kuhaon ukon huliran sang iban nga lalaki ang akon asawa. 11Kay ang pagpanginbabayi makahuluya nga sala, kag dapat gid nga silutan ang nagahimo sina. 12Pareho ini sa makahalalit nga kalayo nga makalaglag sang tanan ko nga pagkabutang.
13“Kon ginbaliwala ko ang kinamatarong sang akon mga suluguon sang magreklamo sila sa akon, 14ano ang himuon ko kon hukman ako sang Dios? Ano ang isabat ko kon usisaon niya ako? 15Indi bala nga ang Dios nga naghimo sa akon amo man ang naghimo sa akon mga suluguon?
16“Kon wala ako nagbulig sa mga imol kag sa mga balo nga babayi nga nalisdan, 17kag kon gindalukan ko sang pagkaon ang mga ilo, kabay pa nga silutan ako sang Dios. 18Pero halin pa sang bataon ako ginaatipan ko na ang mga ilo; sa bug-os ko nga kabuhi wala ako nagpabaya sa mga balo nga babayi. 19Kon may makita ako nga tawo nga nagaantos sa katugnaw tungod nga kulang siya sang bayo, 20ginahatagan ko siya sang bayo nga pangtugnaw nga hinimo halin sa bulbol sang akon mga karnero. Dayon nagapasalamat siya sa akon sing tinagipusuon. 21Kon ginsakit ko sang akon kamot ang ilo, tungod kay nahibaluan ko nga may impluwensya ako sa korte, 22kabay pa nga mautod ang akon butkon. 23Indi ko mahimo ina nga mga butang kay nahadlok ako sa silot kag sa gahom31:23 gahom: ukon, pagkahalangdon. sang Dios.
24“Wala ako nagsalig sa akon manggad ukon naghunahuna nga makahatag ini sa akon sang seguridad. 25Wala ako nagpabugal sa akon madamo nga manggad kag sa tanan nga pagkabutang nga naangkon ko. 26Wala ako nagsimba sa adlaw nga nagasilak sing masanag, ukon sa bulan nga nagalakat sing matahom. 27Wala man naganyat sing sekreto ang akon tagipusuon sa pagsimba sini. 28Kon matuod nga ginhimo ko ini nga mga sala dapat ako silutan, kay nagluib ako sa Dios nga ara sa langit.
29“Wala ako nagkalipay sang nalaglag ang akon mga kaaway ukon sang nag-abot sa ila ang kalisod. 30Wala ako nagpakasala paagi sa pagpakamalaot sa ila. 31Nahibaluan sang akon panimalay nga ginpakaon ko sing maayo ang mga nagbisita sa akon. 32Wala ko ginpabay-an nga magtulog ang mga dumuluong bisan diin kay permi bukas ang akon puwertahan para sa ila. 33Wala ko gintago ang akon mga sala pareho sang ginahimo sang iban. 34Wala ako naghipos-hipos lang ukon nagpakuribong tungod sa kahadlok kon ano ang isiling sang mga tawo.
35“Kon may magpamati lang kuntani sa akon! Karon, handa ako sa pagpirma sa pagpamatuod nga wala ako sing sala. Kon may iakusar ang Makagagahom nga Dios sa akon, ginapangabay ko siya nga ihambal niya sa akon, kon indi gani isulat niya. 36Kay ikabit ko ini sa akon abaga ukon ibutang sa akon ulo nga daw sa korona sa pagpakita nga handa ako sa pag-atubang sini. 37Sugiran ko ang Dios sang tanan ko nga ginahimo. Magaatubang ako sa iya pareho sa pangulo nga wala nahuya.
38“Kon ginaabusuhan ko ang akon duta ukon ginkawat ko ini sa iban,31:38 sa literal, Kon nagareklamo ang akon duta kontra sa akon kag ang gin-arado nga duta basa sang luha. 39ukon ginpalain ko ang buot sang mga nagaobra sa akon duta tungod nga ginkuha ko ang mga patubas nga wala sila pagbayari, 40kabay pa nga magtubo sa akon duta ang tunukon nga mga kahoy-kahoy kag ang mga hilamon sa baylo sang trigo kag barley.”
Diri natapos ang hambal ni Job.
