Elifaz
1Então Elifaz, de Temã, respondeu:
2“Responderia o sábio com ideias vãs,
ou encheria o estômago com o vento?
3Argumentaria com palavras inúteis,
com discursos sem valor?
4Mas você sufoca a piedade
e diminui a devoção a Deus.
5O seu pecado motiva a sua boca;
você adota a linguagem dos astutos.
6É a sua própria boca que o condena, e não a minha;
os seus próprios lábios depõem contra você.
7“Será que você foi o primeiro a nascer?
Acaso foi gerado antes das colinas?
8Você costuma ouvir o conselho secreto de Deus?
Só a você pertence a sabedoria?
9O que você sabe, que nós não sabemos?
Que compreensão tem você, que nós não temos?
10Temos do nosso lado homens de cabelos brancos,
muito mais velhos que o seu pai.
11Não bastam para você as consolações divinas
e as nossas palavras amáveis?
12Por que você se deixa levar pelo coração,
e por que esse brilho nos seus olhos?
13Pois contra Deus é que você dirige a sua ira
e despeja da sua boca essas palavras!
14“Como o homem pode ser puro?
Como pode ser justo quem nasce de mulher?
15Pois, se nem nos seus santos Deus confia,
e se nem os céus são puros aos seus olhos,
16quanto menos o homem, que é impuro e corrupto,
e que bebe iniquidade como água.
17“Escute-me, e eu explicarei para você;
vou dizer a você o que vi,
18o que os sábios declaram
sem esconder o que receberam dos seus pais,
19a quem foi dada a terra, e a mais ninguém;
nenhum estrangeiro passou entre eles:
20O ímpio sofre tormentos a vida toda,
como também o homem cruel,
nos poucos anos que lhe são reservados.
21Só ouve ruídos aterrorizantes;
quando se sente em paz, ladrões o atacam.
22Não tem esperança de escapar das trevas;
sente-se destinado ao fio da espada.
23Fica perambulando; é comida para os abutres;15.23 Ou Fica perambulando em busca de pão;
sabe muito bem que logo virão sobre ele as trevas.
24A aflição e a angústia o apavoram e o dominam
como um rei pronto para atacar,
25porque agitou os punhos contra Deus
e desafiou o Todo-poderoso,
26afrontando-o com arrogância,
com um escudo grosso e resistente.
27“Apesar de ter o rosto coberto de gordura
e a cintura estufada de carne,
28habitará em cidades prestes a arruinar-se,
em casas inabitáveis, caindo aos pedaços.
29Nunca mais será rico; sua riqueza não durará,
e os seus bens não se propagarão pela terra.
30Não poderá escapar das trevas;
o fogo chamuscará os seus renovos,
e o sopro da boca de Deus o arrebatará.
31Que ele não se iluda em confiar no que não tem valor,
pois nada receberá como compensação.
32Terá completa paga antes do tempo,
e os seus ramos não florescerão.
33Será como a vinha despojada de suas uvas verdes,
como a oliveira que perdeu a sua floração,
34pois o companheirismo dos ímpios nada lhe trará,
e o fogo devorará as tendas dos que gostam de subornar.
35Eles concebem maldade e dão à luz a iniquidade;
seu ventre gera engano”.
Ang Tubag ni Elifaz
1Unya mitubag si Elifaz nga taga-Teman, 2“Job, ang maalamon nga tawo dili mosultig mga pulong nga walay pulos. 3Dili siya mangatarungan ginamit ang mga pulong nga walay hinungdan. 4Apan ang imong gipanulti motukmod sa uban sa dili na pagtahod ug pag-alagad sa Dios. 5Ang imong gipanulti bunga sa imong kadaotan. Ug gilimbongan mo ang uban pinaagi sa imong mga pulong. 6Dili na kinahanglan nga hukman ko pa ikaw. Ang imo mismong gipanulti ang nagasaksi batok kanimo. 7Naghunahuna ka ba nga ikaw ang unang natawo? Natawo ka na ba sa wala pa mamugna ang mga bungtod? 8Nadungog mo na ba ang mga plano sa Dios? Ikaw lang ba ang maalamon? 9Unsa may imong nahibaloan nga wala usab namo mahibaloi? Unsa bay imong nasabtan nga wala usab namo masabti? 10Nakakat-on kami gikan sa mga tigulang nga mas tigulang pa kaysa imong amahan! 11Gisultihan ka namo ug mga pulong nga makapadasig ug makapalipay kanimo nga gikan sa Dios. Kulang pa ba kini? 12Nganong nagpadala ka man sa imong pagbati? Unsay nakapabuta kanimo sa kamatuoran 13nga nasuko ka man pag-ayo sa Dios ug nagsulti nianang daotang mga pulong batok kaniya? 14Makahimo ba ang tawo sa pagkinabuhi nga hinlo ug matarong? 15Wala gani mosalig ang Dios sa iyang mga anghel! Kon kining langitnon nga mga tinuga15:15 kining langitnon nga mga tinuga: sa literal, ang langit. dili hinlo sa iyang panan-aw, 16ang tawo pa kaha nga daotan ug makasasala, ug uhaw sa paghimo ug daotan?
17“Job, paminawa ako. Sultihan ko ikaw ug pasabton sa akong naeksperyensyahan. 18Makasulti usab bahin niini ang maalamon nga mga tawo nga nakat-on gikan sa ilang katigulangan. 19Mga maalamon kaayo sila, kay sila lang ang nanag-iya sa ilang yuta, ug walay mga taga-laing lugar nga misakop kanila.
20“Ang tawong daotan mag-antos sa tibuok niyang kinabuhi. 21Kanunay siyang kulbaan. Bisan walay katalagman, kulbaan siya nga tingalig sulongon siya sa mga tulisan. 22Mahadlok siyang moadto sa ngitngit kay basig patyon siya. 23Magkabuang siya sa pagpangitag pagkaon bisan asa.15:23 Magkabuang… bisan asa: o, Gitagana siya nga pagkaon alang sa uwak. Nasayod siya nga hapit na siyang mamatay.15:23 hapit na siyang mamatay: sa literal, hapit na ang adlaw sa kangitngit. 24Labihan ang iyang kakulba, sama sa hari nga mosulong sa gira. 25Nagakahitabo kini kaniya, kay nagrebelde siya15:25 nagrebelde siya: sa literal, nagpangumo sa iyang kamot. ug misukol sa Dios nga Makagagahom. 26Daw sa nagbitbit siyag lig-on nga taming ug gusto gayod nga makigbatok sa Dios. 27Bisan adunahan ug tambok siya karon, 28magpuyo siya sa guba nga mga lungsod, sa mga balay nga walay nagpuyo ug kalumpagon na. 29Dili na magpadayon ang iyang pagka-adunahan. Ang iyang bahandi dili molungtad ug dugay, ug ang iyang kabtangan dili modaghan. 30Dili siya makaikyas sa kalaglagan.15:30 kalaglagan: sa literal, kangitngit. Mahisama siya sa kahoy kansang mga salingsing masunog. Mawala ang tanan niyang kabtangan sa usa lang ka paghuyop sa Dios. 31Dili niya angayng limbongan ang iyang kaugalingon pinaagi sa pagsalig sa mga butang nga walay pulos, kay wala gayod siyay makuha gikan niini. 32Sa dili pa moabot ang iyang panahon, madawat niya ang iyang silot ug dili na siya mouswag pa.15:32 dili na siya mouswag pa: sa literal, ang iyang mga sanga dili na tuboan ug mga dahon. 33Mahisama siya sa ubas nga nangataktak ang bunga nga hilaw pa, o sama sa kahoyng olibo nga nangalarag ang mga bulak. 34Kay ang mga tawong dili diosnon mamatay nga walay kaliwat. Ug mangasunog ang ilang mga balay nga gitukod gikan sa pagpanguwarta. 35Naghunahuna sila kanunay sa paghimo ug kasamok, paghimo ug daotan, ug pagpanglimbong.”
