A Glória de Sião
1“Levante-se, refulja! Porque chegou a sua luz,
e a glória do Senhor raia sobre você.
2Olhe! A escuridão cobre a terra,
densas trevas envolvem os povos,
mas sobre você raia o Senhor,
e sobre você se vê a sua glória.
3As nações virão à sua luz
e os reis ao fulgor do seu alvorecer.
4“Olhe ao redor e veja:
todos se reúnem e vêm a você;
de longe vêm os seus filhos,
e as suas filhas vêm carregadas nos braços.
5Então você o verá e ficará radiante;
o seu coração pulsará forte e se encherá de alegria,
porque a riqueza dos mares será trazida a você,
e a você virão as riquezas das nações.
6Manadas de camelos cobrirão a sua terra,
camelos novos de Midiã e de Efá.
Virão todos os de Sabá
carregando ouro e incenso
e proclamando o louvor do Senhor.
7Todos os rebanhos de Quedar se reunirão junto de você,
e os carneiros de Nebaiote a servirão;
serão aceitos como ofertas em meu altar,
e adornarei o meu glorioso templo.
8“Quem são estes que voam como nuvens,
que voam como pombas para os seus ninhos?
9Pois as ilhas esperam em mim;
à frente vêm os navios de Társis60.9 Ou navios mercantes,
trazendo de longe os seus filhos,
com prata e ouro,
em honra ao Senhor, o seu Deus,
o Santo de Israel,
porque ele se revestiu de esplendor.
10“Estrangeiros reconstruirão os seus muros,
e seus reis a servirão.
Com ira eu a feri, mas com amor
mostrarei a você compaixão.
11As suas portas permanecerão abertas;
jamais serão fechadas, dia e noite,
para que tragam a você as riquezas das nações,
com seus reis e sua comitiva.
12Pois a nação e o reino que não a servirem perecerão;
serão totalmente exterminados.
13“A glória do Líbano virá a você;
juntos virão o pinheiro, o abeto e o cipreste,
para adornarem o lugar do meu santuário;
e eu glorificarei o local em que pisam os meus pés.
14Os filhos dos seus opressores virão e se inclinarão diante de você;
todos os que a desprezam se curvarão aos seus pés
e a chamarão Cidade do Senhor,
Sião do Santo de Israel.
15“Em vez de abandonada e odiada,
sem que ninguém quisesse percorrê-la,
farei de você um orgulho,
uma alegria para todas as gerações.
16Você beberá o leite das nações
e será amamentada por mulheres nobres.
Então você saberá que eu, o Senhor,
sou o seu Salvador,
o seu Redentor, o Poderoso de Jacó.
17Em vez de bronze eu trarei a você ouro,
e em vez de ferro, prata.
Em vez de madeira eu trarei a você bronze,
e em vez de pedras, ferro.
Farei da paz o seu dominador,
da justiça, o seu governador.
18Não se ouvirá mais falar de violência em sua terra,
nem de ruína e destruição dentro de suas fronteiras.
Os seus muros você chamará salvação,
e as suas portas, louvor.
19O sol não será mais a sua luz de dia,
e você não terá mais o brilho do luar,
pois o Senhor será a sua luz para sempre;
o seu Deus será a sua glória.
20O seu sol nunca se porá,
e a sua lua nunca desaparecerá,
porque o Senhor será a sua luz para sempre,
e os seus dias de tristeza terão fim.
21Então todo o seu povo será justo,
e possuirá a terra para sempre.
Ele é o renovo que plantei,
obra das minhas mãos,
para manifestação da minha glória.
22O mais pequenino se tornará mil,
o menor será uma nação poderosa.
Eu sou o Senhor;
na hora certa farei que isso aconteça depressa.”
Ang Bag-ong Jerusalem
1Bangon, O Jerusalem, ug sidlak sama sa adlaw! Kay miabot na ang imong kaluwasan60:1 kaluwasan: sa literal, suga. ug misidlak na kanimo ang gahom sa Ginoo. 2Tabonan sa bagang kangitngit ang mga nasod sa kalibotan, apan kamo dan-agan sa gahom sa Ginoo. 3Moduol ang mga nasod ug ang ilang mga hari sa imong kahayag. 4Tan-aw sa imong palibot! Nagkatigom na ang imong katawhan. Mamauli na sila kanimo gikan sa layong mga dapit—mora silag mga bata nga gikugos.60:4 mora silag mga bata nga gikugos tungod kay tabangan sila sa mga taga-Persia sa ilang pagpauli. 5Malipay ka gayod inigkakita mo niini. Mag-awas gayod sa kalipay ang imong kasingkasing kay ang mga bahandi sa mga nasod ug sa kadagatan pagadad-on diha kanimo. 6Mapuno ang imong kayutaan sa mga kamelyo sa mga taga-Midian ug mga taga-Efa. Kadtong gikan sa Sheba moabot nga may dalang mga bulawan ug mga insenso aron mosimba sa Ginoo. 7Dad-on kanimo sa mga taga-Kedar ug sa taga-Nebayot ang daghan nilang mga karnero, ug dawaton kini ingon nga halad sa halaran sa Ginoo. Himuon sa Ginoo nga halangdon ang iyang templo. 8-9Molayag ang mga barko nga daw sa mga panganod nga nagalupad, ug daw sa mga salampati nga nagapadulong sa ilang mga salag. Kini nga mga barko alang sa mga nagapuyo sa mga isla nga nagalaom sa Ginoo.60:8-9 sa Ginoo: sa Hebreo, kanako. Pangunahan sila sa mga barko gikan sa Tarshish sa pagdala sa imong katawhan pabalik kanimo gikan sa layong mga dapit. Magadala usab silag mga bulawan ug mga pilak alang sa Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, kay gipasidunggan ka niya. 10Nagaingon ang Ginoo sa Jerusalem, “Pabarogon sa mga langyaw ang imong mga paril, ug ang ilang mga hari moalagad kanimo. Bisan gisilotan ko ikaw tungod sa akong kasuko, kaloy-an ko ikaw tungod sa akong kaayo. 11Kanunay na unyang abli ang imong pultahan adlaw ug gabii, sa pagdawat sa mga bahandi sa mga kanasoran. Moparada ang mga hari sa pagsulod sa imong gingharian. 12Kay malaglag gayod sa hingpit ang mga nasod o gingharian nga dili moalagad kanimo. 13Ang bahandi sa Lebanon maimo—ang ilang mga kahoy nga pino, enebro, ug sipres—aron sa pagpatahom sa templo nga akong puloy-anan. 14Ang mga kaliwat sa mga nagdaog-daog kanimo moduol kanimo nga magyukbo. Moluhod sa imong tiilan ang tanang mitamay kanimo, ug tawgon ka nila nga ‘Siyudad sa Ginoo,’ o ‘Zion, ang Siyudad sa Balaang Dios sa Israel.’ 15Bisag gisalikway ka ug gidumtan, ug walay nagtagad kanimo kaniadto, himuon ko ikaw nga halangdon hangtod sa kahangtoran, ug ikalipay ka sa tanang henerasyon. 16Atimanon ka sa mga nasod ug sa ilang mga hari sama sa usa ka bata nga gipasuso sa iyang inahan. Unya masayran mo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob. 17Ilisdan ko ang mga materyales sa imong templo—ang mga bronsi ilisdan kog bulawan, ang mga puthaw ilisdan kog plata, ang mga kahoy ilisdan kog bronsi, ug ang mga bato ilisdan kog puthaw. Ug molungtad diha kanimo ang kalinaw ug pagkamatarong. 18Wala nay kagubot nga mahitabo diha sa imong yuta. Wala nay kalaglagan nga moabot kanimo. Magpalibot kanimo ang kaluwasan nga daw sa paril, ug magadayeg kanako ang mosulod sa imong mga pultahan.
19“Dili mo na kinahanglan ang kahayag sa adlaw ug sa bulan, kay ako, ang Ginoo, mao na ang mahimo nimong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ako nga imong Dios mao na ang imong himaya. 20Ako ang mahimo nimong adlaw ug bulan nga dili mosalop; ang imong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ug matapos na ang imong mga pag-antos. 21Ang tanan mong katawhan mahimong matarong, ug panag-iyahan nila ang yuta sa Israel hangtod sa hangtod. Gihimo ko sila; sama sila sa tanom nga akong gitanom alang sa akong kadungganan. 22Gamay lang sila, apan modaghan gayod sila. Wala silay katakos, apan mahimo silang gamhanan nga nasod. Ako, ang Ginoo, ang mohimo niini sa madali, sa gitakda nga panahon.”
