O Chamado de Isaías
1No ano em que o rei Uzias morreu, eu vi o Senhor assentado num trono alto e exaltado, e a aba de sua veste enchia o templo. 2Acima dele estavam serafins; cada um deles tinha seis asas: com duas cobriam o rosto, com duas cobriam os pés e com duas voavam. 3E proclamavam uns aos outros:
“Santo, santo, santo é o Senhor dos Exércitos,
a terra inteira está cheia da sua glória”.
4Ao som das suas vozes os batentes das portas tremeram, e o templo ficou cheio de fumaça.
5Então gritei: Ai de mim! Estou perdido! Pois sou um homem de lábios impuros e vivo no meio de um povo de lábios impuros; os meus olhos viram o Rei, o Senhor dos Exércitos!
6Logo um dos serafins voou até mim trazendo uma brasa viva, que havia tirado do altar com uma tenaz. 7Com ela tocou a minha boca e disse: “Veja, isto tocou os seus lábios; por isso, a sua culpa será removida, e o seu pecado será perdoado”.
8Então ouvi a voz do Senhor, conclamando: “Quem enviarei? Quem irá por nós?”
E eu respondi: Eis-me aqui. Envia-me!
9Ele disse: “Vá e diga a este povo:
“Estejam sempre ouvindo,
mas nunca entendam;
estejam sempre vendo,
e jamais percebam.
10Torne insensível o coração deste povo;
torne surdos os seus ouvidos
e feche os seus olhos.6.9,10 A Septuaginta diz Ainda que estejam sempre ouvindo, vocês nunca entenderão; ainda que estejam sempre vendo, vocês jamais perceberão. 10 O coração desse povo se tornou insensível; de má vontade ouviram com os seus ouvidos, e fecharam os seus olhos.
Que eles não vejam com os olhos,
não ouçam com os ouvidos
e não entendam com o coração,
para que não se convertam e sejam curados”.
11Então eu perguntei:
Até quando, Senhor?
E ele respondeu:
“Até que as cidades estejam em ruínas
e sem habitantes,
até que as casas fiquem abandonadas
e os campos estejam
totalmente devastados,
12até que o Senhor tenha enviado todos para longe
e a terra esteja totalmente desolada.
13E ainda que um décimo fique no país,
esses também serão destruídos.
Mas, assim como o terebinto e o carvalho
deixam o tronco quando são derrubados,
assim a santa semente será o seu tronco”.
Ang Pagtawag kay Isaias
1Sang tuig nga napatay si Haring Uzia, nakita ko ang Ginoo nga nagapungko sa mataas gid nga trono. Ang iya malaba nga bayo naglikop sa templo. 2May mga langitnon nga tinuga6:2 mga langitnon nga tinuga: sa Hebreo, serafim. sa iya uluhan. Ang kada isa sini may anom ka pakpak: ang duha ka pakpak nagatabon sa ila guya, ang duha nagatabon sa ila mga tiil, kag ang duha pa ginagamit nila sa paglupad. 3Nagasiling sila sa isa kag isa:
“Balaan, balaan, balaan ang Ginoo nga Makagagahom! Ang iya gamhanan nga presensya nagalikop sa bug-os nga kalibutan.”
4Sa ila nga tingog, nag-uyog ang mga pundasyon sang templo kag napuno sang aso ang templo. 5Nagsiling ako, “Kaluluoy ako! Sigurado gid nga laglagon ako, tungod kay malaot ang akon ginapanghambal kag nagapuyo ako kaupod sa mga tawo nga malaot man ang ila ginapanghambal. Kag karon, nakita ko gid ang Hari, ang Ginoo nga Makagagahom.”
6Dayon ang isa sa mga langitnon nga tinuga naglupad pakadto sa akon nga nagadala sang baga nga ginkimpit niya sa halaran. 7Ginpatandog niya ang baga sa akon baba kag nagsiling, “Gintandog sini ang imo bibig, kag wala ka na sing sala kay ginpatawad ka na.” 8Dayon nabatian ko ang tingog sang Ginoo nga nagasiling, “Sin-o bala ang akon ipadala? Sin-o bala ang malakat para sa amon?” Nagsabat ako, “Ari ako! Ako ang ipadala.”
9Nagsiling siya, “Lakat kag hambali ang katawhan sang Israel, ‘Sige lang kamo pamati, pero indi kamo makaintiendi. Sige lang kamo tulok, pero indi kamo makakita.’ ”
10Dayon nagsiling pa gid siya, “Patig-aha ang tagipusuon sang sini nga mga tawo. Pabungula sila kag bulaga, kay basi makakita sila kag makabati, kag makaintiendi sila kag magbalik sa akon, kag mag-ayo sila.”
11Nagpamangkot ako, “Ano kadugay, Ginoo?” Nagsabat siya, “Hasta magkalaguba ang mga banwa sang Israel kag wala na sing tawo. Hasta wala na sing may mag-estar sa mga balay, kag ang duta malaglag sing bug-os. 12Hasta nga palayason ko ang mga Israelinhon kag ang ila duta daw pinabay-an na. 13Bisan mabilin pa ang ikanapulo nga bahin sang mga Israelinhon sa duta sang Israel, laglagon gihapon sila. Pero may ginpili ako sa ila nga mabilin. Pareho sila sa tuod sang kahoy nga terebinto nga gintapas.”
