Israel, o Escolhido do Senhor
1“Mas escute agora, Jacó, meu servo,
Israel, a quem escolhi.
2Assim diz o Senhor,
aquele que o fez, que o formou no ventre, e que o ajudará:
Não tenha medo, ó Jacó, meu servo,
Jesurum, a quem escolhi.
3Pois derramarei água na terra sedenta,
e torrentes na terra seca;
derramarei meu Espírito sobre sua prole
e minha bênção sobre seus descendentes.
4Eles brotarão como relva nova,
como salgueiros junto a regatos.
5Um dirá: ‘Pertenço ao Senhor’;
outro chamará a si mesmo pelo nome de Jacó;
ainda outro escreverá em sua mão: ‘Do Senhor’,
e tomará para si o nome Israel.
A Insensatez da Idolatria
6“Assim diz o Senhor,
o rei de Israel, o seu redentor,
o Senhor dos Exércitos:
Eu sou o primeiro e eu sou o último;
além de mim não há Deus.
7Quem então é como eu?
Que ele o anuncie,
que ele declare e exponha diante de mim
o que aconteceu desde que estabeleci meu antigo povo
e o que ainda está para vir;
que todos eles predigam as coisas futuras
e o que irá acontecer.
8Não tremam, nem tenham medo.
Não anunciei isto e não o predisse muito tempo atrás?
Vocês são minhas testemunhas.
Há outro Deus além de mim?
Não, não existe nenhuma outra Rocha;
não conheço nenhuma”.
9Todos os que fazem imagens nada são,
e as coisas que estimam são sem valor.
As suas testemunhas nada veem e nada sabem,
para que sejam envergonhados.
10Quem é que modela um deus
e funde uma imagem, que de nada lhe serve?
11Todos os seus companheiros serão envergonhados;
pois os artesãos não passam de homens.
Que todos eles se ajuntem e declarem sua posição;
eles serão lançados ao pavor e à vergonha.
12O ferreiro apanha uma ferramenta
e trabalha com ela nas brasas;
modela um ídolo com martelos,
forja-o com a força do braço.
Ele sente fome e perde a força;
passa sede e desfalece.
13O carpinteiro mede a madeira com uma linha
e faz um esboço com um traçador;
ele o modela toscamente com formões
e o marca com compassos.
Ele o faz na forma de homem,
de um homem em toda a sua beleza,
para que habite num santuário.
14Ele derruba cedros,
talvez apanhe um cipreste, ou ainda um carvalho.
Ele o deixou crescer entre as árvores da floresta,
ou plantou um pinheiro, e a chuva o fez crescer.
15É combustível usado para queimar;
um pouco disso ele apanha e se aquece,
acende um fogo e assa um pão.
Mas também modela um deus e o adora;
faz uma imagem e se curva diante dela.
16Metade da madeira ele queima no fogo;
sobre ela ele prepara sua refeição,
assa a carne e come sua porção.
Ele também se aquece e diz:
“Ah! Estou aquecido; estou vendo o fogo”.
17Do restante ele faz um deus, seu ídolo;
inclina-se diante dele e o adora.
Ora a ele e diz:
“Salva-me; tu és o meu deus”.
18Eles nada sabem, nada entendem;
seus olhos estão tapados, não conseguem ver,
e suas mentes estão fechadas, não conseguem entender.
19Para pensar ninguém para,
ninguém tem o conhecimento ou o entendimento para dizer:
“Metade dela usei como combustível;
até mesmo assei pão sobre suas brasas, assei carne e comi.
Faria eu algo repugnante com o que sobrou?
Iria eu ajoelhar-me diante de um pedaço de madeira?”
20Ele se alimenta de cinzas,
um coração iludido o desvia;
ele é incapaz de salvar a si mesmo ou de dizer:
“Esta coisa na minha mão direita não é uma mentira?”
21“Lembre-se disso, ó Jacó,
pois você é meu servo, ó Israel.
Eu o fiz, você é meu servo;
ó Israel, eu não o esquecerei.
22Como se fossem uma nuvem,
varri para longe suas ofensas;
como se fossem a neblina da manhã, os seus pecados.
Volte para mim, pois eu o resgatei.”
23Cantem de alegria, ó céus,
pois o Senhor fez isto;
gritem bem alto, ó profundezas da terra.
Irrompam em canção, vocês, montes,
vocês, florestas e todas as suas árvores,
pois o Senhor resgatou Jacó;
ele mostra sua glória em Israel.
Jerusalém Será Habitada
24“Assim diz o Senhor,
o seu redentor, que o formou no ventre:
“Eu sou o Senhor, que fiz todas as coisas,
que sozinho estendi os céus,
que espalhei a terra por mim mesmo,
25que atrapalha os sinais dos falsos profetas
e faz de tolos os adivinhadores,
que derruba o conhecimento dos sábios
e o transforma em loucura,
26que executa as palavras de seus servos
e cumpre as predições de seus mensageiros,
que diz acerca de Jerusalém: Ela será habitada,
e das cidades de Judá: Elas serão construídas,
e de suas ruínas: Eu as restaurarei,
27que diz às profundezas aquáticas: Sequem-se, e eu secarei seus regatos,
28que diz acerca de Ciro: Ele é meu pastor, e realizará tudo o que me agrada;
ele dirá acerca de Jerusalém: ‘Seja reconstruída’,
e do templo: ‘Sejam lançados os seus alicerces’.
Бог ће благословити Јевреје
1А сад послушај, Јакове, слуго мој,
и Израиљу, ког сам изабрао.
2Говори Господ
који те је начинио, и који те је од утробе саздао,
теби помаже:
Не бој се, Јакове, мој слуго,
Јешуруне, ког сам изабрао.
3Јер ћу воду излити на жедно тле,
и врела на сушну земљу.
Излићу Дух свој на потомство твоје,
и благослов на поколења твоја.
4И рашће као да су међу травом,
као врбе из текуће воде.
5Један ће рећи: ’Ја сам Господњи!’
други ће се звати именом Јаковљевим,
трећи ће себи на руци исписати: ’Господњи’,
и усвојиће име Израиљево.“
Нема Бога осим Господа
6Говори Господ,
Цар Израиљев и његов Откупитељ,
Господ над војскама:
„Ја сам Први и ја сам Последњи,
осим мене другог Бога нема.
7Ко је као ја? Нека устане и каже,
нека се јави и нек то објави,
и нек то разложи преда мном.
Откад поставих народ од вечности,
и ствари што ће доћи,
нека најави шта ће се збити.
8Не плашите се и не бојте се:
нисам ли вам одавно објавио и најавио?
И ви сте моји сведоци:
има ли Бога осим мене?
Не, нема Стене за коју ја знам.“
Против кипова и ликова
9Који праве кипове,
сви су они ништавила,
и драгоцености њихове не користе ничему.
Сведоци њихови не виде и не знају, те ће бити на срамоту.
10Ко прави бога и лије кип,
да од тога користи нема?
11Гле, осрамотиће се сви другови његови и уметници.
Нека се саберу сви: и они су дело људско.
Нека се поставе:
заједно ће се престравити и постидети.
12Обликује гвожђе алатком
и ради на жару угља,
чекићима га дотерује
и снажном га руком обрађује.
Не храни се и нема снаге,
воде не пије и исцрпљује се.
13Обликује дрво, узима меру,
писаљком га обележава,
обрађује га длетом, оцртава га шестаром,
и деље га по узору на људски лик,
као лепоту људску,
да буде постављен у дому.
14За себе је насекао кедре
и узео кипарисе и храст,
што је за себе неговао међу дрветима шумским,
засадио бор што је порастао на киши.
15И човеку је то као гориво;
узима од тога да се огреје;
па ложи и пече хлеб.
Међутим, од тога деље и бога
пред којим пада ничице
и прави кип и клања му се.
16Половином ложи ватру,
том половином пече месо на жару,
једе печење и бива сит,
те се греје и говори:
„Ах, грејем се и крај ватре уживам.“
17А од остатка прави бога, идола свога;
пада пред њим ничице
и клања му се и моли му се:
„Избави ме, јер ти си мој бог.“
18Не знају и не расуђују,
јер су им очи замазане па не виде;
и срца њихова па не разумеју.
19Такав не размишља и нема у њега знања
ни расуђивања да каже:
„Половином од овога ложио сам ватру,
па сам на жару испекао хлеб,
испржио сам месо и појео га.
А од остатка сам начинио гнусобу.
Зар да се клањам комаду дрвета?“
20Тај се стара за пепео.
Њега заводи преварно срце,
те не може да избави свој живот,
а неће да каже:
„Није ли обмана у мојој десници?“
Бог ће се смиловати
21„Сети се овога, Јакове,
и Израиљу, јер си слуга мој!
Ја сам те саздао и ти си слуга мој;
Израиљу, ја тебе да заборавим нећу!
22Као маглу растерао сам твоје преступе,
и грехе твоје као да су облак.
Мени се врати,
јер ја сам те откупио.“
Радосница
23Кличите, небеса, ово је дело Господње!
Орите се, дубине земљине!
Одјекујте радосно, планине,
и ви, шуме, са свим својим дрвећем!
Јер Господ је откупио Јакова,
и прославио се у Израиљу.
Песма о сили Господњој
24Говори Господ, Откупитељ твој,
и Саздатељ твој од утробе:
„Ја сам Господ који сам све учинио,
ја сам лично разапео небеса,
и без икога засводио земљу.
25Ја спречавам врачарска знамења,
и гатаре претварам у лудаке;
терам мудраце да устукну
и знање преобраћам у безумље.
26Потврђујем што слуга му каже,
испуњавам својих гласника намере.
’Насели се!’ – говорим Јерусалиму,
и градовима Јудиним: ’Саградите се!’
А ја ћу подићи што је разрушено.
27Говорим океану: ’Пресахни!
Твоје реке пресушујем.’
28’Пастиру мој’ – говорим Киру,
и он ће све моје жеље испунити.
’Сагради се!’ – говориће Јерусалиму,
а Дому: ’Утемељи се!’“
