Jacó Abençoa seus Filhos
1Então Jacó chamou seus filhos e disse: “Ajuntem-se a meu lado para que eu lhes diga o que lhes acontecerá nos dias que virão.
2“Reúnam-se para ouvir, filhos de Jacó;
ouçam o que diz Israel, seu pai.
3“Rúben, você é meu primogênito, minha força,
o primeiro sinal do meu vigor,
superior em honra, superior em poder.
4Turbulento como as águas,
já não será superior,
porque você subiu à cama de seu pai,
ao meu leito, e o desonrou.
5“Simeão e Levi são irmãos;
suas espadas são armas de violência.
6Que eu não entre no conselho deles,
nem participe da sua assembleia,
porque em sua ira mataram homens
e a seu bel-prazer aleijaram bois,
cortando-lhes o tendão.
7Maldita seja a sua ira, tão tremenda,
e a sua fúria, tão cruel!
Eu os dividirei pelas terras de Jacó
e os dispersarei em Israel.
8“Judá, seus irmãos o louvarão,
sua mão estará sobre o pescoço dos seus inimigos;
os filhos de seu pai se curvarão diante de você.
9Judá é um leão novo.
Você vem subindo, filho meu,
depois de matar a presa.
Como um leão, ele se assenta;
e deita-se como uma leoa;
quem tem coragem de acordá-lo?
10O cetro não se apartará de Judá,
nem o bastão de comando de seus descendentes49.10 Hebraico: de entre seus pés.,
até que venha aquele a quem ele pertence49.10 Ou até que Siló venha; ou ainda até que venha aquele a quem pertence o tributo,
e a ele as nações obedecerão.
11Ele amarrará seu jumento a uma videira;
e o seu jumentinho, ao ramo mais seleto;
lavará no vinho as suas roupas;
no sangue das uvas, as suas vestimentas.
12Seus olhos serão mais escuros que o vinho;
seus dentes, mais brancos que o leite49.12 Ou ficarão vermelhos por causa do vinho, seus dentes branqueados pelo leite.
13“Zebulom morará à beira-mar
e se tornará um porto para os navios;
suas fronteiras se estenderão até Sidom.
14“Issacar é um jumento forte,
deitado entre as suas cargas49.14 Ou os seus currais; ou ainda as suas fogueiras.
15Quando ele perceber como é bom o seu lugar de repouso
e como é aprazível a sua terra,
curvará seus ombros ao fardo
e se submeterá a trabalhos forçados.
16“Dã defenderá o direito do seu povo
como qualquer das tribos de Israel.
17Dã será uma serpente à beira da estrada,
uma víbora à margem do caminho,
que morde o calcanhar do cavalo
e faz cair de costas o seu cavaleiro.
18“Ó Senhor, eu espero a tua libertação!
19“Gade será atacado por um bando,
mas é ele que o atacará e o perseguirá49.19 Hebraico: atacará nos calcanhares..
20“A mesa de Aser será farta;
ele oferecerá manjares de rei.
21“Naftali é uma gazela solta,
que por isso faz festa49.21 Ou solta, que pronuncia lindas palavras.
22“José é uma árvore frutífera,
árvore frutífera à beira de uma fonte,
cujos galhos passam por cima do muro.49.22 Ou José é um potro selvagem, um potro selvagem à beira de uma fonte, um asno selvagem numa colina aterrada.
23Com rancor arqueiros o atacaram,
atirando-lhe flechas com hostilidade.
24Mas o seu arco permaneceu firme;
os seus braços continuaram fortes, ágeis para atirar,
pela mão do Poderoso de Jacó,
pelo nome do Pastor, a Rocha de Israel,
25pelo Deus de seu pai, que ajuda você,
o Todo-poderoso49.25 O Pentateuco Samaritano, a Septuaginta, a Versão Siríaca e alguns manuscritos do Texto Massorético dizem Deus todo-poderoso., que o abençoa
com bênçãos dos altos céus,
bênçãos das profundezas,
bênçãos da fertilidade e da fartura49.25 Hebraico: dos seios e do ventre..
26As bênçãos de seu pai são superiores
às bênçãos dos montes antigos,
às delícias das colinas eternas49.26 Ou superiores às bênçãos dos meus antepassados, até os limites das colinas eternas.
Que todas essas bênçãos repousem
sobre a cabeça de José,
sobre a fronte daquele que foi separado
de entre49.26 Ou a fronte do príncipe entre os seus irmãos.
27“Benjamim é um lobo predador;
pela manhã devora a presa
e à tarde divide o despojo”.
28São esses os que formaram as doze tribos de Israel, e foi isso que seu pai lhes disse, ao abençoá-los, dando a cada um a bênção que lhe pertencia.
A Morte de Jacó
29A seguir, Jacó deu-lhes estas instruções: “Estou para ser reunido aos meus antepassados. Sepultem-me junto aos meus pais na caverna do campo de Efrom, o hitita, 30na caverna do campo de Macpela, perto de Manre, em Canaã, campo que Abraão comprou de Efrom, o hitita, como propriedade para sepultura. 31Ali foram sepultados Abraão e Sara, sua mulher, e Isaque e Rebeca, sua mulher; ali também sepultei Lia.
32“Tanto o campo como a caverna que nele está foram comprados dos hititas”.
33Ao acabar de dar essas instruções a seus filhos, Jacó deitou-se49.33 Hebraico: recolheu seus pés na cama., expirou e foi reunido aos seus antepassados.
Jakob zegent zijn zonen
1Toen riep Jakob al zijn zonen bij elkaar en zei: ‘Kom om mij heen staan, dan zal ik jullie vertellen wat met jullie zal gaan gebeuren. 2Luister naar mij, zonen van Jakob. Luister naar Israël, jullie vader.
3Ruben, jij bent mijn oudste zoon, het kind van mijn mannelijke kracht. Jij bent de eerste van allen in positie en eer. 4Maar jij bent net zo onrustig als de golven van de zee en je zult niet langer de eerste zijn. Ik heb je je plaats ontnomen, omdat je met een van mijn vrouwen hebt geslapen en mij op die manier hebt onteerd.
5Simeon en Levi zijn broeders, ze gebruiken geweld tegen hun bondgenoten. 6Blijf uit hun buurt. Moge ik nooit deel hebben aan hun slechte plannen. Want in hun woede doodden zij mannen en sneden runderen de pezen door, alleen voor hun plezier. 7Vervloekt zij hun woede, want die is hevig en wreed. Daarom zal ik hun nakomelingen door heel Israël verspreiden.
8-9 Juda, je broers zullen jou prijzen. Je zult je vijanden vernietigen. Juda heeft zich als een leeuw neergelegd en wie zal hem durven opjagen? 10De heersersstaf zal Juda niet worden ontnomen, totdat hij komt die er recht op heeft en aan wie alle mensen zullen gehoorzamen. 11Hij heeft zijn rijdier aan de wijnstok vastgebonden en zijn kleren in wijn gewassen. 12Zijn ogen zijn donkerder dan wijn en zijn tanden zijn witter dan melk.
13Zebulon zal aan de kusten wonen en een haven voor de schepen zijn. Zijn gebied zal aan Sidon grenzen.
14Issachar is een sterk lastdier dat ligt te rusten tussen de pakken op zijn rug. 15Toen hij zag hoe goed het land was en hoe mooi het er uitzag, boog hij gewillig zijn schouder en diende zijn meester.
16Mijn zoon Dan zal zijn mensen overheersen als elke andere stam in Israël. 17Hij zal een slang op de weg zijn die het paard in de hiel bijt, zodat de berijder achterover valt. 18Ik wacht op uw heil, o Here.
19Een woeste bende zal het op Gad voorzien hebben, maar uiteindelijk zal hij terugslaan en haar vernietigen!
20Aser zal uitstekend voedsel produceren, waarvoor koningen zich niet zouden schamen.
21Naftali is een losgelaten hert en laat schone woorden horen.
22Jozef is een vruchtbare boom, die naast een bron staat. Zijn takken steken boven de muur uit. 23De boogschutters hebben hem zwaar verwond en verdrukt, 24maar hun wapens werden vernietigd door de Machtige van Jakob, de Herder, de Rots van Israël. 25Moge de God van je vaderen, de Almachtige, je zegenen met de zegeningen van de hemel hierboven en de aarde hier beneden, zegeningen van de borsten en de moederschoot, 26van het graan en de bloemen, zegeningen die reiken tot de uiterste grenzen van de eeuwige heuvels. Dit zullen de zegeningen op het hoofd van Jozef zijn. Zo zal hij boven zijn broers uitsteken.
27Benjamin is een levensgevaarlijke wolf. Hij vernietigt zijn vijanden in de ochtend en verdeelt de buit in de avond.’ 28Dit zijn de zegeningen waarmee Israël zijn twaalf zonen zegende.
29Toen zei hij tegen hen: ‘Ik ga binnenkort sterven. Jullie moeten mij begraven bij mijn voorouders, 30in het land Kanaän in de grot van Machpela, die tegenover Mamre ligt, het veld dat Abraham als begraafplaats van de Hethiet Efron kocht. 31Daar begroeven ze Abraham en zijn vrouw Sara, daar begroeven ze Isaak en zijn vrouw Rebekka en daar begroef ik Lea. 32Het is de grot die Abraham van de Hethieten kocht.’
33Na deze profetieën aan zijn zonen te hebben doorgegeven, ging Jakob weer achterover liggen in bed, blies de laatste adem uit en stierf.
