Eclesiastes 6 – NVI-PT & ASCB

Nova Versão Internacional

Eclesiastes 6:1-12

1Vi ainda outro mal debaixo do sol, que pesa bastante sobre a humanidade: 2Deus dá riquezas, bens e honra ao homem, de modo que não lhe falta nada que os seus olhos desejam; mas Deus não lhe permite desfrutar tais coisas, e outro as desfruta em seu lugar. Isso não faz sentido; é um mal terrível.

3Um homem pode ter cem filhos e viver muitos anos. No entanto, se não desfrutar as coisas boas da vida, digo que uma criança que nasce morta e nem ao menos recebe um enterro digno tem melhor sorte que ele. 4Ela nasce em vão e parte em trevas, e nas trevas o seu nome fica escondido. 5Embora jamais tenha visto o sol ou conhecido qualquer coisa, ela tem mais descanso do que tal homem. 6Pois, de que lhe valeria viver dois mil anos, sem desfrutar a sua prosperidade? Afinal, não vão todos para o mesmo lugar?

7Todo o esforço do homem é feito para a sua boca;

contudo, o seu apetite jamais se satisfaz.

8Que vantagem tem o sábio em relação ao tolo?

Que vantagem tem o pobre

em saber como se portar diante dos outros?

9Melhor é contentar-se com o que os olhos veem

do que sonhar com o que se deseja.

Isso também não faz sentido;

é correr atrás do vento.

10Tudo o que existe já recebeu nome,

e já se sabe o que o homem é;

não se pode lutar contra alguém mais forte.

11Quanto mais palavras,

mais tolices6.11 Ou menos sentido; ou ainda mais frustração,

e sem nenhum proveito.

12Na verdade, quem sabe o que é bom para o homem, nos poucos dias de sua vida vazia, em que ele passa como uma sombra? Quem poderá contar-lhe o que acontecerá debaixo do sol depois que ele partir?

Asante Twi Contemporary Bible

Ɔsɛnkafoɔ 6:1-12

1Mahunu bɔne foforɔ bi wɔ owia yi ase a ɛhyɛ nnipa so yie: 2Onyankopɔn ma onipa ahonyadeɛ, adenya ne animuonyam sɛdeɛ biribiara a nʼakoma pɛ no ɛmmɔ no, nanso Onyankopɔn amma no kwan sɛ ɔmfa nnye nʼani, na ɔhɔhoɔ mmom na ɔde gye nʼani. Yei yɛ ahuhudeɛ, ɔhaw a ɛyɛ yea.

3Onipa bɛtumi anya mma ɔha na wanyini akyɛre; nanso ne mfeɛ dodoɔ yi akyi no, nʼahonya no amma nʼani annye, na ne sie nso anyɛ fɛ a, ɔpɔn ba ho wɔ mfasoɔ sene no. 4Ne ba no yɛ adehunu, esum mu na ɔkorɔ, na esum akata ne din so. 5Ɛwom sɛ wanhunu owia na ɔnnim hwee deɛ, nanso ɔbɛnya ahomegyeɛ bebree sene deɛ saa ɔbarima no bɛnya. 6Mpo sɛ ɔtena ase mfeɛ apem mmɔho na wammfa nʼahonyadeɛ annye nʼani a, wɔn nyinaa nkɔ faako anaa?

7Onipa brɛ nyinaa yɛ nʼano ntia,

nanso nʼakɔnnɔdeɛ mmee no da.

8Na ɛdeɛn na onyansafoɔ wɔ de sene ɔkwasea?

Sɛ ohiani yɛ nʼakwan yie wɔ afoforɔ anim a

mfasoɔ bɛn na ɔbɛnya?

9Deɛ aniwa hunu no

yɛ sene deɛ akɔnnɔ kyini hwehwɛ.

Yei nso yɛ ahuhudeɛ.

Ɛte sɛ wotaa mframa.

10Deɛ ɛwɔ hɔ biara, wɔato edin dada,

na sɛdeɛ onipa teɛ nso, wɔnim dada;

onipa biara rentumi ne deɛ ɔwɔ ahoɔden

sene noɔ nnye yei ho akyinnyeɛ.

11Nsɛm dɔɔso a,

emu aba yɛ kakraa bi,

na ɛho wɔ mfasoɔ ma onipa anaa?

12Na hwan na ɔnim deɛ ɛyɛ ma onipa wɔ ne nkwanna kakra bi a ɛyɛ ahuhudeɛ na ɔfa mu kɔ sɛ sunsumma no? Hwan na ɔbɛtumi aka deɛ ɛbɛsi wɔ owia yi ase akyerɛ no ɛberɛ a ɔkorɔ no.