A Destruição de Israel
1Ai de vocês que vivem tranquilos em Sião
e que se sentem seguros no monte de Samaria;
vocês, homens notáveis da primeira entre as nações,
aos quais o povo de Israel recorre!
2Vão a Calné e olhem para ela;
depois prossigam até a grande Hamate
e, em seguida, desçam até Gate, na Filístia.
São elas melhores do que os seus dois reinos?
O território delas é maior do que o de vocês?
3Vocês acham que estão afastando o dia mau,
mas na verdade estão atraindo o reinado do terror.
4Vocês se deitam em camas de marfim
e se espreguiçam em seus sofás.
Comem os melhores cordeiros
e os novilhos mais gordos.
5Dedilham suas liras como Davi
e improvisam em instrumentos musicais.
6Vocês bebem vinho em grandes taças
e se ungem com os mais finos óleos,
mas não se entristecem com a ruína de José.
7Por isso vocês estarão entre os primeiros a ir para o exílio;
cessarão os banquetes dos que vivem no ócio.
Condenação do Orgulho de Israel
8O Senhor, o Soberano, jurou por si mesmo! Assim declara o Senhor, o Deus dos Exércitos:
“Eu detesto o orgulho de Jacó
e odeio os seus palácios;
entregarei a cidade
e tudo o que nela existe”.
9Se dez homens forem deixados numa casa, também eles morrerão. 10E, se um parente que tiver que queimar os corpos vier para tirá-los da casa e perguntar a alguém que ainda estiver escondido ali: “Há mais alguém com você?”, e a resposta for: “Não”, ele dirá: “Calado! Não devemos sequer mencionar o nome do Senhor”.
11Pois o Senhor deu a ordem,
e ele despedaçará a casa grande
e fará em pedacinhos a casa pequena.
12Acaso correm os cavalos sobre os rochedos?
Poderá alguém ará-los com bois?
Mas vocês transformaram o direito em veneno,
e o fruto da justiça em amargura;
13vocês que se regozijam pela conquista de Lo-Debar6.13 Lo-Debar significa nada. e dizem:
“Acaso não conquistamos Carnaim6.13 Carnaim significa chifres. Chifre simboliza força. com a nossa própria força?”
14Palavra do Senhor, o Deus dos Exércitos:
“Farei vir uma nação contra você, ó nação de Israel,
e ela a oprimirá desde Lebo-Hamate
até o vale da Arabá”.
1Nnome nka mo a mugye mo ho di wɔ Sion,
ne mo a mo asom adwo mo wɔ Samaria bepɔw so,
mo atitiriw a mowɔ ɔman a edi kan mu,
a Israelfo ba mo nkyɛn!
2Monkɔ Kalne nkɔhwɛ hɔ.
Na mumfi hɔ nkɔ Hamat kɛse mu,
munsian nkɔ Gat a ɛwɔ Filistia.
Woye sen mo ahemman abien no?
Wɔn asase no so sen mo de no ana?
3Mutu da bɔne hyɛ da
na motwe atemmuda bɛn.
4Modeda asonse mpa so
mugye mo ahome wɔ mo nnae mu,
na mowe nguantenmma ne
nantwimma a wɔadodɔ srade nam.
5Mode mo sankuten to ahuhunnwom,
na mobɔ mo tirim yɛ nnwom wɔ
mo nnwontode so te sɛ Dawid.
6Monom nsa wɔ nkora mu
na mode sradehuam papa yɛ mo ho,
na munni awerɛhow wɔ Yosef sɛe ho.
7Ɛno nti, mobɛka wɔn a wodi kan twa wɔn asu no ho;
na mo aponto ne mo ahomegye to betwa.
Awurade Kyi Israel Ahomaso
8Otumfo Awurade aka ne ho ntam
na nea Asafo Awurade Nyankopɔn se ni:
“Mikyi Yakob ahomaso
na mempɛ nʼaban;
mede kuropɔn no bɛma
ne nea ɛwɔ mu nyinaa.”
9Sɛ wogyaw nnipa du wɔ ofi baako mu a, wɔn nso bewuwu. 10Na sɛ obusuani a ɔrebɛhyew awufo no ba sɛ ɔrebɛfa wɔn afi fie hɔ na obisa obi a wakɔtɛw se, “Obi ka wo ho ana?” Na obua se, “Dabi” a, afei ɔbɛka se, “Mua wʼano!” Ɛnsɛ sɛ wɔbɔ Awurade din.
11Na Awurade ahyɛ mmara
na obebubu afi akɛse no mu asinasin
ne afi nketewa no nso mu nketenkete.
12Apɔnkɔ tu mmirika wɔ abotan a apaapae so ana?
Na obi de nantwi funtum hɔ ana?
Nanso moadan atɛntrenee ayɛ no awuduru.
Na trenee nso ayɛ nwenweenwen.
13Mo a mo ani gye Lo-debar nkogu ho,
na mubisa se, “Ɛnyɛ yɛn ahoɔden na yɛde dii Karnaim so ana?”
14Nea Asafo Awurade Nyankopɔn se ni: “Mɛhwanyan ɔman bi abetia mo, Israelfo,
nea ɔbɛhyɛ mo so afi Lebo Hamat akosi Araba bon mu.”