O Nascimento de Samuel
1Havia certo homem de Ramataim, zufita1.1 Ou de Ramataim-Zofim, dos montes de Efraim, chamado Elcana, filho de Jeroão, neto de Eliú e bisneto de Toú, filho do efraimita Zufe. 2Ele tinha duas mulheres: uma se chamava Ana e a outra Penina. Penina tinha filhos; Ana, porém, não tinha.
3Todos os anos esse homem subia de sua cidade a Siló para adorar e sacrificar ao Senhor dos Exércitos. Lá, Hofni e Fineias, os dois filhos de Eli, eram sacerdotes do Senhor. 4No dia em que Elcana oferecia sacrifícios, dava porções à sua mulher Penina e a todos os filhos e filhas dela. 5Mas a Ana dava uma porção dupla, porque a amava, apesar de o Senhor tê-la deixado estéril. 6E porque o Senhor a tinha deixado estéril, sua rival a provocava continuamente, a fim de irritá-la. 7Isso acontecia ano após ano. Sempre que Ana subia à casa do Senhor, sua rival a provocava, e ela chorava e não comia. 8Elcana, seu marido, lhe perguntava: “Ana, por que você está chorando? Por que não come? Por que está triste? Será que eu não sou melhor para você do que dez filhos?”
9Certa vez quando terminou de comer e beber em Siló, estando o sacerdote Eli sentado numa cadeira junto à entrada do santuário do Senhor, Ana se levantou 10e, com a alma amargurada, chorou muito e orou ao Senhor. 11E fez um voto, dizendo: “Ó Senhor dos Exércitos, se tu deres atenção à humilhação de tua serva, te lembrares de mim e não te esqueceres de tua serva, mas lhe deres um filho, então eu o dedicarei ao Senhor por todos os dias de sua vida, e o seu cabelo e a sua barba nunca serão cortados”.
12Enquanto ela continuava a orar diante do Senhor, Eli observava sua boca. 13Como Ana orava silenciosamente, seus lábios se mexiam, mas não se ouvia sua voz. Então Eli pensou que ela estivesse embriagada 14e lhe disse: “Até quando você continuará embriagada? Abandone o vinho!”
15Ana respondeu: “Não se trata disso, meu senhor. Sou uma mulher muito angustiada. Não bebi vinho nem bebida fermentada; eu estava derramando minha alma diante do Senhor. 16Não julgues tua serva uma mulher vadia; estou orando aqui até agora por causa de minha grande angústia e tristeza”.
17Eli respondeu: “Vá em paz, e que o Deus de Israel conceda a você o que pediu”.
18Ela disse: “Espero que sejas benevolente para com tua serva!” Então ela seguiu seu caminho, comeu, e seu rosto já não estava mais abatido.
19Na manhã seguinte, eles se levantaram e adoraram o Senhor; então voltaram para casa, em Ramá. Elcana teve relações com sua mulher Ana, e o Senhor se lembrou dela. 20Assim Ana engravidou e, no devido tempo, deu à luz um filho. E deu-lhe o nome de Samuel1.20 Samuel assemelha-se à palavra hebraica para ouvido por Deus., dizendo: “Eu o pedi ao Senhor”.
Ana Consagra Samuel
21Quando no ano seguinte Elcana subiu com toda a família para oferecer o sacrifício anual ao Senhor e para cumprir o seu voto, 22Ana não foi e disse a seu marido: “Depois que o menino for desmamado, eu o levarei e o apresentarei ao Senhor, e ele morará ali para sempre”.
23Disse Elcana, seu marido: “Faça o que parecer melhor a você. Fique aqui até desmamá-lo; que o Senhor apenas confirme a palavra1.23 Os manuscritos do mar Morto, a Septuaginta e a Versão Siríaca dizem a palavra que você disse. dele!” Então ela ficou em casa e criou seu filho até que o desmamou.
24Depois de desmamá-lo, levou o menino, ainda pequeno, à casa do Senhor, em Siló, com um novilho de três anos de idade,1.24 Conforme os manuscritos do mar Morto, a Septuaginta e a Versão Siríaca. O Texto Massorético diz com três novilhos. uma arroba1.24 Hebraico: 1 efa. O efa era uma medida de capacidade para secos. As estimativas variam entre 20 e 40 litros. de farinha e uma vasilha de couro cheia de vinho. 25Eles sacrificaram o novilho e levaram o menino a Eli, 26e ela lhe disse: “Meu senhor, juro por tua vida que eu sou a mulher que esteve aqui a teu lado, orando ao Senhor. 27Era este menino que eu pedia, e o Senhor concedeu-me o pedido. 28Por isso, agora, eu o dedico ao Senhor. Por toda a sua vida será dedicado ao Senhor”. E ali adorou o Senhor.
Ang Pagkatawo ni Samuel
1May isa ka tawo nga kaliwat ni Zuf nga ang iya ngalan si Elkana. Ini siya nagaestar sa Rama sa kabukiran sang Efraim. Anak siya ni Jeroham nga anak ni Elihu. Si Elihu anak ni Tohu nga anak ni Zuf, nga halin sa tribo ni Efraim. 2Si Elkana may duha ka asawa nga amo si Hana kag si Penina. May mga anak si Penina pero si Hana iya wala.
3Kada tuig nagakadto si Elkana kag ang iya pamilya sa Shilo sa pagsimba kag sa paghalad sa Ginoo nga Makagagahom. Ang mga pari sang Ginoo didto sa Shilo amo ang duha ka anak ni Eli nga si Hofni kag si Finehas. 4Kada maghalad si Elkana, ginapartida niya ang iban nga bahin sang iya halad kay Penina kag sa ila mga kabataan. 5Pero ginadoble niya ang bahin ni Hana tungod kay ginahigugma gid niya siya bisan pa nga indi siya makabata kay ginhimo siya sang Ginoo nga baw-as. 6Kag tungod nga indi siya makabata, permi siya ginapaakig kag ginapakahuy-an ni Penina nga iya ribal. 7Amo ini ang nagakatabo kada tuig. Kada kadto ni Hana sa balay sang Ginoo ginapaakig siya ni Penina hasta nga maghibi na lang siya kag indi na magkaon. 8Nagasiling si Elkana sa iya, “Ngaa nagahibi ka? Ngaa indi ka magkaon? Ngaa nagapangasubo ka? Indi bala nga mas labi pa ako sa imo sang sa napulo ka bata?”
9-10Isa sadto ka tion, pagkatapos nila kaon didto sa balay sang Ginoo sa Shilo, nagtindog si Hana kag nagpangamuyo nga nagahilibion, kay puwerte gid ang kalisod nga iya nabatyagan. Nagapungko sadto ang pari nga si Eli malapit sa puwertahan sang balay1:9-10 balay: sa Hebreo, templo. sang Ginoo. 11Nagpanumpa si Hana sa Ginoo nga nagasiling, “O Ginoo nga Makagagahom, tan-awa ang akon pag-antos. Dumduma ako nga imo alagad kag indi gid ako pagkalimti. Kon hatagan mo ako sang anak nga lalaki, ihatag ko siya sa imo agod mag-alagad siya sa imo sa bug-os niya nga kabuhi. Kag bilang tanda sang iya bug-os nga pag-alagad sa imo, indi pagguntingan ang iya buhok.”
12-13Samtang nagapadayon siya sa pagpangamuyo sa Ginoo, nakita ni Eli nga nagatikab ang iya bibig pero indi bation ang iya tingog. Naghunahuna si Eli nga hubog siya. 14Gani nagsiling siya sa iya, “Hasta san-o ka pa nga magpahubog? Abi untati na ina!” 15Nagsabat si Hana, “Indi ako hubog, sir, kag wala ako makainom sang bisan ano nga klase sang ilimnon. Ginapautwas ko lang sa Ginoo ang puwerte nga kalisod nga akon ginabatyag. 16Indi ako pagkabiga nga isa ka malain nga babayi. Nagapangamuyo ako diri tungod sa akon puwerte nga kalisod.” 17Nagsabat si Eli, “Lakat, kag indi ka na magpalibog. Kag kabay pa nga ang Dios sang Israel magahatag sang imo ginapangayo sa iya.” 18Nagsiling si Hana, “Sir, salamat sa imo kaayo sa akon.” Naglakat siya dayon, kag nagkaon na siya kag wala na nagpangasubo.
19Pagkaaga, aga pa gid nagbangon si Elkana kag ang iya pamilya kag nagsimba sila sa Ginoo. Dayon nagpauli sila sa ila balay sa Rama. Naghulid si Elkana kay Hana, kag ginsabat sang Ginoo ang pangamuyo ni Hana nga hatagan siya sang bata. 20Gani nagbusong siya, kag sang ulihi nagbata sing lalaki. Gin-ngalanan niya siya nga Samuel,1:20 Samuel: posible ang buot silingon sini sa Hebreo, ginpamatian sang Dios. kay siling niya, “Ginpangayo ko siya sa Ginoo.”
Ginhalad ni Hana si Samuel
21Karon, nag-abot naman ang tion nga si Elkana kag ang iya bug-os nga pamilya magahalad sa Ginoo suno sa ila ginahimo kada tuig. Amo man ini ang tion nga magahalad siya sa pagtuman sang iya panaad sa Ginoo. 22Pero wala mag-upod si Hana. Nagsiling siya sa iya bana, “Kon malutas na ang bata, dal-on ko siya sa balay sang Ginoo kag ihalad sa iya, kag didto siya magaestar sa bug-os niya nga kabuhi.” 23Nagsabat si Elkana sa iya, “Himua kon ano ang maayo para sa imo. Pabilin ka lang diri hasta nga malutas mo siya. Kag kabay pa nga pakamaayuhon sang Ginoo ang imo ginpromisa sa iya.” Gani nagpabilin si Hana kag gin-atipan niya ang iya bata.
24Sang malutas na ang bata, gindala siya ni Hana sa balay sang Ginoo didto sa Shilo. Nagdala man siya sang tatlo ka tuig nga turo nga baka, tunga sa sako nga harina, kag bino nga nasulod sa panit nga suludlan. 25Pagkatapos nga maihaw ang baka gindala nila si Samuel kay Eli. 26Nagsiling si Hana kay Eli, “Kon nadumduman mo pa, sir, ako ang babayi nga nagtindog diri sadto nga nagapangamuyo sa Ginoo. 27Ginpangayo ko ini nga bata sa Ginoo kag ginhatag niya ang akon ginpangayo. 28Gani karon ihalad ko siya sa Ginoo. Magaalagad siya sa Ginoo sa bug-os niya nga kabuhi.” Dayon ginsimba nila1:28 nila: ukon, niya. ang Ginoo.
