A Fuga de Elias para Horebe
1Ora, Acabe contou a Jezabel tudo o que Elias tinha feito e como havia matado todos aqueles profetas à espada. 2Por isso Jezabel mandou um mensageiro a Elias para dizer-lhe: “Que os deuses me castiguem com todo o rigor, se amanhã nesta hora eu não fizer com a sua vida o que você fez com a deles”.
3Elias teve medo e fugiu para salvar a vida. Em Berseba de Judá ele deixou o seu servo 4e entrou no deserto, caminhando um dia. Chegou a um pé de giesta, sentou-se debaixo dele e orou, pedindo a morte: “Já tive o bastante, Senhor. Tira a minha vida; não sou melhor do que os meus antepassados”. 5Depois se deitou debaixo da árvore e dormiu.
De repente um anjo tocou nele e disse: “Levante-se e coma”. 6Elias olhou ao redor e ali, junto à sua cabeça, havia um pão assado sobre brasas quentes e um jarro de água. Ele comeu, bebeu e deitou-se de novo.
7O anjo do Senhor voltou, tocou nele e disse: “Levante-se e coma, pois a sua viagem será muito longa”. 8Então ele se levantou, comeu e bebeu. Fortalecido com aquela comida, viajou quarenta dias e quarenta noites, até chegar a Horebe, o monte de Deus. 9Ali entrou numa caverna e passou a noite.
O Senhor Aparece a Elias
E a palavra do Senhor veio a ele: “O que você está fazendo aqui, Elias?”
10Ele respondeu: “Tenho sido muito zeloso pelo Senhor, o Deus dos Exércitos. Os israelitas rejeitaram a tua aliança, quebraram os teus altares, e mataram os teus profetas à espada. Sou o único que sobrou, e agora também estão procurando matar-me”.
11O Senhor lhe disse: “Saia e fique no monte, na presença do Senhor, pois o Senhor vai passar”.
Então veio um vento fortíssimo que separou os montes e esmigalhou as rochas diante do Senhor, mas o Senhor não estava no vento. Depois do vento houve um terremoto, mas o Senhor não estava no terremoto. 12Depois do terremoto houve um fogo, mas o Senhor não estava nele. E depois do fogo houve o murmúrio de uma brisa suave. 13Quando Elias ouviu, puxou a capa para cobrir o rosto, saiu e ficou à entrada da caverna.
E uma voz lhe perguntou: “O que você está fazendo aqui, Elias?”
14Ele respondeu: “Tenho sido muito zeloso pelo Senhor, o Deus dos Exércitos. Os israelitas rejeitaram a tua aliança, quebraram os teus altares e mataram os teus profetas à espada. Sou o único que sobrou, e agora também estão procurando matar-me”.
15O Senhor lhe disse: “Volte pelo caminho por onde veio e vá para o deserto de Damasco. Chegando lá, unja Hazael como rei da Síria. 16Unja também Jeú, filho de Ninsi, como rei de Israel, e unja Eliseu, filho de Safate, de Abel-Meolá, para suceder a você como profeta. 17Jeú matará todo aquele que escapar da espada de Hazael, e Eliseu matará todo aquele que escapar da espada de Jeú. 18No entanto, fiz sobrar sete mil em Israel, todos aqueles cujos joelhos não se inclinaram diante de Baal e todos aqueles cujas bocas não o beijaram”.
O Chamado de Eliseu
19Então Elias saiu de lá e encontrou Eliseu, filho de Safate. Ele estava arando com doze parelhas de bois e conduzindo a décima segunda parelha. Elias o alcançou e lançou sua capa sobre ele. 20Eliseu deixou os bois e correu atrás de Elias. “Deixa-me dar um beijo de despedida em meu pai e minha mãe”, disse, “e então irei contigo.”
“Vá e volte”, respondeu Elias; “lembre-se do que fiz a você.”
21E Eliseu voltou, apanhou a sua parelha de bois e os matou. Queimou o equipamento de arar para cozinhar a carne e a deu ao povo, e eles comeram. Depois partiu com Elias, tornando-se o seu auxiliar.
Nagpalagyo si Elias sa Horeb
1Karon ginsugiran ni Ahab ang iya asawa nga si Jezebel sang tanan nga ginhimo ni Elias, kag kon paano niya ginpamatay ang tanan nga propeta ni Baal. 2Gani ginpadal-an ni Jezebel sang mensahi si Elias nga nagasiling, “Kabay pa nga silutan ako sang mga dios sing puwerte gid kon sa amo sini nga oras buwas indi ko pa ikaw mapatay, pareho sa ginhimo mo sa mga propeta.”
3Hinadlukan si Elias, gani nagpalagyo siya sa Beersheba nga sakop sang Juda, kag ginbilin niya didto ang iya suluguon. 4Dayon naglakat siya sing mga isa ka adlaw pakadto sa kamingawan. Nagpundo siya kag nagpungko sa puno sang kahoy,19:4 puno sang kahoy: Ang kahoy diri ginatawag sa English nga broom tree. kag nagpangamuyo nga mapatay na lang siya. Nagsiling siya, “Sobra na ini, Ginoo! Kuhaa na lang ang akon kabuhi; wala man ako sing kinalain sa akon mga katigulangan.” 5Dayon naghigda siya sa puno sang kahoy kag natulugan.
Sa hinali lang may anghel nga nagtandog sa iya kag nagsiling, “Bangon kag magkaon.” 6Pagtan-aw niya, may nakita siya sa iya uluhan nga tinapay nga ginluto sa ginpainit nga bato, kag tubig nga nasulod sa tibod. Nagkaon siya kag nag-inom, kag naghigda liwat.
7Nagbalik ang anghel sang Ginoo kag gintandog niya si Elias kag nagsiling, “Bangon kag magkaon, kay malayo pa ang imo lalakton.” 8Gani nagbangon si Elias kag nagkaon kag nag-inom. Nagbaskog siya sa iya ginkaon, kag naglakat siya sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i, hasta nakaabot siya sa Horeb,19:8 Horeb: ukon, Sinai. ang bukid sang Dios. 9Nagsulod siya sa isa ka kuweba kag didto nagtulog pagkagab-i.
Nagpakigsugilanon ang Dios kay Elias
Karon, nagsiling ang Ginoo sa iya, “Elias, ano ang ginahimo mo diri?” 10Nagsabat siya, “O Ginoong Dios nga Makagagahom, nagaalagad gid ako sing matutom sa imo. Pero ginsikway sang mga Israelinhon ang ila kasugtanan sa imo, gin-guba nila ang imo mga halaran, kag ginpamatay ang imo mga propeta. Ako na lang isa ang nabilin, kag ginatinguhaan man nila ako nga patyon.” 11Nagsiling ang Ginoo, “Magguwa ka kag magtindog sa akon presensya sa ibabaw sang bukid, kay maagi ako.” Dayon may nag-agi nga mabaskog nga hangin nga nagtiphag sang mga bukid kag nagdugmok sang mga bato, pero wala ang Ginoo sa hangin. Pagkatapos sang hangin, naglinog, pero wala man ang Ginoo sa linog. 12Pagkatapos sang linog, may kalayo nga nag-abot, pero wala gihapon ang Ginoo sa kalayo. Pagkatapos sang kalayo, may mahinay nga tingog nga daw sa nagahutik. 13Pagkabati sini ni Elias, gintabunan niya ang iya nawong sang iya kunop kag nagguwa siya kag nagtindog sa baba sang kuweba. Dayon may tingog nga nagsiling sa iya, “Elias, ano ang ginahimo mo diri?” 14Nagsabat siya, “O Ginoong Dios nga Makagagahom, nagaalagad gid ako sing matutom sa imo. Pero ginsikway sang mga Israelinhon ang ila kasugtanan sa imo, gin-guba nila ang imo mga halaran, kag ginpamatay ang imo mga propeta. Ako na lang isa ang nabilin, kag ginatinguhaan man nila ako nga patyon.”
15Nagsiling ang Ginoo sa iya, “Magbalik ka sa imo gin-agyan, kag magkadto sa kamingawan sang Damascus. Pag-abot mo didto, haplasan mo sang lana si Hazael sa pagpakita nga siya na ang hari sang Aram.19:15 Aram: ukon, Syria. 16Haplasan mo man si Jehu nga anak ni Nimshi bilang hari sang Israel, kag si Elisha19:16 Elisha: sa iban nga mga translations, Eliseo. nga anak ni Shafat, nga taga-Abel Mehola, sa pagbulos sa imo bilang propeta. 17Pamatyon ni Hazael ang mga nagasimba kay Baal. Ang makapalagyo sa iya, pamatyon ni Jehu, kag ang makapalagyo kay Jehu, pamatyon ni Elisha. 18Pero ibilin ko ang 7,000 ka Israelinhon nga wala nagluhod kag naghalok sa imahen ni Baal.”
Ang Pagtawag kay Elisha
19Naghalin didto si Elias kag nakita niya si Elisha nga anak ni Shafat nga nagaarado. May onse ka paris sang mga baka sa unahan ni Elisha nga ginaarado sang iya mga kaupod, kag siya ang nagaarado sang ikadose nga paris sang baka. Nagpalapit si Elias sa iya, kag gintaklap ni Elias ang iya kunop sa kay Elisha. 20Ginbayaan ni Elisha ang iya mga baka kag ginlagas si Elias. Nagsiling si Elisha, “Mahalok anay ako kay tatay kag kay nanay sa pagpaalam sa ila, dayon maupod ako sa imo.” Nagsabat si Elias, “Sige, pero indi mo pagkalimtan ang ginhimo ko sa imo.”
21Nagbalik si Elisha, kag ginkuha niya ang iya mga baka kag gin-ihaw. Ginhimo niya nga gatong ang mga gota kag mga arado sa pagluto sang karne sang mga baka. Pagkaluto na, ginhatagan niya ang iya mga kaupod nga nagaarado, kag nagkaon sila tanan. Dayon nagsunod siya kay Elias bilang iya kabulig.
