Psalm 94
Gud som hela världens domare
1Du hämndens Gud, Herre,
du hämndens Gud, träd fram!
2Res dig, du jordens domare!
Ge de högmodiga det straff de förtjänar.
3Herre, hur länge,
hur länge ska de onda få triumfera?
4Deras tal är ett flöde av fräckheter,
alla som gör orätt förhäver sig.
5De krossar ditt folk, Herre,
de förtrycker din arvedel.
6Brutalt dödar de änkor och främlingar,
och de mördar faderlösa barn.
7”Herren ser det inte”, säger de,
”Jakobs Gud märker det inte.”
8Besinna er, ni vettlösa bland folket!
Ni dårar, när ska ni ta ert förnuft till fånga?
9Skulle han som har planterat örat inte höra?
Skulle han som har format ögat inte se?
10Skulle han som tillrättavisar folken inte straffa?
Skulle han som undervisar människan inte veta?
11Herren känner människornas tankar
och vet att de är tomhet.
12Lycklig är den som du, Herre, fostrar
och undervisar utifrån din lag,
13för att ge honom ro i onda tider,
tills de gudlösas grav har grävts.
14För Herren förkastar inte sitt folk,
han överger inte sin arvedel.
15Ty rättfärdigheten ska åter gälla i domen,
och alla som har uppriktiga hjärtan ska rätta sig efter det.
16Vem vill stå upp för mig mot de onda?
Vem vill försvara mig mot dem som gör orätt?
17Om inte Herren hade hjälpt mig,
skulle jag snart bo i tystnaden.
18När jag tänkte: ”Nu tappar jag fotfästet,”
då var din nåd mitt stöd, Herre.
19När ångesten fyller mitt sinne,
ger din tröst mig glädje.
20Skulle en korrumperad domstol ha ditt stöd,
då orätt skipas i lagens namn?
21De gör en sammansvärjning mot den rättfärdige
och dömer den oskyldige till döden.
22Herren är min borg,
min Gud är en tillflykt och en klippa för mig.
23Han låter deras orätt komma över dem själva,
han krossar dem för deras ondska,
Herren, vår Gud förgör dem.
1Here, U bent de enige
die het recht heeft wraak te nemen.
Kom met uw licht naar ons toe.
2U bent de grote rechter van deze aarde.
Sta op en spreek uw oordeel uit
over alle hoogmoedige mensen.
3Hoelang mogen de ongelovigen
nog blij zijn dat zij het wel alleen kunnen, Here?
4Zij spreken smalend en hooghartig,
al die zondaars denken
dat zij het hoogste woord kunnen voeren.
5Zij lopen uw volk onder de voet, Here.
Zij onderdrukken uw land.
6Zij plegen moord en doodslag
onder de vreemdelingen, de weduwen en wezen.
7Zij denken bij zichzelf:
‘De Here ziet het toch niet,
ach, Jakobs God heeft wel iets anders te doen.’
8Laten alle onverstandigen maar eens opletten.
Dwazen, ga uw hersens maar eens gebruiken!
9Denkt u nu echt dat God, die het oor maakte,
Zelf niet horen kan?
Of dat de Maker van het oog
Zelf niets ziet?
10Hij leert de volken hoe zij moeten leven,
daarom zal Hij hen ook straffen.
Hij geeft de mensen immers alles wat zij nodig hebben?
11De Here weet precies wat in de mensen omgaat:
het is allemaal nutteloos.
12Gelukkig is de man die door U wordt getuchtigd, Here.
Die van U onderricht krijgt in uw wetten.
13Hij zal rust ervaren in moeilijke tijden,
zelfs als zijn vijand een val voor hem opzet.
14De Here laat zijn volk niet in de steek,
Hij blijft naar hen omzien.
15Er zal weer eerlijk recht worden gesproken
en alle oprechte mensen zullen zich daarbij aansluiten.
16Wie verdedigt mij tegen deze slechte mensen?
Wie komt voor mij op tegen deze zondaars?
17Als de Here mij niet had geholpen,
had niemand meer iets van mij gehoord.
18Juist toen ik dacht dat ik het niet meer aankon,
ervoer ik de kracht van uw goedheid en liefde, Here.
19Terwijl allerlei gedachten in mij omgingen,
waren het juist uw troostwoorden die mij opbeurden.
20Zou U iets te maken hebben met de plaats waar de zonde zetelt?
Waar men zogenaamd uit eerlijkheid het grootste onheil aanricht?
21Dat soort mensen loert op het leven van de oprechte mensen,
zij veroordelen onschuldigen.
22Maar ik vond mijn toevlucht bij de Here,
Hij was mij tot een burcht.
Mijn God is mijn rots.
23Hij heeft hun het kwaad vergolden.
Hij vernietigde hen in hun zonde.
Hij is de Here, onze God.
