Psalm 132
Davids löfte, Herrens löfte
1En vallfartssång.
2Herre, kom ihåg allt lidande som David fick utstå.
Han svor en ed inför Herren,
gav ett löfte inför Jakobs Mäktige:
3”Jag vill inte gå in i mitt hus,
och jag vill inte lägga mig i min säng,
4inte tillåta mina ögon att slutas i sömn
eller mina ögonlock att tyngas av slummer,
5förrän jag funnit en plats åt Herren,
en boning åt Jakobs Mäktige.”
6Vi hörde om den132:6 Syftar uppenbarligen på arken, se t.ex. 1 Sam 6:21—7:2 (Kirjat-Jearim där är lika med Jaar i denna vers). i Efrata
och fann den på Jaars fält.
7Låt oss gå till hans boning,
falla ner inför hans fotpall.
8Res dig, Herre, gå till din viloplats,
du och din makts ark!
9Dina präster ska vara klädda i rättfärdighet,
dina fromma ska jubla av glädje!
10För din tjänare Davids skull,
förkasta inte din smorde.
11Herren har svurit David en ed,
som han aldrig tar tillbaka:
”Dina egna ättlingar
ska jag låta sitta på din tron.
12Om dina söner håller mitt förbund
och mina befallningar som jag ger dem,
ska även deras söner för alltid sitta på din tron.”
13För Herren har utvalt Sion,
där har han velat ha sin boning.
14”Detta är min viloplats för evigt.
Här vill jag bo, det är min önskan.
15Jag ska välsigna Sion med riklig försörjning
och mätta dess fattiga med mat.
16Jag ska klä dess präster i frälsning,
och dess fromma ska jubla av glädje.
17Här vill jag låta ett horn132:17 I hela Psaltaren symboliserar horn ära, makt och styrka. växa upp åt David;
jag har satt upp en lampa åt min smorde.
18Hans fiender ska jag klä i skam,
men kronan på hans huvud ska stråla.”
สดุดี 132
(2พศด.6:41-42)
(บทเพลงใช้แห่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม)
1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกถึงดาวิด
และความทุกข์ยากทั้งปวงที่เขาเผชิญ
2ดาวิดถวายปฏิญาณต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
และได้สาบานต่อองค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบไว้ว่า
3“ข้าพระองค์จะไม่เข้าบ้าน
จะไม่เข้านอน
4ข้าพระองค์จะไม่ยอมหลับตานอน
หรือปล่อยให้หนังตาเคลิ้มหลับไป
5จนกว่าข้าพระองค์จะพบสถานที่สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า
เป็นที่ประทับขององค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”
6เราได้ยินเรื่องนี้ในเอฟราธาห์
เราได้พบสิ่งนี้ในทุ่งแห่งยาอาร์132:6 คือ คีริยาทเยอาริม132:6 หรือได้ยินเรื่องนี้ในเอฟราธาห์ / เราพบเรื่องนี้ในทุ่งแห่งยาอาร์(ข้อ 7-9 ไม่อยู่ในเครื่องหมายคำพูด)
7“ให้เราไปยังที่ประทับของพระองค์
ให้เรานมัสการที่แท่นรองพระบาทของพระองค์
8ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงลุกขึ้นและเสด็จมายังที่ประทับของพระองค์เถิด
ทั้งพระองค์และหีบพันธสัญญาแห่งฤทธานุภาพของพระองค์
9ขอให้บรรดาปุโรหิตของพระองค์สวมความชอบธรรมเป็นอาภรณ์
ขอให้ประชากรของพระองค์ร้องเพลงด้วยความยินดี”
10เพื่อเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์
ขออย่าทรงปฏิเสธผู้ที่ทรงเจิมตั้งไว้
11เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิญาณไว้กับดาวิด
เป็นคำปฏิญาณที่แน่นอนซึ่งพระองค์จะไม่ทรงคืนคำ
ว่า “เราจะให้ลูกหลานของเจ้าคนหนึ่ง
ขึ้นครองบัลลังก์ของเจ้า
12หากลูกหลานของเจ้ารักษาพันธสัญญาของเรา และรักษากฎเกณฑ์ที่เราได้สั่งสอนเขา
ลูกหลานของพวกเขาจะนั่ง
บนบัลลังก์ของเจ้าสืบๆ ไปเป็นนิตย์”
13เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกศิโยน
พระองค์ทรงประสงค์ให้เป็นที่ประทับของพระองค์
14พระองค์ตรัสว่า “นี่คือที่พำนักของเราสืบๆ ไปเป็นนิตย์
เราจะครองบัลลังก์อยู่ที่นี่ เพราะเราประสงค์เช่นนั้น
15เราจะอวยพรให้นครนี้อุดมสมบูรณ์
และให้คนยากจนในเมืองนี้ได้อิ่มหนำ
16เราจะให้ปุโรหิตของเมืองนี้สวมความรอดเป็นอาภรณ์
ประชากรของนครนี้จะร้องเพลงด้วยความยินดีเสมอไป
17“เราจะให้มีเขาสัตว์132:17 ในที่นี้เขาสัตว์เป็นสัญลักษณ์ของผู้ที่เข้มแข็ง นั่นคือกษัตริย์เขาหนึ่งงอกขึ้นที่นี่เพื่อดาวิด
และตั้งดวงประทีปดวงหนึ่งสำหรับผู้ที่เราเจิมตั้งไว้
18เราจะทำให้ศัตรูของเขาสวมความอัปยศอดสูเป็นอาภรณ์
แต่มงกุฎบนศีรษะของเขาจะแวววับกระจ่างตา”
