Degradarea totală a lui Iuda
1„Cutreierați drumurile Ierusalimului,
priviți cu luare-aminte
și căutați în piețe!
Dacă veți găsi un om
care să înfăptuiască ce este drept
și să caute adevărul,
voi ierta Ierusalimul.
2Ei chiar și atunci când jură: «Viu este Domnul!»,
fac jurăminte false.“
3Doamne, nu se uită ochii Tăi la credincioșie?
Tu îi lovești, dar ei nu simt durere.
Tu îi mistui, dar ei refuză să primească îndrumarea.
Își fac obrazul3 Lit.: Își întăresc fețele. mai tare ca piatra
și refuză să se pocăiască.
4Îmi ziceam: „Aceștia sunt doar cei neînsemnați;
ei se poartă nesăbuit,
căci ei nu cunosc căile Domnului,
poruncile Dumnezeului lor.
5Așa că voi merge la cei mari
și le voi vorbi.
Cu siguranță ei cunosc căile Domnului
și poruncile Dumnezeului lor.“
Însă cu toții au sfărâmat jugul
și au rupt legăturile.
6Din această cauză, un leu din pădure îi va ataca
și un lup din pustie îi va distruge.
Leopardul îi va pândi în apropierea cetăților lor
ca să‑i sfâșie pe toți cei ce vor ieși din ele,
căci fărădelegile lor s‑au înmulțit,
iar necredincioșiile lor sunt numeroase.
7„De ce să te iert?
Fiii tăi M‑au părăsit
și jură pe ceea ce nu este Dumnezeu.
Le‑am împlinit toate nevoile,
dar ei încă mai comit adulter
și se îmbulzesc în casa prostituatei.
8Sunt niște armăsari bine hrăniți și aflați în călduri;
fiecare nechează după soția semenului său.
9Să nu‑i pedepsesc Eu oare pentru aceasta?
zice Domnul.
Să nu mă răzbun Eu
pe un asemenea neam?
10Suiți în viile ei și nimiciți,
dar o distrugere deplină să nu faceți!
Îndepărtați‑i mlădițele,
căci nu mai sunt ale Domnului!
11Casa lui Israel și Casa lui Iuda
Mi‑au fost necredincioase“,
zice Domnul.
12S‑au lepădat de Domnul
și au zis: „Nu se va întâmpla așa!12 Sau: Nu va face nimic! Lit.: Nu este El!
Niciun rău nu va veni asupra noastră;
nu vom vedea nici sabia, nici foametea!
13Profeții sunt vânt
și Cuvântul nu este în ei,
așa că ceea ce spun ei, să li se întâmple lor!“
14De aceea, așa vorbește Domnul, Dumnezeul Oștirilor:
„Pentru că poporul a spus14 Lit.: ați spus. aceste cuvinte, iată,
voi face cuvintele Mele în gura ta un foc,
iar poporul acesta – precum lemnele pe care le mistuie focul.
15Iată, aduc împotriva voastră un neam de departe,
Casă a lui Israel, zice Domnul,
un neam trainic, un neam străvechi,
a cărui limbă nu o cunoașteți
și a cărui vorbire nu o înțelegeți.
16Tolba lui este ca un mormânt deschis;
toți sunt niște viteji.
17Ei îți vor devora secerișul și pâinea,
îți vor devora fiii și fiicele,
îți vor devora turmele și cirezile,
îți vor devora viile și smochinii
și‑ți vor distruge prin sabie
cetățile fortificate în care te încrezi.
18Totuși, nici în zilele acelea nu vă voi distruge de tot, zice Domnul. 19Dacă vor întreba atunci: «De ce ne‑a făcut Domnul, Dumnezeul nostru, toate acestea?», să le răspunzi astfel: «După cum M‑ați părăsit și ați slujit unor dumnezei străini în țara voastră, tot așa veți sluji unor străini într‑o țară care nu este a voastră!»
20Spuneți lucrul acesta Casei lui Iacov
și vestiți‑l în Iuda, zicând:
21«Ascultă lucrul acesta, popor nebun și fără minte,
care ai ochi, dar nu vezi,
ai urechi, dar nu auzi:
22Nu vă temeți de Mine? zice Domnul.
Nu tremurați înaintea Mea?
Eu am pus nisipul ca hotar al mării,
hotar veșnic pe care nu trebuie să‑l treacă.
Chiar dacă valurile ei se agită, ele nu pot învinge
și chiar dacă urlă, ele nu‑l pot trece.»
23Poporul acesta însă are o inimă încăpățânată și răzvrătită.
Ei și‑au întors spatele și au plecat.
24Nu‑și zic în sinea lor:
«Să ne temem de Domnul, Dumnezeul nostru,
Care dă ploaie timpurie și ploaie târzie24 Sau: ploaie tomnatică și ploaie primăvăratică, sezonul ploios în Canaan începând în octombrie și sfârșindu‑se în aprilie. la timpul potrivit
și ne menține săptămânile rânduite pentru seceriș!»
25Nelegiuirile voastre le îndepărtează pe acestea,
și păcatele voastre rețin bunătățile de la voi.
26Căci în poporul Meu se află oameni răi.
Ei pândesc ca păsărarii din ascunziș;
întind o cursă26 Sau: întind ceea ce distruge. și prind oameni.
27Așa cum este o colivie plină de păsări,
tot așa sunt și casele lor pline de înșelătorie.
De aceea au ajuns ei puternici și s‑au îmbogățit,
28s‑au îngrășat și lucesc de grăsime.
Faptele lor rele nu au limită;
ei nu pledează pentru cauza orfanului, ca s‑o câștige,
nici nu apără dreptul celor nevoiași.
29Să nu pedepsesc Eu oare aceste lucruri?
zice Domnul.
Să nu Mă răzbun Eu pe un asemenea neam?
30Un lucru de necrezut și dezgustător
se întâmplă în țară:
31profeții profețesc minciuni
și preoții conduc prin puterea lor,
iar poporului Meu îi plac aceste lucruri.
Dar ce veți face la sfârșit?
ไม่มีใครเที่ยงธรรม
1“จงวิ่งไปวิ่งมาตามถนนหนทางในกรุงเยรูซาเล็ม
จงมองไปรอบๆ และพิเคราะห์ดู
จงค้นหาตามลานเมืองต่างๆ
หากเจ้าหาพบแม้แต่คนเดียว
ที่ซื่อสัตย์และแสวงหาความจริง
เราก็จะยกโทษให้เมืองนี้
2ถึงแม้พวกเขากล่าวว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’
พวกเขาก็กำลังสาบานเท็จ”
3ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเนตรของพระองค์มองหาความจริงไม่ใช่หรือ?
พระองค์ทรงเฆี่ยนพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่รู้จักเจ็บ
ทรงขยี้พวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่ยอมปรับปรุงแก้ไข
พวกเขาทำหน้าด้านหน้าทนยิ่งกว่าหิน
และไม่ยอมกลับตัวกลับใจ
4ข้าพเจ้าคิดว่า “คนเหล่านี้เป็นเพียงคนยากไร้
พวกเขาเป็นคนโง่เขลา
เพราะพวกเขาไม่รู้วิถีทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ไม่รู้ข้อกำหนดของพระเจ้าของตน
5ฉะนั้นข้าพเจ้าจะไปหาบรรดาผู้นำ
และจะพูดกับพวกเขา
คนเหล่านั้นย่อมรู้วิถีทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า
รู้ข้อกำหนดของพระเจ้าของตนอย่างแน่นอน”
แต่คนเหล่านั้นก็พร้อมใจกันหักแอก
และทลายเครื่องพันธนาการต่างๆ ด้วยเหมือนกัน
6ฉะนั้นสิงโตจากป่าจะมาเล่นงานพวกเขา
สุนัขป่าจากทะเลทรายจะเข้าขย้ำ
เสือดาวจะซุ่มอยู่ใกล้เมืองต่างๆ ของพวกเขา
คอยฉีกเนื้อคนที่ออกมานั้นเป็นชิ้นๆ
เพราะการทรยศของพวกเขาร้ายแรงนัก
และชอบหวนกลับไปทำบาป
7“ควรหรือที่เราจะอภัยให้พวกเจ้า?
ลูกหลานของพวกเจ้าได้ละทิ้งเรา
และสาบานโดยอ้างพระต่างๆ ซึ่งไม่ใช่พระเจ้า
เราได้จัดหาทุกสิ่งที่จำเป็นให้พวกเขา
แต่พวกเขาก็ยังคบชู้
และแห่กันไปยังสำนักนางโลม
8พวกเขาเป็นม้าหนุ่มกลัดมันที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี
ต่างกระสันหาภรรยาของเพื่อนบ้าน
9จะไม่ให้เราลงโทษพวกเขาเพราะเรื่องนี้หรือ?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“จะไม่ให้เราแก้แค้น
ชนชาติที่ประพฤติเยี่ยงนี้หรือ?
10“จงไปตามแถวต่างๆ ของสวนองุ่นของเยรูซาเล็มและทำลายเสีย
แต่อย่าทำลายจนหมดสิ้น
จงตัดกิ่งต่างๆ จากเถาองุ่น
เพราะประชากรเหล่านี้ไม่ได้เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า
11พงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์
ได้นอกใจเราจนถึงที่สุด”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12พวกเขาโกหกเกี่ยวกับองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า
“พระองค์จะไม่ทรงทำอะไรหรอก!
จะไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับเรา
เราจะไม่มีวันเห็นการฆ่าฟันหรือการกันดารอาหาร
13บรรดาผู้เผยพระวจนะเป็นเพียงลม
ไม่มีพระวจนะในคนเหล่านั้น
ดังนั้นเขาพูดอะไรออกมาก็ขอให้ตกแก่ตัวเขาเอง”
14ฉะนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า
“เนื่องจากเหล่าประชากรได้พูดเช่นนี้
เราจะทำให้ถ้อยคำของเราในปากของเจ้านั้นเป็นไฟ
และให้ประชากรเหล่านี้เป็นฟืนที่ไฟนี้จะเผาผลาญ
15โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอล” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้
“เรากำลังนำชนชาติหนึ่งจากแดนไกลมาสู้กับเจ้า
เป็นชนชาติโบราณที่ยืนหยัดมานาน
เป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้จักภาษาของเขา
ไม่เข้าใจคำพูดของเขา
16แล่งธนูของเขาเป็นเหมือนหลุมศพที่เปิดกว้าง
คนของเขาล้วนแต่เป็นนักรบเกรียงไกร
17พวกเขาจะกลืนกินพืชผลและอาหารของเจ้า
กลืนกินลูกชายลูกสาวของเจ้า
พวกเขาจะกลืนกินทั้งฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ของเจ้า
กลืนกินทั้งเถาองุ่นและต้นมะเดื่อ
พวกเขาจะใช้ดาบทำลายล้าง
เมืองป้อมปราการต่างๆ ที่เจ้าเชื่อว่าปลอดภัย”
18องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แม้ถึงเวลานั้น เราก็จะไม่ทำลายพวกเจ้าให้สูญสิ้นไป 19และเมื่อเหล่าประชากรถามว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราจึงทรงทำสิ่งทั้งหมดนี้กับเรา?’ เจ้าจะบอกพวกเขาว่า ‘พวกเจ้าได้ละทิ้งพระเจ้า และได้ปรนนิบัติบรรดาพระต่างชาติในแผ่นดินของเจ้าเองอย่างไร บัดนี้พวกเจ้าจะต้องไปปรนนิบัติชนต่างชาติในแผ่นดินซึ่งไม่ใช่ของพวกเจ้าอย่างนั้น’
20“จงประกาศต่อพงศ์พันธุ์ของยาโคบ
และป่าวร้องในยูดาห์ว่า
21ฟังนะ ประชากรผู้โง่เขลาและสิ้นคิด
ผู้ซึ่งมีตาแต่มองไม่เห็น
ผู้ซึ่งมีหูแต่ไม่ได้ยิน
22เจ้าควรจะยำเกรงเราไม่ใช่หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้
“เจ้าควรจะสั่นสะท้านเมื่ออยู่ต่อหน้าเราไม่ใช่หรือ?
เราตั้งหาดทรายเป็นขอบเขตให้ทะเล
เป็นเครื่องกีดขวางนิรันดร์ซึ่งทะเลจะฝ่าข้ามไปไม่ได้
คลื่นอาจจะม้วนตัว แต่ก็เอาชนะไม่ได้
มันอาจจะร้องคำราม แต่ก็ล้ำเขตไปไม่ได้
23แต่ชนชาตินี้มีใจดื้อด้านและชอบกบฏ
พวกเขาได้หันหนีเราไป
24พวกเขาไม่รู้จักบอกตัวเองว่า
‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา
ผู้ประทานฝนฤดูใบไม้ร่วงและฝนฤดูใบไม้ผลิให้ตกต้องตามฤดูกาล
ผู้ให้ความมั่นใจว่าเราจะได้เก็บเกี่ยวพืชผลตามฤดูอย่างแน่นอน’
25เพราะพวกเจ้าทำผิด สิ่งเหล่านี้จึงสูญสิ้นไป
บาปทั้งหลายของเจ้าได้ทำให้เจ้าพลาดจากสิ่งดีๆ
26“ในหมู่ประชากรของเรามีคนชั่วร้าย
ซึ่งหมอบคอยอยู่เหมือนคนที่วางบ่วงดักนก
และเหมือนคนที่วางกับดักจับคน
27บ้านของพวกเขาเต็มไปด้วยการหลอกลวง
เหมือนกรงที่เต็มไปด้วยนก
พวกเขากลายเป็นคนมั่งมีและทรงอิทธิพล
28ทั้งอ้วนพีและล่ำสัน
พวกเขาทำชั่วอย่างไร้ขีดจำกัด
ไม่ช่วยให้ลูกกำพร้าพ่อได้รับความยุติธรรมในคดีความ
ไม่ปกป้องสิทธิของผู้ยากไร้
29จะไม่ให้เราลงโทษพวกเขาเพราะเรื่องนี้หรือ?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“จะไม่ให้เราแก้แค้น
ชนชาติที่ประพฤติเยี่ยงนี้หรือ?
30“สิ่งน่าสะพรึงกลัวและน่าตกใจ
ได้เกิดขึ้นในแผ่นดินนี้
31คือบรรดาผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เท็จ
เหล่าปุโรหิตปกครองโดยสิทธิอำนาจของตนเอง
และประชากรของเราก็รักวิถีแบบนี้
แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรในบั้นปลาย?
