1А ја, браћо, нисам могао да вам говорим као духовнима, него као телеснима, као нејакима у Христу. 2Напојио сам вас млеком, не чврстом храном, јер још нисте били спремни за такву храну. Ви ни сад нисте спремни, 3јер сте још увек телесни. Заиста, док има зависти и свађа међу вама, зар нисте телесни, будући да се понашате као људи у свету? 4Јер, кад један каже: „Ја сам за Павла“, а други: „А ја за Аполоса“, зар се не понашате као људи у свету? 5На крају, шта је Аполос? Шта је Павле? Они су само служитељи преко којих сте поверовали, примерено служби коју је Господ поверио свакоме. 6Ја сам посадио семе, Аполос га је залио, а Бог је дао да израсте. 7Према томе, није ни до онога који сади, ни до онога који залива, већ до Бога који даје да расте. 8Зато нема разлике између оног који сади и оног који залива; свако ће примити плату по свом труду. 9Ми смо, наиме, Божији сарадници, а ви сте Божија њива, Божија грађевина.
10По милости коју ми је дао Бог, ја сам као мудри градитељ поставио темељ, а други зида. Само нека свако пази како зида. 11Јер нико не може поставити други темељ, осим темеља који је већ постављен, а то је Исус Христос. 12А ако неко на том темељу назиђује златом, сребром, драгим камењем, дрветом, сеном, сламом, 13врсноћа свачијег дела ће се открити на Судњи дан, јер ће бити прокушано огњем. 14Ако оно што је неко назидао остане, тај ће примити награду. 15А ако нечије дело изгори, тај ће претрпети штету. Ипак, биће спасен, али као кроз огањ.
16Зар не знате да сте храм Божији и да Дух Божији пребива у вама? 17А ако неко уништава Божији храм, Бог ће га уништити. Јер је Божији храм свет, а тај храм сте ви.
18Не заваравајте се! Ако неко од вас мисли да је мудар по мерилима овога света, нека постане луд да би постао мудар. 19Јер је мудрост овога света лудост за Бога. Написано је, наиме:
„Бог надмудрује мудре њиховим лукавством.“
20И поново:
„Господ зна да су мисли мудрих безвредне.“
21Зато нека се нико не хвали људима, јер све припада вама; 22био то Павле, Аполос или Кифа, било свет, живот, или смрт, било садашњост или будућност. Све припада вама! 23А ви припадате Христу, а Христос Богу.
مسيحيان نوزاد و مسيحيان بالغ
1برادران عزيز، من تا به حال نتوانسته‌ام با شما همچون افراد بالغ سخن بگويم، زيرا شما روحانی نيستيد بلكه جسمانی، و هنوز در مسيح رشد نكرده‌ايد. 2مجبور شدم به جای غذای سنگين، به شما شير بدهم، زيرا قادر به هضم آن نبوديد. حتی حالا نيز بايد به شما شير داد. 3زيرا هنوز كه هنوز است، طفل هستيد و اختيار زندگی‌تان در دست اميال و خواسته‌هايتان می‌باشد نه در دست خدا. شما به يكديگر حسادت می‌ورزيد و در ميانتان دو دستگی و خصومت وجود دارد. آيا اين نشان نمی‌دهد كه هنوز طفل هستيد و در پی انجام خواسته‌های خود می‌باشيد؟ شما طوری رفتار می‌كنيد كه گويی خدا در زندگی شما هيچ نقشی ندارد. 4به عنوان مثال، هم اكنون مشاجرهٔ شما بر سر اين است كه آيا «پولس» بزرگتر است يا «اَپُلُس»، و به اين ترتيب باعث تفرقه در كليسا می‌شويد. آيا همين امر نشان نمی‌دهد كه در زندگی روحانی، چقدر كم رشد كرده‌ايد؟
5من كيستم، و يا اپلس كيست كه به خاطر ما بحث و جدل می‌كنيد؟ از اين كار شما تعجب می‌كنم. زيرا ما فقط خدمتگزاران خدا هستيم و هر يک عطا و خدمت خاصی داريم، و شما به كمک ما، به مسيح ايمان آورده‌ايد. 6خدمت من اين بود كه بذر كلام خدا را در قلبهای شما بكارم، و خدمت اپلس اين بود كه آن را آبياری كند. اما اين خدا بود كه باعث رشد آن در قلبهای شما گرديد. 7مهم نيست كه چه كسی می‌كارد، يا چه كسی آبياری می‌كند. مهم، كار خداست كه سبب رشد می‌شود. 8بين من و اپلس فرقی نيست و هر يک برای زحمتی كه كشيده‌ايم، پاداش خواهيم گرفت. 9ما فقط همكاران خدا هستيم؛ و شما مزرعهٔ خدا هستيد، نه مزرعهٔ ما؛ شما عمارت خدا هستيد، نه عمارت ما.
عمارت بر بنياد خدا
10خدا از روی لطف خود به من آموخت كه چگونه معماری كاردان باشم. من بنياد عمارت را گذاشتم و اپلس بر روی آن، عمارت را ساخت. اما آنكه بر روی اين بنياد، عمارتی می‌سازد، بايد بسيار مواظب باشد. 11زيرا هيچكس نمی‌تواند بنياد محكم ديگری بسازد، جز آنكه از قبل داشتيم و آن بنياد، عيسی مسيح است. 12اما بر اين بنياد واحد، می‌توان عمارتی با مصالح گوناگون بنا كرد. بعضی، عمارت را با طلا و نقره و جواهرات می‌سازند و بعضی ديگر با چوب و علف خشک و كاه! 13اما زمانی خواهد رسيد، يعنی همان روزی كه مسيح همه را داوری خواهد نمود، كه كار هر معمار مورد آزمايش قرار خواهد گرفت تا معلوم شود با چه مصالحی عمارت را ساخته است. كار هر شخص از آتش گذرانده خواهد شد تا ارزش و اصالت آن مشخص گردد. 14آن معماری پاداش خواهد يافت كه بر آن بنياد، عمارتی با مصالح خوب ساخته باشد و حاصل كارش صحيح و سالم از بوتهٔ آزمايش بيرون آيد. 15اما اگر عمارتی كه ساخته باشد، بسوزد، ضرر بزرگی به او خواهد رسيد. اگرچه خود نجات خواهد يافت، اما همچون كسی خواهد بود كه از ميان شعله‌های آتش فرار كرده باشد.
شما خانهٔ خدا هستيد
16آيا هنوز پی نبرده‌ايد كه همهٔ شما با هم، خانهٔ خدا هستيد و روح خدا در ميان شما، يعنی در اين خانه ساكن است. 17اگر كسی خانهٔ خدا را آلوده و خراب كند، خدا او را از بين خواهد برد. زيرا خانهٔ خدا مقدس و پاک است، و آن خانه شما هستيد.
18ديگر خود را فريب ندهيد. اگر طبق معيارهای اين جهان، خود را صاحب هوش و خرد فوق‌العاده‌ای می‌دانيد، بهتر است آن را كاملاً كنار بگذاريد و يک نادان باشيد، كه مبادا غرور بيجا شما را از حكمت واقعی خدا محروم كند. 19زيرا حكمت اين دنيا، در نظر خدا حماقت محض است. همانطور كه در كتاب آسمانی آمده است، خدا اجازه می‌دهد كه زيركی انسان برای خودش دامی شود، و حكمت او باعث لغزش و سقوط خودش گردد. 20همچنين در كتاب آسمانی آمده است كه خداوند به خوبی آگاه است كه هوش و حكمت انسان، چقدر احمقانه و باطل می‌باشد.
21پس، هيچيک از شما به اين افتخار نكند كه پيرو فلان شخص يا فلان مكتب است. بدانيد كه خدا همه چيز را در اختيار شما گذاشته است. 22او «پولس» و «اپلس» و «پطرس» را به شما بخشيده است تا به شما كمک نمايند. او تمام دنيا را به شما عطا كرده است تا از آن استفاده كنيد. زندگی و حتی مرگ در خدمت شماست. هر آنچه را كه مربوط به حال و آينده است، خدا در اختيار شما قرار داده است. همه چيز از آن شماست، 23و شما از آن مسيح و مسيح از آن خداست.
