Васкрсење мртвих
1Подсећам вас, браћо, на Радосну вест коју сам вам навестио, коју сте прихватили и у којој стојите. 2Њоме се и спасавате, ако је чврсто држите онако како сам вам је навестио, сем ако нисте узалуд поверовали.
3Ја сам вам, наиме, на првом месту предао оно што сам примио: да је Христос, сагласно Писмима, умро за наше грехе, 4и да је, сагласно Писмима, сахрањен и васкрснут трећег дана. 5Потом се Христос указао Кифи, а затим Дванаесторици. 6Онда се одједном указао пред више од пет стотина браће, од којих већина живи и данас, а неки су умрли. 7Затим се указао Јакову, те свим апостолима. 8На крају се Христос указао и мени, као недоношчету.
9Наиме, ја сам најмањи међу апостолима, и нисам достојан да се назовем апостолом, јер сам прогонио Цркву Божију. 10Ипак, милошћу Божијом сам оно што јесам, и његова милост према мени није била узалудна. Шта више, потрудио сам се више од свих њих, али не ја, него Божија милост са мном. 11Свеједно, био ја или они, тако проповедамо и тако сте поверовали.
12Ако се проповеда да је Христос васкрсао из мртвих, како онда неки од вас тврде да нема васкрсења мртвих? 13Ако нема васкрсења мртвих, онда ни Христос није васкрсао, 14а ако Христос није васкрсао, узалудно је наше проповедање, узалудна је и ваша вера. 15Ако мртви не васкрсавају, онда смо се и ми показали као лажни сведоци Божији, јер смо сведочили да је Бог васкрсао Христа, кога није васкрсао. 16Ако мртви не васкрсавају, онда ни Христос није васкрсао. 17А ако Христос није васкрсао, узалудна је ваша вера, јер сте још увек у својим гресима. 18По томе су пропали и они који су уснули у Христу. 19Јер, ако само у овом животу полажемо наду у Христа, јаднији смо од свих људи.
20Али Христос је васкрсао из мртвих, први међу умрлима! 21Јер, као што је смрт дошла посредством човека, тако је и васкрсење из мртвих дошло посредством човека. 22Наиме, као што у Адаму сви умиру, тако ће сви који су у Христу оживети, 23свако по свом реду: Христос је први, а затим, кад он дође, и они који му припадају. 24Потом наступа крај, када Христос уништи свако главарство, и сваку власт и силу, те преда Царство Богу Оцу. 25Он, наиме, треба да влада док не положи све непријатеље под своје ноге. 26Смрт ће бити уништена као последњи непријатељ. 27Јер, Бог је све покорио њему под ноге. А кад каже да је све покорено, јасно је да је покорено све осим Бога, који му је све покорио. 28А кад му све буде покорено, онда ће се и Син покорити ономе који му је све покорио, да Бог буде све у свему.
29Шта онда чине они који се крштавају за мртве? Ако мртви не ускрсавају, зашто се крсте за њих? 30Зашто смо и ми сваки час у опасности? 31Ја сваки дан умирем, браћо, тако ми вас, моје дике по нашем Господу Исусу Христу. 32Људски говорећи, какву корист имам од тога што сам се борио са „зверима“ у Ефесу? Ако мртви не васкрсавају, онда,
„Да једемо и пијемо,
јер сутра ћемо да помремо.“
33Не заваравајте се: „Лоше друштво квари добре обичаје.“ 34Дођите к себи и не грешите више, јер неки људи не знају Бога. Ово вам говорим на срамоту.
35Ипак, неко може да пита: „Како мртви васкрсавају? У каквом ће се телу појавити?“ 36Безумниче! Семе које посејеш не оживљава ако не умре. 37Па и када сејеш, не сејеш израслу биљку, него голо зрно, било пшенично или какво друго. 38А Бог сваком семену даје тело какво хоће, и то сваком семену њему својствен облик. 39Јер није свако тело исто: људско тело је другачије од тела звери, тело звери је другачије од тела птица, а тело птица је другачије од тела риба. 40Такође постоје небеска и земаљска тела; али је сјај небеских тела другачији од сјаја земаљских тела. 41Сунце има свој сјај, месец свој, а звезде, опет, свој сјај. Па и звезда се од звезде разликује по сјају.
42Тако је и са васкрсењем мртвих. Сеје се пропадљиво тело, а васкрсава непропадљиво; 43сеје се у срамоти, а васкрсава у слави; сеје се у слабости, а васкрсава у сили; 44сеје се природно тело, а васкрсава духовно.
Ако, наиме, постоји природно тело, постоји и оно духовно. 45Јер, овако је написано: „Адам, први човек, постаде живо биће.“ Последњи Адам постаде Дух који даје живот. 46Али није било прво духовно тело, него природно, а затим духовно. 47Први човек је земљан, начињен од праха земаљског, други човек је с неба. 48Какав је био земљани човек, такви су и земљани људи; какав је небески човек, такви су и они небески. 49И као што у себи носимо сличност са земљаним човеком, тако ћемо носити сличност са небеским човеком.
50Ово кажем, браћо, јер тело и крв не могу узети учешћа у Царству Божијем, нити може распадљиво добити у посед нераспадљиво. 51Ево, саопштавам вам тајну: нећемо сви умрети, али ћемо се сви изменити, 52одједном, у трен ока, кад се зачује последња труба. Тада ће мртви васкрснути са нераспадљивим телима, а ми ћемо се изменити. 53Јер, ово распадљиво тело мора да се промени у нераспадљиво, ово смртно у бесмртно. 54А кад се ово распадљиво тело промени у нераспадљиво и ово смртно у бесмртно, тада ће се обистинити написана реч: „Победа прождре смрт.“
55„Где је, смрти, твоја победа?
Где је, смрти, жалац твој?“
56Жалац смрти је грех, а сила греха долази од Закона. 57Али, хвала Богу који нам даје победу посредством Господа нашега, Исуса Христа.
58Стога, вољена моја браћо, будите чврсти и непоколебљиви. Имајте вазда пуне руке посла у служби за Господа, знајући да ваш труд у служби за Господа није бесплодан.
A ressurreição de Cristo
1Agora, irmãos, permitam-me que vos lembre o evangelho que vos preguei desde o princípio, que aceitaram e no qual permanecem! 2São essas boas novas que vos salvam, se nelas crerem firmemente. Doutra maneira, terão crido em vão.
3Eu transmiti-vos no princípio o que era mais importante e que também me foi transmitido: que Cristo morreu pelos nossos pecados, conforme as Escrituras, 4foi sepultado e três dias depois ressuscitou dos mortos, conforme as Escrituras. 5Foi visto por Pedro e mais tarde pelo resto dos Doze. 6Depois disso foi visto também por mais de quinhentos irmãos numa ocasião, a maioria dos quais ainda vive, embora alguns já tenham morrido. 7Depois foi Tiago quem o viu e mais tarde todos os apóstolos. 8Por último, também apareceu-me a mim, muito depois de aos outros; é como se eu tivesse nascido fora do tempo. 9Porque eu sou o menos merecedor de todos os apóstolos, e nem deveria ser digno de ser considerado apóstolo pela maneira como tratei a igreja de Deus.
10Mas o que agora sou devo-o à grande bondade de Deus e à sua graça sobre mim, o que não deixou de dar resultado. Porque tenho trabalhado mais duramente que todos os apóstolos, embora não seja efetivamente eu quem o faz, mas Deus que opera na minha vida pela sua graça. 11Nem interessa se sou eu ou eles quem tem pregado; o mais importante é que vos anunciámos as boas novas e vocês creram.
A ressurreição dos mortos
12Mas se pregamos que Cristo ressuscitou da morte, porque é que alguns de vocês andam a dizer que não há ressurreição dos mortos? 13Porque se não há ressurreição dos mortos, então Cristo ainda deve estar morto. 14E se ele ainda está morto, então toda a nossa pregação é inútil e a vossa fé em Deus é em vão. 15E nós, os apóstolos, seremos todos mentirosos, porque dissemos que Deus ressuscitou a Cristo, e isso não seria verdade, se os mortos não tornassem à vida. 16Se não há ressurreição dos mortos, então Cristo não ressuscitou. 17E se Cristo não ressuscitou então a vossa fé é inútil e vocês ainda estão sob a condenação por causa dos vossos pecados. 18Nesse caso, todos quantos morreram crendo em Cristo estão perdidos! 19E se a nossa esperança em Cristo é unicamente para esta vida nós somos as pessoas mais miseráveis no mundo.
20Mas o facto é que Cristo ressuscitou mesmo dentre os mortos e se tornou o primeiro entre os milhões que um dia voltarão a viver!
21Tal como a morte apareceu neste mundo por causa daquilo que um homem fez, assim também é por causa do que um outro Homem realizou que agora há a possibilidade da ressurreição. 22Cada um de nós morre porque pertence à descendência pecadora de Adão. Mas todos os que estão ligados a Cristo voltarão de novo à vida. 23Contudo, cada um na sua ordem: Cristo foi o primeiro a ressuscitar; depois, quando ele voltar, todo o seu povo tornará a viver.
24Então virá o fim, quando Cristo entregará o reino a Deus, o Pai, tendo derrubado todos os domínios, autoridades e poderes. 25Porque Cristo reinará até que tenha derrotado todos os seus inimigos, 26incluindo o último, que será a morte. 27Porque ele pôs tudo sob os seus pés. Com efeito, ao dizer que tudo está posto sob os seus pés, é óbvio que isso exclui aquele que lhe sujeitou esse tudo, isto é, o seu próprio Pai. 28Quando Cristo tiver finalmente ganho a batalha contra os seus inimigos, então ele, o Filho de Deus, colocar-se-á também a si próprio sob a autoridade do Pai, para que Deus, que lhe deu a vitória sobre tudo, seja absolutamente supremo.
29Se os mortos não voltarem a viver, que razão haveria para aquilo que certas pessoas fazem, batizando-se em lugar de outros que já partiram? Porquê tudo isso, se não se crê que os mortos ressuscitarão?
30E porque haveremos nós próprios de arriscar constantemente as nossas vidas, enfrentado a morte hora a hora? 31Porque é um facto que eu enfrento diariamente a morte; mas se isso é verdade, também não é menor a minha satisfação no vosso crescimento no Senhor. 32E que valor teria eu ter lutado com feras, em Éfeso, se não houver ressurreição dos mortos? Se não tornamos a viver: “Comamos e bebamos, pois amanhã morreremos!”15.32 Is 22.13. 33Não se deixem enganar pelos que dizem tais coisas. As más companhias corrompem os bons costumes. 34Despertem e parem de pecar! Porque para vossa vergonha o digo: alguns de vocês ainda não conheceram realmente a Deus.
O novo corpo ressurrecto
35Mas alguém poderá perguntar: “Como é que os mortos vão ressuscitar? Que espécie de corpo terão?” 36Não é uma pergunta sensata. Quando se enterra uma semente, ela não se transforma em planta enquanto não morrer primeiro. 37Porque o que se semeia não é a planta, mas apenas um pequeno grão de trigo ou de outra planta qualquer. 38E então Deus dá-lhe um corpo da espécie que destinou; cada espécie de semente dará naturalmente uma diferente espécie de planta. 39Assim como há diferentes espécies de sementes e plantas, assim também há diferentes espécies de corpos. O homem tem uma espécie de corpo, os animais outra, as aves outra e os peixes outra.
40Há corpos no céu e há corpos na Terra. A glória dos corpos celestiais é diferente da beleza dos corpos terrenos. 41O Sol, a Lua e as estrelas, cada um tem o seu próprio esplendor. E até as estrelas diferem em brilho e em grandeza entre si.
42Da mesma forma, os nossos corpos humanos, que hão de morrer e desaparecer, são diferentes dos corpos que teremos quando ressuscitarmos, pois estes não morrerão. 43Os corpos que agora temos acabam na corrupção da morte; mas quando ressuscitarmos serão corpos gloriosos. É verdade, sim, que agora são corpos mortais, mas quando voltarmos à vida serão corpos cheios de energia. 44Ao morrerem não passam de meros corpos humanos, mas na ressurreição serão corpos espirituais. Porque assim como há corpos de natureza humana, também há corpos espirituais.
45As Escrituras dizem-nos que o primeiro homem, Adão, se tornou um ser vivo, mas o último Adão, isto é, Cristo, é um Espírito que dá vida. 46Temos primeiramente estes corpos humanos, mas depois Deus dar-nos-á corpos celestiais. 47Adão foi feito da terra, mas Cristo veio do céu. 48Todo o ser humano tem um corpo como o de Adão, feito da terra, mas os que são de Cristo terão como ele um corpo celestial. 49E se agora cada um de nós ainda tem um corpo como o de Adão, um dia viremos a ter um corpo semelhante ao de Cristo.
50Uma coisa vos garanto, irmãos: é que um corpo terreno, feito de carne e sangue, não pode entrar no reino de Deus. Estes nossos corpos mortais não têm uma natureza que lhes permita viver para sempre.
51Mas posso revelar-vos um mistério: é que nem todos morreremos; contudo, todos receberemos novos corpos! 52E tudo acontecerá num abrir e fechar de olhos, quando a última trombeta soar. Porque haverá no céu um toque de trombeta e todos os cristãos que já morreram tornarão à vida com novos corpos que nunca mais hão de morrer. Então nós, os que estivermos vivos ainda, seremos igualmente revestidos de novos corpos. 53Pois os nossos corpos terrenos, sujeitos à morte, serão transformados em corpos celestiais que não podem morrer, mas que viverão para sempre.
54Quando isto acontecer (quando os nossos perecíveis corpos terrenos forem transformados em corpos celestiais que nunca morrerão), então se cumprirá o que diz a Escritura:
“A morte foi tragada na vitória.”15.54 Is 25.8.
55“Onde está pois, ó morte, a tua vitória?
Onde está o teu aguilhão?”15.55 Os 13.14.
56Porque o aguilhão da morte reside no pecado e o poder do pecado está na Lei. 57Como estamos gratos a Deus por tudo isso! Foi ele quem nos tornou vitoriosos por meio de Jesus Cristo nosso Senhor!
58Assim, meus queridos irmãos, sejam firmes e constantes, trabalhando com entusiasmo na obra do Senhor, pois sabem que nada do que fizerem para Deus será em vão.
