1Јер сваки Првосвештеник који се бира између људи, поставља се да заступа људе пред Богом, да приноси дарове и жртве за грехе. 2Он може да буде обзиран према онима који су у незнању и заблуди, зато што је и сам подложан слабостима. 3Због тога он мора да приноси жртве за грехе како за народ, тако и за себе.
4Ту част нико не може да присвоји за себе, него га Бог позива у ту службу, као што је то био случај са Ароном. 5Тако ни Христос није сам себи дао част да буде Првосвештеник, већ га је поставио онај који му је рекао:
„Ти си Син мој,
данас си се мени родио.“
6Тако и на другом месту каже:
„Ти си довека свештеник
по реду Мелхиседековом.“
7Он је за време свог земаљског живота уз гласни вапај и сузе, принео молитве и прошње Богу који га је могао спасти од смрти. И пошто је био покоран, Бог га је услишио. 8Иако је био Син, кроз патње се научио да буде послушан. 9Па постигавши савршенство, постао је зачетник вечног спасења свима који су му послушни, 10те га Бог прогласи Првосвештеником по реду Мелхиседековом.
Укор примаоцима поруке
11Има још много тешко објашњивих ствари о којима треба да говоримо, али сте постали лењи да слушате. 12И уместо да сте до сада већ учитељи, поново вас треба поучавати основама Божије поруке. Још увек вам је потребно млеко, а не чврста храна! 13Свако, наиме, ко се храни млеком, не сналази се добро у учењу о праведности, јер је дете. 14Чврста храна је за оне зреле, чија су чула навиком извежбана да разликују зло и добро.
1-3O sumo sacerdote é um homem como qualquer outro, mas constituído para representar os homens nas suas relações com Deus. Por isso, apresenta as ofertas a Deus e oferece sacrifícios pelos pecados, tanto do povo como dos seus. E como ele mesmo está sujeito à fraqueza humana, pode tratar com toda a bondade aqueles que pecam, seja por ignorância, seja por desobediência.
4E ninguém se torna sumo sacerdote somente porque deseja tal honra. Tem de ser chamado por Deus, tal como Aarão. 5Assim Cristo, da mesma maneira, não se glorificou a si próprio como sumo sacerdote, mas foi Deus quem o instituiu nessa dignidade, dizendo-lhe:
“Tu és meu Filho;
hoje tornei-me teu Pai.”5.5 Sl 2.7.
6E lemos ainda noutro lugar:
“Tu és sacerdote para sempre,
à semelhança de Melquisedeque.”5.6 Sl 110.4.
7Cristo, enquanto ainda estava na Terra, numa agonia de alma, apresentou orações e súplicas a Deus, que o poderia ter livrado daquela morte. E Deus ouviu-o, atendendo à sua submissão. 8Jesus, ainda que sendo o Filho, ele próprio experimentou o que era a obediência por aquilo que padeceu. 9E foi por Deus qualificado como perfeita fonte de eterna salvação para todos os que lhe obedecem. 10Deus mesmo o reconhece como sumo sacerdote, à semelhança de Melquisedeque.
Uma chamada ao crescimento espiritual
11Muito mais teríamos a dizer sobre isto. Contudo, não é fácil explicar-vos estas coisas, pois têm-se tornado preguiçosos na vossa compreensão. 12Porque, pelo tempo, já deviam até poder ensinar outros. Em vez disso, precisam de quem vos ensine as primeiras coisas da revelação de Deus. Fizeram-se como criancinhas que só podem tomar leite e não alimento sólido. 13Quando uma pessoa se alimenta só de leite é como um bebé e ainda não está capaz de experimentar as coisas que a justiça de Deus exige. 14Mas o alimento sólido é para os que adquiriram maturidade e que, em resultado do exercício das suas faculdades, são capazes de distinguir o bem do mal.
