Псалам 147
1Славите Господа!
Баш је добро Богу нашем запевати славопоје;
баш је мило прикладно славити.
2Господ гради Јерусалим
и окупља изгнане Израиљце.
3Он лечи срца уцвељених
и ране им превија.
4Звезде он пребројава
и сваку од њих поименце зове.
5Велик је наш Господ и силе големе,
његова је мудрост безгранична.
6Господ диже понизне,
а зликовце до земље срозава.
7Запевајте хвалоспев Господу!
Запевајте славопој на харфи Богу нашем!
8Он је небо застро облацима,
за земљу се кишом постарао,
дао трави да расте по горју.
9Он зверима храну даје кад затреба,
и гавранчићима када му загракћу.
10Не задивљује се снагом коња,
не одушевљава се бедрима јунака.
11Господу су мили ти што га се боје,
они што се надају милости његовој!
12О, Јерусалиме, величај Господа!
О, Сионе, слави Бога свога!
13Јер он је ојачао крила врата твојих,
благословио је децу твоју у теби.
14Земљи твојој он мир доноси
и сити те пшеницом најбољом.
15Реч одлуке своје он пошаље земљи,
и реч му већ хита, не застаје.
16Он снег даје као да је вуна,
разбацује иње ко да је пепео.
17Град свој баца као да су мрве
и мраз његов ко може да трпи?
18Реч пошаље своју, па их онда топи;
ветром својим дуне и потеку воде.
19Јакову је речи своје објавио
и Израиљу уредбе своје и своја правила.
20А то није урадио ниједном народу,
правила његова нису им позната.
Славите Господа!
Salmo 147
1Louvem o Senhor!
É bom cantar louvores ao nosso Deus!
É agradável e justo louvá-lo!
2O Senhor restaura Jerusalém
e faz regressar os exilados de Israel.
3Conforta os que têm o coração quebrantado;
ele cura as suas feridas.
4Sabe o número exato das estrelas,
chamando todas pelos seus nomes.
5Por isso, o nosso Senhor é grande!
O seu poder é absoluto!
A sua sabedoria não tem limite!
6O Senhor dá força aos humildes,
mas abate até ao pó os que praticam o mal.
7Cantem-lhe cânticos de gratidão!
Cantem louvores ao nosso Deus,
acompanhados de harpa!
8É por ele que o céu se cobre de nuvens
que se destilam em chuva sobre a terra,
fazendo crescer a erva nos montes.
9Os animais devem-lhe o seu sustento;
os filhotes dos corvos recebem dele a comida, quando chamam.
10O Senhor não tem interesse especial
na força do cavalo nem nos músculos do ser humano.
11Tem alegria, sim, naqueles que o temem
e naqueles que se apoiam na sua bondade.
12Ó Jerusalém, louva o Senhor!
Louva o teu Deus, ó Sião!
13Foi ele quem reforçou as trancas das tuas portas,
e deu paz e segurança aos teus habitantes.
14Trouxe tranquilidade a toda a nação;
encheu os teus celeiros de trigo excelente.
15Envia as suas ordens à Terra
e a sua palavra corre velozmente por toda a parte.
16Faz cair a neve, branca como a lã,
e espalha a geada como um manto cristalino.
17É por ele que o granizo cai sobre a terra
e o frio intenso a que ninguém consegue resistir.
18Mas depois, pela sua palavra,
o calor vem derreter tudo: neve, gelo, geada.
Os ventos sopram e as águas retomam as torrentes.
19Ensinou a Jacob as suas leis
e todos os seus regulamentos a Israel.
20Isso ele não fez com nenhuma outra nação;
os outros povos desconhecem os seus estatutos.
Louvem o Senhor!
