Псалам 124
Песма поклоничка. Давидова.
1„Да Господ са нама није био“ –
нек Израиљ каже –
2„да Господ са нама није био,
када су се људи на нас дигли;
3тада би нас живе прогутали,
кад су својим гневом успламтели на нас;
4тада би нас бујице однеле,
брзак би нам преплавио душе;
5тада би нам махнитале воде
преплавиле душе.
6Господ нек је благословен
што нас није ко плен дао њиховим зубима!
7Душа се наша избавила
као птица из ловчеве замке;
замка је пукла
и ми смо се избавили.
8Наша помоћ име је Господа,
Саздатеља небеса и земље!“
1Een bedevaartslied van David.
Laat Israël het volgende zeggen:
was de Here niet steeds bij ons?
2Was de Here niet steeds bij ons,
toen wij werden aangevallen door vreemde mensen?
3Zij hadden ons wel levend kunnen verslinden,
toen zij in hun woede op ons afkwamen.
4Wij hadden kunnen verdrinken in een woeste rivier.
5Het kolkende water had zich dan boven ons gesloten.
6Maar prijs de Here!
Hij liet dat niet toe.
Dankzij Hem kregen zij ons niet te pakken.
7Wij ontkwamen,
zoals een vogel wegglipt uit het net van de vogelvanger.
De valstrik is kapot
en wij zijn ontsnapt.
8Wij vinden hulp bij de Here.
Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt.
