Псалам 119
א Алеф
1Благо људима беспрекорног пута,
по Господњем Закону што живе.
2Благо онима што се држе његових прописа,
што га траже целим срцем;
3и неправду што не чине,
према стазама његовим што живе.
4Своје си нам одредбе ти дао
да би их се предано држали.
5О, када би моје стазе постојане биле,
да се твојих уредаба држим!
6Ја се онда застидео не би,
све заповести твоје кад бих разматрао.
7Честитог ћу срца хвалу теби дати,
кад правила праведности твоје будем научио.
8Држаћу се твојих уредаба,
а ти мене сасвим не напуштај!
ב Бет
9Како младић чистим пут свој да одржи?
Држећи се речи твоје.
10Тебе тражим целим срцем својим,
не дај ми да лутам од твојих заповести.
11Твоју реч сам у срце сакрио
да ти не бих сагрешио.
12О, Господе, благословен ти си!
Поучи ме својим уредбама.
13Уснама ја својим објављујем
сва правила уста твојих.
14Радујем се путу прописа твојих
као да је сваковрсно благо.
15На одредбе твоје мислим,
на путеве твоје пазим.
16Уживам у уредбама твојим,
забораву реч ти не дам.
ג Гимел
17Слузи своме благонаклон буди,
па да живим и реч твоју држим.
18Очи ми отвори, па да гледам
у чудеса твојега Закона.
19Ја сам дошљак на земљи,
заповести своје не скривај од мене.
20Сатире се душа моја,
јер за правилима твојим стално жуди.
21Ти бахате прекореваш, проклети су они
који застранише од заповести твојих.
22Скини с мене ругања и презир,
јер се твојих прописа ја држим.
23И главари заседају, против мене се договарају;
а твој слуга размишља о твојим уредбама.
24Да, прописи су твоји
уживања моја, саветници моји.
ד Далет
25Душа ми се с прашином слепила,
по својој ме речи ти оживи.
26Путеве сам своје изложио и ти си ме услишио,
поучи ме својим уредбама.
27Дај да схватим пут твојих одредби,
па да твоја чудеса разматрам.
28Од туге ми душа јеца,
по својој ме речи ти оснажи.
29Пут заблуде уклони од мене,
свој ми Закон милостиво даруј.
30Пут верности ја сам одабрао,
правила сам твоја пригрлио.
31Уз прописе твоје ја пријањам;
о, Господе, не дај да се осрамотим.
32Путем твојих заповести хитам,
јер ми за њих срце шириш.
ה Хе
33О, Господе, поучи ме путу својих уредаба,
да бих га се до краја држао.
34Проницљивост дај ми,
да твој Закон испуњавам
па да га се целим срцем држим.
35Дај да идем стазом заповести твојих,
јер је у њој моје уживање.
36Прописима твојим срце ми приклони,
а не нечасној добити.
37Очи моје ти окрени да пролазност не гледају,
на свом путу живот ми подари.
38Слузи своме реч своју испуни,
ону што си дао богобојазноме.
39Одагнај од мене презир од кога страхујем,
јер су твоја правила ваљана.
40Гле, за твојим одредбама чезнем,
оживи ме праведношћу својом!
ו Вав
41О, Господе, милост твоја нек на мене дође,
спасење твоје што си обећао;
42па да могу подругљивцу нешто да узвратим,
јер ја се у твоју реч поуздам.
43Не остављај уста моја сасвим без истине,
јер на твоја правила ја чекам;
44па твој Закон истрајно да држим,
све од века па до века;
45и да живим у пространој земљи,
јер твоје одредбе ја тражим;
46да сведочим ја прописе твоје,
пред царевима да се не постидим;
47уживаћу у заповестима твојим,
јер их волим;
48подићи ћу руке своје ка заповестима твојим, јер их волим;
уредбе ћу твоје да разматрам.
ז Зајин
49Сети се речи твоје за слугу твога
којом си ми ти улио наду.
50Она ми је у јаду утеха,
јер реч твоја живот мени чува.
51Силно ми се ругају бахати,
а ја од твога Закона не скрећем.
52На правила твоја давна мислим, Господе,
и њима се тешим!
53Спопада ме пламен срдње због злобника,
оних што твој Закон напуштају.
54Уредбе су твоје песме моје
у кући скитње моје.
55О, Господе, име твоје спомињем у ноћи,
да се држим ја твога Закона!
56И ово је моја обавеза:
да се држим твојих одредаба.
ח Хет
57Ја имам Господа,
одлучан сам да реч твоју држим.
58Преклињем те целим срцем својим,
милостиво дај ми што си обећао.
59Путеве своје испитујем,
прописима твојим кораке усмеравам своје.
60Журим, не оклевам
да заповести твоје држим.
61Обмоташе ме ужад зликовачка,
али Закон твој не заборављам.
62Усред ноћи подижем се да ти захваљујем
због твојих праведних судова.
63Пријатељ сам богобојазних,
оних што ти одредбе чувају.
64О, Господе, милости је твоје пуна земља!
Поучи ме својим уредбама.
ט Тет
65О, Господе, чиниш добро слузи твоме,
како си и обећао!
66Научи ме да добро судим и схватам,
јер заповестима твојим верујем.
67Лутао сам пре страдања свога,
а сада се држим твоје речи.
68Ти си добар, доброчинитељ си;
поучи ме уредбама својим.
69Лажима ме блате осиони,
а ја се свим срцем одредаба твојих држим.
70Срце им је задригло, скорело,
а ја у твом Закону уживам.
71Корисно је кад се мучим
да бих твоје уредбе схватио.
72Бољи ми је Закон што си објавио
од хиљада златника и сребрњака.
י Јод
73Твоје су ме руке сачиниле, створиле ме;
разборитост дај ми да научим заповести твоје.
74Нека ме виде богобојазни,
па нека се обрадују,
јер се твојој речи надам.
75Господе, знам да су судови твоји праведни,
да ме кориш јер ме волиш.
76Милост твоја нека ме утеши,
као што си обећао своме слузи.
77Нека ми дође милосрђе твоје, да оживим,
јер је Закон твој мени уживање.
78Осиони нека се постиде за клевету којом ме клевећу,
а ја мислим на одредбе твоје.
79Богобојазни нека ми приступе,
они који знају за твоје прописе.
80Нек ми срце беспрекорно буде
према твојим уредбама,
тако да се не застидим.
כ Каф
81Душа моја копни за твојим спасењем,
јер реч твоју ишчекујем.
82Очи моје сахну да ми се обратиш,
говорим: „Када ћеш ме утешити?“
83Постао сам ко мешина надимљена,
уредбе твоје не дам забораву.
84Колико је дана слузи твом остало?
Кад ћеш суду да приведеш моје тлачитеље?
85Бахати ми ископаше јаме,
ти што нису по Закону твоме.
86Свака ти је заповест истина,
помози ми јер ме гоне заблудама.
87Скоро су ме са земље збрисали,
а ја твоје одредбе не одбацујем.
88Милошћу ме својом живога сачувај
да одржим твојих уста сведочанство.
ל Ламед
89О, Господе, вечна је реч твоја,
на небесима је учвршћена!
90Од рода до рода је верност твоја,
ти си земљу основао и она је постојана.
91По одлукама твојим и данас стоји,
јер теби служи све што постоји.
92Да ми твој Закон утеха није био,
пропао бих у невољи својој.
93Довека памтим одредбе твоје,
јер ме оне у животу држе.
94Ја припадам теби, спаси ме,
јер одредбе твоје тражим!
95Зликовци вребају да ме убију,
а ја прописе твоје пажљиво разматрам.
96Свему савршеном видео сам краја,
ал’ ширини твоје заповести краја нема.
מ Мем
97Како волим Закон твој!
Од јутра до сутра размишљам о њему.
98Заповест ме твоја мудријим чини од душмана мојих,
јер довека припада ми.
99Боље расуђујем од свих својих учитеља,
јер размишљам о прописима твојим.
100Од стараца умнији сам,
јер разматрам одредбе твоје.
101Од сваке зле стазе чувам стопе своје
да бих реч твоју могао да држим.
102Од правила твојих ја се не окрећем
јер си ти сам мене поучио.
103Како је слатка реч твоја непцу моме,
од меда је слађа устима мојим!
104Разборит сам од одредаба твојих
и зато мрзим сваку лажну стазу.
נ Нун
105Мојој нози твоја реч је лампа
и светло за моју стазу.
106Заклео сам се, обавезујем се:
држаћу се твојих праведних судова.
107Много сам страдао, Господе,
по својој ме речи ти оживи.
108Добровољну жртву уста мојих прими, молим те, Господе;
поучи ме твојим правилима.
109Глава моја стално је у торби
али Закон твој не заборављам.
110Злотвори ми клопку постављају
али ја не скрећем с твојих одредаба.
111Довека сам наследио прописе твоје,
јер су они радост моме срцу.
112Предао сам срце своје да уредбе твоје извршава,
за векове и до краја.
ס Самех
113Мрзим људе срца подељеног,
а твој Закон волим.
114Уточиште, штит мој ти си,
ја се твојој речи надам.
115Одлазите од мене, злочинци,
да бих свога Бога заповести испуњавао!
116Подржи ме као што си обећао, па да живим;
срамоти ме не препусти због надања мога.
117Окрепи ме, па да спасен будем
и да трајно тежим уредбама твојим.
118Ти се гнушаш свих што застране од уредаба твојих,
јер је узалудна њихова обмана.
119Као згуру скинуо си све злобнике земаљске
и зато волим прописе твоје.
120Тело ми се јежи јер од тебе стрепим,
судови ме твоји плаше.
ע Ајин
121Ја поступам право и праведно,
тлачитељима мојим не остављај мене!
122Буди јамац за добро свом слузи,
да ме горди не би тлачили.
123Очи су ми усахнуле за твојим спасењем
и за речју праведности твоје.
124Твоме слузи ти учини по милости својој,
поучи ме уредбама својим.
125Твој сам слуга, просветљење дај ми
па да твоје прописе разумем.
126Јесте време да делује Господ,
твој су Закон прекршили!
127Зато више волим заповести твоје
него злато, више него суво злато.
128Зато одобравам одредбе твоје, сваку и о свему,
и презирем сваку стазу лажи.
פ Пе
129Чудесни су твоји прописи,
зато их се душа моја придржава.
130Објашњење твојих речи просветљује,
промућурност даје лаковернима.
131Зинуо сам, дахћем,
јер сам жељан заповести твојих.
132На мене се осврни, смилуј ми се,
ко што често чиниш оним што ти име воле.
133Речју својом кораке ми води,
не дај било којем греху да нада мном влада.
134Откупи ме од тлачитеља људи
да одредби твојих могу да се држим.
135Нек слугу твога обасја лице твоје,
уредбама својим поучи ме!
136Потоци суза из мојих очију теку
јер се Закона твога не држе људи.
צ Цаде
137О, Господе, ти праведан јеси
и пресуде твоје исправне су!
138Прописи твоји што си заповедио,
праведни су и сасвим су верни.
139Ревност моја изједа ме
јер душмани су моји твоје речи заборавили.
140Твоја реч је сасвим проверена
и воли је слуга твој!
141Незнатан сам и омрзнут ја сам,
одредбе ти не дам забораву.
142Правда твоја је правда довека
и истина твој је Закон.
143Снашли су ме невоља и мука,
али уживам у заповестима твојим.
144Прописи твоји довека су праведни,
да жив будем подари ми разум.
ק Коф
145Од свег срца вапим! Господе, услиши ме,
да уредбе твоје држим!
146Теби вапим да ме спасеш,
да прописе твоје држим.
147Пре зоре се дижем и за помоћ вапим,
јер се твојој речи надам.
148Још пре смене ноћне страже очи моје бдију,
да о твојој речи мислим.
149О, Господе, по милости својој глас мој саслушај,
живот ми сачувај по својој одлуци.
150Примичу се они што злобу смишљају,
они што су од твог Закона далеко.
151А ти си, о, Господе, близу
и истина су све заповести твоје!
152Одавно сам научио из твојих прописа
да си их довека учврстио.
ר Реш
153Погледај на моју муку па ме ослободи,
јер твој Закон забораву не дам.
154За мој случај се заузми, откупи ме,
речју својом живот ми сачувај.
155А спасење је далеко од злобника,
јер уредбе твоје они и не траже.
156О, Господе, големо је милосрђе твоје,
живот ми сачувај по својој одлуци.
157Бројни су прогонитељи моји и душмани моји,
али ја не скрећем од прописа твојих.
158Гади ми се кад гледам неверне,
што не маре за реч твоју.
159Види како одредбе ти волим!
О, Господе, по милости својој живот ми сачувај!
160Сва је твоја реч истина,
довека ти свака пресуда праведна.
ש Шин и Син
161Безразложно гоне ме главари,
ал’ од речи твоје стрепи срце моје.
162Због речи твоје радујем се
као онај који плен велики стекне.
163Мрзим лаж, презирем је,
а твој Закон волим.
164Седам пута на дан ја те славим
због твојих праведних одлука.
165Обиље је мира на онима што ти Закон воле,
за њих нема спотицања.
166О, Господе, спасу твом се надам;
извршавам твоје заповести.
167Прописа се твојих држи душа моја,
ја их неизмерно волим.
168Одредаба твојих и прописа твојих ја се држим,
јер сви су моји путеви пред тобом.
ת Тав
169О, Господе, плач мој нека ти је близак!
По речи ми својој просветљење подај.
170Моја молба нек пред тебе дође,
по свом обећању ти мене избави.
171Нек се слива славопој са мојих усана,
јер ме својим уредбама учиш.
172Нек реч твоју мој језик запева,
јер су праведне све заповести твоје.
173Нек ти рука у помоћ ми стигне,
јер сам твоје одредбе одабрао.
174О, Господе, за спасењем твојим чезнем
и у твоме Закону уживам!
175Нека ми је душа жива да би те славила,
судови твоји нека ми помогну.
176Попут овце ја сам залутао; а ти слугу свога тражи,
јер заповести твоје не дам забораву.
Salmo 119119.0 Salmo acróstico ou alfabético. Na língua hebraica este salmo apresenta secções perfeitamente diferenciadas que correspondem às 22 letras do alfabeto hebraico. Cada um dos conjuntos de 8 versos que constituem o poema original inicia com uma das letras deste alfabeto, por ordem sequencial. Na tradução para o português esse padrão não se verifica.
1Felizes aqueles que andam por caminhos retos,
que andam de acordo com a Lei do Senhor.
2Felizes os que obedecem aos preceitos de Deus
e que o procuram de todo o coração.
3E também os que não praticam a maldade,
antes andam nos seus caminhos.
4Deste-nos os teus preceitos,
para lhes obedecermos cuidadosamente.
5Tomara que a minha vida fosse dirigida
de molde a que eu pudesse cumprir os teus estatutos!
6Então nunca teria ocasião de ficar envergonhado,
pois toda a minha conduta seria fiel aos teus mandamentos.
7Depois de ter estudado e aprendido os teus decretos,
serei capaz de te louvar com um coração sincero.
8Não me abandones, de forma nenhuma, Senhor,
para que possa obedecer aos teus estatutos.
9Como podem os jovens permanecer puros?
É conformando as suas vidas com a tua palavra!
10Procurei-te de todo o meu coração;
não deixes que me desvie dos teus mandamentos.
11Guardei a tua palavra no meu coração
para poder manter-me afastado do pecado.
12Louvado sejas tu, Senhor!
Ensina-me os teus estatutos!
13Sou capaz de recitar fielmente todos os teus decretos.
14Sinto-me muito mais feliz andando de acordo com os teus preceitos,
do que passando o tempo a acumular riquezas.
15Medito nos teus preceitos,
esforçando-me por conformar a minha vida com eles.
16Os teus estatutos são toda a minha alegria;
nunca me hei de esquecer da tua palavra.
17Abençoa a minha vida,
para que possa continuar a viver obedecendo à tua palavra.
18Abre-me os olhos,
para que constate todas as maravilhas que há na tua Lei.
19Aqui na Terra sou um peregrino;
por isso, bem preciso dos teus mandamentos.
20Vivo todo o tempo ansioso pelos teus decretos.
21Repreendes severamente os orgulhosos pecadores
amaldiçoas os que rejeitam os teus mandamentos.
22Não permitas que zombem de mim,
porque eu obedeço aos teus preceitos.
23Os poderosos reúnem-se para decidirem
e combinarem como hão de fazer-me mal,
mas continuo confiadamente a estudar os teus estatutos.
24Os teus testemunhos são o meu prazer;
eles são os meus conselheiros.
25Estou completamente desanimado;
reanima-me com a tua palavra!
26Contei-te toda a minha vida e tu ouviste-me;
agora ensina-me os teus estatutos.
27Faz-me entender tudo o que diga respeito aos teus preceitos,
pois só assim poderei refletir nas tuas maravilhas.
28A minha alma consome-se de tristeza;
fortalece-me com a tua palavra!
29Desvia-me de tudo o que for falsidade
e ajuda-me, pela tua misericórdia, a aprender com a tua Lei!
30Escolhi o caminho da verdade;
tomei a firme decisão de seguir os teus decretos.
31Apego-me aos teus preceitos;
certamente não me deixarás dececionado.
32Senhor, põe em mim cada vez mais vontade de te obedecer;
então hei de andar de acordo com os teus mandamentos.
33Ensina-me, Senhor, o significado dos teus estatutos
e manter-me-ei neles até ao fim da vida.
34Dá-me sempre entendimento para poder obedecer à tua Lei,
pois quero segui-la de todo o coração.
35Faz-me viver de acordo com os teus mandamentos,
porque com eles me sinto bem feliz.
36Inclina os meus desejos à obediência aos teus preceitos
e não à ganância.
37Não deixes que me atraia pelas coisas efémeras deste mundo,
mas concede-me que viva de acordo com o teu caminho.
38Confirma as promessas que me tens feito,
as promessas feitas aos que te temem.
39Não deixes que me desprezem por te obedecer,
pois os teus decretos são bons.
40Desejo muito seguir os teus preceitos.
Renova a minha vida de acordo com a tua justiça.
41Cobre a minha vida com a tua misericórdia
e com a tua salvação, a tua palavra.
42Assim terei como responder ao que me ataca,
pois apoio-me na tua palavra.
43Que eu nunca me esqueça da palavra da verdade,
pois coloquei a minha esperança nos teus decretos.
44É assim que poderei obedecer continuamente à tua Lei,
nesta vida e até na eternidade!
45E é assim que desfrutarei da liberdade,
procurando seguir os teus preceitos.
46Poderei dessa forma anunciar os teus testemunhos,
até na presença de governantes, sem ter de me envergonhar.
47Tenho toda a alegria nos teus mandamentos,
porque os amo.
48A minha oração é que nunca deixe os teus estatutos,
não só porque os amo, mas porque quero meditar neles.
49Lembra-te das promessas que me fizeste
porque elas são a minha única esperança.
50Têm sido a minha consolação no meio das angústias,
porque só a tua palavra pode renovar-me a vida.
51Gente orgulhosa zombou de mim;
apesar disso nunca me desviei da tua Lei.
52Lembro-me do valor eterno dos teus decretos
e isso consola-me.
53Fico revoltadíssimo,
quando vejo gente pecadora desprezando a tua Lei.
54Os teus estatutos têm sido a fonte dos meus cânticos,
durante os anos da minha peregrinação terrena.
55Mesmo de noite o teu nome está presente no meu espírito,
Senhor, para que eu guarde a tua Lei!
56Se faço isso é porque obedeço aos teus preceitos.
57Senhor, tu mesmo és tudo quanto eu possuo;
faço o compromisso de obedecer às tuas palavras.
58Desejo, de todo o coração, ter-te ao meu lado;
tem piedade de mim, segundo a tua palavra!
59Pus-me a refletir nos caminhos que tenho trilhado na vida
e decidi conduzir-me segundo os teus testemunhos.
60Sem demora, sem hesitações,
comecei a obedecer aos teus mandamentos.
61Pessoas perversas amarram-me com cordas;
apesar disso, nunca deixei de seguir a tua Lei.
62Se desperto a meio da noite
é para te louvar pelos teus justos decretos.
63Os meus verdadeiros amigos são os que te temem
e guardam os teus preceitos.
64A Terra, Senhor, está cheia de provas da tua bondade!
Ensina-me os teus estatutos!
65Tens-me feito muito bem, Senhor,
de acordo com as tuas promessas.
66Agora, ensina-me a ajuizar corretamente,
e dá-me a verdadeira sabedoria,
pois creio nos teus mandamentos.
67Andava errado até ao momento em que me humilhaste;
agora sigo fielmente a tua palavra.
68Tu és bom e só o bem vem de ti;
ensina-me os teus estatutos!
69Homens orgulhosos forjaram mentiras contra mim;
mas a verdade é que, de todo o coração,
tenho obedecido aos teus preceitos!
70São mentes embotadas e estúpidas;
quanto a mim todo o meu prazer está na tua Lei.
71O castigo que me fizeste sofrer sempre teve utilidade;
fez-me prestar bem atenção aos teus estatutos.
72A lei que saiu da tua boca vale para mim muito mais
do que uma riqueza incontável em prata e ouro.
73Foste tu, Senhor, quem criou o meu corpo
e formou a minha personalidade;
dá-me entendimento para aprender os teus mandamentos.
74Todos aqueles que te temem se alegram quando me veem,
pois sabem que eu confio na tua palavra.
75Bem sei, Senhor, que os teus decretos são justos;
quando me castigaste, foi prova de que querias o meu bem.
76Que o teu amor me sirva de conforto,
segundo as promessas que me tens feito.
77Que a tua compaixão me envolva, para que continue a viver
e a fazer da tua Lei todo o meu prazer!
78Que a gente altiva fique envergonhada,
pois tratam-me de forma perversa, sem justificação!
Mas eu continuarei a concentrar-me nos teus preceitos.
79Juntem-se a mim todos os que te temem
e conhecem os teus testemunhos.
80Que o meu coração seja sempre íntegro aos teus estatutos,
para que nunca venha a haver razão de ficar envergonhado.
81É verdade que me senti desesperado,
enquanto esperava pela tua salvação.
Apesar de tudo, continuei confiado na tua palavra.
82Cansei-me de procurar ver o fim da provação,
esperando pela tua promessa.
Ia dizendo: “Quando virás consolar-me?”
83Fiquei envelhecido como um odre de vinho exposto à fumaça,
cansado de esperar;
no entanto, não me esqueço dos teus estatutos.
84Por quanto tempo terei ainda de esperar?
Quando farás justiça contra os que me perseguem?
85Gente má e arrogante abriu covas para que caísse nelas,
porque não se comportam segundo a tua Lei.
86Os teus mandamentos são a verdade
e eles perseguem-me com mentiras.
Portanto, ajuda-me!
87Eles quase conseguiram acabar comigo,
mas nunca abandonei os teus preceitos.
88Fortalece-me segundo a tua bondade,
para poder obedecer aos preceitos que me deste.
89A tua palavra, Senhor, permanece para sempre,
imutável nos céus.
90A tua fidelidade estende-se a cada geração,
com a mesma firmeza com que a Terra permanece.
91Tudo se mantém, até hoje, segundo as tuas ordens;
todas as coisas te servem.
92Se a tua Lei não fosse a minha felicidade,
há muito que já teria morrido de angústia.
93Nunca me hei de esquecer dos teus preceitos,
pois por eles me tens dado uma vida nova.
94Eu sou teu, Senhor! Salva-me!
Porque sempre tenho buscado os teus preceitos.
95Gente perversa arma-me ciladas para me destruir,
mas eu nunca deixarei de atentar para os teus testemunhos.
96A toda a perfeição sempre vi um limite,
exceto para os teus mandamentos.
97Oh! Como eu amo a tua Lei!
Nela medito o dia inteiro.
98Os teus mandamentos tornam-me mais sábio que os meus adversários,
pois eles são o meu guia constante.
99Sim, sou também mais sábio do que todos os meus mestres,
porque estou sempre a pensar nos teus preceitos.
100Sou também mais sabedor do que os anciãos,
porque obedeço e guardo os teus preceitos.
101Desviei os meus pés de todo o caminho mau,
pois pretendo permanecer obediente à tua palavra.
102Não, eu não me desviei dos teus decretos,
porque és tu quem me ensina.
103Como são doces as tuas palavras na minha boca;
mais doces do que o próprio mel!
104Sendo que foi só por meio dos teus preceitos
que alcancei entendimento,
por isso recuso tudo o que seja falso ensinamento.
105A tua palavra é como uma lâmpada
que de noite ilumina o meu caminho.
106Já disse isto uma vez e torno a repetir:
“Hei de seguir o caminho dos teus justos decretos.”
107Senhor, sabes como estou aflito;
dá-me uma vida nova, segundo a tua palavra!
108Rogo-te, Senhor, que aceites a expressão do meu louvor
e que me ensines os teus decretos.
109A minha vida está constantemente em perigo;
contudo, isso não me fará esquecer a tua Lei.
110Os ímpios põem laços no meu caminho;
mas tal nunca fez com que me desviasse dos teus preceitos.
111Os teus preceitos são a minha herança;
sê-lo-ão para sempre, pois enchem-me de alegria.
112Estou plenamente decidido a obedecer aos teus estatutos,
até ao final da minha vida.
113Detesto os que não tomam uma posição firme em Deus;
quanto a mim, amo a tua Lei.
114Tu és o meu refúgio e a minha proteção;
a minha esperança está na tua palavra.
115Afastem-se de mim, os que só sabem fazer o mal;
deixem-me praticar livremente os mandamentos do meu Deus.
116Conserva-me a vida, Senhor, conforme a tua promessa;
não me deixes ficar enganado nesta minha esperança.
117Mantém-me seguro e serei salvo;
assim, poderei sempre atentar para os teus estatutos.
118Tens rejeitado todos os que rejeitam os teus estatutos;
esses não estão mais do que a enganar-se a si próprios.
119Lançaste fora, como escória, toda essa gente perversa;
por isso, amo os teus testemunhos.
120Tremo de medo perante ti,
pelo respeito que tenho pelos teus decretos.
121Tenho feito o que é certo, o que é de justiça;
por isso, não me abandones à mercê dos que me oprimem.
122Senhor, tu és a garantia do bem que me pode acontecer;
não permitas que gente orgulhosa me oprima!
123Tenho os olhos cansados de esperar pela tua salvação
e pela promessa da tua justiça.
124Trata-me segundo a tua misericórdia
e ensina-me os teus estatutos.
125Eu estou ao teu serviço, por isso, dá-me inteligência,
para compreender os teus testemunhos.
126Senhor, chegou a hora de intervires,
pois toda essa gente tem violado a tua Lei.
127Eu amo os teus mandamentos;
são-me mais preciosos do que o ouro, o ouro de mais valor.
128Conduzo-me segundo os teus preceitos;
detesto toda a falsidade.
129Os teus testemunhos são maravilhosos;
por isso, os guardo na alma.
130O ensino e o estudo das tuas palavras dão luz
e esclarecem os mais simples de entendimento.
131Por isso, todo o meu ser está na expectativa
de receber e de se alimentar dos teus mandamentos.
132Vem, Senhor, e tem piedade de mim,
conforme costumas ter com os que amam o teu nome.
133Mantém-me sempre no caminho da tua palavra,
para que nunca seja vencido pelo mal.
134Livra-me da opressão dos homens maus,
para que possa sempre obedecer aos teus preceitos.
135Que a tua face brilhe sobre a minha vida
e ensina-me os teus estatutos.
136Quando vejo a forma como a tua Lei é desprezada,
tenho vontade de chorar de tristeza.
137Senhor, tu és justo;
os teus decretos são retos.
138Os testemunhos que ordenaste
são justos e inteiramente corretos.
139O meu zelo consome-me
quando constato que os meus inimigos se esqueceram da tua palavra.
140A tua palavra é exata e perfeita;
por isso, eu que estou ao teu serviço, a amo.
141É verdade que sou pequeno e desprezado;
mas isso não me fará esquecer dos teus preceitos.
142A tua justiça é de valor eterno;
a tua Lei é a verdade.
143No desespero e na angústia
os teus mandamentos me confortam.
144A justiça dos teus testemunhos tem um valor eterno;
dá-me inteligência para entendê-los e viverei.
145Clamei de todo o coração e disse:
“Responde-me, Senhor, e obedecerei aos teus estatutos!”
146Chamo por ti:
“Salva-me e obedecerei aos teus testemunhos!”
147Oro antes que o Sol nasça
e decido esperar que a tua palavra se concretize.
148Fico acordado durante a noite,
para meditar na tua palavra.
149Ouve os meus pedidos, de acordo com a tua bondade;
torna a dar-me vida, Senhor, de acordo com a tua justiça.
150Aproxima-se gente de intenções perversas,
que foge da tua Lei.
151Mas tu estás perto de mim, Senhor;
todos os teus mandamentos são a verdade.
152Eu sei, desde a minha infância,
que os teus testemunhos nunca hão de prescrever.
153Olha para a minha aflição e livra-me,
pois não me esqueci da tua Lei.
154Defende-me, Senhor, e livra-me;
dá-me de novo vida, segundo a tua promessa.
155Os ímpios estão bem longe da salvação,
pois não têm qualquer interesse nos teus estatutos.
156Senhor, a tua misericórdia é grande;
dá-me uma vida boa, de acordo com a tua palavra.
157Muitos são os meus inimigos e os que me perseguem,
mas não me desvio dos teus preceitos.
158Ao ver toda essa gente transgredindo, sinto-me afligido,
porque desprezam a tua palavra.
159Senhor, vê como amo os teus preceitos;
dá-me vida de acordo com a tua bondade.
160A tua palavra é a verdade!
Cada um dos teus decretos valem para sempre!
161Os governantes perseguem-me injustamente,
mas no meu coração respeito a tua palavra.
162A felicidade que sinto com a tua palavra
é a mesma de alguém que encontra um grande tesouro.
163Detesto e abomino a falsidade,
mas amo profundamente a tua Lei.
164Sete vezes por dia te louvo,
por causa dos teus justos decretos.
165Muita paz têm os que amam a tua Lei;
esses tais não tropeçam na maldade.
166Anseio, Senhor, pela tua salvação;
por isso, continuo a praticar os teus mandamentos.
167A minha alma tem cumprido os teus testemunhos;
assim tenho aprendido a amá-los extremamente.
168Tenho posto em prática os teus preceitos e testemunhos;
tu sabes tudo quanto eu tenho sido e feito.
169Senhor, ouve as minhas orações;
dá-me o entendimento que prometes na tua palavra.
170Que o meu clamor chegue até à tua presença!
Livra-me, conforme o que dizes na tua palavra.
171Ensinaste-me os teus estatutos;
isso fez com que a minha boca se abrisse em louvores a ti!
172A minha língua desembaraça-se para falar da tua palavra,
visto que todos os teus mandamentos são justos.
173Estende a tua mão para socorrer-me,
pois na minha vida já optei pelos teus preceitos.
174Senhor, desejo ardentemente a tua salvação!
A tua Lei faz-me feliz!
175Dá vida à minha alma e poderei louvar-te perfeitamente.
Assim me ajudem os teus decretos!
176Andei vagueando como uma ovelha desgarrada.
Vem ao meu encontro, pois sabes bem
que não me esqueci dos teus mandamentos.
