Порука Египту
1Реч Господња која је дошла пророку Јеремији за народе:
2За Египат, за војску цара Египта, фараона Нехаона, што је на реци Еуфрат у Харкемису и коју је поразио Навуходоносор, цар Вавилона. А то је било четврте године Јосијиног сина Јоакима, цара Јуде.
3„Поређајте штитове и мале и велике!
Спремите се за битку!
4Упрегните коње!
Узјашите коњаници!
Заузмите положај са кацигама!
Углачајте копља
и оклопе на себе!
5Је л’ ја то видим да су престрављени
и да су потиснути уназад?
Њихови су ратници разбијени,
повлаче се, беже и не враћају се.
Ужас одасвуд
– говори Господ.
6Не дај брзом да побегне,
ни ратнику да се спасе.
На северу, поред реке Еуфрат,
ће се спотакнути и пасти.
7Ко је тај што попут Нила плави
и водом својом надолази као река?
8Египат плави попут Нила
и као река водом надолази.
И још каже: ’Надоћи ћу, преплавићу земљу,
разорићу град и све који у њему живе.’
9Пропните се, коњи!
Јуришајте, бојна кола!
Ратници нека искораче: и Куши и Фути са штитовима
и Лудеји с луковима.
10То је дан који припада Господу, Богу над војскама,
дан освете, да се освети својим душманима.
Мач ће их прождирати док се не засити,
напиће се њихове крви,
јер ће жртва за Господа, Бога над војскама,
бити у северној земљи крај реке Еуфрат.
11Попни се у Галад и купи мелем,
о, девице, ћерко египатска!
Узалуд су ти мелеми бројни,
јер за тебе нема излечења.
12Народи су чули за твоју срамоту
и твога се плача испунила земља,
јер се ратник о ратника спотиче
и обојица падају.“
13Реч коју је Господ објавио пророку Јеремији о походу Навуходоносора, цара Вавилона, и о нападу на Египат:
14„Најави у Египту, прогласи у Мигдолу,
у Нофу и Тафнесу прогласи.
Реци: ’Постави се и спреми се
јер мач прождире унаоколо!’
15Зашто су полегли твоји ратници?
Нису се одржали јер их је Господ гурнуо.
16Многе је спотакнуо
и они падају један на другога,
па говоре: ’Устанимо и вратимо се
нашем народу и у свој родни крај
пред мачем тлачитељевим.’
17И народ ће тамо назвати фараона,
цара Египта: ’Галамџија
коме је прошло време!’
18Живота ми мога – говори цар,
Господ над војскама му је име –
доћи ће као Тавор међу планинама
и као Кармил поред мора.
19Спремај себи пртљаг за изгнанство,
становнице, ћерко египатска.
Јер ће Ноф постати руина,
опустеће од становника.
20Египат је прелепа јуница,
а обади са севера долазе и долазе.
21Плаћеници су његови усред њега
као товна телад.
Окренуће се и побећи ће заједно,
неће остати на положајима.
Јер стиже на њих дан њихове пропасти,
време њихове казне.
22Он сикће као змија
што је одмигољила
јер они долазе у снази,
долазе на њега са секирама као дрвосече.
23Посећи ће му шуму
– говори Господ –
ако је и непрегледна.
Више их је него скакаваца
што им нема броја.
24Биће осрамоћена ћерка Египта
и предана у руке народа са севера.“
25Овако каже Господ над војскама, Бог Израиља: „Ево, ја ћу да казним Амона у Нои, фараона, Египат и његове богове, његове цареве и фараона и оне што се у њега поуздају. 26Даћу их у руке оних који им раде о глави, у руке Навуходоносора, цара Вавилона, и у руке његових слугу. А након тога ће га населити као у старим временима – говори Господ.
27А ти се не плаши, слуго мој Јакове!
Не страхуј, Израиљу,
јер те ја спасавам издалека;
из земље њиховог изгнанства враћам твоје потомке.
И Јаков ће се вратити, биће спокојан
и сигуран јер га нико неће плашити.
28Не плаши се, слуго мој Јакове
– говори Господ – јер сам ја с тобом.
Ја ћу да истребим све народе
где сам те расејао,
али тебе нећу да истребим.
Тебе ћу праведно да покарам
и нећу те оставити некажњеног.“
Mensagem acerca do Egito
1Esta é a mensagem do Senhor que veio ao profeta Jeremias acerca das nações:
2Acerca do Egito:
Esta é a mensagem contra o exército do rei do Egito, o faraó Neco, que foi derrotado em Carquemis, junto ao rio Eufrates, por Nabucodonosor, rei da Babilônia, no quarto ano do reinado de Jeoaquim, filho de Josias, rei de Judá:
3“Preparem seus escudos, os grandes e os pequenos,
e marchem para a batalha!
4Selem os cavalos e montem!
Tomem posição e coloquem o capacete!
Passem óleo na ponta de suas lanças
e vistam a armadura!
5Mas o que vejo?
Eles estão apavorados,
estão se retirando,
seus guerreiros estão derrotados.
Fogem às pressas, sem olhar para trás;
há terror por todos os lados”, declara o Senhor.
6“O ágil não consegue fugir,
nem o forte escapar.
No norte, junto ao rio Eufrates,
eles tropeçam e caem.
7“Quem é aquele que se levanta como o Nilo,
como rios de águas agitadas?
8O Egito se levanta como o Nilo,
como rios de águas agitadas.
Ele diz: ‘Eu me levantarei e cobrirei a terra;
destruirei as cidades e os seus habitantes’.
9Ao ataque, cavalos!
Avancem, carros de guerra!
Marchem em frente, guerreiros!
Homens da Etiópia e da Líbia46.9 Hebraico: de Cuxe e de Fute., que levam escudos;
homens da Lídia, que empunham o arco!
10Mas aquele dia pertence ao Soberano,
ao Senhor dos Exércitos.
Será um dia de vingança,
para vingar-se dos seus adversários.
A espada devorará até saciar-se,
até satisfazer sua sede de sangue.
Porque o Soberano, o Senhor dos Exércitos,
fará um banquete na terra do norte, junto ao rio Eufrates.
11“Suba a Gileade em busca de bálsamo,
ó virgem, filha do Egito!
Você multiplica remédios em vão;
não há cura para você.
12As nações ouviram da sua humilhação;
os seus gritos encheram a terra,
quando um guerreiro
tropeçou noutro guerreiro e ambos caíram”.
13Esta é a mensagem que o Senhor falou ao profeta Jeremias acerca da vinda de Nabucodonosor, rei da Babilônia, para atacar o Egito:
14“Anunciem isto no Egito e proclamem-no em Migdol;
proclamem-no também em Mênfis e em Tafnes:
Assumam posição! Preparem-se!
Porque a espada devora aqueles que estão ao seu redor.
15Por que o deus Ápis fugiu?46.15 Ou Por que os seus guerreiros estão estirados no chão?
O seu touro não resistiu, porque o Senhor o derrubou.
16Tropeçam e caem, caem uns sobre os outros.
Eles dizem: ‘Levantem-se.
Vamos voltar para nosso próprio povo e para nossa terra natal,
para longe da espada do opressor.
17O faraó, rei do Egito,
é barulho e nada mais!
Ele perdeu a sua oportunidade’.
18“Juro pela minha vida”, declara o Rei,
cujo nome é Senhor dos Exércitos,
“ele virá como o Tabor entre os montes,
como o Carmelo junto ao mar.
19Arrumem a bagagem para o exílio,
vocês que vivem no Egito,
pois Mênfis será arrasada,
ficará desolada e desabitada.
20“O Egito é uma linda novilha,
mas do norte a ataca uma mutuca.
21Os mercenários em suas fileiras são como bezerros gordos.
Eles também darão meia volta e juntos fugirão;
não defenderão suas posições,
pois o dia da derrota deles está chegando,
a hora de serem castigados.
22O Egito silvará como uma serpente em fuga
à medida que o inimigo avança com grande força.
Virão sobre ele com machados,
como os homens que derrubam árvores.
23Eles derrubarão sua floresta”, declara o Senhor,
“por mais densa que seja.
São mais que os gafanhotos;
são incontáveis!
24A cidade46.24 Hebraico: filha. do Egito será envergonhada,
será entregue nas mãos do povo do norte”.
25O Senhor dos Exércitos, o Deus de Israel, diz: “Castigarei Amom, deus de Tebas46.25 Hebraico: No., o faraó, o Egito, seus deuses e seus reis, e também os que confiam no faraó. 26Eu os entregarei nas mãos daqueles que desejam tirar-lhes a vida; nas mãos de Nabucodonosor, rei da Babilônia, e de seus oficiais. Mais tarde, porém, o Egito será habitado como em épocas passadas”, declara o Senhor.
27“Quanto a você, não tema, meu servo Jacó!
Não fique assustado, ó Israel!
Eu o salvarei de um lugar distante;
e os seus descendentes, da terra do seu exílio.
Jacó voltará e ficará em paz e em segurança;
ninguém o inquietará.
28Não tema, meu servo Jacó!
Eu estou com você”, declara o Senhor.
“Destruirei completamente
todas as nações entre as quais eu o dispersei;
mas a você não destruirei completamente.
Eu o disciplinarei como você merece;
não serei severo demais”.
