Велик је Јерусалим
1Кличи, нероткињо, која не рађаш,
подврискуј кличући;
весели се која за порођај не знаш,
јер више синова има самотна
него ли удата –
говори Господ.
2Рашири место за свој шатор,
разастри платна за своје коначиште.
Не штеди!
Ужад своју продужи,
кочиће своје учврсти!
3Јер десно и лево ћеш се пробити
и потомство ће твоје пуке запосести
и настаниће опустеле градове.
Господња љубав
4Не бој се, нећеш се постидети.
Не стиди се, јер нећеш црвенети.
Јер ћеш заборавити срамоту младости своје,
и нећеш више спомињати
што су те понижавали док си била удовица.
5Јер твој супруг је Саздатељ твој,
његово је име Господ над војскама,
и твој Откупитељ је Светитељ Израиљев,
он се зове Бог земље свеколике.
6Наиме, као жену остављену
и духовно уцвељену позвао те је Господ,
и отпуштену жену
с којом си од младости своје“ –
говори Бог твој.
7„За трен кратки сам те оставио,
а у великим милосрђима тебе ћу пригрлити.
8Из мене је срџба провалила,
и за часак сам заклонио лице своје од тебе,
а смиловао сам ти се по вечној милости –
говори Откупитељ твој, Господ.
9Јер ово им је као воде Нојеве,
кад се заклех да воде Нојеве
више земљу преплављати неће:
тако се заклињем
да на тебе срдити се нећу
и да тебе прекорити нећу.
10Нека се планине помакну
и нека се брда уздрмају,
ипак се моја милост од тебе одмаћи неће,
нити ће се уздрмати мој савез мировни
– говори Господ који ти се смиловао.
Јерусалим обновљен и благословен
11Невољнице, вихором витлана, неутешена,
гле, ја ћу сложити на мермер камење твоје,
и на сафире темељ твој.
12И од рубина дићи ћу ти на тврђави зупце;
и од карбункула твоје вратнице,
и све ограде твоје од камења драгога.
13И сви синови твоји биће учени од Господа,
и обилан мир имаће синови твоји.
14Бићеш саздана на правди.
Одбаци страх,
јер немаш се чега бојати.
Одбаци страх,
јер он ти се ни примаћи неће.
15Гле, постројиће се против тебе
као да је то од мене.
Ко се построји против тебе
пропашће због тебе.
16Гле, ја сам ковача створио,
који жеравицу распаљује,
вади из ње оружје да га искује,
а ја сам и затирача створио да затире.
17Ниједно оружје исковано против тебе неће успети,
и сваки језик који се против тебе подигне
на суду ћеш оборити.
То је баштина слугу Господњих
и правда њихова од мене – говори Господ.
A Futura Glória de Sião
1“Cante, ó estéril,
você que nunca teve um filho;
irrompa em canto, grite de alegria,
você que nunca esteve em trabalho de parto;
porque mais são os filhos da mulher abandonada
do que os daquela que tem marido”, diz o Senhor.
2“Alargue o lugar de sua tenda,
estenda bem as cortinas de sua tenda, não o impeça;
estique suas cordas, firme suas estacas.
3Pois você se estenderá para a direita e para a esquerda;
seus descendentes desapossarão nações
e se instalarão em suas cidades abandonadas.
4“Não tenha medo; você não sofrerá vergonha.
Não tema o constrangimento; você não será humilhada.
Você esquecerá a vergonha de sua juventude
e não se lembrará mais da humilhação de sua viuvez.
5Pois o seu Criador é o seu marido,
o Senhor dos Exércitos é o seu nome,
o Santo de Israel é seu Redentor;
ele é chamado o Deus de toda a terra.
6O Senhor chamará você de volta
como se você fosse uma mulher abandonada e aflita de espírito,
uma mulher que se casou nova
apenas para ser rejeitada”, diz o seu Deus.
7“Por um breve instante eu a abandonei,
mas com profunda compaixão eu a trarei de volta.
8Num impulso de indignação
escondi de você por um instante o meu rosto,
mas com bondade eterna terei compaixão de você”,
diz o Senhor, o seu Redentor.
9“Para mim isso é como os dias de Noé,
quando jurei que as águas de Noé
nunca mais tornariam a cobrir a terra.
De modo que agora jurei não ficar irado contra você,
nem tornar a repreendê-la.
10Embora os montes sejam sacudidos
e as colinas sejam removidas,
ainda assim a minha fidelidade para com você não será abalada,
nem será removida a minha aliança de paz”,
diz o Senhor, que tem compaixão de você.
11“Ó cidade aflita, açoitada por tempestades e não consolada,
eu a edificarei com turquesas,
edificarei seus alicerces com safiras.
12Farei de rubis os seus escudos,
de carbúnculos as suas portas,
e de pedras preciosas todos os seus muros.
13Todos os seus filhos serão ensinados pelo Senhor,
e grande será a paz de suas crianças.
14Em retidão você será estabelecida:
A tirania estará distante;
você não terá nada a temer.
O pavor estará removido para longe;
ele não se aproximará de você.
15Se alguém a atacar, não será por obra minha;
todo aquele que a atacar se renderá a você.
16“Veja, fui eu quem criou o ferreiro,
que sopra as brasas até darem chama
e forja uma arma própria para o seu fim.
E fui eu quem criou o destruidor para gerar o caos;
17nenhuma arma forjada contra você prevalecerá,
e você refutará toda língua que a acusar.
Esta é a herança dos servos do Senhor,
e esta é a defesa que faço do nome deles”, declara o Senhor.
