Вилдад
1А Вилдад из Суша је одговорио овим речима:
2„Докле ћеш о томе да причаш
и докле ће речи твојих уста бити вихор?
3Зар Бог изврће правду?
Изврће ли Свемоћни праведност?
4Ако су му твоја деца сагрешила,
он их је препустио њиховим гресима!
5Али ако потражиш Бога
и Свемоћнога преклињеш за милост;
6ако будеш чист и праведан,
он ће бдети над тобом
и обновиће твоје праведно боравиште.
7Незнатни су били почеци твоји,
а будућност твоја процветаће силно.
8Хајде, питај нараштај пређашњи
и истражи сазнања њихових предака.
9Јер, ми смо од јуче, не знамо ништа,
сена су наши земаљски дани.
10Зар те неће поучити,
рећи ти из срца свога и изнети поуке?
11Расте ли папирус мимо мочваре?
Расте ли трска мимо вода?
12Док је још у цвату и непосечена,
већ се суши пре осталих трава.
13Е, такве су стазе оних што Бога заборављају,
тако се руши нада безбожничка;
14онога чије се поуздање кида
и који се ослања на кућу од паучине;
15Елем, ослони ли се на кућу своју –
неће стајати;
прихвати ли је се –
неће се држати.
16Он је као једра биљка на сунцу,
чије се младице пружају изван врта;
17корење му се над камењарем преплиће
и у кршу тражи места.
18Али, ако се искорени са свог места,
оно ће га се одрећи: ’Видело те никад нисам!’
19Ето, то ти је радост његовог пута,
а већ неко други ниче из тла.
20Гле, Бог не одбацује човека без мане,
али и не прихвата злотвора за руку.
21Штавише, смехом ће испунити уста твоја
и усне твоје клицањем!
22Стидом ће се загрнути они који те мрзе,
а шатор зликоваца ће нестати.“
Bildade
1Bildade, o suíta, responde a Job:
2“Até quando continuarás, dessa forma,
a atirar pela boca fora palavras à toa,
como se fossem sopradas por um vento impetuoso?
3Seria Deus capaz de perverter a justiça?
Não reconheceria o Todo-Poderoso quem é inocente?
4Quando os teus filhos pecaram contra ele,
ele os castigou,
5se rogares ao Deus Todo-Poderoso misericórdia,
6se fores puro e reto,
ele ouvirá a tua oração, responder-te-á,
e abençoar-te-á dando-te um lar feliz.
7E, ainda que tenhas começado com pouco,
acabarás na abundância.
8Debruça-te sobre o passado e verás,
consulta os documentos das gerações passadas
e constatarás o que te digo.
9Nós, em relação a eles, apenas nascemos ontem
e conhecemos pouquíssimas coisas;
os nossos dias aqui na Terra passam como sombras.
10Mas o conhecimento do passado dar-te-á sabedoria;
a experiência dos outros falar-te-á.
11Poderá o papiro crescer sem um pântano,
E o junco pode florescer sem água?
12Começa a murchar, mesmo antes que a cortem.
13Assim são os caminhos dos que se esquecem de Deus;
assim acaba a esperança do ímpio.
14A sua segurança será frustrada
e a sua confiança como se pendurasse numa teia de aranha.
15Ele apoia-se na sua teia, mas ela não suportará;
segura-se, mas ela não resistirá.
16É como uma planta bem regada pelo Sol;
os seus ramos estendem-se nos caminhos do jardim.
17As raízes vão à procura da água por entre as pedras.
18Mas depois de desaparecer, nem sequer se dá pela sua falta;
é esse o seu destino.
19Assim chega ao fim a alegria do seu caminho
e outros brotam da terra no seu lugar.
20No entanto, repara:
Deus não rejeitará alguém que seja reto;
também não estenderá a mão para ajudar malfeitores.
21Ele acabará por encher a tua boca de risos
e os teus lábios de exclamações de felicidade.
22Aqueles que te odeiam serão cobertos de vergonha
e o malvado será destruído.”
