Позив на јединство
1Зато вас молим, ја, сужањ ради Господа, да живите достојно позива на који сте позвани. 2Будите понизни, кротки и стрпљиви. С љубављу подносите једни друге. 3Уложите труд да одржите духовно јединство које Дух твори миром који вас повезује. 4Једно је тело и један је Дух, као што је једна нада на коју вас је Бог позвао. 5Један Господ, једна вера, једно крштење. 6Један је Бог и Отац свију. Он је над свима, све прожима, у свему је. 7А на нама се показује Божија милост, према дару који даје Христос. 8Зато Писмо каже:
„Попе се на висину,
поведе робље,
те даде дарове људима.“
9А то „попе се“, шта друго значи него да је претходно сишао у доње пределе, то јест, на земљу? 10Онај који је сишао, исти је онај који се попео поврх небеса, да све испуни својим присуством. 11Он је сам поставио неке за апостоле, неке за пророке, неке за проповеднике Радосне вести, а неке за пастире и учитеље, 12да припреми свете за службу, за изградњу тела Христовог. 13Тако ћемо сви доћи до јединства у вери и спознаје Сина Божијег, те сазрети у једног човека, растући до пуне висине Христове.
14Тако нећемо више бити незрели које љуља сваки ветар учења лукавих људи, који се служе преваром да обману друге. 15Зато говоримо истину у љубави, да на сваки начин израстемо до Христа, који је глава. 16Он повезује све тело у једно и држи га повезано, на тај начин што сваки зглоб пружа одговарајућу потпору сваком поједином уду. То чини да тело расте и изграђује се кроз љубав.
Разлика између старог и новог живота
17Опомињем вас у име Господње: не живите више као многобошци, чији је ум усмерен на испразност. 18Њихова мисао је помрачена, далеко су од живота са Богом због свога незнања и тврдоглавости. 19Будући да им је савест отупела, предали су се разврату, па пожудно чине сваку врсту прљавих дела.
20А ви нисте овако научили о Христу. 21Свакако сте чули и научили да је у Исусу истина. 22У односу на свој некадашњи живот, треба да свучете са себе старог човека, кога његове преварне страсти воде у пропаст, 23те да уз помоћ Духа обнављате свој ум. 24Обуците на себе новог човека, који је према лику Божијем створен да живи истински праведним и светим животом.
Захтеви новог живота
25Зато одбаците лаж! Говорите истину један другом, јер смо сви заједно делови истог тела. 26„Гневите се, али не грешите.“ Нека ваш гнев не дочека залазак сунца, 27и не пружајте прилику ђаволу. 28Онај који је крао, нека више не краде, него нека поштено ради сопственим рукама, тако да може да подели нешто с онима који су у оскудици. 29Не служите се ружним речима, него ваљаним, које, према потреби, могу да служе на изградњу и благослов слушаоцима. 30И не жалостите Божијег Светог Духа, којим сте запечаћени; он је јемство да ће доћи дан вашег откупљења. 31Уклоните из своје средине сваку горчину, гнев, срџбе, вику и вређање, као и свако друго зло. 32Будите добри једни према другима, милосрдни, праштајте један другоме као што је Бог по Христу опростио вама.
1Io dunque, che sono in prigione per servire il Signore, vi raccomando di vivere e dʼagire in modo degno di chi è stato scelto per ricevere tali benedizioni! 2Siate sempre umili e gentili, pazienti lʼuno verso lʼaltro, e sopportate i reciproci errori con amore.
3Fate sempre tutto il possibile per rimanere uniti col vincolo della pace nello Spirito Santo.
A ciascuno un dono diverso
4Noi facciamo tutti parte del medesimo corpo, abbiamo il medesimo spirito e siamo tutti stati chiamati allo stesso glorioso futuro. 5Per noi cʼè soltanto un Signore, una fede, un battesimo, 6e tutti noi abbiamo lo stesso Dio e Padre che è al di sopra di tutti, in tutti e agisce per mezzo di tutti. 7Eppure Cristo ha dato a ciascuno di noi la grazia sotto forma di doni diversi, nella misura che egli stesso ha stabilito.
8A ciò si riferisce il salmista, quando dice: «Quando Cristo è salito trionfante in cielo, egli ha portato con sé molti nemici fatti prigionieri e ha distribuito doni agli uomini». 9Notate, dice: Cristo «è salito» in cielo. Questo significa che prima dovette scendere, giù nelle parti inferiori della terra. 10Chi è disceso è lo stesso che e salito al di sopra di tutti i cieli allo scopo di completare ogni cosa con la sua presenza.
11Ebbene, è proprio lui che ha dato diversi doni agli uomini: alcuni hanno ricevuto la particolare capacità di essere apostoli, altri il dono della profezia, altri ancora quello di portare la gente a Cristo, aiutandola ad avere lui come proprio Salvatore; altri, invece, hanno il dono di prendersi cura di quelli che appartengono a Dio, proprio come fa un pastore con le pecore, guidandoli e insegnando loro le vie del Signore.
12Come mai Cristo ci dà queste particolari capacità di fare bene certe cose? Perché così noi, che apparteniamo a Dio, ci perfezioniamo nel servizio che facciamo per lui, rendendo forte la Chiesa, il corpo di Cristo, 13finché tutti non saremo arrivati allʼunità con la stessa fede e la stessa piena conoscenza del nostro Salvatore, il Figlio di Dio. Così raggiungeremo una maturità completa, allʼaltezza della perfetta grandezza di Cristo.
14Allora non saremo più come bambini, sempre pronti a cambiare idea da un momento allʼaltro, perché qualcuno ci ha ingannato o ci ha mentito con astuzia, facendoci cadere in errore. 15-16Vivremo, invece, nella verità e nellʼamore; così sotto ogni aspetto ci avvicineremo sempre più a Cristo, che è il capo del suo corpo, la Chiesa. Sotto la sua guida tutto il corpo ben collegato e tenuto unito dalle giunture starà bene, ben proporzionato e armonioso, grazie al contributo di ogni singola parte. Da Cristo, in proporzione allʼattività di ogni parte, tutto il corpo riceverà quella forza che lo fa crescere nellʼamore.
Vivete la nuova vita
17Vi prego, dunque, anzi vi scongiuro nel nome del Signore: non vivete più come quelli che non credono in Dio, con i loro pensieri vuoti e confusi! 18Essi sono lontani da Dio, perché non hanno voluto saperne di lui, perciò non possono capire le sue vie. 19A loro ormai non importa più che cosa sia giusto o sbagliato; si sono abbandonati al vizio fino a commettere ogni genere di sconcezza per i loro desideri incontentabili.
20Ma non è questo che Cristo ci ha insegnato! 21Se gli avete dato ascolto per davvero e avete imparato da lui le sue verità, 22allora sapete già che cosa dovete fare: sbarazzatevi della vostra vecchia natura che si corrompe e segue solo le passioni che ingannano, sbarazzatevene come di un vestito vecchio!
23Ora tutte le vostre inclinazioni e i vostri pensieri devono migliorare continuamente. 24Proprio così, dovete diventare uomini nuovi, creati simili a Dio per vivere una vita santa e retta. Rivestitevi allora di questa nuova natura!
25Perciò, basta con le bugie! Diciamoci invece la verità altrimenti, siccome siamo parte gli uni degli altri, quando mentiamo ai nostri fratelli, facciamo del male a noi stessi. 26Se siete in collera, attenti a non peccare, coltivando la vostra rabbia; anzi, non lasciate che il sole tramonti prima che vi sia passata, 27perché quando siete arrabbiati date un buon punto dʼappiglio al diavolo.
28Se qualcuno fra voi rubava, ora non lo faccia più; si serva piuttosto delle mani per lavorare onestamente, tanto da poterne dare anche a quelli che ne hanno bisogno. 29Che nessuna cattiva parola vi esca di bocca! Piuttosto, quando è il caso, dite soltanto buone parole, che facciano bene a chi vʼascolta. 30Non rattristate lo Spirito Santo col modo in cui vivete, ricordate che da lui avete ricevuto come un sigillo, un segno da presentare il giorno in cui la redenzione sarà completa. 31Fate sparire dalla vostra vita qualsiasi amarezza, la collera e il risentimento. Evitate le ingiurie, le offese e le malignità di qualsiasi genere. 32Siate invece gentili gli uni verso gli altri, pieni di tenerezza, pronti a perdonarvi a vicenda, come anche Dio ha perdonato voi, perché appartenete a Cristo.
