Римлянам 10 – NRT & SZ-PL

New Russian Translation

Римлянам 10:1-21

1Братья, желание моего сердца и моя молитва к Богу о том, чтобы Израиль был спасен. 2Я сам свидетель того, что они ревностно стремятся к Богу, но ревность их не основана на знании. 3Не понимая праведности, что дает Бог, и пытаясь установить свою собственную, они не приняли праведности Божьей.

4Христос – конец Закона10:4 Или: «конечная цель Закона»., и отныне каждый верующий получает праведность. 5Моисей так описывает праведность по Закону: «Исполняющий их будет жив благодаря им»10:5 Лев. 18:5.. 6Праведность, которая дается по вере, говорит: «Не спрашивай себя: кто же поднимется на небо?» – чтобы привести оттуда Христа. 7Или: «Кто же спустится в бездну?» – чтобы воскресить Христа из мертвых. 8Но что она говорит? «Слово близко к тебе, оно в твоих устах и в твоем сердце»10:6-8 См. Втор. 30:11-14.. Это и есть то слово веры, которое мы возвещаем! 9Если ты исповедуешь своим языком, что Иисус есть Господь, и если ты веришь сердцем, что Бог воскресил Его из мертвых, то будешь спасен. 10Потому что вера сердца дает человеку праведность, а исповедание уст приносит спасение.

11Писание говорит: «Верующий в Него не будет постыжен»10:11 Ис. 28:16.. 12В этом между иудеем и язычником нет никакого различия – один и тот же Господь является Господом всех и обильно благословляет всех, кто взывает к Нему. 13Ведь «каждый, кто призовет имя Господа, будет спасен»10:13 Иоиль 2:32..

14Но как им призывать Того, в Кого они не поверили? Как поверить в Того, о Ком не слышали? И как услышать, если никто им не будет возвещать? 15И как кто-либо может возвещать, не будучи посланным? Написано: «Как прекрасны ноги тех, кто возвещает Радостную Весть!»10:15 Ис. 52:7; Наум 1:15.

16Но не все израильтяне послушались Радостной Вести. Исаия говорит: «Господи, кто поверил слышанному от нас?»10:16 Ис. 53:1. 17Итак, вера приходит от услышанного слова, слова о Христе. 18Но я хочу спросить, разве они не слышали? Конечно же слышали, ведь написано:

«Их голос проходит по всей земле,

их слова – до краев света»10:18 Пс. 18:5..

19Тогда я спрашиваю: может быть, Израиль этого не понимал? Но ведь еще Моисей говорил словами Божьими:

«Я пробужу в вас ревность через тех,

кого и народом-то не назвать;

Я разгневаю вас глупым народом»10:19 Втор. 32:21..

20А Исаия смело говорит слова Божьи:

«Я найден теми, кто не искал Меня;

Я открылся тем, кто не спрашивал Меня»10:20 Ис. 65:1..

21Но об Израиле Бог говорит:

«Весь день Я простирал руки Мои

к непокорному и своевольному народу»10:21 Ис. 65:2..

Słowo Życia

Rzymian 10:1-21

Uwierz i wyznaj

1Przyjaciele, z całego serca pragnę i błagam Boga o zbawienie dla Izraelitów. 2Mogę zaświadczyć, że z zapałem chcą służyć Bogu, ale brakuje im właściwego rozeznania. 3Nie rozpoznali bowiem uniewinnienia zaoferowanego im przez Boga, a chcąc osiągnąć je własnymi siłami, nie przyjęli tego, co dał im Bóg. 4A przecież Chrystus jest uwieńczeniem Prawa Mojżesza i to On uniewinnia każdego, kto Mu wierzy.

5Mojżesz tak napisał o uniewinnieniu płynącym z Prawa: „Kto je wypełni, będzie dzięki niemu żyć”. 6Uniewinnienie pochodzące z wiary wyraża się natomiast w słowach: „Nie pytaj, kto może wstąpić do nieba”—aby sprowadzić Chrystusa na ziemię, 7oraz: „Nie pytaj, kto może zejść do otchłani”—aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych. 8Uniewinnieni przez Boga mówią: „Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w twoim sercu”. My głosimy właśnie to słowo, mówiące o wierze. 9Jeśli bowiem własnymi ustami wyznasz, że Jezus jest twoim Panem, i jeśli w sercu uwierzysz, że Bóg wskrzesił Go z martwych, zostaniesz zbawiony. 10Wiara w sercu prowadzi do uniewinnienia, a wyznanie jej ustami—do zbawienia. 11Pismo mówi przecież: „Każdy, kto Mu uwierzy, nie zawiedzie się”. 12Nie ważne jest więc, kto jest Żydem, a kto poganinem. Wszyscy bowiem mają tego samego Pana, który hojnie obdarza swoimi bogactwami tych, którzy Go wzywają. 13Każdy, kto wezwie Pana, będzie zbawiony.

14Ale jak ludzie mogą wzywać Tego, któremu jeszcze nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć, skoro o Nim nie słyszeli? Jak mogą usłyszeć, jeśli nie ma tego, kto im o tym powie? 15A jak ktoś ma mówić, skoro nie został do tego powołany? Pismo mówi: „Wspaniale jest widzieć ludzi głoszących dobrą nowinę o pokoju”.

16Nie wszyscy jednak przyjęli dobrą nowinę. Już prorok Izajasz powiedział: „Panie, czy ktoś uwierzył temu, co mówiliśmy?”. 17Wiara rodzi się podczas słuchania dobrej nowiny o Chrystusie. 18Spytam więc: Czy Żydzi nie słyszeli jej? Oczywiście, że słyszeli!

„Głos nauczających rozszedł się po całej ziemi,

a ich słowa dotarły aż do krańców świata”.

19Znowu zapytam: Czy Izrael tego nie zrozumiał? Już Mojżesz odpowiedział na to pytanie, przekazując następujące słowa od Boga:

„Sprawię, że będziecie zazdrośni o pogan,

i że będziecie się gniewać na tych,

którzy niczego nie rozumieją”.

20Izajasz zaś odważył się przekazać takie słowa od Boga:

„Pozwoliłem się znaleźć tym,

którzy Mnie nie szukali,

i pokazałem się tym,

którzy o Mnie nie pytali”.

21Izraelowi natomiast przekazał następujące poselstwo:

„Cały dzień wyciągałem ręce do mojego ludu,

ale on nie słuchał i był Mi przeciwny”.