Иоанна 20 – NRT & HLGN

New Russian Translation

Иоанна 20:1-31

Воскресение Иисуса из мертвых

(Мат. 28:1-10; Мк. 16:1-8; Лк. 24:1-12)

1Рано утром, в первый день недели20:1 У иудеев неделя начиналась с воскресенья., когда было еще темно, Мария Магдалина пошла к гробнице и увидела, что камень, закрывавший вход в гробницу, убран. 2Она побежала к Симону Петру и к ученику, которого Иисус любил, и сказала:

– Они забрали Господа из гробницы, и мы не знаем, куда они Его положили!

3Петр и другой ученик сразу же пошли к гробнице. 4Они оба бежали, но второй ученик обогнал Петра и пришел к гробнице первым. 5Он заглянул внутрь и увидел льняные полотна, но внутрь не зашел. 6Затем и Симон Петр, который был позади него, подошел и вошел в гробницу. Он увидел лежащие льняные полотна 7и погребальный платок, которым была обвязана голова Иисуса. Платок лежал сложенным отдельно от льняных полотен. 8Тогда и другой ученик, прибежавший к гробнице первым, тоже вошел внутрь. Он увидел и поверил. 9(Тогда они еще не понимали, что, согласно Писанию, Иисус должен был воскреснуть из мертвых20:9 См. Пс. 15:10; (ср. Деян. 2:24-32); Ис. 53:10-12..)

Иисус является Марии Магдалине

(Мат. 28:9-10; Мк. 16:9-11)

10Ученики возвратились домой.

11Мария же стояла у могилы и плакала. Плача, она заглянула в гробницу 12и увидела двух ангелов в белом. Они сидели там, где раньше лежало тело Иисуса, один в изголовье и один в ногах.

13Ангелы спросили Марию:

– Женщина, почему ты плачешь?

– Унесли моего Господа, – ответила Мария, – и я не знаю, куда Его положили.

14Сказав это, она обернулась и увидела, что там стоит Иисус, хотя она не узнала Его.

15– Женщина, – сказал Иисус, – почему ты плачешь? Кого ты ищешь?

Она подумала, что это садовник, и сказала:

– Господин, если это Ты унес Его, то скажи, куда Ты Его положил, и я пойду и возьму Его.

16– Мария, – сказал ей Иисус.

Она повернулась к Нему и воскликнула на еврейском языке:

– Раббуни (что значит «Учитель мой»)!

17Иисус сказал:

– Не удерживай Меня, потому что Я еще не поднимался к Отцу. Пойди лучше к Моим братьям и скажи им: Я поднимаюсь к Моему Отцу и к вашему Отцу, к Моему Богу и к вашему Богу.

18Мария Магдалина пошла к ученикам и сказала:

– Я видела Господа!

И она пересказала им все, что Он ей говорил.

Явление Иисуса ученикам

(Мат. 28:16-20; Мк. 16:14-18; Лк. 24:36-49)

19Вечером в первый день недели, когда ученики собрались вместе и двери дома, где они находились, были заперты из боязни перед иудеями, пришел Иисус. Он стал посреди них и сказал:

– Мир вам!

20Сказав это, Он показал им Свои руки и бок. Увидев Господа, ученики обрадовались. 21Иисус опять сказал им:

– Мир вам! Как Отец послал Меня, так и Я посылаю вас.

22С этими словами Он дунул на них и сказал:

– Примите Святого Духа. 23Кому вы простите грехи, тем они будут прощены, а на ком оставите грехи, на тех они останутся20:23 Основываясь на многих стихах Писания (напр., Пс. 50:4; Лк. 5:21), нужно понять, что всякий грех направлен против Бога, и только Он может его простить. И этот стих, по-видимому, следует понимать так, что верующие, водимые Святым Духом, могут объявлять покаявшемуся о прощении его грехов Богом (или непрощении, в случае его упорства)..

Иисус является Фоме

24Фомы, которого еще называли Близнец, одного из двенадцати, не было с другими учениками, когда приходил Иисус. 25И когда другие ученики сказали:

– Мы видели Господа! – Фома ответил:

– Пока я не увижу следов от гвоздей на Его руках, не коснусь их пальцем и не потрогаю рану в Его боку, я не поверю.

26Неделю спустя ученики опять собрались в доме, и на этот раз Фома был с ними. Двери были заперты, но Иисус пришел, стал посреди них и сказал:

– Мир вам!

27Затем Он сказал Фоме:

– Протяни палец, посмотри, вот Мои руки. Протяни руку и потрогай Мой бок; не сомневайся, но верь.

28– Господь мой и Бог мой! – сказал Ему в ответ Фома.

29Иисус ответил:

– Ты поверил, потому что увидел Меня. Блаженны те, кто поверил, не видя Меня.

30Иисус совершил в присутствии Своих учеников и много других знамений, о которых в этой книге не написано. 31А то, что здесь написано, написано для того, чтобы вы поверили, что Иисус есть Христос, Сын Бога, и, веруя, имели бы жизнь во имя Его.

Ang Pulong Sang Dios

Juan 20:1-31

Ang Pagkabanhaw ni Jesus

1Aga pa gid sang adlaw nga Domingo, nagkadto si Maria nga taga-Magdala didto sa lulubngan. Pag-abot niya didto, nakita niya nga ang takop nga bato wala na didto sa puwertahan sang lulubngan. 2Gani nagdalagan siya pakadto kay Simon Pedro kag sa sumulunod nga palangga ni Jesus. Pag-abot niya sa ila, nagsiling siya, “Ginkuha nila ang Ginoo sa lulubngan, kag wala kami kahibalo kon diin nila siya ginbutang!” 3Gani nagkadto si Pedro kag ato nga sumulunod didto sa lulubngan. 4Nagdalagan sila nga duha, pero mas madasig ang isa sang sa kay Pedro. Gani una siya nga nakaabot sa lulubngan. 5Pag-abot niya didto nagduko siya kag naglingling kag nakita niya ang mga tela nga linen nga ginputos kay Jesus, pero wala siya nagsulod. 6Dugay-dugay nag-abot man si Simon Pedro, pero nagderetso siya sulod sa lulubngan. Nakita niya ang mga tela 7kag ang panyo nga ginputos sa ulo ni Jesus. Nakabaruron20:7 Nakabaruron: ukon, Napiud. ang panyo sa isa ka lugar nga separar sa mga tela. 8-9Nagsulod man dayon ang sumulunod nga una nag-abot, kag nakita man niya ang mga butang sa sulod. Bisan wala pa sila makaintiendi sang ginasiling sang Kasulatan nga kinahanglan mabanhaw si Jesus, nagpati siya sa sadto nga oras nga nabanhaw si Jesus. 10Kag nagpauli dayon ang duha ka sumulunod.

Nagpakita si Jesus kay Maria nga taga-Magdala

(Mat. 28:9-10; Mar. 16:9-11)

11Karon, si Maria nagatindog pa didto sa guwa sang lulubngan nga nagahibi. Samtang nagahibi siya, nagduko siya kag naglingling sa sulod sang lulubngan. 12Nakita niya nga may duha ka anghel didto sa sulod nga nagabayo sing puti. Didto sila nagapungko sa ginbutangan sang bangkay ni Jesus. Ang isa sa may ulohan dampi kag ang isa sa may tiilan dampi. 13Ginpamangkot sang mga anghel si Maria, “Ngaa nagahibi ka?” Nagsabat si Maria, “Tungod kay may nagkuha sang bangkay sang akon Ginoo kag wala ako kahibalo kon diin nila ginbutang!” 14Pagkahambal niya sadto nagbalikid siya dayon kag nakita niya si Jesus nga nagatindog, pero wala niya nakilala nga si Jesus gali ato. 15Nagpamangkot si Jesus sa iya, “Ngaa nagahibi ka? Sin-o bala ang imo ginapangita?” Ang hunahuna ni Maria nga si Jesus amo ang manug-atipan sang mga tanom didto. Gani nagsiling siya sa iya, “Kon ikaw ang nagkuha sa iya, abi sugiri ako kon diin mo siya ginbutang, kay kuhaon ko siya.” 16Nagsiling si Jesus sa iya, “Maria!” Nag-atubang si Maria kay Jesus, kag naghambal sa Hebreo nga lingguahe, “Raboni!” (Kon sa aton pa, “Manunudlo.”) 17Nagsiling si Jesus sa iya, “Indi ka mag-uyat sa akon, kay wala pa ako makakayab sa Amay. Ang imo himuon, kadtuan mo ang akon mga utod kag sugiran mo sila nga makayab na ako sa akon Amay kag inyo man Amay, sa akon Dios kag inyo man Dios.” 18Gani ginkadtuan ni Maria nga taga-Magdala ang mga sumulunod ni Jesus kag ginsugiran niya dayon sila nga nakita niya ang Ginoo. Kag ginsugid man niya sa ila ang ginbilin ni Jesus.

Nagpakita si Jesus sa Iya mga Sumulunod

19Sang sirom na sadto nga adlaw nga Domingo, nagtilipon sa isa ka balay ang mga sumulunod. Kag tungod sa kahadlok sa mga lider sang mga Judio ginpangtrangkahan nila ang mga puwertahan sang balay nga ila ginatipunan. Nag-abot dayon si Jesus kag nagtindog didto sa tunga nila kag nagsiling, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo.” 20Pagkatapos niya hambal sini, ginpakita niya sa ila ang mga pilas sa iya mga kamot kag sa iya kilid. Kag nalipay gid ang mga sumulunod sang makita nila ang Ginoo. 21Kag nagsiling liwat si Jesus sa ila, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo. Kon paano nga ang Amay nagpadala sa akon, ako magapadala man sa inyo.” 22Kag ginhuypan niya dayon sila kag nagsiling, “Batuna ninyo ang Espiritu Santo. 23Kon patawaron ninyo ang mga sala ni bisan sin-o, ina ginpatawad na sang Dios. Pero kon indi ninyo pagpatawaron, ina wala ginpatawad sang Dios.”

Nagduda si Tomas

24Si Tomas nga ginatawag nga si Kapid, nga isa man sa dose ka apostoles, wala didto sang pag-abot ni Jesus. 25Gani ginsugiran siya sang iya kaupod nga mga sumulunod nga nakita nila ang Ginoo. Pero nagsiling si Tomas sa ila, “Kon indi ko makita ang agi sang mga lansang sa iya mga kamot, kag kon indi ko matandog ang iya mga pilas, pati na ang pilas sa iya kilid, indi gid ako magpati.”

26Pagkaligad sang isa ka semana, nagtilipon liwat ang mga sumulunod ni Jesus sa balay nga ila ginatipunan, kag kaupod na nila si Tomas. Gintrangkahan nila ang mga puwertahan sang balay, pero nagsulod liwat si Jesus kag nagtindog didto sa ila tunga. Nagsiling siya sa ila, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo.” 27Dayon nagsiling siya kay Tomas, “Tomas, dali, tan-awa ang akon mga kamot. Tanduga ang mga pilas, pati na ang pilas sa akon kilid. Indi ka na magpangduhaduha, kundi magtuo ka na.” 28Nagsiling si Tomas kay Jesus, “Ginoo ko kag Dios ko!” 29Nagsiling dayon si Jesus sa iya, “Ti nagatuo ka na subong kay nakita mo na ako? Pero bulahan ang mga tawo nga nagatuo sa akon bisan wala nila ako makita.”

Ang Katuyuan sang sini nga Libro

30Madamo pa gid nga mga milagro ang ginpanghimo ni Jesus nga nakita mismo sang iya mga sumulunod nga wala masulat sa sini nga libro. 31Pero ang mga nasulat diri ginsulat agod magtuo kamo nga si Jesus amo ang Cristo, ang Anak sang Dios. Kag kon magtuo kamo sa iya20:31 sa iya: sa literal, sa iya ngalan. may kabuhi kamo nga wala sing katapusan.