1О, если бы голова моя была водным потоком,
и глаза мои – фонтаном слез,
чтобы оплакивать мне днем и ночью
сраженных из моего народа.
2О, если бы был для меня в пустыне
постоялый двор,
чтобы я мог оставить свой народ
и удалиться прочь!
Все они – блудники,
сборище вероломных.
3– Как лук, напрягают язык для лжи;
не истиной побеждают в стране.
Идут от одного злодейства к другому
и не знают Меня, –
возвещает Господь. –
4Остерегайтесь друзей,
не доверяйте братьям,
потому что всякий брат – обманщик,
и всякий друг – клеветник.
5Друг лжет другу,
никто правды в лицо не говорит.
Они приучили свой язык лгать
и грешат до изнеможения.
6Ты живешь среди коварного народа,
и из-за своего коварства они отказываются
знать Меня, –
возвещает Господь.
7Поэтому так говорит Господь Сил:
– Я переплавлю и испытаю их,
а как еще Мне поступить
с Моим грешным народом?
8Их язык – гибельная стрела,
он источает коварство.
С ближним они говорят по-дружески,
а в сердце готовят западню.
9Неужели Я не накажу их за это? –
возвещает Господь. –
Неужели Я не воздам по заслугам
такому народу, как этот?
10Буду рыдать и оплакивать горы,
подниму плач о брошенных пастбищах.
Разорены они, никто не ходит по ним,
и не слышно мычания стад.
Птицы небесные разлетелись,
и разбежались все звери.
11– Я сделаю Иерусалим грудой развалин,
логовом шакалов;
города Иудеи сделаю пустыней,
оставлю без жителей.
12Кто достаточно мудр, чтобы понять это? Кто был научен Господом и может объяснить это? За что погибла страна и выжжена, как пустыня, по которой нельзя странствовать?
13И Господь сказал:
– Это за то, что они оставили Мой Закон, который Я установил для них; они не слушались Меня и не исполняли Моего Закона. 14Напротив, они упорно следовали желаниям своего сердца; они шли за Баалами, как их научили отцы. 15Поэтому, так говорит Господь Сил, Бог Израиля: Я накормлю этот народ горькой пищей и напою отравленной водой. 16Я рассею их среди народов, которых не знали ни они, ни их отцы, и буду преследовать их мечом, пока не погублю их.
17Так говорит Господь Сил:
– Подумайте! Позовите плакальщиц,
пошлите за искуснейшими из них.
18– Пусть придут поскорее
и плач о нас поднимут,
чтобы хлынули слезы у нас из глаз
и побежали с ресниц потоки.
19Плач слышен с Сиона:
«Как мы ограблены!
Как жестоко опозорены!
Мы покидаем свою страну,
наши жилища разрушены».
20Слушайте же слово Господне, женщины,
внимайте словам Его уст.
Научите плачу своих дочерей
и друг друга – горестным песням.
21Потому что смерть входит в наши окна
и вторгается в наши дворцы,
чтобы истребить детей на улицах
и юношей на площадях.
22Скажи: так возвещает Господь:
– Будут трупы людские лежать,
как навоз на открытом поле,
как снопы позади жнеца,
и некому будет собрать их.
23Так говорит Господь:
– Пусть мудрец не хвалится мудростью,
сильный – силой,
а богатый – своим богатством;
24пусть тот, кто хвалится, хвалится тем,
что понимает и знает Меня,
тем, что Я – Господь, творящий милость,
правосудие и праведность на земле,
потому что это Мне угодно, –
возвещает Господь.
25Настанут дни, – возвещает Господь, – когда Я накажу всех, кто обрезан только по плоти – 26Египет, Иудею, Эдом, Аммон, Моав и всех, живущих в отдаленных местах пустыни и стригущих волосы на висках9:26 Другие народы стригли волосы на висках, что было запрещено народу Израиля Богом (см. Лев. 19:27).. Все эти народы и весь дом Израиля – необрезаны сердцем9:26 Необрезаны сердцем – это метафора, обозначающая людей непокорных Богу..
Verdriet om het volk
1Ik wilde wel dat mijn ogen fonteinen van tranen waren, dan zou ik dag en nacht huilen om de gesneuvelden van mijn volk!
2Och, kon ik maar weggaan, hen vergeten en in een hut in de woestijn gaan wonen, want het zijn allemaal echtbrekers en verraders. 3‘Zij buigen hun tongen als bogen om hun leugens als pijlen weg te schieten. Zij besturen het land onrechtvaardig en gaan van kwaad tot erger, zij geven niets om Mij,’ zegt de Here. 4‘Pas op voor uw buurman! Kijk uit voor uw broer! Zij geven niets om een ander en verspreiden gemene leugens. 5De ene vriend bedriegt de andere. Met geoefende tong leiden zij elkaar met leugens om de tuin en zij vermoeien zichzelf met al hun zonden. 6Zij bouwen hun huis op bedrog en weigeren Mij te erkennen,’ zegt de Here. 7Daarom zegt de Here van de hemelse legers: ‘Kijk, Ik zal hen smelten en hen zuiveren en testen als metaal. Wat kan Ik anders met hen doen? 8Want hun tongen zijn net dodelijke speren. Zij praten vriendelijk met hun naasten, terwijl zij van plan zijn hen te doden. 9Moet Ik hen voor zulke dingen niet straffen?’ vraagt de Here. ‘Moet Ik Mij niet wreken op een volk als dit? 10Treurend en huilend kijk Ik naar de bergen en weilanden, want die liggen er verlaten bij. Er is geen levende ziel meer te bekennen. Weg is het geloei van het vee, weg zijn de vogels en de wilde dieren. Ze zijn allemaal gevlucht. 11Ik zal van Jeruzalem één grote steenhoop maken, een schuilplaats voor de jakhalzen. De steden van Juda zullen er verlaten en levenloos bijliggen.’
12Wie is wijs genoeg om dit alles te begrijpen? Waar is Gods vertrouweling die dit allemaal kan uitleggen? Waarom is het land één wildernis waar niemand doorheen durft te reizen? 13‘Omdat,’ antwoordt de Here, ‘mijn volk mijn geboden heeft verlaten en mijn wetten niet heeft nageleefd. 14Ze deden hun eigen zin en vereerden verschillende afgoden, zoals de vaders hun kinderen leerden.’ 15Daarom zegt de Here, de God van Israël: ‘Kijk, Ik zal hun bitter voedsel te eten en vergif te drinken geven. 16Ik zal hen over de hele wereld verspreiden zodat zij vreemdelingen zijn in verre landen, en Ik zal hen met het zwaard achtervolgen tot Ik hen volledig heb vernietigd.’ 17-18 De Here van de hemelse legers zegt: ‘Snel, haal klaagvrouwen hier! Begin snel met uw rouwklachten, zodat onze tranen stromen. 19Hoor hoe Jeruzalem vertwijfeld huilt.’ Dit is het einde! Wat een schande! Wij moeten onze huizen en ons land verlaten, alles is totaal vernield! 20Luister naar de woorden van God, treurende vrouwen. Leer uw dochters te rouwen en leer het ook elkaar. 21Want door de ramen is de dood onze huizen binnengeslopen. Hij heeft de jeugd laten sterven, de kinderen op straat en de jonge mannen op de pleinen. 22‘Vertel hun dit,’ zegt de Here: ‘Lijken liggen als mest over de akkers verspreid, als schoven achter de maaier en niemand zal ze verzamelen.’
23De Here zegt: ‘Laat de wijze man niet pochen op zijn wijsheid, de sterke niet op zijn kracht en de rijke niet op zijn rijkdom. 24Laten zij zich er alleen op beroemen dat zij Mij werkelijk kennen. Dat zij weten dat Ik de Here ben, een God van liefde die de aarde rechtvaardig regeert, want in deze dingen heb Ik genoegen.’
25-26 ‘Er komt een tijd,’ zegt de Here, ‘dat Ik allen zal straffen die wel lichamelijk, maar niet geestelijk zijn besneden, de Egyptenaren, Edomieten, Ammonieten, Moabieten, Arabieren en ja, zelfs u, het volk van Juda. Want alle heidense volken zijn onbesneden. Maar, Israël, als u uw harten niet besnijdt door van Mij te houden, dan bent u in wezen aan hen gelijk.’
