Иеремия 25 – NRT & APSD-CEB

New Russian Translation

Иеремия 25:1-38

Семьдесят лет плена

1Вот откровение обо всем народе Иудеи, которое было Иеремии в четвертом году правления иудейского царя Иоакима25:1 В 605 г. до н. э., сына Иосии, это был первый год правления Навуходоносора, царя Вавилона. 2Пророк Иеремия пересказал его всему народу Иудеи и всем жителям Иерусалима:

3– Двадцать три года – начиная с тринадцатого года правления иудейского царя Иосии25:3 С 627 г. до н. э., сына Амона, и до сегодняшнего дня мне открывалось слово Господне, и я говорил вам снова и снова, но вы не слушали.

4Господь посылал к вам всех Своих слуг, пророков, снова и снова, но вы не слушали их и даже не обращали внимания. 5Они говорили: «Откажитесь каждый от своего злого пути и злых деяний, и живите на земле, которую Господь отдал вам и вашим отцам навеки. 6Не следуйте за чужими богами, чтобы служить им и поклоняться им; не вызывайте Мой гнев делами ваших рук, и Я не пошлю вам беду».

7– Но вы не слушали Меня, – возвещает Господь, – вы вызывали Мой гнев делами ваших рук, и сами навели на себя беду.

8Поэтому так говорит Господь Сил:

– За то, что вы не слушали Моих слов, 9Я призову все северные народы и Моего слугу Навуходоносора, царя Вавилона, – возвещает Господь, – и нашлю их на эту страну и всех ее обитателей и на все окрестные народы. Я уничтожу их полностью25:9 На языке оригинала стоит слово, которое говорит о полном посвящении предметов или людей Господу, часто осуществлявшемся через их уничтожение. и сделаю их предметом ужаса и издевательств, и станут они руинами навеки. 10Я лишу их веселья и радости, голоса жениха и невесты, звука жернова и света светильника. 11Вся страна будет опустошена и страшна, а эти народы будут семьдесят лет служить царю Вавилона.

12Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну халдеев, за их вину, – возвещает Господь, – и приведу ее в вечное запустение. 13Я наведу на эту страну все невзгоды, которые Я предрек ей, все, что записано в этом свитке и возвещено устами Иеремии против всех народов. 14Ведь их самих поработят многочисленные народы и великие цари; Я воздам им по их поступкам и по делам их рук.

Чаша Божьего гнева

15Так сказал мне Господь, Бог Израиля:

– Прими из Моей руки эту чашу, наполненную вином Моей ярости, и напои из нее все народы, к которым Я тебя посылаю. 16Выпьют они и зашатаются, и потеряют рассудок, увидев меч, который Я пошлю на них.

17И я принял чашу из руки Господа и напоил из нее все народы, к которым Он меня послал – 18Иерусалим и города Иудеи, их царей и вельмож, чтобы погубить и сделать их предметом ужаса, издевательств и проклятий, как уже видно сегодня; 19фараона, царя Египта, его слуг, приближенных и весь его народ, 20и всех чужеземцев, живущих у него; всех царей страны Уц; всех царей филистимских (из Ашкелона, Газы, Экрона и тех, кто уцелел в Ашдоде); 21Эдом, Моав и Аммон; 22всех царей Тира и Сидона; царей прибрежных земель за морем; 23страны Дедан, Тема, Буз и всех, кто стрижет волосы на висках25:23 См. сноску на 9:26.; 24всех царей Аравии и всех царей различных племен, живущих в пустыне; 25всех царей стран Зимри, Елама и Мидии, 26и всех царей севера, и близких, и далеких, одного за другим – все царства, которые находятся на земле. А после всех будет пить и царь Шешаха25:26 Шешах – криптограмма названия «Вавилон»..

27– Потом скажи им: «Так говорит Господь Сил, Бог Израиля: Пейте, опьянейте, и изблюйте, и падите, чтобы больше не встать от меча, который Я на вас посылаю». 28А если они откажутся принять чашу у тебя из руки и выпить, скажи им: «Так говорит Господь Сил: Вы непременно будете пить! 29Я насылаю беду на город, который называется Моим именем, останетесь ли вы безнаказанными? Вы не останетесь безнаказанными, потому что Я призываю меч на всех жителей земли», – возвещает Господь Сил.

30Итак, пророчествуй им все эти слова. Скажи им:

«Господь возгремит с высот,

возвысит голос из святого жилища,

страшно возгремит на Свою страну;

воскликнет, как топчущий виноград,

на всех, кто живет на земле.

31Грохот пройдет до края земли,

потому что у Господа тяжба с народами;

Он будет судиться с каждым

и грешных предаст мечу», –

возвещает Господь.

32Так говорит Господь Сил:

– Смотрите, идет беда

от народа к народу;

поднимается страшная буря

от краев земли.

33В то время сраженные Господом будут лежать повсюду – от края и до края земли. Не будут они ни оплаканы, ни собраны, ни похоронены, а будут лежать на земле, как отбросы.

34Плачьте, пастухи, стенайте;

обваляйтесь в золе, вожди стада,

так как пробил час вашего заклания;

вы падете и разобьетесь, как драгоценные сосуды.

35Не будет убежища пастухам

и спасения вождям стада.

36Слышен плач пастухов,

стенания вождей стада –

Господь уничтожил их выгон.

37Гибнут мирные выпасы

из-за пылающего гнева Господня.

38Он – как лев, покинувший Свое логово,

и земля пришла в запустение

от меча25:38 Так в одном из древних переводов и в некоторых еврейских рукописях (см. также Иер. 46:16; 50:16); в нормативном еврейском тексте: «гнева». гонителя

и от пылающего гнева Его.

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 25:1-38

Ang 70 ka Tuig nga Pagkabihag

1Kini nga mensahe bahin sa katawhan sa Juda gihatag sa Ginoo kang Jeremias sa ikaupat nga tuig sa paghari sa Juda ni Jehoyakim nga anak ni Josia. Mao usab kini ang unang tuig sa paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia.

2Miingon si Propeta Jeremias ngadto sa tanang katawhan sa Juda ug sa tanang nagpuyo sa Jerusalem: 3Sulod sa 23 ka tuig—gikan sa ika-13 nga tuig sa paghari sa Juda ni Josia, nga anak ni Amon hangtod karon—nakigsulti ang Ginoo kanako. Ug kanunay kong gisugilon kaninyo ang iyang gipanulti, apan wala gayod kamo mamati. 4Ug bisan ug nagsigeg padala ang Ginoo kaninyo sa iyang alagad nga mga propeta, wala lang gihapon kamo magtagad o mamati. 5Miingon ang Ginoo pinaagi sa iyang mga propeta, “Biyai na ninyo ang inyong daotang mga gawi ug mga binuhatan aron makapuyo kamo sa yuta nga gihatag ko kaninyo ug sa inyong mga katigulangan hangtod sa kahangtoran. 6Ayaw kamo pag-alagad ug pagsimba sa ubang mga dios, ug ayaw ninyo ako pasuk-a pinaagi sa mga butang nga inyong hinimo, aron dili ko kamo silotan.”

7Apan wala gayod kamo mamati sa Ginoo. Gipalagot gayod ninyo siya pinaagi sa mga butang nga inyong hinimo. Busa kamo mismo ang nagdala ug silot sa inyong kaugalingon. 8Busa mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, “Tungod kay wala kamo mamati sa akong gisulti, 9tigomon ko ang mga katawhan sa amihan nga gipangulohan sa akong alagad nga si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Sulongon nila kini nga yuta ug ang tanang lumulupyo niini, apil ang tanang nasod sa palibot. Laglagon ko kamo sa hingpit,25:9 Laglagon ko kamo sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ug malisang ang mga tawo nga makakita sa nahitabo kaninyo ug mahimo kamong talamayon. Oo, malaglag gayod kamo hangtod sa hangtod. 10Undangon ko ang inyong pagsadya ug paglipay. Dili na madungog ang malipayong tingog sa bag-ong kasal. Wala nay maggaling ug trigo o mopasiga sa mga suga kon gabii. 11Maawaaw kining tibuok yuta. Ug kining nasora ug ang mga nasod sa palibot niini moalagad sa hari sa Babilonia sulod sa 70 ka tuig.

12“Apan pagkahuman sa 70 ka tuig, silotan ko ang hari sa Babilonia ug ang iyang katawhan tungod sa ilang sala. Himuon ko usab nga awaaw ang ilang nasod hangtod sa hangtod. 13Ipahamtang ko sa ilang nasod ang tanang gisulti ko batok kanila ug sa ubang nasod, nga gisulti ni Jeremias ug nahisulat niini nga libro. 14Uliponon sila sa daghang mga nasod ug sa mga gamhanang mga hari. Baslan ko sila sumala sa ilang mga binuhatan.”

Ang Kopa nga Puno sa Kasuko sa Ginoo

15Miingon kanako ang Ginoo, ang Dios sa Israel, “Kuhaa sa akong kamot kining kopa nga puno sa akong kasuko ug ipainom sa tanang kanasoran diin ko ikaw ipadala. 16Kon makainom na sila niini, mobarag sila ug daw sa mabuang, tungod sa gira nga ipadala ko kanila.”

17Busa gikuha ko ang kopa sa kamot sa Ginoo ug gipainom sa tanang kanasoran diin niya ako gipadala. 18Gipainom ko ang Jerusalem, ug ang mga lungsod sa Juda, lakip ang ilang mga hari ug mga opisyal, aron mangalaglag sila. Kalisangan ang nahitabo kanila, tamayon ug panghimaraoton sila sama sa nahitabo karon. 19Gipainom ko usab ang Faraon nga hari sa Ehipto, ang iyang mga opisyal, mga pangulo ug ang tanan niya nga katawhan, 20apil na ang tanang dili Ehiptohanon nga nagapuyo didto. Gipainom ko usab ang mga hari ug mga katawhan niining mosunod nga mga dapit: Uz, mga lungsod sa Filistia (nga mao ang Ashkelon, Gaza, Ekron, ug Ashdod), 21Edom, Moab, Ammon, 22Tyre, Sidon, mga isla, 23Dedan, Tema, Buz, mga layong dapit,25:23 mga layong dapit: sa literal, ang mga nagpaputol sa ilang patilya. 24Arabia, mga tribo nga nagapuyo sa disyerto, 25Zimri, Elam, Media, 26mga dapit sa amihan layo man o duol—ang tanang gingharian sa kalibotan. Ug human nila, ang Babilonia25:26 Babilonia: sa Hebreo, Sheshac. na usab ang moinom.

27Unya miingon ang Ginoo kanako, “Isulti niini nga mga nasod nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, nagaingon, ‘Sige, inom kamo sa kopa sa akong kasuko hangtod mangahubog kamo, magsuka, mangatumba, ug dili na makabangon pa, tungod sa gira nga ipadala ko kaninyo.’

28“Kon dili sila moinom, ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon: Kinahanglang moinom gayod kamo! 29Tan-awa! Gisugdan ko na gani ang pagpadala ug kalaglagan sa Jerusalem, ang siyudad nga akong gipili alang sa akong kadungganan, kamo pa kaha ang dili ko silotan? Silotan ko gayod kamo! Kay maggira ang tanang nasod sa tibuok kalibotan. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.

30“Jeremias, isulti kanila ang tanan kong giingon, ug ingna sila: Daw liyon nga magngulob ang Ginoo gikan sa langit; ang iyang tingog magdahunog gikan sa iyang balaan nga pinuy-anan. Mongulob siyag kusog ngadto sa iyang katawhan. Mosinggit siya sa tanang nagapuyo sa kalibotan sama sa tawo nga nagasinggit samtang nagapuga ug ubas. 31Ang iyang tingog mabatian sa tibuok kalibotan,25:31 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. kay akusahan niya ang mga nasod. Hukman niya ang tanang katawhan, ug pamatyon ang mga daotan sa gira. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

32Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pangandam kamo! Ang kalaglagan moabot sa mga kanasoran sama sa makusog nga bagyo nga naggikan sa pinakalayong bahin sa kalibotan.”

33Nianang adlawa ang gipamatay sa Ginoo magkatag sa tibuok kalibotan. Walay magsubo, mohipos, o molubong kanila. Mahisama sila sa tae nga magkatag sa yuta.

34Pagminatay kamong mga pangulo. Ligid kamo sa abo sa pagpakita sa inyong kasubo. Kay miabot na ang adlaw nga pamatyon kamo nga daw mga karnero. Madugmok kamo ug makatag sama sa mahalon nga sudlanan. 35Wala gayod kamoy dapit nga kaikyasan o kadangpan. 36Mabati ang inyong mga paghilak ug pagminatay, kay gilaglag sa Ginoo ang inyong nasod. 37Tungod sa hilabihang kasuko sa Ginoo, ang malinawong mga sabsabanan mahimong disyerto. 38Ang Ginoo sama sa liyon nga mibiya sa iyang tagoanan. Maawaaw ang inyong yuta tungod sa gira ug tungod sa labihang kasuko sa Ginoo.