Нарушенный завет
1Слово Господа, которое было к Иеремии:
2– Выслушай условия этого завета и перескажи их народу Иудеи и жителям Иерусалима. 3Скажи им: «Так говорит Господь, Бог Израиля: Проклят тот человек, который не исполняет условий этого завета, 4условий, которые Я поставил вашим предкам, когда Я вывел их из Египта, из этого горна для плавки железа, сказав: „Слушайте Меня и делайте все, что Я вам велю, и вы будете Моим народом, а Я – вашим Богом. 5Тогда Я исполню клятву, данную вашим отцам, дать землю, где течет молоко и мед, землю, которая принадлежит вам и доныне“».
И я ответил:
– Аминь11:5 Аминь – еврейское слово, которое переводится как «да, верно, воистину так» или «да будет так». Также в 28:6., Господи.
6Господь сказал мне:
– Провозгласи все эти слова в городах Иудеи и на улицах Иерусалима, говоря: Слушайте условия этого завета и исполняйте их. 7С того дня, как Я вывел ваших предков из Египта, и доныне, Я предостерегал их, говоря: «Слушайтесь Меня». 8Но они не слушали и не внимали, а жили каждый по упрямству своего злого сердца. И Я обрушил на них все проклятия этого завета, который Я велел им исполнять, а они не исполняли.
9Затем Господь сказал мне:
– Среди народа Иудеи и среди жителей Иерусалима возник заговор. 10Они вернулись к грехам своих предков, которые отказались слушаться Моих слов. Они следовали за другими богами, чтобы служить им. И дом Израиля, и дом Иуды расторгли завет, заключенный между Мной и их предками.
11Поэтому так говорит Господь:
– Я обрушу на них беду, которой они не смогут избежать. Они станут взывать ко Мне, но Я не буду их слушать. 12Города Иудеи и жители Иерусалима пойдут взывать к богам, которым возжигают благовония, но те нисколько не помогут им когда грянет беда. 13У тебя, Иудея, столько богов, сколько городов; и сколько улиц в Иерусалиме, столько вы наставили жертвенников для возжигания благовоний мерзкому богу Баалу.
14А ты не молись за этот народ, не возноси за них ни прошения, ни молитвы, потому что Я не буду слушать, когда они станут взывать ко Мне в беде.
15– Какое право ты имеешь быть в Моем доме,
Мой возлюбленный народ?
Многие из вас совершили беззаконие.
Может ли мясо жертвенное удалить их?
Даже делая зло, вы радуетесь!
16Господь называл тебя, Иудея, зеленеющей оливой,
с плодами, прекрасными по форме;
но с ревом могучей бури
Он предаст ее пламени,
и ветви ее будут сломаны.
17Господь Сил, насадивший тебя, наслал на тебя беду, потому что дом Израиля с домом Иуды делали зло и пробуждали Мой гнев, возжигая благовония Баалу.
Заговор против Иеремии
18Господь раскрыл мне их заговор, и я знал о нем; в то время Он показал мне, что они делали. 19А я был как доверчивый ягненок, которого ведут на бойню; я не понимал, что они замышляют против меня, говоря:
«Уничтожим дерево вместе с плодом;
срубим его чтобы имя его больше не вспоминалось
среди живущих на земле».
20Господь Сил, судящий праведно
и испытывающий сердце и разум.
Дай мне увидеть, как Ты отомстишь им,
ведь я доверил свое дело Тебе.
21Поэтому так говорит Господь о жителях Анатота, которые хотят отнять твою жизнь и говорят: «Не пророчествуй от имени Господа, иначе мы своими руками убьем тебя». 22Так говорит Господь Сил:
– Я накажу их. Их юноши погибнут от меча, а их сыновья и дочери умрут от голода, 23и никто из них не уцелеет, потому что Я нашлю беду на жителей Анатота, когда придет год их наказания.
شكستن عهد خدا
1-3خداوند به من فرمود كه به مفاد عهد او گوش فرا دهم و به مردم يهودا و اهالی اورشليم اين پيام را برسانم: «لعنت بر آن كسی كه نكات اين عهد را اطاعت نكند، 4همان عهدی كه به هنگام رهايی اجدادتان از سرزمين مصر با ايشان بستم، از سرزمينی كه برای آنها همچون كورهٔ آتش بود. به ايشان گفته بودم كه اگر از من اطاعت كنند و هر چه میگويم انجام دهند، ايشان قوم من خواهند بود و من خدای ايشان! 5پس حال، شما اين عهد را اطاعت كنيد و من نيز به وعدهای كه به پدران شما دادهام وفا خواهم نمود و سرزمينی را به شما خواهم داد كه شير و عسل در آن جاری باشد، يعنی همين سرزمينی كه اكنون در آن هستيد.»
در پاسخ خداوند گفتم: «خداوندا، پيامت را خواهم رساند.»
6سپس خداوند فرمود: «در شهرهای يهودا و در كوچههای اورشليم پيام مرا اعلام كن! به مردم بگو كه به مفاد عهد من توجه كنند و آن را انجام دهند. 7زيرا از وقتی اجدادشان را از مصر بيرون آوردم تا به امروز، بارها به تأكيد از ايشان خواستهام كه مرا اطاعت كنند! 8ولی ايشان اطاعت نكردند و توجهی به دستورات من ننمودند، بلكه به دنبال اميال و خواستههای سركش و ناپاک خود رفتند. ايشان با اين كار عهد مرا زير پا گذاشتند، بنابراين تمام تنبيهاتی را كه در آن عهد ذكر شده بود، در حقشان اجرا كردم.»
9خداوند به من فرمود: «اهالی يهودا و اورشليم عليه من طغيان كردهاند. 10آنها به گناهان پدرانشان بازگشتهاند و از اطاعت من سر باز میزنند؛ ايشان به سوی بتپرستی رفتهاند. هم اهالی يهودا و هم اسرائيل11:10 منظور حکومتهای جنوبی و شمالی بنیاسرائيل است. عهدی را كه با پدرانشان بسته بودم، شكستهاند. 11پس چنان بلايی بر ايشان خواهم فرستاد كه نتوانند جان به در ببرند و هر چه التماس و تقاضای ترحم كنند، به دعايشان گوش نخواهم داد. 12آنگاه اهالی يهودا و ساكنين اورشليم به بتهايی كه به آنها قربانی تقديم میكردند، پناه خواهند برد، ولی بتها هرگز نخواهند توانست ايشان را از اين بلايا رهايی دهند. 13ای مردم يهودا، شما به تعداد شهرهايتان بت داريد و به تعداد كوچههای اورشليم، قربانگاه، قربانگاههای شرمآوری كه روی آنها برای بت بعل بخور میسوزانيد!
14«ای ارميا، ديگر برای اين قوم دعا مكن و نزد من برای ايشان شفاعت منما، چون من در زمان مصيبت به داد آنها نخواهم رسيد و به دعايشان گوش نخواهم داد. 15قوم محبوب من ديگر حق ندارند به خانهٔ من وارد شوند! آنها خائن و بتپرست شدهاند؛ پس آيا قول وفاداری و تقديم قربانی در آنجا، میتواند گناهشان را پاک كند و بار ديگر به ايشان خرمی و شادی ببخشد؟ 16قوم من مانند درخت زيتونِ سرسبز، پر از ميوههای خوب و زيبا بود؛ اما اكنون شكسته و خرد شده است، چون من شعلههای سوزان خشم دشمنان را بر ايشان فرو آوردهام. 17من، خداوند قادر متعال كه اسرائيل و يهودا را مانند نهالی كاشته بودم، اينک بر ايشان بلا نازل میكنم؛ چرا كه ايشان با بدكاریهايشان و سوزاندن بخور برای بعل مرا خشمگين ساختهاند.»
دسيسه عليه ارميا
18آنگاه خداوند، مرا از دسيسههايی كه دشمنانم عليه من میچيدند، آگاه ساخت! 19من مانند برهٔ بیآزاری كه برای ذبح میبرند، به هیچکس بدگمان نبودم و هرگز فكر نمیكردم كه میخواهند مرا بكشند! در حالی كه آنها به يكديگر میگفتند: «بياييد اين مرد را بكشيم تا هم خودش و هم پيامهايش از بين بروند. بياييد او را بكشيم تا نام او از صفحهٔ روزگار محو شود!»
20ای خداوند قادر متعال، ای داور عادل، به افكار و انگيزههای ايشان بنگر و داد مرا از ايشان بستان، میخواهم به چشمان خود ببينم كه از ايشان انتقام میگيری.
21-22خداوند در جواب فرمود: «اهالی عناتوت كه نقشهٔ قتل تو را كشيدهاند، همگی مجازات خواهند شد. آنها به تو میگويند: ”به نام خداوند نبوت نكن و گرنه تو را میكشيم!“ بنابراين من ايشان را مجازات خواهم كرد! جوانانشان در جنگ كشته خواهند شد و پسران و دخترانشان از گرسنگی جان خواهند داد. 23برای اهالی عناتوت زمان مكافات تعيين شده و چون آن زمان فرا رسد، يک نفر هم جان به در نخواهد برد!»