Долина сухих костей
1Рука Господа была на мне. Он вывел меня Духом Господа и поставил посреди долины; она была полна костей. 2Он повел меня посреди них, и я увидел великое множество костей, лежавших в долине, и они были очень сухими. 3Он спросил меня:
– Сын человеческий, могут ли эти кости ожить?
Я ответил:
– Владыка Господи, это знаешь Ты один.
4Тогда Он сказал мне:
– Пророчествуй этим костям и скажи им: «Сухие кости, слушайте слово Господа! 5Так говорит этим костям Владыка Господь: Я пошлю в вас дыхание37:5 Или: «дух»; или: «ветер»; также в ст. 6–14., и вы оживете. 6Я прилажу к вам сухожилия, наращу на вас плоть и покрою кожей; Я вложу в вас дыхание, и вы оживете. Тогда вы узнаете, что Я – Господь».
7Я стал пророчествовать, как мне было велено. Когда я пророчествовал, раздался шум, постукивание, и кости начали сходиться – кость с костью. 8Я видел, как на них появились сухожилия и плоть, и как их покрыла кожа, но в них не было дыхания. 9Тогда Он сказал мне:
– Пророчествуй дыханию. Пророчествуй, сын человеческий, и скажи ему: «Так говорит Владыка Господь: Приди с четырех ветров, о дыхание, и вдохни в этих убитых, чтобы они ожили».
10Я начал пророчествовать, как Он повелел мне, и в них вошло дыхание. Они ожили и встали на ноги, это несметное войско. 11Тогда Он сказал мне:
– Сын человеческий, эти кости – весь дом Израиля. Они говорят: «Наши кости высохли, и надежда исчезла. С нами покончено». 12Поэтому пророчествуй и скажи им: «Так говорит Владыка Господь: Мой народ, Я открою ваши могилы и подниму вас из них. Я приведу вас в землю Израиля. 13И вы, Мой народ, узнаете, что Я – Господь, когда Я открою ваши могилы и выведу вас из них. 14Я вложу в вас Моего Духа37:14 Или: «Мое дыхание». и вы будете жить, а Я поселю вас в вашей земле. Тогда вы узнаете, что Я, Господь, сказал это и исполнил», – возвещает Господь.
Один народ и один царь
15Было ко мне слово Господне:
16– Сын человеческий, возьми деревянный брусок и напиши на нем: «Иудея и израильтяне, что с ней в союзе». Потом возьми другой брусок и напиши на нем: «Брусок Ефрема, что принадлежит Иосифу и всему дому Израиля, что с ним в союзе». 17Приложи их один к другому, чтобы у тебя в руке они стали единым целым.
18Когда твои соплеменники спросят тебя: «Не объяснишь ли нам, что это значит?» – 19скажи им: Так говорит Владыка Господь: «Я возьму брусок Иосифа и израильских родов, что с ним в союзе (он в руке Ефрема), и приложу к бруску Иудеи, сделав из них один брусок, и в Моей руке они станут единым целым». 20Держи перед глазами бруски, на которых ты сделал надпись, 21и скажи им: «Так говорит Владыка Господь: Я выведу израильтян из народов, к которым они ушли, соберу их отовсюду и приведу в их землю. 22В этой земле, на горах Израиля, Я сделаю их одним народом. У них будет один Царь, и они не будут больше двумя народами и не разделятся больше на два царства. 23Впредь они не станут оскверняться ни идолами, ни гнусными истуканами, ни другими своими преступлениями. Я спасу их из всех жилищ, где они грешили37:23 Во многих рукописях еврейского текста и в одном из древних переводов: «Я спасу их от их отступничества, в которое они впали»., и очищу их. Они будут Моим народом, а Я буду их Богом.
24Их царем станет Мой слуга Давид, и у всех у них будет один пастух. Они будут следовать Моим законам и бережно исполнять Мои установления. 25Они будут жить в земле, которую Я отдал Моему слуге Иакову, в земле, где жили их предки. Они сами, их дети и дети детей будут жить там вечно, и Мой слуга Давид навеки будет их правителем. 26Я заключу с ними завет мира; этот завет будет вечным. Я утвержу их на их земле и умножу их число. Я поставлю Мое святилище среди них навеки. 27У них будет Мое жилище. Я буду их Богом, а они будут Моим народом. 28И народы узнают, что Я, Господь, освящаю Израиль, когда Мое святилище встанет среди них навеки».
Het dal met beenderen
1-2 De kracht van de Here rustte op mij en de Geest van de Here nam mij mee naar een dal vol beenderen. Hij leidde mij er tussendoor. 3Toen zei Hij: ‘Mensenzoon, kunnen deze beenderen weer mensen worden?’ Ik antwoordde: ‘Och Here, alleen U kent het antwoord op die vraag.’ 4Toen droeg Hij mij op te profeteren en tegen de beenderen te zeggen: ‘Verbleekte beenderen, luister naar de woorden van de Here. 5Want de Oppermachtige Here zegt: “Kijk, Ik ga u weer levend maken. 6Ik zal u weer vlees en pezen geven en u bedekken met huid. Ik zal u adem geven en u zult tot leven komen en weten dat Ik de Here ben.” ’
7Ik sprak deze woorden van de Here uit, precies zoals Hij mij had opgedragen. En plotseling klonk een luid geklepper door het dal. De beenderen van de lichamen kwamen bij elkaar en voegden zich aaneen zoals zij vroeger hadden gezeten. 8Met mijn eigen ogen zag ik dat daarna vlees en pezen op de beenderen verschenen en er huid overheen kwam. Maar leven was erin nog niet zichtbaar.
9Toen gaf Hij mij opdracht de wind te roepen en te zeggen: ‘De Oppermachtige Here zegt: “Kom vanuit de vier windstreken, geest, en laat uw adem over deze dode lichamen gaan, zodat zij weer tot leven komen.” ’ 10Zo sprak ik tegen de windrichtingen, zoals Hij mij had opgedragen en de lichamen begonnen te ademen, zij kwamen tot leven en stonden op: een onafzienbare menigte. 11Toen vertelde Hij mij wat dit visioen betekende. ‘Deze beenderen,’ zei Hij, ‘stellen alle inwoners van Israël voor. Zij zeggen: “Onze beenderen zijn uitgedroogd, er is geen hoop meer, het is met ons gedaan.” 12Maar vertel hun dat de Oppermachtige Here zegt: “Mijn volk, Ik zal uw graven van ballingschap openen en u weer laten opstaan, zodat u kunt terugkeren naar het land Israël. 13Uiteindelijk zult u, mijn volk, dan weten dat Ik de Here ben. 14Ik zal mijn Geest in u laten wonen en u zult leven en terugkeren naar uw vaderland. Dan zult u erkennen dat Ik, de Here, precies heb gedaan wat Ik u had beloofd.” ’
15Opnieuw kwam er een boodschap van de Here voor mij: 16‘Neem een stok en kerf er de volgende woorden in: “Deze stok vertegenwoordigt Juda en de bij haar aangesloten stammen.” Neem vervolgens een andere stok en kerf daarin de woorden: “Deze stok vertegenwoordigt Jozef en alle overige stammen van Israël.” 17Houd die stokken nu bij elkaar in één hand, zodat zij één stok vormen. 18-20Vertel deze mensen (houd de stokken zo vast dat zij kunnen zien wat u doet) dat de Oppermachtige Here zegt: “Ik zal de stokken van Jozef en Juda samenvoegen en hen maken tot één stok in mijn hand.” 21Want de Oppermachtige Here zegt verder: “Ik verzamel de Israëlieten vanuit de volken en breng hen van overal ter wereld terug naar hun vaderland, 22om hen op de bergen van Israël tot één volk te verenigen. Er zal één koning over hen allen zijn en zij zullen niet langer verdeeld zijn in twee volken of twee koninkrijken. 23Zij zullen zichzelf niet langer verontreinigen met afgoden en al hun andere zonden, want Ik zal hen redden van al hun ontrouw, waarmee zij zich bezoedeld hebben en Ik zal hen zuiver maken. Dan zullen zij werkelijk mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn. 24En David, mijn dienaar, zal hun koning zijn, hun enige herder, zij zullen mijn wetten gehoorzamen en al mijn wensen vervullen. 25Zij zullen wonen in het land Israël, waar ook hun voorouders woonden, het land dat Ik mijn dienaar Jakob gaf. Zij en hun kinderen zullen daar wonen, evenals hun kleinkinderen, generatie op generatie. En mijn dienaar David zal voor eeuwig hun vorst zijn. 26Ik zal een vredesverbond met hen sluiten, een eeuwigdurend verdrag. Ik zal hen zegenen en vermenigvuldigen en mijn tempel zal Ik voor altijd in hun midden plaatsen. 27Ik zal te midden van hen gaan wonen. Ja, Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn. 28Wanneer mijn heiligdom voor eeuwig in hun midden blijft, zullen de volken weten dat Ik, de Here, Israël heb afgezonderd om mijn volk te zijn.” ’
