Бытие 27 – NRT & APSD-CEB

New Russian Translation

Бытие 27:1-46

Иаков обманом получает благословение отца

1Когда Исаак состарился и глаза его так ослабли, что он ничего больше не видел, он позвал Исава, своего старшего сына, и сказал ему:

– Сын мой!

– Я здесь, – ответил Исав.

2Исаак сказал:

– Я уже стар, и не знаю дня смерти. 3Возьми же свое оружие – колчан и лук – и выйди в поле добыть мне дичи. 4Приготовь мою любимую еду и принеси мне поесть, чтобы я благословил тебя перед смертью.

5Ревекка слышала, как Исаак говорил со своим сыном Исавом, и когда Исав ушел в поле, чтобы настрелять и принести дичи, 6Ревекка сказала своему сыну Иакову:

– Я слышала, как твой отец сказал твоему брату Исаву: 7«Принеси дичи и приготовь мне вкусной еды, чтобы я благословил тебя перед Господом, прежде чем умру». 8Слушай же меня внимательно, сын мой, и делай, как я тебе скажу. 9Пойди к стаду и принеси мне двух лучших козлят, чтобы мне приготовить вкусную еду для твоего отца, такую, как он любит. 10Потом отнеси ее отцу, он поест и благословит тебя перед смертью.

11Иаков сказал Ревекке, своей матери:

– Но мой брат Исав весь волосат, а у меня кожа гладкая. 12Что, если отец ощупает меня? Я окажусь перед ним обманщиком и скорее навлеку на себя проклятие, а не благословение.

13Мать сказала ему:

– Проклятие пусть будет на мне, сын мой, а ты делай, как я говорю: пойди и принеси козлят.

14Он пошел, взял козлят и принес их матери, и она приготовила вкусную еду, такую, как любил его отец. 15Потом Ревекка взяла лучшую одежду своего старшего сына Исава, какая была у нее в доме, и надела на младшего, Иакова, 16а его руки и гладкую часть шеи покрыла шкурами козлят. 17Затем она дала своему сыну Иакову вкусную еду и хлеб, которые приготовила.

18Он пришел к отцу и сказал:

– Отец мой.

– Вот я, – ответил тот. – Ты который из моих сыновей?

19Иаков сказал отцу:

– Я – Исав, твой первенец. Я сделал, как ты сказал. Прошу, приподнимись, сядь и поешь моей дичи, чтобы ты мог благословить меня.

20Исаак спросил сына:

– Как же ты нашел ее так быстро, сын мой?

– Господь, твой Бог, даровал мне успех, – ответил он.

21Исаак сказал Иакову:

– Подойди ближе, чтобы мне ощупать тебя, сын мой, действительно ли ты мой сын Исав или нет.

22Иаков подошел ближе к своему отцу Исааку, который ощупал его и сказал:

– Голос – как голос Иакова, но руки – как руки Исава.

23Он не узнал его, потому что руки у него были волосатые, как у Исава, и он благословил его.

24– Действительно ли ты сын мой Исав? – спросил Исаак, и он ответил:

– Да, это я.

25Исаак сказал:

– Сын мой, поднеси мне твою дичь поближе, и я поем, а потом благословлю тебя.

Иаков дал ему еду, и он поел, принес вина, и он выпил. 26Потом его отец Исаак сказал ему:

– Подойди, сын мой, и поцелуй меня.

27Он подошел и поцеловал его. Исаак почувствовал запах его одежды и благословил его, сказав:

– Ах, запах моего сына,

как запах поля,

которое благословил Господь.

28Пусть даст тебе Бог от небесной росы

и от плодородия земли

в изобилии зерна и молодого вина.

29Да служат тебе племена,

и да поклонятся тебе народы.

Будь господином над твоими братьями,

и да склонятся перед тобой сыновья твоей матери.

Да будет проклят проклинающий тебя,

а благословляющий да будет благословен.

30Как только Исаак закончил благословение и едва лишь Иаков вышел от отца, как пришел с охоты его брат Исав. 31Он тоже приготовил вкусной еды и принес отцу. Он сказал ему:

– Отец, приподнимись, сядь и поешь моей дичи, а потом благослови меня.

32Его отец Исаак спросил:

– Кто ты?

– Я твой сын, – ответил он, – твой первенец, Исав.

33Исаак весь задрожал и сказал:

– Кто же был тот другой, который добыл дичи и принес мне? Я ел27:33 Букв.: «я ел от всего». ее как раз перед твоим приходом и благословил его. Он теперь и будет благословен!

34Услышав слова отца, Исав громко и горько закричал, и сказал отцу:

– Благослови и меня, и меня тоже, отец!

35Но тот ответил:

– Твой брат пришел с хитростью и отнял у тебя благословение.

36Исав сказал:

– Не по праву ли он назван Иаковом?27:36 На языке оригинала наблюдается игра слов: имя Иаков (евр.: «Яаков») и глагол «перехитрить» (евр.: «акав»). Дважды он обошел меня: взял мое первородство, а теперь и мое благословение!

И спросил:

– Не осталось ли у тебя благословения и для меня?

37Исаак ответил Исаву:

– Я сделал его господином над тобой, и всю его родню отдал ему в слуги, и одарил его хлебом и молодым вином. Что же я могу теперь сделать для тебя, мой сын?

38Исав сказал отцу:

– У тебя что же, только одно благословение, отец? Благослови и меня, отец мой!

И громко заплакал.

39Его отец Исаак ответил ему:

– Будет обитание твое

вдали от плодородия земли,

вдали от росы небесной свыше27:39 Или: «Будет обитание твое от плодородия … от росы небесной»..

40Ты будешь жить мечом

и будешь служить своему брату.

Но когда ты восстанешь,

ты сбросишь его ярмо

со своей шеи.

Побег Иакова в Харран к Лавану

41Исав затаил злобу на Иакова из-за благословения, которое дал ему отец, и сказал себе: «Дни плача по отцу близки – тогда я убью моего брата Иакова».

42Ревекке передали, что сказал ее старший сын Исав, и она послала за младшим сыном, Иаковом, и сказала ему:

– Твой брат Исав утешает себя мыслью убить тебя. 43Мой сын, сделай, как я скажу: немедленно беги в Харран к моему брату Лавану. 44Поживи у него какое-то время, пока не утихнет ярость твоего брата; 45когда же гнев твоего брата утихнет, и он забудет то, что ты ему сделал, тогда я пошлю сказать тебе, что пора возвращаться. Зачем мне терять вас обоих в один день?

46Потом Ревекка сказала Исааку:

– Я жизни не рада из-за этих дочерей хеттейских. Если и Иаков возьмет себе в жены местную женщину, такую вот хеттеянку, как эти, то зачем мне и жить?

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 27:1-46

Gipanalanginan ni Isaac si Jacob

1Sa natigulang na si Isaac ug halos dili na makakita, gitawag niya ang kamagulangan niyang anak nga si Esau. Miingon siya, “Anak.” Mitubag si Esau, “Unsa, Tay?” 2Miingon si Isaac, “Tigulang na ako ug wala kita masayod kon kanus-a ako mamatay. 3Busa kuhaa ang imong pana ug pangayam alang kanako. 4Unya, lutoi ako sa lamiang pagkaon nga akong paborito ug dad-a kini kanako aron akong kan-on ug pagkahuman, panalanginan ko ikaw sa dili pa ako mamatay.”

5Namati diay si Rebeka samtang nakigsulti si Isaac kang Esau. Busa sa dihang nakalakaw na si Esau aron sa pagpangayam, 6giingnan ni Rebeka ang iyang anak nga si Jacob, “Nadunggan ko nga giingnan sa imong amahan si Esau nga 7mangayam ug unya lutoan siya sa lamiang pagkaon aron nga sa dili pa kuno siya mamatay, panalanginan niya si Esau sa presensya sa Ginoo. 8Busa anak, tumana ang akong isugo kanimo: 9Lakaw didto sa panon sa atong mga mananap ug pagkuha ug duha ka batan-on ug tambok nga kanding, kay lutoan ko ang imong amahan sa lamiang pagkaon. 10Unya dad-on mo kini kaniya aron panalanginan ka niya sa dili pa siya mamatay.”

11Apan miingon si Jacob sa iyang inahan, “Balhiboon si Esau ug ako dili. 12Basin ug hikapon ako sa akong amahan ug makaingon siya nga gilimbongan ko siya ug tunglohon hinuon niya ako imbis nga panalanginan.” 13Mitubag si Rebeka, “Anak, akoy manubag kon tunglohon ka. Buhata lang ang akong gisugo kanimo. Lakaw na ug kuhai ako didto ug duha ka kanding.”

14Busa mikuha si Jacob ug duha ka kanding ug gidala niya sa iyang inahan. Unya nagluto si Rebeka sa lamiang pagkaon nga paborito ni Isaac. 15Gikuha ni Rebeka ang labing maayo nga bisti ni Esau nga didto sa ilang balay ug gipasul-ob kini kang Jacob. 16Gibutangan niya ug panit sa kanding ang bukton ni Jacob apil na ang iyang liog. 17Unya gihatag niya kang Jacob ang lamiang pagkaon ug ang pan nga iyang giluto.

18Gidala kadto ni Jacob sa iyang amahan ug miingon, “Tay!” Miingon si Isaac, “Kinsa ka, anak ko?” 19Mitubag si Jacob, “Ako si Esau, ang kamagulangan mong anak. Nabuhat ko na ang imong gisugo kanako. Bangon una ug kaon sa akong pinangayaman aron mapanalanginan mo ako.” 20Miingon si Isaac, “Anak, pagkadali ra nimong nakakuha!” Mitubag si Jacob, “Gitabangan ako sa Ginoo nga imong Dios.” 21Miingon si Isaac, “Paduol kanako anak aron mahikap ko ikaw ug masiguro ko kon ikaw ba gayod si Esau o dili.” 22Busa nagpaduol si Jacob, ug gihikap siya sa iyang amahan nga miingon, “Ang tingog morag kang Jacob apan ang bukton morag kang Esau.” 23Wala mailhi ni Isaac si Jacob, kay balhiboon man ang bukton niini sama sa kang Esau.

Sa wala pa niya panalangini si Jacob, 24nangutana siya pag-usab, “Ikaw ba gayod si Esau?” Mitubag si Jacob, “Oo, ako gayod.” 25Miingon si Isaac, “Dad-a dinhi ang imong giluto aron makakaon ako sa imong pinangayaman, ug pagkahuman panalanginan ko ikaw.” Busa gihatagan siya ni Jacob sa pagkaon ug ilimnon, ug mikaon siya ug miinom. 26Unya miingon si Isaac kang Jacob, “Paduol kanako, anak, ug hagki ako.” 27Mipaduol si Jacob kaniya ug mihalok. Sa dihang nasimhotan ni Isaac ang iyang bisti, gipanalanginan niya si Jacob nga nagaingon,

“Kining baho sa akong anak sama sa baho sa uma nga gipanalanginan sa Ginoo.

28Hinaut pa nga hatagan ka sa Dios ug tabunok nga yuta, yamog gikan sa langit, ug abunda nga pagkaon ug ilimnon.

29Hinaut nga moyukbo ug moalagad kanimo ang daghang mga katawhan.

Hinaut nga magmando ka sa imong mga kaparyentehan ug magpasakop sila kanimo.

Tunglohon ang nagatunglo kanimo,

ug ang nagapanalangin kanimo panalanginan usab.”

Nagpakilooy si Esau nga Panalanginan usab Siya

30Bag-o pa lang gayong nakabiya si Jacob human siya panalangini ni Isaac sa dihang miabot si Esau gikan sa pagpangayam. 31Nagluto usab siya ug lamiang pagkaon ug iya kining gidala sa iyang amahan. Miingon siya, “Tay, bangon ug kaon niining akong pinangayaman aron mapanalanginan mo ako.” 32Nangutana si Isaac kaniya, “Kinsa ka?” Mitubag siya, “Ako si Esau, ang kamagulangan mong anak.” 33Pagkadungog niadto ni Isaac, nangurog ang tibuok niyang lawas ug miingon, “Kinsa diay kadtong nangayam ug nagdala dinhi kanako ug pagkaon? Mao pa lang gayoy akong pagkahuman ug kaon sa dihang miabot ka. Gihatag ko na kaniya ang akong panalangin ug dili ko na gayod kadto mabakwi.” 34Sa pagkadungog niini ni Esau, midangoyngoy siya. Miingon siya, “Tay, panalangini usab ako!” 35Apan mitubag si Isaac, “Gilimbongan ako sa imong manghod ug nakuha na niya ang panalangin nga alang unta kanimo.” 36Miingon si Esau, “Ikaduha na kini nga higayon nga iya akong gilimbongan. Angayan gayod kaniya ang iyang ngalan nga Jacob.27:36 Jacob: Ang buot ipasabot sa Hebreo, limbongan. Giilog na niya ang akong katungod ingon nga magulang ug karon giilog pa gayod niya ang panalangin nga alang kanako.” Unya nangutana siya, “Tay, wala ka na ba gayoy panalangin nga gitagana alang kanako?” 37Mitubag si Isaac, “Gihimo ko na siya nga imong agalon ug gihimo ko usab ang tanan niyang mga kaparyentehan nga iyang mga sulugoon. Gipasaligan ko na siya sa abunda nga pagkaon ug ilimnon. Busa unsa pa may akong mahimo alang kanimo, anak ko?” 38Nagpakilooy si Esau sa iyang amahan, “Tay, usa lang ba gayoy imong panalangin? Panalangini usab ako!” Ug mihilak siya ug kusog.

39Miingon si Isaac kaniya,

“Ang yuta nga imong pagapuy-an dili tabunok

ug walay yamog nga madawat gikan sa langit.

40Mabuhi ka pinaagi sa imong espada,27:40 Mabuhi ka pinaagi sa imong espada: o, Magkinabuhi ka pinaagi sa pagpakig-away, pagpatay o pagpangawat.

ug moalagad ka sa imong manghod.

Apan kon mosukol ka kaniya,

makalingkawas ka sa iyang gahom.”

41Gidumtan ni Esau si Jacob tungod sa panalangin nga gihatag sa iyang amahan ngadto kang Jacob. Miingon si Esau sa iyang kaugalingon, “Hapit na mamatay ang akong amahan, ug inigkahuman sa mga adlaw sa pagbangotan alang kaniya, patyon ko si Jacob.” 42Apan nabalitaan ni Rebeka ang plano ni Esau, busa gipatawag niya si Jacob ug gisultihan, “Ang imong magulang nga si Esau nagaplano sa pagpatay kanimo aron mahupay ang iyang kasuko kanimo. 43Busa pamati sa akong isulti: Lakaw, ikyas ngadto sa Haran, didto sa akong igsoon nga si Laban. 44Didto ka lang una hangtod nga mahupay ang kasuko sa imong magulang, 45ug malimtan na niya ang imong gibuhat kaniya. Ipakuha ko lang unya ikaw kon wala na siyay kasuko kanimo. Dili ako makaantos nga dungan kamong mawala kanako.”

Gipaadto ni Isaac si Jacob kang Laban

46Unya, miingon si Rebeka kang Isaac, “Gipul-an na ako sa akong kinabuhi tungod niining mga asawa ni Esau nga mga Hitihanon. Kon mangasawa usab si Jacob ug babayeng Hitihanon nga taga-dinhi, maayo pag mamatay na lang ako!”