Salmo 88 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Salmo 88:1-18

Salmo 88Sal 88 En el texto hebreo 88:1-18 se numera 88:2-19.

Cántico. Salmo de los hijos de Coré. Al director musical. Según majalat leannot. Masquil de Hemán el ezraíta.

1Señor, Dios de mi salvación,

día y noche clamo ante ti.

2Que llegue hasta ti mi oración;

presta oído a mi súplica.

3Tan colmado estoy de calamidades

que mi vida está al borde de la muerte.88:3 de la muerte. Lit. del Seol.

4Ya me cuentan entre los que bajan a la fosa;

parezco un hombre que se quedó sin fuerzas.

5Me han puesto aparte, entre los muertos;

parezco un cadáver que yace en el sepulcro,

de esos que tú ya no recuerdas,

porque fueron arrebatados de tu mano.

6Me has echado en la fosa más profunda,

en el más tenebroso de los abismos.

7El peso de tu enojo ha recaído sobre mí;

me has abrumado con tus olas. Selah

8Me has quitado a todos mis amigos

y ante ellos me has hecho aborrecible.

Estoy aprisionado y no puedo librarme;

9los ojos se me nublan de tristeza.

Yo, Señor, te invoco cada día

y hacia ti extiendo las manos.

10¿Acaso entre los muertos haces maravillas?

¿Pueden los muertos levantarse a darte gracias? Selah

11¿Acaso en el sepulcro se habla de tu gran amor

y de tu fidelidad en el abismo destructor?88:11 abismo destructor. Lit. abadón.

12¿Acaso en las tinieblas se conocen tus maravillas

o tu justicia en la tierra del olvido?

13Yo, Señor, te ruego que me ayudes;

por la mañana mi oración llega ante tu presencia.

14¿Por qué me rechazas, Señor?

¿Por qué escondes de mí tu rostro?

15Yo he sufrido desde mi juventud;

muy cerca he estado de la muerte.

Me has enviado terribles sufrimientos

y ya no puedo más.

16Tu ira se ha descargado sobre mí;

tus violentos ataques han acabado conmigo.

17Todo el día me rodean como un océano;

me han cercado por completo.

18Me has quitado amigos y seres queridos;

ahora solo tengo amistad con las tinieblas.

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 88:1-18

Salmo 88Salmo 88 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat sang mga anak ni Kora. Ang “maskil” ni Heman nga Ezranhon. Sa direktor sang mga manugkanta: Gamita ang instrumento nga “mahalat leanot”.

Pangamuyo sang Nagaantos

1Ginoo, ikaw ang Dios nga akon manluluwas.

Adlaw-gab-i nagapanawag ako sa imo.

2Pamatii ang akon pangamuyo;

sabta ang akon pagpanawag sa imo.

3Kay madamo sang mga kalisod nga nagaabot sa akon

kag daw sa mapatay na gid ako.

4Isa na ako sa mga tagumatayon.

Pareho ako sa tawo nga indi na matabangan.

5Ginpabay-an na lang ako upod sa mga patay.

Pareho ako sa mga ginpatay nga nagahamyang sa ila lulubngan,

nga ginkalimtan mo na kag indi mo na mabuligan.

6Daw sa ginhaboy mo ako sa puwerte kadalom kag kadulom nga buho.

7Puwerte ang imo kaakig sa akon;

daw sa mga balod ini nga nagahampak sa akon.

8Ginpapalayo mo sa akon ang akon mga abyan.

Ginhimo mo ako nga makangilil-ad para sa ila.

Nakibon ako kag indi na makapalagyo.

9Tungod sa akon mga pag-antos, nagapalangdulom ang akon panulok.

Ginoo, adlaw-adlaw nagapanawag ako sa imo nga nagabayaw sang akon mga kamot.

10Wala ka nagahimo sang mga milagro para sa mga patay, kag wala sila nagabangon sa pagdayaw sa imo.

11Ang imo gugma kag katutom wala ginahambalan sa lugar sang mga patay.

12Indi makita ang imo mga milagro kag pagkamatarong sa madulom nga lugar sang mga patay,

nga sa diin ang tanan indi na madumduman.

13Gani, Ginoo, nagapangayo ako sang bulig sa imo.

Kada aga nagapangamuyo ako sa imo.

14Pero ngaa bala nga ginasikway mo ako, Ginoo?

Ngaa bala nagapanago ka sa akon?

15Halin sang pamatan-on pa ako, nagaantos ako kag diutayan lang mapatay.

Ginaantos ko ang mga makahaladlok nga ginahimo mo sa akon.

16Ang imo kaakig daw sa mabaskog nga hangin nga nagahampas sa akon.

Ginalaglag mo ako sang imo makahaladlok nga ginahimo sa akon,

17nga nagalikop permi sa akon pareho sa baha;

daw sa ginakibon nila ako.

18Ginpalayo mo sa akon ang akon mga hinigugma kag mga abyan;

ang kadulom amo na lang ang akon kaupod.