Job 39 – NIVUK & HLGN

New International Version – UK

Job 39:1-30

1‘Do you know when the mountain goats give birth?

Do you watch when the doe bears her fawn?

2Do you count the months till they bear?

Do you know the time they give birth?

3They crouch down and bring forth their young;

their labour pains are ended.

4Their young thrive and grow strong in the wilds;

they leave and do not return.

5‘Who let the wild donkey go free?

Who untied its ropes?

6I gave it the wasteland as its home,

the salt flats as its habitat.

7It laughs at the commotion in the town;

it does not hear a driver’s shout.

8It ranges the hills for its pasture

and searches for any green thing.

9‘Will the wild ox consent to serve you?

Will it stay by your manger at night?

10Can you hold it to the furrow with a harness?

Will it till the valleys behind you?

11Will you rely on it for its great strength?

Will you leave your heavy work to it?

12Can you trust it to haul in your grain

and bring it to your threshing-floor?

13‘The wings of the ostrich flap joyfully,

though they cannot compare

with the wings and feathers of the stork.

14She lays her eggs on the ground

and lets them warm in the sand,

15unmindful that a foot may crush them,

that some wild animal may trample them.

16She treats her young harshly, as if they were not hers;

she cares not that her labour was in vain,

17for God did not endow her with wisdom

or give her a share of good sense.

18Yet when she spreads her feathers to run,

she laughs at horse and rider.

19‘Do you give the horse its strength

or clothe its neck with a flowing mane?

20Do you make it leap like a locust,

striking terror with its proud snorting?

21It paws fiercely, rejoicing in its strength,

and charges into the fray.

22It laughs at fear, afraid of nothing;

it does not shy away from the sword.

23The quiver rattles against its side,

along with the flashing spear and lance.

24In frenzied excitement it eats up the ground;

it cannot stand still when the trumpet sounds.

25At the blast of the trumpet it snorts, “Aha!”

It catches the scent of battle from afar,

the shout of commanders and the battle cry.

26‘Does the hawk take flight by your wisdom

and spread its wings towards the south?

27Does the eagle soar at your command

and build its nest on high?

28It dwells on a cliff and stays there at night;

a rocky crag is its stronghold.

29From there it looks for food;

its eyes detect it from afar.

30Its young ones feast on blood,

and where the slain are, there it is.’

Ang Pulong Sang Dios

Job 39:1-30

1“Nakahibalo ka bala kon san-o nagabata ang talunon nga mga kanding? Nakabantay ka bala sang pagbata sang mga usa? 2Ginaisip mo bala ang mga binulan sang ila pagbusong hasta makabata sila? Kag nahibaluan mo bala kon san-o gid sila mabata? 3Nagaluko sila kag nagapasakit hasta nga makabata. 4Pagdako sang ila bata sa kamingawan, nagalakat ini kag wala na nagabalik. 5Sin-o bala ang naghatag sang kahilwayan sa talunon nga asno? 6Ako ang naghatag sa iya sang kamingawan nga iya elistaran; ginapaestar ko siya sa duta nga ginpabay-an na. 7Nagapalayo siya sa magahod nga siyudad kag indi niya gusto nga antaon. 8Nagalibot-libot siya sa kabukiran sa pagpangita sang iya mahalab.

9“Mapaobra mo bala ang talunon nga baka? Magpabilin bala siya sa imo toril kon gab-i? 10Mahigtan mo bala siya kag mapaarado sa imo uma? 11Makasalig ka bala sa iya kusog agod obrahon niya ang imo mabug-at nga ulobrahon? 12Makasalig ka bala sa iya nga tipunon niya kag hakuton ang imo patubas pakadto sa linasan?

13“Katahom tulukon sang pakpak sang ostrits kon magkapay-kapay ini, pero indi ini makatupong sa katahom sang pakpak sang tulabong. 14Ginabiyaan sang ostrits ang iya mga itlog sa duta agod mainit-initan ini. 15Wala siya nagakabalaka nga basi matapakan ini ukon matasak sang talunon nga sapat. 16Mapintas siya sa iya mga piso, nga daw indi ini iya. Wala siya nagakabalaka kon ang iya pinangabudlayan mangin wala sing pulos. 17Kay wala ko siya ginhatagan sang kaalam kag pag-intiendi. 18Pero kon magdalagan na gani siya, ginakadlawan lang niya ang kabayo kag ang nagasakay sini.

19“Ikaw bala, Job, ang nagahatag sang kusog sa kabayo? Ikaw bala ang naghatag sang bungay-bungay sa iya liog? 20Ikaw bala ang nagapalumpat sa iya pareho sa apan kag nagapahadlok sa mga tawo sang iya pusnga? 21Nagapangahig siya nga may kapagsik,39:21 nga may kapagsik: ukon, sa may patag. nga nagapabugal sang iya kusog. Dayon nagadalagan siya pakadto sa inaway. 22Wala siya sing may ginakahadlukan, kag wala siya nagapalagyo sa espada.39:22 espada: ukon, inaway. 23Nagalinagatik kag nagaidlab ang mga armas sang nagasakay sa iya. 24Puwerte ang tap-ok sang yab-ok sa kadasig sang iya pagdalagan. Indi siya mapunggan kon magtunog na ang budyong. 25Nagahirihiri siya pagkabati niya sang tunog sang budyong. Makapanimaho siya sang inaway bisan malayo pa siya, kag mabatian niya ang mga sininggit sa inaway kag ang mga mando sang mga kumander.

26“Ikaw bala ang nagatudlo sa dapay sa paglupad kag sa pagkadto sa bagatnan? 27Ikaw bala ang nagamando sa agila sa paglupad kag sa paghimo sang iya pugad sa mataas nga lugar? 28Didto nagaestar ang agila sa pil-as; ang mataas nga mga bato amo ang iya palanaguan. 29Didto siya nagatan-aw sang iya mabiktima, kag makita niya ini bisan malayo siya. 30Kon may makita siya nga bangkay ginakadtuan niya, kag ang iya mga buto nagasuyop sang dugo sang sini nga bangkay.”