1Send lambs as tribute
to the ruler of the land,
from Sela, across the desert,
to the mount of Daughter Zion.
2Like fluttering birds
pushed from the nest,
so are the women of Moab
at the fords of the Arnon.
3‘Make up your mind,’ Moab says.
‘Render a decision.
Make your shadow like night –
at high noon.
Hide the fugitives,
do not betray the refugees.
4Let the Moabite fugitives stay with you;
be their shelter from the destroyer.’
The oppressor will come to an end,
and destruction will cease;
the aggressor will vanish from the land.
5In love a throne will be established;
in faithfulness a man will sit on it –
one from the house16:5 Hebrew tent of David –
one who in judging seeks justice
and speeds the cause of righteousness.
6We have heard of Moab’s pride –
how great is her arrogance! –
of her conceit, her pride and her insolence;
but her boasts are empty.
7Therefore the Moabites wail,
they wail together for Moab.
Lament and grieve
for the raisin cakes of Kir Hareseth.
8The fields of Heshbon wither,
the vines of Sibmah also.
The rulers of the nations
have trampled down the choicest vines,
which once reached Jazer
and spread towards the desert.
Their shoots spread out
and went as far as the sea.16:8 Probably the Dead Sea
9So I weep, as Jazer weeps,
for the vines of Sibmah.
Heshbon and Elealeh,
I drench you with tears!
The shouts of joy over your ripened fruit
and over your harvests have been stilled.
10Joy and gladness are taken away from the orchards;
no-one sings or shouts in the vineyards;
no-one treads out wine at the presses,
for I have put an end to the shouting.
11My heart laments for Moab like a harp,
my inmost being for Kir Hareseth.
12When Moab appears at her high place,
she only wears herself out;
when she goes to her shrine to pray,
it is to no avail.
13This is the word the Lord has already spoken concerning Moab. 14But now the Lord says: ‘Within three years, as a servant bound by contract would count them, Moab’s splendour and all her many people will be despised, and her survivors will be very few and feeble.’
1Ang mga taga-Moab nga nangikyas ngadto sa Sela, nga usa ka lungsod sa kamingawan, nagpadala ug gasa nga nating mga karnero ngadto sa hari sa bukid sa Zion.16:1 sa bukid sa Zion: sa literal, bukid sa anak nga babaye sa Zion. 2Ang mga babaye nga taga-Moab nga atua sa tabokanan sa Arnon sama sa mga langgam nga giabog gikan sa ilang mga salag.
3Miingon ang mga taga-Moab sa mga taga-Juda: “Tambagi ninyo kami kon unsa ang among buhaton. Panalipdi ninyo kami, sama sa landong sa kahoy kon udtong tutok. Nangagiw kami ug walay kapuy-an. Tagoi ninyo kami ug ayaw kami ninyo pasagdi. 4Papuy-a kami uban kaninyo. Panalipdi kami gikan sa buot molaglag kanamo.”
Kon mahuman na ang pagpangdaog-daog ug ang pagpanglaglag, ug kon mawagtang na ang tigpasakit sa yuta sa Israel, 5maghari na unya ang usa ka kaliwat ni David nga matinumanon ug mahigugmaon. Sa iyang paghukom, palutawon niya ang hustisya. Ug maabtikon siyang mohimo sa matarong.
6Nakadungog kami kon unsa ka garboso ang mga taga-Moab. Mga garboso sila ug mapahitas-on, apan wala na kini kapuslanan. 7Busa hilakan sa mga taga-Moab ang ilang nasod. Manghilak silang tanan tungod sa pagkawala sa ilang lami nga pagkaon sa Kir Hareseth. 8Nangadaot ang mga uma sa Heshbon ug apil ang mga ubasan sa Sibma. Gidaot sa mga pangulo sa mga nasod ang mga ubasan16:8 Gidaot… ubasan: o, nga ang bino niini mihubog sa mga pangulo sa mga nasod. nga nakaabot sa Jazer, sa disyerto, ug hangtod pa gayod sa Patay nga Dagat. 9Busa naghilak ako maingon nga nagahilak ang taga-Jazer tungod sa ubasan sa Sibma. Gihilakan ko ang Heshbon ug Eleale kay dili na madunggan ang kasadya sa ilang mga ting-ani. 10Nawala ang kalipay ug ang kasadya alang sa dagkong abot sa mga uma. Wala nay mag-awit o manghugyaw didto sa mga ubasan. Wala nay mopuga sa ubas aron himuon nga bino. Gipahunong na sa Ginoo16:10 Gipahunong na sa Ginoo: sa Hebreo, Gipahunong ko na. Nagasulti dinhi ang Ginoo pinaagi kang Isaias. ang ilang paghugyaw. 11Busa nagsubo ako sa gidangatan sa Moab sama sa masulob-ong tingog sa harpa. Nagsubo usab ako sa gidangatan sa Kir Hareset. 12Kapoyon lang ang mga taga-Moab sa ilang pagbalik-balik sa ilang mga halaran sa habog nga mga dapit. Walay kapuslanan ang ilang pag-adto sa templo aron sa pagpangamuyo.
13Gisulti na kini kaniadto sa Ginoo mahitungod sa Moab. 14Ug karon, mao kini ang iyang giingon, “Sulod gayod sa tulo ka tuig, mawala ang bahandi sa Moab ug maulawan ang iyang mga katawhan. Ang mahibiling buhi sa iyang mga katawhan diotay ra ug huyang pa.”
