The Lord’s anger against Israel
1When Ephraim spoke, people trembled;
he was exalted in Israel.
But he became guilty of Baal worship and died.
2Now they sin more and more;
they make idols for themselves from their silver,
cleverly fashioned images,
all of them the work of craftsmen.
It is said of these people,
‘They offer human sacrifices!
They kiss13:2 Or ‘Men who sacrifice / kiss calf-idols!’
3Therefore they will be like the morning mist,
like the early dew that disappears,
like chaff swirling from a threshing-floor,
like smoke escaping through a window.
4‘But I have been the Lord your God
ever since you came out of Egypt.
You shall acknowledge no God but me,
no Saviour except me.
5I cared for you in the wilderness,
in the land of burning heat.
6When I fed them, they were satisfied;
when they were satisfied, they became proud;
then they forgot me.
7So I will be like a lion to them,
like a leopard I will lurk by the path.
8Like a bear robbed of her cubs,
I will attack them and rip them open;
like a lion I will devour them –
a wild animal will tear them apart.
9‘You are destroyed, Israel,
because you are against me, against your helper.
10Where is your king, that he may save you?
Where are your rulers in all your towns,
of whom you said,
“Give me a king and princes”?
11So in my anger I gave you a king,
and in my wrath I took him away.
12The guilt of Ephraim is stored up,
his sins are kept on record.
13Pains as of a woman in childbirth come to him,
but he is a child without wisdom;
when the time arrives,
he doesn’t have the sense to come out of the womb.
14‘I will deliver this people from the power of the grave;
I will redeem them from death.
Where, O death, are your plagues?
Where, O grave, is your destruction?
‘I will have no compassion,
15even though he thrives among his brothers.
An east wind from the Lord will come,
blowing in from the desert;
his spring will fail
and his well dry up.
His storehouse will be plundered
of all its treasures.
16The people of Samaria must bear their guilt,
because they have rebelled against their God.
They will fall by the sword;
their little ones will be dashed to the ground,
their pregnant women ripped open.’13:16 In Hebrew texts this verse (13:16) is numbered 14:1.
1“Noong una, kapag nagsalita ang lahi ni Efraim, nanginginig sa takot ang ibang mga lahi ng Israel dahil tinitingala nila ang lahi ni Efraim. Pero nagkasala ang mga mamamayan nito dahil sumamba sila sa dios-diosang si Baal. Kaya nga namatay13:1 namatay: o, mamamatay. sila. 2Hanggang ngayon, kayo na tinatawag na Efraim13:2 Efraim: Ang ibig sabihin, mga taga-Israel. ay patuloy pa rin sa paggawa ng kasalanan.13:2 patuloy … kasalanan: o, lalo pa ninyong pinatindi ang paggawa ng kasalanan. Gumagawa kayo ng mga dios-diosan mula sa inyong mga pilak upang sambahin. Pero ang lahat ng ito ay gawa lamang ng tao at ayon lang sa kanyang naisip. Sinasabi pa ninyo na maghahandog kayo ng tao sa mga dios-diosang baka at hahalik sa mga ito. 3Kaya mawawala kayo gaya ng ulap sa umaga o hamog, o gaya ng ipa sa giikan na tinatangay ng hangin o ng usok na lumalabas sa tsimeneya.
4“Ako ang Panginoon na inyong Dios na naglabas sa inyo sa Egipto.13:4 na naglabas … sa Egipto: o, mula pa noong nandoon kayo sa Egipto. Wala kayong kikilalaning Dios at Tagapagligtas maliban sa akin. 5Kinalinga ko kayo roon sa disyerto, sa tuyong lupain. 6Pero pagkatapos ko kayong pagpalain at paunlarin, naging mapagmataas kayo at kinalimutan na ninyo ako. 7-8Kaya sasalakayin ko kayo at lalapain tulad ng ginagawa ng mabangis na hayop sa kanyang biktima. Lalapain ko kayo gaya ng ginagawa ng leon at ng osong inagawan ng anak. Babantayan ko kayo sa daan at sasalakayin tulad ng hayop na leopardo. 9Pupuksain ko kayong mga taga-Israel dahil ako na nagligtas sa inyo ay kinalaban ninyo. 10-11Nasaan na ngayon ang mga hari at mga pinuno na sa tingin ninyoʼy magliligtas sa inyo? Hiningi ninyo sila sa akin sa pag-aakalang maliligtas nila kayo, at sa galit ko sa inyoʼy ibinigay ko nga ang mga ito, at dahil din sa galit ko, silaʼy kinuha ko. 12Hindi ko makakalimutan ang mga kasalanan ninyo.13:12 ninyo: sa Hebreo, Efraim. Tingnan ang “footnote” sa 4:17. Para itong kasulatang binalot at itinago.
13“Binigyan ko kayo ng pagkakataong magbagong-buhay pero tinanggihan ninyo ito dahil mga mangmang kayo. Para kayong sanggol na ayaw lumabas sa sinapupunan ng kanyang ina sa panahon na dapat na siyang lumabas. 14Hindi ko kayo ililigtas sa kamatayan. Sa halip sasabihin ko sa kamatayan, ‘O kamatayan, nasaan ang iyong mga salot? Nasaan ang iyong kapahamakan na papatay sa kanila?’
“Hinding-hindi ko kayo kaaawaan. 15Kahit na mas maunlad kayo kaysa sa inyong kapwa, lilipulin ko kayo. Paiihipin ko ang mainit na hanging silangan na nagmumula sa disyerto at matutuyo ang inyong mga bukal at mga balon. At sasamsamin ang inyong mahahalagang pag-aari. 16Dapat parusahan ang mga taga-Samaria dahil sa kanilang pagrerebelde sa akin na kanilang Dios. Mamamatay sila sa digmaan. Dudurugin ang kanilang mga sanggol, at lalaslasin ang tiyan ng mga buntis.”
