The Glory of Zion
1“Arise, shine, for your light has come,
and the glory of the Lord rises upon you.
2See, darkness covers the earth
and thick darkness is over the peoples,
but the Lord rises upon you
and his glory appears over you.
3Nations will come to your light,
and kings to the brightness of your dawn.
4“Lift up your eyes and look about you:
All assemble and come to you;
your sons come from afar,
and your daughters are carried on the hip.
5Then you will look and be radiant,
your heart will throb and swell with joy;
the wealth on the seas will be brought to you,
to you the riches of the nations will come.
6Herds of camels will cover your land,
young camels of Midian and Ephah.
And all from Sheba will come,
bearing gold and incense
and proclaiming the praise of the Lord.
7All Kedar’s flocks will be gathered to you,
the rams of Nebaioth will serve you;
they will be accepted as offerings on my altar,
and I will adorn my glorious temple.
8“Who are these that fly along like clouds,
like doves to their nests?
9Surely the islands look to me;
in the lead are the ships of Tarshish,60:9 Or the trading ships
bringing your children from afar,
with their silver and gold,
to the honor of the Lord your God,
the Holy One of Israel,
for he has endowed you with splendor.
10“Foreigners will rebuild your walls,
and their kings will serve you.
Though in anger I struck you,
in favor I will show you compassion.
11Your gates will always stand open,
they will never be shut, day or night,
so that people may bring you the wealth of the nations—
their kings led in triumphal procession.
12For the nation or kingdom that will not serve you will perish;
it will be utterly ruined.
13“The glory of Lebanon will come to you,
the juniper, the fir and the cypress together,
to adorn my sanctuary;
and I will glorify the place for my feet.
14The children of your oppressors will come bowing before you;
all who despise you will bow down at your feet
and will call you the City of the Lord,
Zion of the Holy One of Israel.
15“Although you have been forsaken and hated,
with no one traveling through,
I will make you the everlasting pride
and the joy of all generations.
16You will drink the milk of nations
and be nursed at royal breasts.
Then you will know that I, the Lord, am your Savior,
your Redeemer, the Mighty One of Jacob.
17Instead of bronze I will bring you gold,
and silver in place of iron.
Instead of wood I will bring you bronze,
and iron in place of stones.
I will make peace your governor
and well-being your ruler.
18No longer will violence be heard in your land,
nor ruin or destruction within your borders,
but you will call your walls Salvation
and your gates Praise.
19The sun will no more be your light by day,
nor will the brightness of the moon shine on you,
for the Lord will be your everlasting light,
and your God will be your glory.
20Your sun will never set again,
and your moon will wane no more;
the Lord will be your everlasting light,
and your days of sorrow will end.
21Then all your people will be righteous
and they will possess the land forever.
They are the shoot I have planted,
the work of my hands,
for the display of my splendor.
22The least of you will become a thousand,
the smallest a mighty nation.
I am the Lord;
in its time I will do this swiftly.”
Ang Bag-ong Jerusalem
1Bangon, O Jerusalem, ug sidlak sama sa adlaw! Kay miabot na ang imong kaluwasan60:1 kaluwasan: sa literal, suga. ug misidlak na kanimo ang gahom sa Ginoo. 2Tabonan sa bagang kangitngit ang mga nasod sa kalibotan, apan kamo dan-agan sa gahom sa Ginoo. 3Moduol ang mga nasod ug ang ilang mga hari sa imong kahayag. 4Tan-aw sa imong palibot! Nagkatigom na ang imong katawhan. Mamauli na sila kanimo gikan sa layong mga dapit—mora silag mga bata nga gikugos.60:4 mora silag mga bata nga gikugos tungod kay tabangan sila sa mga taga-Persia sa ilang pagpauli. 5Malipay ka gayod inigkakita mo niini. Mag-awas gayod sa kalipay ang imong kasingkasing kay ang mga bahandi sa mga nasod ug sa kadagatan pagadad-on diha kanimo. 6Mapuno ang imong kayutaan sa mga kamelyo sa mga taga-Midian ug mga taga-Efa. Kadtong gikan sa Sheba moabot nga may dalang mga bulawan ug mga insenso aron mosimba sa Ginoo. 7Dad-on kanimo sa mga taga-Kedar ug sa taga-Nebayot ang daghan nilang mga karnero, ug dawaton kini ingon nga halad sa halaran sa Ginoo. Himuon sa Ginoo nga halangdon ang iyang templo. 8-9Molayag ang mga barko nga daw sa mga panganod nga nagalupad, ug daw sa mga salampati nga nagapadulong sa ilang mga salag. Kini nga mga barko alang sa mga nagapuyo sa mga isla nga nagalaom sa Ginoo.60:8-9 sa Ginoo: sa Hebreo, kanako. Pangunahan sila sa mga barko gikan sa Tarshish sa pagdala sa imong katawhan pabalik kanimo gikan sa layong mga dapit. Magadala usab silag mga bulawan ug mga pilak alang sa Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, kay gipasidunggan ka niya. 10Nagaingon ang Ginoo sa Jerusalem, “Pabarogon sa mga langyaw ang imong mga paril, ug ang ilang mga hari moalagad kanimo. Bisan gisilotan ko ikaw tungod sa akong kasuko, kaloy-an ko ikaw tungod sa akong kaayo. 11Kanunay na unyang abli ang imong pultahan adlaw ug gabii, sa pagdawat sa mga bahandi sa mga kanasoran. Moparada ang mga hari sa pagsulod sa imong gingharian. 12Kay malaglag gayod sa hingpit ang mga nasod o gingharian nga dili moalagad kanimo. 13Ang bahandi sa Lebanon maimo—ang ilang mga kahoy nga pino, enebro, ug sipres—aron sa pagpatahom sa templo nga akong puloy-anan. 14Ang mga kaliwat sa mga nagdaog-daog kanimo moduol kanimo nga magyukbo. Moluhod sa imong tiilan ang tanang mitamay kanimo, ug tawgon ka nila nga ‘Siyudad sa Ginoo,’ o ‘Zion, ang Siyudad sa Balaang Dios sa Israel.’ 15Bisag gisalikway ka ug gidumtan, ug walay nagtagad kanimo kaniadto, himuon ko ikaw nga halangdon hangtod sa kahangtoran, ug ikalipay ka sa tanang henerasyon. 16Atimanon ka sa mga nasod ug sa ilang mga hari sama sa usa ka bata nga gipasuso sa iyang inahan. Unya masayran mo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob. 17Ilisdan ko ang mga materyales sa imong templo—ang mga bronsi ilisdan kog bulawan, ang mga puthaw ilisdan kog plata, ang mga kahoy ilisdan kog bronsi, ug ang mga bato ilisdan kog puthaw. Ug molungtad diha kanimo ang kalinaw ug pagkamatarong. 18Wala nay kagubot nga mahitabo diha sa imong yuta. Wala nay kalaglagan nga moabot kanimo. Magpalibot kanimo ang kaluwasan nga daw sa paril, ug magadayeg kanako ang mosulod sa imong mga pultahan.
19“Dili mo na kinahanglan ang kahayag sa adlaw ug sa bulan, kay ako, ang Ginoo, mao na ang mahimo nimong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ako nga imong Dios mao na ang imong himaya. 20Ako ang mahimo nimong adlaw ug bulan nga dili mosalop; ang imong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ug matapos na ang imong mga pag-antos. 21Ang tanan mong katawhan mahimong matarong, ug panag-iyahan nila ang yuta sa Israel hangtod sa hangtod. Gihimo ko sila; sama sila sa tanom nga akong gitanom alang sa akong kadungganan. 22Gamay lang sila, apan modaghan gayod sila. Wala silay katakos, apan mahimo silang gamhanan nga nasod. Ako, ang Ginoo, ang mohimo niini sa madali, sa gitakda nga panahon.”
