Woe to David’s City
1Woe to you, Ariel, Ariel,
the city where David settled!
Add year to year
and let your cycle of festivals go on.
2Yet I will besiege Ariel;
she will mourn and lament,
she will be to me like an altar hearth.29:2 The Hebrew for altar hearth sounds like the Hebrew for Ariel.
3I will encamp against you on all sides;
I will encircle you with towers
and set up my siege works against you.
4Brought low, you will speak from the ground;
your speech will mumble out of the dust.
Your voice will come ghostlike from the earth;
out of the dust your speech will whisper.
5But your many enemies will become like fine dust,
the ruthless hordes like blown chaff.
Suddenly, in an instant,
6the Lord Almighty will come
with thunder and earthquake and great noise,
with windstorm and tempest and flames of a devouring fire.
7Then the hordes of all the nations that fight against Ariel,
that attack her and her fortress and besiege her,
will be as it is with a dream,
with a vision in the night—
8as when a hungry person dreams of eating,
but awakens hungry still;
as when a thirsty person dreams of drinking,
but awakens faint and thirsty still.
So will it be with the hordes of all the nations
that fight against Mount Zion.
9Be stunned and amazed,
blind yourselves and be sightless;
be drunk, but not from wine,
stagger, but not from beer.
10The Lord has brought over you a deep sleep:
He has sealed your eyes (the prophets);
he has covered your heads (the seers).
11For you this whole vision is nothing but words sealed in a scroll. And if you give the scroll to someone who can read, and say, “Read this, please,” they will answer, “I can’t; it is sealed.” 12Or if you give the scroll to someone who cannot read, and say, “Read this, please,” they will answer, “I don’t know how to read.”
13The Lord says:
“These people come near to me with their mouth
and honor me with their lips,
but their hearts are far from me.
Their worship of me
is based on merely human rules they have been taught.29:13 Hebrew; Septuagint They worship me in vain; / their teachings are merely human rules
14Therefore once more I will astound these people
with wonder upon wonder;
the wisdom of the wise will perish,
the intelligence of the intelligent will vanish.”
15Woe to those who go to great depths
to hide their plans from the Lord,
who do their work in darkness and think,
“Who sees us? Who will know?”
16You turn things upside down,
as if the potter were thought to be like the clay!
Shall what is formed say to the one who formed it,
“You did not make me”?
Can the pot say to the potter,
“You know nothing”?
17In a very short time, will not Lebanon be turned into a fertile field
and the fertile field seem like a forest?
18In that day the deaf will hear the words of the scroll,
and out of gloom and darkness
the eyes of the blind will see.
19Once more the humble will rejoice in the Lord;
the needy will rejoice in the Holy One of Israel.
20The ruthless will vanish,
the mockers will disappear,
and all who have an eye for evil will be cut down—
21those who with a word make someone out to be guilty,
who ensnare the defender in court
and with false testimony deprive the innocent of justice.
22Therefore this is what the Lord, who redeemed Abraham, says to the descendants of Jacob:
“No longer will Jacob be ashamed;
no longer will their faces grow pale.
23When they see among them their children,
the work of my hands,
they will keep my name holy;
they will acknowledge the holiness of the Holy One of Jacob,
and will stand in awe of the God of Israel.
24Those who are wayward in spirit will gain understanding;
those who complain will accept instruction.”
Ang Mensahi Parte sa Jerusalem
1Nagsiling ang Ginoo, “Kaluluoy ang Jerusalem,29:1 Jerusalem: sa Hebreo, Ariel. ang siyudad nga ginpuy-an ni David! Sige, magselebrar ini nga siyudad sang iya mga piesta kada tuig. 2Pero salakayon ko ini, kag magahinibi kag magapanalambiton ang iya sini mga pumuluyo. Kag para sa akon, ang bug-os nga siyudad mangin pareho sa halaran nga nabulit sang dugo.29:2 halaran nga nabulit sang dugo: sa Hebreo, Ariel. 3Kibunon ko ang siyudad sang Jerusalem. Palibutan ko ini sang mga tore-tore sa pagsalakay sini, kag magatumpok ako sang mga duta sa kilid sang pader agod mataklas ini. 4Malaglag ini, kag mangin pareho sa isa ka murto nga nagapanawag halin sa idalom sang duta, nga ang iya tingog hungaw. 5Pero sa ulihi ang iya madamo nga mga kaaway mangin pareho sa yab-ok ukon upa nga palidon sang hangin. Gulpi lang ini matabo sa ila. 6Dumdumon sang Ginoo nga Makagagahom ang Jerusalem, kag magaabot siya nga may daguob, linog, ginahod, buhawi, bagyo, kag nagadabadaba nga kalayo. 7-8Madula pareho sa isa ka damgo ang madamo nga mga nasyon nga nagasalakay sa Jerusalem29:7-8 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sang Zion. kag nagaguba sang mga pader sini. Pareho sila sa tawo nga nagadamgo nga nagakaon, pero pagbugtaw niya gutom siya, ukon pareho sa tawo nga nagadamgo nga nagainom, pero pagbugtaw niya uhaw siya.”
9Kamo nga mga taga-Juda, buanga ninyo ang inyo kaugalingon kag magpakabuang kamo. Bulaga ninyo ang inyo kaugalingon kag magpakabulag kamo. Hubog kamo kag nagaduling-duling pero indi tungod sa bino. 10Kay daw sa ginpatulog kamo sang Ginoo sing mahamuok. Gintabunan niya ang inyo mga ulo kag mga mata nga wala sing iban kundi ang inyo mga propeta.
11Para sa inyo, ini tanan nga ginpahayag sa inyo daw sa libro nga sirado. Kon ipabasa mo ini sa tawo nga kahibalo magbasa, masiling siya, “Indi ko ina mabasa tungod kay sirado.” 12Kag kon ipabasa mo sa indi kahibalo magbasa, masiling siya, “Indi ako kahibalo magbasa.”
13Nagasiling ang Ginoo, “Ini nga katawhan nagadayaw kag nagapadungog sa akon sa baba lang, pero ang ila tagipusuon malayo sa akon. Kag ang ila pagsimba sa akon suno lang sa mga pagsulundan sang tawo. 14Gani patingalahon ko liwat ang ini nga katawhan sang sunod-sunod nga makatilingala nga mga butang. Kag dulaon ko ang kaalam sang mga tawo nga maalam kag ang pag-intiendi sang mga may tinun-an.”
15Kaluluoy kamo nga mga nagatago sang inyo mga plano sa Ginoo. Nagahimo kamo sang inyo mga buluhaton sa madulom, kag nagasiling kamo, “Wala sing may makakita ukon makahibalo sang aton ginahimo.” 16Mga balingag kamo! Ginakabig ninyo nga daw sa kolon ang manughimo sang kolon.29:16 Ginakabig… kolon: buot silingon, ginakabig nila nga daw sa tinuga ang Dios nga Manunuga. Makasiling bala ang hinimo nga butang sa naghimo sa iya, “Indi ikaw ang naghimo sa akon?” Makasiling bala ang kolon sa nagporma sa iya, “Wala ikaw sang may nahibaluan?”
17Sa indi madugay ang kagulangan sang Lebanon mangin mapatubason nga latagon, kag ang mapatubason nga latagon mangin kagulangan. 18Sa sina nga tion, ang bungol makabati sa ginabasa nga libro. Kag ang bulag, nga ang iya lang makita amo ang kadulom, makakita. 19Magakalipay liwat ang mga mapainubuson kag ang mga imol tungod sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel. 20Tungod kay madula ang mga mapintas kag nagapangyaguta nga mga tawo. Magakalamatay ang tanan nga mahilig sa pagpakasala 21pati ang tanan nga nagaakusar sang indi matuod, ang mga nagapadihot agod makombinsi ang mga hukom, kag ang mga nagabinutig nga saksi agod indi mahatagan sang hustisya ang mga inosente.
22Gani ang Ginoo, ang Dios nga nagluwas kay Abraham nagsiling parte sa mga kaliwat ni Jacob, “Sugod karon, wala na sila sing dapat ikahuya ukon kahadlukan. 23Kay kon makita nila nga mga kaliwat ni Jacob ang akon mga binuhatan sa ila, tahuron nila ako, ang Balaan nga Dios ni Jacob, kag kilalahon nila ang akon pagkabalaan. Kahadlukan nila ako nga Dios sang Israel. 24Ang mga nalibugan makaintiendi na sang kamatuoran, kag ang mga nagareklamo magakalipay na kon tudluan.”
