A Prophecy Against Babylon
1A prophecy against Babylon that Isaiah son of Amoz saw:
2Raise a banner on a bare hilltop,
shout to them;
beckon to them
to enter the gates of the nobles.
3I have commanded those I prepared for battle;
I have summoned my warriors to carry out my wrath—
those who rejoice in my triumph.
4Listen, a noise on the mountains,
like that of a great multitude!
Listen, an uproar among the kingdoms,
like nations massing together!
The Lord Almighty is mustering
an army for war.
5They come from faraway lands,
from the ends of the heavens—
the Lord and the weapons of his wrath—
to destroy the whole country.
6Wail, for the day of the Lord is near;
it will come like destruction from the Almighty.13:6 Hebrew Shaddai
7Because of this, all hands will go limp,
every heart will melt with fear.
8Terror will seize them,
pain and anguish will grip them;
they will writhe like a woman in labor.
They will look aghast at each other,
their faces aflame.
9See, the day of the Lord is coming
—a cruel day, with wrath and fierce anger—
to make the land desolate
and destroy the sinners within it.
10The stars of heaven and their constellations
will not show their light.
The rising sun will be darkened
and the moon will not give its light.
11I will punish the world for its evil,
the wicked for their sins.
I will put an end to the arrogance of the haughty
and will humble the pride of the ruthless.
12I will make people scarcer than pure gold,
more rare than the gold of Ophir.
13Therefore I will make the heavens tremble;
and the earth will shake from its place
at the wrath of the Lord Almighty,
in the day of his burning anger.
14Like a hunted gazelle,
like sheep without a shepherd,
they will all return to their own people,
they will flee to their native land.
15Whoever is captured will be thrust through;
all who are caught will fall by the sword.
16Their infants will be dashed to pieces before their eyes;
their houses will be looted and their wives violated.
17See, I will stir up against them the Medes,
who do not care for silver
and have no delight in gold.
18Their bows will strike down the young men;
they will have no mercy on infants,
nor will they look with compassion on children.
19Babylon, the jewel of kingdoms,
the pride and glory of the Babylonians,13:19 Or Chaldeans
will be overthrown by God
like Sodom and Gomorrah.
20She will never be inhabited
or lived in through all generations;
there no nomads will pitch their tents,
there no shepherds will rest their flocks.
21But desert creatures will lie there,
jackals will fill her houses;
there the owls will dwell,
and there the wild goats will leap about.
22Hyenas will inhabit her strongholds,
jackals her luxurious palaces.
Her time is at hand,
and her days will not be prolonged.
Ang Mensahe bahin sa Babilonia
1Mao kini ang mensahe bahin sa Babilonia nga gipadayag sa Ginoo kang Isaias nga anak ni Amos:
2Ibayaw ang usa ka bandera didto sa kinatumyan sa hawan nga bungtod. Unya singgit kamo ug kusog ngadto sa mga sundalo ug sinyasi sila nga sulongon ang mga pultahan sa siyudad sa mga dungganong tawo. 3Gisugo ko na ang akong piniling mga sundalo sa pagsilot sa mga tawong akong gikapungtan. Kini nga mga sundalo nangalipay kay nagtuo gayod sila nga himuon ko kini nga pagsilot.
4Pamatia ninyo ang kasaba gikan sa mga bukid sa labihan kadaghang mga tawo. Pamatia ninyo ang kasaba taliwala sa mga gingharian ug mga nasod nga nagtigom. Gitigom sa Ginoo nga Makagagahom ang iyang mga sundalo alang sa pagpakiggira. 5Naggikan sila sa layo kaayong mga dapit. Laglagon sa Ginoo ang tibuok yuta pinaagi sa iyang mga sundalo.
6Panghilak kamo tungod kay haduol na ang adlaw sa Ginoo, ang adlaw nga manglaglag ang Makagagahom nga Dios. 7Nianang panahona, mangaluya ang tanang kamot sa mga tawo. Malisang ang tanang mga tawo. 8Magkurog sila sa kahadlok. Bation nila ang labihang kasakit ug maghigwaos sila sama sa babaye nga nagbati. Magtinan-away sila sa usag usa, ug ang ilang mga nawong mamula sa labihang kaulaw. 9Pamati! Moabot ang adlaw sa Ginoo, ang adlaw sa kapintas ug labihan nga kasuko. Laglagon ang yuta hangtod nga dili na mapuy-an, ug laglagon usab ang mga makasasala diha niini. 10Dili na mohatag sa ilang kahayag ang mga bitoon. Mosubang ang adlaw nga walay kahayag ug ang bulan dili usab mohatag ug kahayag.
11Miingon ang Ginoo, “Silotan ko ang kalibotan tungod sa iyang kadaotan, ug ang mga tawong daotan tungod sa ilang mga sala. Santaon ko ang mga garboso, ug sumpoon ko ang pagkamapahitas-on sa mga tawong walay kalooy. 12Gamay na lang unya ang mahibiling mga tawo. Mas nihit pa unya sila kay sa purong bulawan nga gikan sa Ofir. 13Uyogon ko ang langit ug matay-og ang kalibotan. Himuon ko kini sa adlaw nga ipakita ko ang akong labihan nga kapungot.”
14Ang mga dumuduong sa Babilonia moikyas balik sa ilang tagsa-tagsa ka dapit sama sa hayop nga usa nga gipangayam. Manguli sila sama sa karnero nga walay magbalantay. 15Ang madakpan patyon pinaagi sa espada. 16Dugmokon ang ilang gagmayng mga bata diha gayod mismo sa ilang atubangan. Kuhaon ang mga kabtangan gikan sa ilang mga balay ug lugoson ang ilang mga asawa.
17Pamati! Pasulongon ko sa Babilonia ang mga taga-Media nga dili madani sa pilak ug bulawan. 18Pamatyon nila pinaagi sa pana ang mga batan-ong lalaki. Dili nila kaloy-an ang mga kabataan bisan ang mga masuso. 19Laglagon ko sama sa Sodoma ug Gomora ang Babilonia, ang labing matahom nga gingharian sa tanan, ang garbo ug dungog sa mga lumulupyo niini. 20Dili na gayod kini puy-an bisan kanus-a. Walay Arabo nga magpatindog didto sa iyang tolda. Ug wala usay magbalantay sa karnero nga magpasabsab sa iyang mga karnero didto. 21Pagapuy-an na lang kini sa ihalas nga mga mananap. Ang ilang mga balay puy-an sa mga kuwago ug sa uban pang mga mananap. Molukso-lukso didto ang mga ihalas nga mga kanding. 22Ang mga mananap nga morag mga iro mag-uwang sa mga tore ug sa mga palasyo sa Babilonia. Hapit na ang kataposan sa Babilonia; dili na kini madugay.
