David and Ziba
1When David had gone a short distance beyond the summit, there was Ziba, the steward of Mephibosheth, waiting to meet him. He had a string of donkeys saddled and loaded with two hundred loaves of bread, a hundred cakes of raisins, a hundred cakes of figs and a skin of wine.
2The king asked Ziba, “Why have you brought these?”
Ziba answered, “The donkeys are for the king’s household to ride on, the bread and fruit are for the men to eat, and the wine is to refresh those who become exhausted in the wilderness.”
3The king then asked, “Where is your master’s grandson?”
Ziba said to him, “He is staying in Jerusalem, because he thinks, ‘Today the Israelites will restore to me my grandfather’s kingdom.’ ”
4Then the king said to Ziba, “All that belonged to Mephibosheth is now yours.”
“I humbly bow,” Ziba said. “May I find favor in your eyes, my lord the king.”
Shimei Curses David
5As King David approached Bahurim, a man from the same clan as Saul’s family came out from there. His name was Shimei son of Gera, and he cursed as he came out. 6He pelted David and all the king’s officials with stones, though all the troops and the special guard were on David’s right and left. 7As he cursed, Shimei said, “Get out, get out, you murderer, you scoundrel! 8The Lord has repaid you for all the blood you shed in the household of Saul, in whose place you have reigned. The Lord has given the kingdom into the hands of your son Absalom. You have come to ruin because you are a murderer!”
9Then Abishai son of Zeruiah said to the king, “Why should this dead dog curse my lord the king? Let me go over and cut off his head.”
10But the king said, “What does this have to do with you, you sons of Zeruiah? If he is cursing because the Lord said to him, ‘Curse David,’ who can ask, ‘Why do you do this?’ ”
11David then said to Abishai and all his officials, “My son, my own flesh and blood, is trying to kill me. How much more, then, this Benjamite! Leave him alone; let him curse, for the Lord has told him to. 12It may be that the Lord will look upon my misery and restore to me his covenant blessing instead of his curse today.”
13So David and his men continued along the road while Shimei was going along the hillside opposite him, cursing as he went and throwing stones at him and showering him with dirt. 14The king and all the people with him arrived at their destination exhausted. And there he refreshed himself.
The Advice of Ahithophel and Hushai
15Meanwhile, Absalom and all the men of Israel came to Jerusalem, and Ahithophel was with him. 16Then Hushai the Arkite, David’s confidant, went to Absalom and said to him, “Long live the king! Long live the king!”
17Absalom said to Hushai, “So this is the love you show your friend? If he’s your friend, why didn’t you go with him?”
18Hushai said to Absalom, “No, the one chosen by the Lord, by these people, and by all the men of Israel—his I will be, and I will remain with him. 19Furthermore, whom should I serve? Should I not serve the son? Just as I served your father, so I will serve you.”
20Absalom said to Ahithophel, “Give us your advice. What should we do?”
21Ahithophel answered, “Sleep with your father’s concubines whom he left to take care of the palace. Then all Israel will hear that you have made yourself obnoxious to your father, and the hands of everyone with you will be more resolute.” 22So they pitched a tent for Absalom on the roof, and he slept with his father’s concubines in the sight of all Israel.
23Now in those days the advice Ahithophel gave was like that of one who inquires of God. That was how both David and Absalom regarded all of Ahithophel’s advice.
Si David kag si Ziba
1Sang makalampuwas lang si David sa ibabaw sang bukid, ginsugata siya ni Ziba nga suluguon ni Mefiboshet. May duha siya ka asno nga may karga nga 200 ka tinapay, 100 ka hakop sang pasas, 100 ka luto nga prutas,16:1 prutas: Siguro prutas nga higos ukon pomegranata. kag bino nga nasulod sa suludlan nga panit. 2Ginpamangkot ni David si Ziba, “Ngaa nagdala ka sina?” Nagsabat si Ziba, “Ang mga asno para sakyan sang imo pamilya, ang mga tinapay kag mga prutas para kaunon ninyo sang imo mga kaupod, kag ang bino imnon ninyo kon kapuyon kamo sa kamingawan.”
3Nagpamangkot si David, “Diin na si Mefiboshet, ang apo sang imo agalon nga si Saul?” Nagsabat si Ziba, “Nagpabilin siya sa Jerusalem, tungod nagahunahuna siya nga paharion siya sang katawhan sang Israel sa sini nga tion sa ginharian sang iya lolo.” 4Nagsiling si David, “Kon amo sina, ginahatag ko sa imo subong ang tanan nga ginapanag-iyahan ni Mefiboshet.” Nagsiling si Ziba, “Mahal nga Hari, handa ako sa pag-alagad sa imo. Kabay pa nga malipay ka sa akon.”
Ginpakamalaot ni Shimei si David
5Sang nagahinampot si Haring David sa Bahurim, may tawo nga nagguwa sa sina nga banwa kag ginapakamalaot niya si David. Ini nga tawo amo si Shimei nga anak ni Gera kag paryente ni Saul. 6Ginbato niya si David kag ang iya mga opisyal bisan pa nga ginalibutan si David sang iya mga tinawo kag mga badigard. 7Amo ini ang iya pakamalaot kay David: “Indi ka magsulod sa amon banwa, ikaw nga manugpatay kag malaot nga tawo! 8Ginabalusan ka sang Ginoo sa imo pagpatay kay Saul kag sa iya panimalay. Gin-agaw mo ang iya ginharian, pero karon ginhatag ini sang Ginoo sa imo anak nga si Absalom. Nalaglag ka tungod sa imo pagpamatay.”
9Nagsiling sa hari si Abishai nga anak ni Zeruya, “Mahal nga Hari, ngaa bala nga ginapabay-an mo lang nga pakamalauton ka sang sina nga tawo nga pareho man lang sa patay nga ido? Tuguti ako nga utdan siya sang ulo.” 10Pero nagsiling ang hari, “Kamo nga mga anak ni Zeruya, ano ang inyo labot? Kon ginsugo siya sang Ginoo nga pakamalauton ako, sin-o ako nga magpugong sa iya?” 11Nagsiling dayon si David kay Abishai kag sa tanan niya nga opisyal, “Kon ang anak ko mismo nagatinguha sa pagpatay sa akon, ano pa gid ayhan ining paryente ni Saul?16:11 paryente ni Saul: sa Hebreo, Benjaminhon. Pabay-i lang ninyo siya kay ang Ginoo ang nagsugo sa iya. 12Basi pa lang makita sang Ginoo ang akon kalisod, kag balusan niya ako sang pagpakamaayo sa baylo sang pagpakamalaot nga nabaton ko subong.”
13Gani nagpadayon si David kag ang iya mga tinawo sa paglakat. Sige man ang sunod ni Shimei sa ila, pero sa kilid lang siya sang bukid nag-agi. Samtang nagalakat siya ginapakamalaot niya si David kag ginahabuyan sang bato kag duta. 14Kinapoy gid si David kag ang tanan niya nga tinawo, gani nagpahuway-huway sila pag-abot nila sa Suba sang Jordan.16:14 sa Suba sang Jordan: Wala ini sa Hebreo, pero makita sa isa ka Griego nga teksto.
Nagpakigkita si Hushai kay Absalom
15Sa pihak nga bahin, nag-abot sa Jerusalem si Absalom, si Ahitofel, kag ang iban pa nga mga Israelinhon. 16Nag-abot man didto si Hushai nga Arkhanon, nga amigo ni David, kag nagkadto siya kay Absalom kag nagsiling sa iya, “Mabuhay ang hari! Mabuhay ang hari!” 17Ginpamangkot ni Absalom si Hushai, “Diin na ang imo pag-unong sa imo amigo nga si David? Ngaa wala ka mag-upod sa iya?” 18Nagsabat si Hushai, “Indi puwede! Sa imo ako maupod kay ikaw ang ginpili sang Ginoo kag sang bug-os nga katawhan sang Israel nga mangin hari. 19Luwas sina, sin-o pa abi ang alagaran ko kundi ikaw nga anak ni David? Subong nga nag-alagad ako sa imo amay, magaalagad man ako sa imo.”
Ang Laygay ni Ahitofel kay Absalom
20Karon, nagsiling si Absalom kay Ahitofel, “Sugiri ako kon ano ang himuon ta.” 21Nagsabat si Ahitofel, “Maghulid ka sa mga asawa sang imo amay nga iya ginbilin sa pag-atipan sang palasyo. Dayon mahibaluan sang tanan nga Israelinhon nga ginpaakig mo gid ang imo amay, kag tungod sini mangisog pa gid ang imo mga tinawo.” 22Gani nagpatindog sila sang tolda para kay Absalom sa atop sang palasyo, kag makita sang bug-os nga Israel nga nagasulod siya didto sa paghulid sa mga asawa sang iya amay.
23Sadto nga panahon nagasunod gid si Absalom sa mga laygay ni Ahitofel, subong sang ginhimo ni David. Kay ang pagkabig nila sa laygay ni Ahitofel pareho nga naghalin sa Dios.
