Ruth and Boaz at the Threshing Floor
1One day Ruth’s mother-in-law Naomi spoke to her. She said, “My daughter, I must find a home for you. It should be a place where you will be provided for. 2You have been working with the women who work for Boaz. He’s a relative of ours. Tonight he’ll be separating the straw from his barley on the threshing floor. 3So wash yourself. Put on some perfume. And put on your best clothes. Then go down to the threshing floor. But don’t let Boaz know you are there. Wait until he has finished eating and drinking. 4Notice where he lies down. Then go over and uncover his feet. Lie down there. He’ll tell you what to do.”
5“I’ll do everything you say,” Ruth answered. 6So she went down to the threshing floor. She did everything her mother-in-law had told her to do.
7When Boaz had finished eating and drinking, he was in a good mood. He went over to lie down at the far end of the grain pile. Then Ruth approached quietly. She uncovered his feet and lay down there. 8In the middle of the night, something surprised Boaz and woke him up. He turned and found a woman lying there at his feet!
9“Who are you?” he asked.
“I’m Ruth,” she said. “You are my family protector. So take good care of me by making me your wife.”
10“Dear woman, may the Lord bless you,” he replied. “You are showing even more kindness now than you did earlier. You didn’t run after the younger men, whether they were rich or poor. 11Dear woman, don’t be afraid. I’ll do for you everything you ask. All the people of my town know that you are an excellent woman. 12It’s true that I’m a relative of yours. But there’s a family protector who is more closely related to you than I am. 13So stay here for the night. In the morning if he wants to help you, good. Let him help you. But if he doesn’t want to, then I’ll do it. You can be sure that the Lord lives. And you can be just as sure that I’ll help you. Lie down here until morning.”
14So she stayed at his feet until morning. But she got up before anyone could be recognized. Boaz thought, “No one must know that a woman came to the threshing floor.”
15He said to Ruth, “Bring me the coat you have around you. Hold it out.” So she did. He poured more than fifty pounds of barley into it and helped her pick it up. Then he went back to town.
16Ruth came to her mother-in-law. Naomi asked, “How did it go, my daughter?”
Then Ruth told her everything Boaz had done for her. 17She said, “He gave me all this barley. He said, ‘Don’t go back to your mother-in-law with your hands empty.’ ”
18Naomi said, “My daughter, sit down until you find out what happens. The man won’t rest until he settles the whole matter today.”
Ang Hangyo ni Ruth kang Boaz
1Usa ka adlaw, miingon si Noemi kang Ruth, “Anak, gusto kong maminyo ka na alang sa imong kaayohan. 2Nahinumdom ka ba kang Boaz nga atong paryente, nga ang iyang mga sulugoong babaye nakauban nimo sa pagtrabaho? Karong gabii magpalid siya ug barley. 3Busa maligo ka, magpahumot, ug isul-ob ang nindot mong bisti. Unya moadto ka sa giokanan, apan ayaw pagpakita kaniya hangtod nga mahuman siya ug kaon ug inom. 4Inigkatulog niya, bantayi kon asa siya mohigda. Ug kon makatulog na siya, duola ug walisa ang habol diha sa iyang tiilan ug didto ka matulog.3:4 walisa… matulog: Tingali sa pagpakita nga mangayo siya ug proteksyon kang Boaz. Unya sultihan ka niya kon unsa ang imong buhaton.” 5Mitubag si Ruth, “Himuon ko ang tanan mong gisulti.” 6Busa miadto siya sa giokanan aron himuon ang tanang gisulti sa iyang ugangan.
7Sa dihang nakahuman na si Boaz ug kaon ug inom, maayo kaayo ang iyang pamati. Mihigda siya sa kilid sa tinapok nga mga barley aron matulog. Hinay-hinay nga miduol si Ruth kaniya ug giwalis ang habol sa iyang tiilan ug mihigda didto. 8Sa dihang mga tungang gabii na, nakamata si Boaz, ug sa iyang pagliso3:8 pagliso: o, paglihok. natingala siya nga may babaye nga nagahigda sa iyang tiilan. 9Nangutana si Boaz, “Kinsa ka?” Mitubag siya, “Ako si Ruth. Duol mo akong paryente nga kinahanglan mong atimanon. Karon, taboni ako sa imong bisti sa pagpakita nga pangasaw-on ug atimanon mo ako.” 10Miingon si Boaz, “Hinaut nga panalanginan ka sa Ginoo. Ang pag-unong nga gipakita mo karon sa imong pamilya mas labaw pa sa gipakita mo kaniadto.3:10 Ang pag-unong nga gipakita niya kaniadto sa iyang pamilya mao ang pag-uban niya sa iyang ugangan balik sa Juda. Ug ang pag-unong nga gipakita niya karon mao ang pagpalabi niya nga makapamana ug paryente sa iyang namatay nga bana. Kay wala ka mag-apas sa batan-ong lalaki, adunahan man siya o kabos. 11Busa ayaw kabalaka, kay himuon ko ang tanan mong gihangyo. Kay nasayran sa tanan kong mga katagilungsod nga buotan ka nga babaye. 12Tinuod nga duol mo ako nga paryente nga may obligasyon sa pag-atiman kanimo, apan may tawo pa nga mas duol mo nga paryente kay kanako. 13Pabilin dinhi sa tibuok nga gabii, ug ugma sa buntag tan-awon nako kon dawaton niya ang iyang obligasyon kanimo. Kon mosugot siya, maayo; apan kon dili gani, ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga dawaton ko ang obligasyon ko kanimo. Sige, dinhi na lang katulog hangtod buntag.”
14Busa natulog si Ruth sa tiilan ni Boaz hangtod sa buntag, apan ngitngit pang mibangon si Ruth aron nga dili siya mailhan, kay dili gusto ni Boaz nga may makahibalo nga miadto si Ruth kaniya didto sa giokanan. 15Miingon si Boaz kang Ruth, “Dad-a dinhi kanako ang gisul-ob mong kupo ug bukhara.” Gibukhad kini ni Ruth, ug gibuboan dayon kini ni Boaz ug mga unom ka takos3:15 mga unom ka takos: Dili klaro sa Hebreo kon pila gayod. nga barley ug gipapas-an niya kang Ruth. Unya mibalik si Ruth3:15 si Ruth: o, si Boaz. sa lungsod.
16Sa pag-abot ni Ruth didto sa iyang ugangan, gipangutana siya, “Kumusta, anak?” Gisuginlan dayon siya ni Ruth sa tanan nga gihimo ni Boaz. 17Ug miingon pa gayod si Ruth, “Dili gusto si Boaz nga mopauli ako kanimo nga walay dala, busa gihatagan niya ako niining barley nga unom ka takos.” 18Miingon si Noemi, “Hulat lang anak, hangtod nga mahibaloan mo kon unsa gayod ang mahitabo, kay dili gayod mopahulay si Boaz hangtod nga matuman niya karong adlawa ang gihangyo mo kaniya.”
